محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826390007
فارغ‌التحصیل بیکار محصول طبیعی نظام آموزشی
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۳ - ۰۹:۰۲
فارغ‌التحصیلان بخش کشاورزی همواره در بین 5 یا 6 رشته‌ای قرار دارند که یکی از بالاترین نرخ‌های بیکاری را در بین دانش آموختگان به خود اختصاص داده‌اند و البته هر ساله نیز به انبوه فارغ‌التحصیلان بیکار این حوزه افزوده می‌شود. عوامل متعددی باعث می‌شود که فارغ التحصیلان این رشته‌ها عمدتاً با بیکاری مواجه شوند، به منظور بررسی این پدیده میزگردی با حضور فارغ التحصیلان جویای کار کشاورزی در ایسنای ایلام برگزار شد تا عوامل اصلی این مسئله از منظر دانشجویان بررسی شود. از دانشجویانی که بدون علاقه اقدام به انتخاب رشته‌ی کشاورزی می‌کنند و در دانشگاه نیز به جای آموزش‌های مفید و کاربردی سرفصل‌های کهنه را مطالعه می‌کنند و در پایان نیز با کمترین مهارت از دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شوند نمی‌توان جز اضافه شدن به خیل بیکاران انتظاری داشت و طبیعی است که کار مولد و کارآفرینانه در چنین فضای علمی و آموزشی کمترین مجال برای رشد پیدا نخواهد کرد. آن‌گونه که دانش‌آموختگان این حوزه می‌گویند آموزش‌های عملی و آزمایشگاهی در دانشگاه‌های ما آنقدر کم و حاشیه‌ای است که می‌توان آن را نادیده گرفت. به گفته دانشجویان و فارغ التحصیلان رشته‌های کشاورزی نه تنها دانشجویان با کار عملی و کاربردی بیگانه هستند که وضعیت اساتید هم چندان تفاوتی با دانشجویان ندارد، زیرا آنها نیز محصول نظام آموزشی حافظه‌محور هستند و به همین علت ما با بازتولید این شرایط یا به عبارت بهتر دور باطل آموزش‌های غیر مفید و غیرکاربردی مواجه هستیم. از سوی دیگر در بخش‌های مختلفی از کشور از جمله استان ایلام کشاورزی و دامپروری به شیوه‌ای غیر علمی اداره می‌شود، حال سوال اصلی این است که چه راهکارهایی در جهت حل یا کاهش مسئله بیکاری فارغ‌التحصیلان بخش کشاورزی وجود دارد؟ با چه شیوه‌ای می‌توانیم فارغ‌التحصیل کارآفرین تربیت کنیم؟ به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه ایلام، مهندس «زاهد زینی‌وند» عضو شورای سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی استان در میزگرد «چرا فارغ‌التحصیلان ما کارآفرین نیستند» که با محوریت فارغ‌التحصیلان بخش کشاورزی برگزار شد، اظهار کرد: بعضی از مسایل و مشکلات فارغ‌التحصیلان بخش کشاورزی با کار سازمان نظام مهندسی مرتبط است و هر چند که این سازمان خود با مشکلاتی از جمله بدهی 45 میلیون تومانی دور قبل مواجه است، ولی برنامه‌هایی را برای بهبود وضعیت فارغ‌التحصیلان بخش کشاورزی در دستور کار قرار داده‌ایم.
