واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۳ بهمن ۱۳۹۳ (۲۲:۳۶ب.ظ)
تئاتر «مورچهها» نگاهي به زندگي يک معتاد به شيشه بازيگر تئاتر «مورچهها» ميگويد: قرار است که اين کار را در شهرهاي زيادي به روي صحنه ببريم؛ چون شيشه مثل يک بيماري واگيردار در حال گسترش است و اينطور اجراهاي شهر به شهر در پيشگيري از ابتلاي جامعه آثار خوبي خواهد داشت.
به گزارش خبرگزاري موج از قم، تئاتر «مورچهها» که تنها يک بازيگر دارد و در مدت زمان 45 دقيقه، لحظات زندگي يک فرد معتاد به ماده مخدر «شيشه» را نشان ميدهد، سوم تا دهم بهمنماه سال جاري، در سالن پلاتو سازمان ملي جوانان استان قم واقع در انتهاي خيابان خاکفرج قم به نمايش گذاشته خواهد شد.
نمايش «مورچهها» پيش از اين در شهر کاشان به اجرا در آمده و پس از نمايش در شهر قم، در تهران نيز به اجرا گذاشته خواهد شد.
علاقهمندان به ديدن تئاتر «مورچهها» ميتوانند بليطهاي آن را از مراکز عرضه محصولات فرهنگي همچون، شهر کتاب، آموزشگاه موسيقي مکتب خانه، کافه بهمن و کافه هنر تهيه کنند.
نويسندگان تئاتر «مورچهها»، آقايان «ع. علوي» و «احسان عزتي» هستند و البته علوي علاوه بر مشارکت در نويسندگي اين تئاتر، مسئوليت کارگرداني و دراماتورژ صدا و حرکت اين تئاتر را نيز عهده دار است.
«سعيد اکبرزاده» بازيگر، «هاني عبدالمجيد» مسئول اجراي موزيک، «مصطفي معراجي» طراح نور و عکاس، «حامد اخوان» مدير توليد و «حامد گايييني» بهعنوان مدير، از ديگر عوامل و دست اندرکاران تئاتر مورچهها هستند.
محمدسعيد اکبرزاده تنها بازيگر تئاتر مورچهها در پاسخ به اين سؤال که مدت زمان فعاليت شما در تئاتر «مورچهها» که حدود 45 دقيقه است، آيا شما خستهکننده نيست؟ اظهار کرد: مدت زمان تمرين، يعني مدت زمان زنده ماندن يک کار؛ چطور ميشود يک محصولي را توليد کرد و بعد براي بهتر شدنش زماني را اختصاص نداد؟
وي افزود: در شيوه آزمايشگاهي روند توليد اثر، خاصيت يک پروژه آموزشي را نيز داراست؛ حالا هر چقدر اين روند طولانيتر شود، مباحث مطرح شده در آن نيز گسترش مييابد؛ در واقع خود اثر تعيين ميکند که چقدر بايد زمان آموزشي آن طول بکشد.
اين هنرمند تئاتر در پاسخ به اين سؤال که برخورد شما به عنوان بازيگر با متن نمايش مورچهها چگونه بود گفت: متن تئاتر، متني بود که ميدانستيم هيچ چيز آن لزوما ثابت نيست؛ من به عنوان اکتور کار تمرينات بياني را با متني شروع کردم که ميدانستم گروه نويسنده مشغول بازنويسي آن است؛ اين متن تا حدودي به خاطر تکرار زياد حفظ ميشد و بعد متن بازنويسي شده ميآمد؛ اين روند شش بار اتفاق افتاد؛ اينطور من با کلمات بيشتري سر و کار داشتم؛ کلماتي که در متن بعد از بازنويسي اضافه ميشدند و کلمات قبلي کارکرد جديدي پيدا ميکردند؛ اين در واقع خيلي کمک ميکرد تا من هم مثل گروه نويسنده بتوانم معناي شخصي از هر کلمهاي که قرار بود به زبان بيايد داشته باشم.