عضو شورای سازمان نظام مهندسی کشاورزی استان افزود: از تعداد 3 هزار و 27 نفر عضو سازمان نظام مهندسی هزار و 557 نفر مرد و هزار و 470 نفر زن هستند و از نظر مدرک دانشگاهی 8 نفر دارای مدرک دکترا - همگی مرد -183 نفر کارشناسی ارشد شامل 50 زن و 133 نفر مرد و 2 هزار و 836 نفر دارای مدرک کارشناسی هستند، هزار و 416 نفر مرد و هزار و 420 نفر زن تنها 25 درصد دارای شغل رسمی هستند و می‌توان گفت بقیه بیکار هستند یا در بخش‌های نظارت. وی با ضروری خواندن توجه بیشتر به ارتقاء وضعیت دانش آموختگان، افزود: به دلیل محدود بودن منابع مالی قادر به انجام بسیاری از طرح‌های ضروری نبوده‌ایم و برای رفع این مشکل و جذب فارغ التحصیلان با استانداری رایزنی‌هایی انجام شده است، به خصوص امکان جذب این افراد در طرح‌های مقابله با خشکیدگی بلوط وجود دارد. زینی‌وند با انتقاد از اینکه جذب نیرو برای احیای جنگل‌های بلوط هنوز به نظام‌مهندسی کشاورزی ابلاغ نشده است، تصریح کرد: رتبه‌بندی فارغ‌التحصیلان از برنامه‌های نظام مهندسی است و چون با حجم زیادی از دانش‌آموختگان مواجه‌ایم و از طرفی ظرفیت اشتغال بسیار کم است، برنامه‌ریزی کرده‌ایم که فرد باید دوره‌ای طی کند و در رتبه‌بندی 1 تا 5 قرار گیرد، چرا که کارها بر اساس رتبه‌بندی واگذار می‌شوند. وی در پاسخ به این سوال که چرا فارغ‌التحصیلان بخش کشاورزی کارآفرین نیستند و حتی در مقایسه با آنها دامدار و کشاورز تجربی ما به مراتب از فارغ‌التحصیلان این رشته‌ها بهتر عمل کرده و موثرتر هستند؟ با بیان اینکه سال 1373 در رشته کشاورزی فارغ‌التحصیل شدم که 20 سال از آن روز می‌گذرد و اصلا وارد بخش دولتی نشدم و موفق هم بوده‌ام، به نحوی که یک سال در زمینه کشاورزی کارآفرین برتر استان شناخته شدم، تصریح کرد: بحث ما 2 مقوله را در بر دارد یکی بحث کارآفرینی فارغ‌التحصیلان که انتظار ما از آنهاست و بحث دوم کارایی نظام مهندسی کشاورزی استان در این زمینه است. وی با توصیه به اینکه فارغ‌التحصیلان کشاورزی دنبال کار دولتی نروند، ادامه داد: من نمی‌توانم آمپول کارآفرینی به شما تزریق کنم. انگیزه لازمه موفقیت است، بنده در میان زمین‌هایم در دره‌شهر یک حلقه چاه حفر کردم و الان که تمام اراضی دیم در حال نابودی هستند من اراضی را احیاء کرده‌ام. این عضو شورای سازمان نظام‌مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی استان با اعلام اینکه فرد باید خودش را بشناسد و استعدادهای خود را بررسی کرده و سرمایه‌اش را نیز در نظر داشته باشد، تصریح کرد: وقت برای من طلاست، بیکاری یک فارغ‌التحصیل کشاورزی برای من شوکه کننده است، چون ظرفیت و پتانسیل این بخش در حوزه‌های مختلف آنقدر زیاد است که قاعدتاً ما نباید با این حجم بالای بیکار در میان دانش آموختگان مواجه باشیم و چنانچه یک دانشجو آموزش مناسبی دیده باشد، باید وقت برای کارهای جانبی نداشته باشد و فقط در زمین کشاورزی کار کند. زینی‌وند تغییر بینش و دیدگاه‌های فارغ‌التحصیلان بخش کشاورزی را لازمه کارآفرینی، دانست و افزود: فارغ‌التحصیل کشاورزی با یک سرمایه اندک می‌تواند کارش را عملی کند، زمین یک هکتاری با 200 یا حداکثر 500 هزار تومان اجاره می‌شود، جهاددانشگاهی کاشت گیاهان دارویی از جمله به‌لیمو را در اختیار فارغ‌التحصیلان قرار می‌دهد، برخی‌ها وارد کار نشده می‌گویند بانک‌ها تسهیلات نمی‌دهند که تعجب‌آور است، چون این گونه نیست، متاسفانه دوستان ما انگیزه ندارند، انگیزه آنها فقط برای پشت میزنشینی است. من فارغ‌التحصیل کشاورزی را می‌شناسم که نزد یک سیب‌زمینی و پیاز فروش برای روزی 7 هزار تومان کار می‌کند که این بی ارادگی برای یک دانش‌آموخته ننگ است. وی یادآور شد: بخش عمده مشکلات فارغ‌التحصیلان کشاورزی به خود شخص و نحوه آموزش و نگرش وی برمی‌گردد و مطمئن باشید اگر توانایی و انگیزه در خود ببینید، کار زیاد است.