وي در پاسخ به اين سؤال که آيا پيشنهادي هم براي گروه نويسندگان داشتيد؟ گفت: قطعا پيشنهاداتي داشتم؛ ببينيد در روند تمريني يک نمايش (در گونه آزمايشگاهي) متن به عنوان يک پيشنهاد از طرف گروه نويسندگان مطرح ميشود؛ يعني يک عنصري است که بايد هر شخص با توجه به وظايفي که در روند تمريني و آموزشي و ساخت يک اثر بر عهده دارد، آن را تغيير دهد. اين تغييرات در تمام وجوه نمايش اتفاق ميافتد؛ اين طور به نظرم يک گفتمان بين هر يک از اعضاي پروژه و همه عناصر اثر شکل ميگيرد.
اکبرزاده در پاسخ به اين سؤال که گروه هنري گاراژ که يکي از کارهاي آن همين نمايش مورچهها است، چطور گروهي است؟ گفت: گاراژ يک گروه آزمايشگاهي تئاتر است که از هشت سال پيش تا به حال به صورت پيوسته در حوزه اکتينگ و شيوههاي آن به تحقيق و آزمايش مشغول است. در واقع روند کاري گاراژ به صورت کار آموزشي و آزمايشي بر روي موضوعاتي است که گروه فکر ميکند اين موضوعات قابليت تبديل شدن به يک مبحث ذهني را دارند؛ نقاطي که کمتر ديده ميشوند.
وي در بخش ديگري از سخنان خود و در پاسخ به اين سئوال که در اين تئاتر «مورچهها» از چه چيز صحبت ميکند؟ گفت: مورچهها در واقع پرداختن به بخشي از زندگي يک انسان است که درگير سوء مصرف شيشه و دچار عوارض آن است. در واقع برشي از يک موقعيتي که اين فرد در آن قرار گرفته و حالا بعد از مدت زيادي فکر کردن، متوجه اين موقعيت عجيب شده؛ موقعيتي که فکر ميکنم حالا برايش پر از سئوال است.
اين هنرمند تئاتر در پاسخ به اين سؤال که تئاتر مورچهها آيا يک کار بازدارنده در حوزه مواد مخدر است؟ پاسخ داد: خير؛ اما ميتواند اين اثر را هم داشته باشد. مورچهها نمايش و ايجاد يک موقعيت است؛ موقعيتي که ميتواند بغرنج هم باشد، اما اينکه «مورچهها» بخواهد امر و نهي کند و يا اينکه رايي صادر کند؛ بايد بگويم که اينطور نيست.
وي در پاسخ به اين سؤال که شما به عنوان بازيگر براي خلق يک شخصيت معتاد به شيشه چقدر از نمونههاي واقعي الگو گرفتيد؟ گفت: در واقع ميتوانم بگويم که اين اتفاق نيفتاد؛ يعني به قول شما الگو برداري از افراد درگير با شيشه انجام نشد. تنها ارتباطي که با اين افراد داشتم، در روند توليد اثر مطالعه چند اتفاق واقعي بود که روزنامهها گزارشي از آنها تهيه کرده بودند.
بازيگر تئاتر «مورچهها» در بخش پاياني سخنان خود و در پاسخ به اين سؤال که برنامه گروه سازنده اين تئاتر براي ادامه کار مورچهها چيست؟ گفت: طبق برنامه ريزيهايي که انجام شده، قرار است که اين کار را در شهرهاي زيادي به روي صحنه ببريم؛ چون شيشه به نظرم مثل يک بيماري واگيردار در حال گسترش است؛ اينطور اجراهاي شهر به شهر پيامدهاي خوبي خواهد داشت. اين امر البته کمک و ياري همه را ميطلبد از افراد مسئول در حوزه مواد مخدر تا مردم و خانوادهها؛ جداي از بحثهاي آرتيستيک کار، من به شخصه دوست دارم مورچهها در اين حوزه هم راهگشا باشد.
تئاتر «مورچهها» با موضوع نشان دادن لحظات زندگي يک فرد معتاد به ماده مخدر «شيشه»، سوم تا دهم بهمنماه سال جاري در سالن پلاتو سازمان ملي جوانان استان قم واقع در انتهاي خيابان خاکفرج قم، به نمايش گذاشته خواهد شد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]