مهندس «مونا مداح‌جلالی» فارغ‌التحصیل بیکار کارشناسی زراعت و کارشناسی‌ارشد گیاه پزشکی دانشگاه ایلام نیز در این میزگرد در مورد نحوه ورودش به این رشته، اظهار کرد: در مدرسه دانش‌آموز فوق‌العاده زرنگی بودم، به طوری که معدلم 19.81 بودم که هیچ گاه از یادم نمی‌رود، به خاطر یکسری مشکلات که پیش آمد، همان سال اول که در کنکور شرکت کردم، در حالی که علاقمند به رشته پزشکی بودم در رشته کشاورزی قبول شدم و سپس نتوانستم در مقابل اصرار خانواده‌ام که حتما به دانشگاه دولتی بروم، مقاومت کنم و در نهایت وارد رشته کشاورزی شدم. وی، اضافه کرد: اصلا این رشته را دوست نداشتم و تنها با اصرار خانواده‌ام وارد دانشگاه شدم و دوره را گذراندم و بعد از آن اساتید می‌گفتتند می‌توانید کار کنید و خلاصه تلاش کردند در ما انگیزه ایجاد کنند، اما با بی انگیزگی تا گرفتن مدرک پیش رفتم، چون قرار شد ارشد بگیرم، در دوران ارشد تغییر رشته دارم و گیاه پزشکی که تا حدودی با علائقم سازگار بود را ادامه دادم. مداح‌جلالی با بیان اینکه انگیزه‌ای در دوران کارشناسی نداشتم، ولی در دوره ارشد این رویه برعکس شد، ادامه داد: دکترا را هم خواهم گرفت، ولی مشکلی اساسی که در کشورمان وجود دارد، این است که بچه‌ها بعد از اینکه این دوره را می‌گذرانند استعدادیابی می‌شوند و می‌فهمند اصلا برای آن رشته ساخته نشده و مدرکی گرفته‌اند که در زندگی‌شان کارایی ندارد. این فارغ‌التحصیل کارشناسی‌ارشد گیاه پزشکی، تاکید کرد: خیلی‌ها هم هستند که با پارتی سرکار رفتند که جای خالی عدم نظارت بر ادارات اینجا مشخص می‌شود، پس کار پشت میزی هست اما با پارتی، چون در حالی که فارغ‌التحصیلان کشاورزی بیکار هستند، اما متاسفانه کسانی در رشته‌های ادبیات و فیزیک به صورت پاره‌وقت در مراکز مربوط به کشاورزی مشغول هستند. مداح‌جلالی تصریح کرد: در کشور ما دانشجویان فقط تئوری را می‌آموزند و با مزرعه بیگانه‌اند و مطمئن هستم که یک کشاورز خیلی بیشتر از یک دانش‌آموخته کشاورزی می‌داند، چون قبله آمال یک فارغ‌التحصیل در ایران پشت میزنشینی است و عملا وارد کار نمی‌شود که این موضوع به نظام آموزشی ما برمی‌گردد. وی در پاسخ به این سوال که در دوران تحصیل در دانشگاه وضعیت آموزش‌های عملی و به عبارت بهتر کار در مزرعه چگونه بود؟ تصریح کرد: ما یک درس 3 واحدی به نام عملیات کشاورزی داشتیم که به نظرم برای دانشجویی که باید خودکفا شود و خودش کار کند، پاسخگو نیست و بقیه درس‌ها همه تئوری هستند. مداح‌جلالی با اشاره به اینکه در دوره کارشناسی 136 واحد درسی تدوین شده است، ادامه داد: کار عملی دانشگاه فقط در حد یک اردوی تفریحی و یک دور همی همکلاسی‌هاست که طی این اردو دانشجو آن هم به مدت یک یا دو ساعت سر مزرعه حاضر می‌شود که با قاطعیت می‌توان گفت تأثیر عملی اندکی هم ندارد. وی خاطرنشان کرد: از 136 واحد فقط 3 واحد عملی داشتیم که هر پنجشنبه‌ها به مزرعه دانشگاه در مهران می‌رفتیم، کشت گندم را به صورت دستی( که ذکر این نکته خالی از لطف نیست که دانشجوی امروز ما با روش‌هایی به قدمت چند هزار سال کار کشت را انجام می‌دهد) انجام می‌دادیم که البته به مراحل داشت و برداشت آن کاری نداشتیم. مداح‌جلالی در ادامه عنوان کرد: واحد آزمایشگاهی هم داشتیم، برای واحد علف‌های هرز هم به سر مزرعه می‌رفتیم، در فضای باز و سر مزرعه دانشجویانی که دوست بودند با هم صحبت می‌کردند و نظارت بر برگزاری کلاس‌ها وجود نداشت، به نظرم سیستم آموزشی ما مشکل دارد، نه می‌توان از استاد ایراد گرفت و نه از دانشجو.
مهندس«مهتاب راد» فارغ‌التحصیل کارشناسی‌ارشد بیماری شناسی گیاهی نیز در این نشست، اظهار کرد: دارای مدرک کارشناسی زراعت و کارشناسی‌ارشد بیماری شناسی گیاهی هستم، من هم مانند دیگر همکلاسی‌هایم به رشته کشاورزی علاقمند نبودم و در زمان انتخاب رشته جزء اولویت‌های آخرم بود، چون بیشتر به مهندسی و حسابداری علاقه‌مند بودم. وی افزود: چون کاری وجود ندارد، افراد فقط می‌خواهند مدرک بگیرند و من مانند بقیه هم نسلان خود خواستم مدرکی بگیرم، ولی در دوره ارشد گرایشم را عوض کردم و الان هم راضی‌ام. راد با اشاره به اینکه در دوران مدرسه مشاوره شغلی وجود نداشت، عنوان کرد: در حالی که مشکل بیکاری فارغ التحصیلان کشاورزی روز به روز شدید‌تر می‌شود، همزمان شاهد افزایش پذیرش دانشجو در این رشته‌ها هستیم و خیلی از افرادی که دانشگاه قبول می‌شوند، برای این است که فقط مدرکی بگیرند و هیچ انگیزه‌ای هم ندارند و مباحث تئوری و عملی برایشان فرق ندارد. این فارغ‌التحصیل کارشناسی‌ارشد بیماری شناسی گیاهی، تصریح کرد: جهاد کشاورزی و یا نظام‌مهندسی برای کارآفرینی افراد فارغ‌التحصیل باید آنها را هدایت کند و کلاس آموزشی تشکیل دهد، از طرف دیگر دانشگاه هم به دلیل وجود تعداد زیاد دانشجویان رشته کشاورزی و امکانات کار عملی اندک نمی‌تواند کلاس‌های آموزشی مناسب را برای آنها برگزار کند و در همان حد توان خودش کار می‌کند. راد در پاسخ به این سوال که آیا دروس یا کارگاه‌هایی برای آشنایی با زمینه‌های شغلی مرتبط با حوزه کشاورزی برای دانشجویان برگزار می‌شد؟ گفت: چنین مباحثی برای آینده شغلی ما در طول دوران تحصیل طرح نشد و همین الان هم چنین مباحثی در دانشگاه مطرح نمی‌شود و به عقیده من اصلاً امکانات دانشگاه ظرفیت این همه دانشجو را ندارد و حتی اگر بتواند کلاس‌های عملی را برگزار کند، کیفیت نخواهند داشت و از طرف دیگر، بودجه دانشگاه‌ها هم کم شده است. راد، در خصوص میزان علاقمندی دانشجویان به رشته کشاورزی با بیان اینکه پیشینه خانوادگی در میزان علاقمندی موثر است، گفت: در بین 32 نفر یک یا دو نفر که پدرشان کشاورز بود، به این رشته علاقه داشتند و عمده مکلاسی‌های ما که خانم بودند، به دلیل الزامات انتخاب رشته وارد رشته کشاورزی شده بودند، خود من که پدرم بازنشسته اداره برق است و آشنایی اندکی با کشاورزی داشتم، هیچوقت به انجام کار عملی رغبت نداشتم. وی ادامه داد: با وجود اینکه رشته‌ام کشاورزی است، اما باغ هلوی پدرم در منطقه میش‌خاص خشک و تبدیل به یک زمین خالی شده است. راد، در خصوص موفقیت شغلی فارغ التحصیلان گفت: همان چند نفر که انگیزه دارند، در زمینه شغلی موفق می‌شوند والا مابقی فارغ‌التحصیلان کشاورزی فقط ادامه تحصیل می‌دهند و مدرک می‌گیرند. برای بهبود این وضعیت، تغییراتی در سرفصل‌ها و شیوه‌های آموزشی الزامی است. راد تاکید کرد: دانشجو اصلا به سمت کارآفرینی کشیده نمی‌شود که یکی از ریشه‌های آن سرفصل‌های تکراری است. وی تاکید کرد: بخش عمده مشکلات ناشی از نظام آموزشی است، اما نباید کوتاهی دانشجو را هم نادیده گرفت. این دانش‌آموخته‌ی کشاورزی هم در خصوص مشارکت دانشجویان در طرح‌های پژوهشی گفت: چنین درخواستی از سوی دانشگاه نشده است. وی در پاسخ به این سوال که آیا فارغ‌التحصیلان برای کار، زمین و تسهیلات درخواست کرده‌اند، گفت: من چیزی در این باره نشنیده‌ام، کسی که بخواهد کارآفرینی کند، ریسک پذیر نیست و جرأت اجرا ندارد و البته سرمایه‌ای هم در اختیار ندارد و می‌ترسد از تسهیلات استفاده کند.
مهندس «مسعود مرجانی» فارغ‌التحصیل کارشناسی باغبانی و دانشجوی کارشناسی‌ارشد مدیریت استراتژیک نیز در این میزگرد، اظهار کرد: هیچ‌گونه انگیزه‌ای در دوره کارشناسی نداشتیم و نه تنها من بلکه اکثر آقایان هر اولویتی که پیش آید را انتخاب می‌کنند و در آن زمان تنها ایده‌آل ما قبولی در یک رشته روزانه بدون آینده‌نگری لازم بود. وی با انتقاد از نبود مشاور انتخاب رشته در مدارس و مراکز پیش‌دانشگاهی، گفت: ورودی سال 88 دانشگاه ایلام بودم، بدون هیچ شناختی از کشاورزی وارد این رشته شدم، پدرم فرهنگی است و کشاورزی فعالی هم در منطقه شیروان داریم و به کشت برنج، گندم و جو مشغولیم و باغات زیتون و انار و انگور هم داریم. مرجانی، تصریح کرد: کارهای باغ را خودم انجام می‌دهم و از جنبه علمی رشته‌ام استفاده کردم، اما در دوره کارشناسی‌ارشد به مدیریت تغییر رشته دادم، چون به علوم انسانی بیشتر علاقمند بودم. این فارغ‌التحصیل کارشناسی باغبانی با اشاره به اینکه مدرک گرایی آفتی است که در بین جوانان ما شایع است، تصریح کرد: وزارت علوم در جذب دانشجو در این رشته‌ها باید به توانایی‌های جسمی هم توجه کند، چون به عنوان مثال از تعداد 30 نفر دانشجوی ورودی رشته باغبانی سال 88، 24 نفر خانم و 6 نفر آقا بودند. وی یادآور شد: کار کشاورزی عملی بوده و فقط در توان مرد است و این تناسب در بین ورودی دانشجویان وجود ندارد و بر اساس آمار موجود 76 درصد فارغ‌التحصیلان کشاورزی فاقد مهارت و تخصص در این رشته هستند. مرجانی با بیان اینکه رشته باغبانی بیش از 40 واحد عملی دارد و از هر درس 3 واحدی 2 واحد عملی است، ادامه داد: هیچ واحد عملی در دانشگاه وجود ندارد و نمره آن بر اساس واحد نظری محاسبه می‌شود، در جریان واحد عملی که به گلخانه می‌رفتیم فقط نگاه می‌کردیم و هیچ بازدهی نداشت و هیچ مهارتی در دانشگاه عایدمان نمی‌شد، تلاش کردم فارغ‌التحصیل که شدم چیزی بلد باشم و بعد از دانشگاه به دردم بخورد و کارآفرین باشم، ولی الان هر کس فارغ‌التحصیل می‌شود، فقط به دنبال پشت میزنشینی است که دلیل اصلی هم این است که افراد مهارتی برای انجام کار عملی ندارند. این دانشجوی کارشناسی‌ارشد مدیریت، نظارت در نظام مهندسی را صرفا اتلاف وقت فارغ‌التحصیلان دانست و گفت: کسانی که به نظام مهندسی می‌روند، بدون شک به دنبال پشت میزنشینی هستند نه دنبال کارآفرینی، هدفشان این است که با یک حقوق خیلی اندک کار کنند که اکثرا خانم بوده، چون فقط به دنبال سرگرمی هستند، ولی آقایان بحث تشکیل زندگی را دارند که با این حقوق نمی‌توانند کاری از پیش ببرند. مرجانی پیرامون طرح مباحث و فن‌آوری‌های جدید در حوزه کشاورزی گفت: در خصوص مباحث جدید نیز همه چیز در حد حرف و تئوری است و در عمل کاری دیده نمی‌شود، در صورتی که کشاورزی باید عملی باشد و باید بدانیم که با شعار کار درست نمی‌شود، کشت ارگانیک، کشت بدون آب و سایر مباحث جدید تا زمانی که فقط حرف است، مطرح شدن و نشدن آن علی السویه است. وی، ادامه داد: در حال حاضر که بحث کارآفرینی مطرح می‌شود، همه بحث کاشت قارچ را مطرح می‌کنند، آیا این قارچ پایان ندارد؟ تنها ایده‌ای که به ذهن دانشجویان کارشناسی می‌رسد کاشت قارچ است که همه کارآفرینی در آن خلاصه شده است و بازدهی چندانی هم ندارد، چون کارآفرینی که فقط تولید نیست، بازار فروش و بحث‌های مربوط به فرآوری و صنایع تبدیلی هم باید جدی گرفته شود. این دانش‌آموخته‌ی کشاورزی ادامه داد: اساتید ما فقط درس تئوری خوانده و در عمل هیچ کاری نکرده‌اند، استاد میوه‌کاری ما در دانشگاه نمی‌توانست هرس انجام دهد و اگر هم انجام می‌داد، کارش ناقص بود. اساتید خودشان کار عملی نکرده بودند. فقط یکی از اساتید چون بچه روستا بود کار عملی انجام می‌داد، اساتید ما تمایلی به کار عملی ندارند و فارغ‌التحصیل ما هم از او بدتر خواهد بود. مرجانی گفت: ترم گذشته 60 نفر در رشته زراعت در دوره ارشد در دانشگاه آزاد ایلام پذیرش شده‌اند، اما نمی‌توانند در عمل کمکی به توسعه کشاورزی استان کنند، کارکنان جهاد کشاورزی افرادی هستند که در سال‌های اول انقلاب اکثرا با مدرک‌های زیردیپلم استخدام شده‌اند و هیچ تخصصی ندارند و بعد از 30 سال بازنشسته نمی‌شوند، در صورتی که می‌توان از این چند صد هزار نفر استفاده کرد و با حقوق کم و ناچیز نظام مهندسی افراد فارغ‌التحصیل را سر کار می‌گذارند. وی تصریح کرد: دانشگاه آزاد یک وجب مزرعه و زمین ندارد، اما به اندازه تمام دانشگاه‌ها دانشجوی کشاورزی می‌گیرد! و دانشجویان این دانشگاه هم پایان‌نامه شان را می‌خرند. مرجانی افزود: هنگام مراجعه به بانک‌ها می‌گویند کسانی که تسهیلات کشاورزی برای اجرای طرح گرفته‌اند، اکثرا ورشکست شده‌اند، شما هم این راه را نروید چون تضمین موفقیت وجود ندارد. در دره‌شهر این همه خیار تولید می‌شود، اما فقدان کارخانه تبدیلی عملا سود این محصول را نصیب دلالان کرده است. وی با بیان اینکه چون پدرم باغ دارد خواستم کار کنم، ولی دیگر علاقه‌ای به تئوری خوانی ندارم، ولی در عمل در کشاورزی خودمان فعالیت می‌کنم، ادامه داد: برای واحد عملی به مزرعه مهران که می‌رفتیم فقط چند پیرمرد کارگر آنجا کار می‌کرد و ما فقط نگاه می‌کردیم و اساتید فقط روپوشی می‌پوشیدند و کار خاصی انجام نمی‌دادند. این دانش‌آموخته‌ی کشاورزی در پاسخ به این سوال که آیا در دانشگاه مرکز حمایت از افکار و ایده‌های نو دانشجویان وجود دارد؟ پاسخ داد: مرکز رشد دانشگاه ایلام دوره‌ای تحت عنوان «حشره شناسی و دفع آفات» برگزار کرد که فرد بعد از گذارندن آن در فنی و حرفه‌ای کارشناس می‌شد و ما هم شرکت کردیم، قبل از رفتن برای امتحان، سوالات را به ما دادند چون استاد این دوره، استادمان در دانشگاه بود و تدریس می‌کرد و در بحث عملی هم یک میکروسکوپ را به ما نشان دادند و گفتند این وسیله چه نام دارد؟ و جواب این سوال هم معیار قبولی بود. مرجانی، یادآور شد: دوره کارآفرینی در دانشگاه فقط در حد گذراندن چند ساعت در یک کلاس بود که آن هم در پایان با صدور گواهینامه‌ای ختم می‌شد. مرجانی، با بیان اینکه فارغ‌التحصیل بیکار محصول طبیعی نظام آموزشی ماست، اظهار کرد: می‌شود گفت که دقیقا همین است، چرا که در آموزش و پرورش هم روی دروس حفظی تاکید دارند. وی گفت: در دوره کارشناسی از دانشجو در طرح‌های پژوهشی استفاده نمی‌شود و نقطه‌ی ضعف اساسی است اما اگر راهی باز شود که از دانشجویان هم استفاده شود، می‌تواند در رشد آنان موثر باشد. تهیه و تنظیم: رضا نجفی، خبرنگار ایسنا، منطقه ایلام
انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 86]
-
گوناگون
پربازدیدترینها