محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826191422
فرمان سکوت مجلس نهم برای دولت قبل |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: فرمان سکوت مجلس نهم برای دولت قبل
هرگاه مجلس توانست مشکلات فرهنگی، اقتصادی، اشتغال و... را حل کند، می‌توان گفت مجلس درست عمل کرده است و همچنین هرگاه خانه ملت توانست در برابر افراد، وزارتخانه‌ها، بانک‌ها و ارگان‌های مختلفی که خارج از قانون عمل کرده‌اند بایستد و به درستی بر عملکرد آنها نظارت کند، می‌توان گفت مجلس درست عمل کرده است.
کد خبر: ۴۶۸۲۶۴
تاریخ انتشار: ۳۰ دی ۱۳۹۳ - ۰۸:۵۳ - 20 January 2015
«آرمان» پیش از تعطیلات یک هفته‌ای مجلس فرصت را مغتنم شمرد تا پای صحبت‌های مسعود پزشکیان، وزیر بهداشت دولت اصلاحات بنشیند و از او سوالات خود را بپرسد.
یک سال بیشتر از عمر مجلس نهم باقی نمانده است. ارزیابی شما از این مجلس چیست؟
من تا پیش از آنکه به مجلس بیایم فکر نمی‌کردم مجلس می‌تواند تا این حد در سرنوشت کشور موثر باشد. وقتی در امور اجرایی بودم، مادامی که با مشکلی مواجه می‌شدم، تصور می‌کردم اگر در رده بالاتری قرار بگیرم راحت‌تر می‌توانم موانع را مرتفع سازم و رئیس دانشگاه شدم، معاون وزیر و نهایت وزیر شدم. اما دیدم آسمان همه جا یک رنگ است و حتی در رده‌های بالاتر محدودیت‌های بیشتری وجود داشت.
خب دوست داشتم موانع را به‌ویژه بهداشت و درمان مرتفع کنم و از نظر علمی بستر رشد را فراهم سازم اما آنطور که باید نشد؛ تا اینکه دولت احمدی‌نژاد لطفی به ما کرد و ما را از چرخه مدیریت کنار گذاشت و درواقع روی دیگر زندگی یعنی رفتن به تعطیلات را هم ببینم، اما احساس کردم نمی‌توان به همین مسائل روزمره بسنده کرد و در قبال انقلاب و کشور مسئول هستیم. این تفکر بود که مرا به فکر انداخت تا برای مجلس کاندیدا شوم و وقتی پا در مجلس گذاشتم، فهمیدم کارهای بسیاری را می‌توان انجام داد.
برای مثال کاری که در زمینه بهداشت و درمان انجام گرفت و دولت امروز مدعی است که او مبتکر آن بوده پیشنهادی بوده است که در کمیسیون بهداشت با دوستان آن را طرح کرده بودیم و در کمیسیون تلفیق به بحث گذارده بودیم و رای به تائید آن داده شد و حتی زمانی که کمیسیون تلفیق آن را رد کرده بود با آوردن به صحن علنی با انجام توجیهات رای لازم برای آن را کسب کرده بودیم و این روند موجب شد تا بستر لازم برای بیمه شدن همه مردم فراهم شود و دیگر جسد و بستگان فوت شده مردم به علت عدم پرداخت هزینه در بیمارستان گرو گرفته نشود و این درحالی است که در دوران وزارت مادامی که دستوری به ترخیص برخی افراد فوت‌شده داده می‌شد، دیوان محاسبات آن دستور را دخالت در امور مالی دولت می‌دانست.
در چنین شرایطی این مجلس بود که توانست مشکل بهداشت و درمان را حل کند. اکنون مشکلی که بر سر راه وجود دارد آن است که اگر دولت به قانونی که مجلس به آن رای داده است، عمل کند نباید مشکلی بر سر راه وجود داشته باشد. در واقع امروز اگر ایرادی وجود دارد به لحاظ اجرایی است که قادر نیست آن قانون را در آن چارچوبی که وضع شده است به اجرا درآورد. این مساله‌ای است که در تمام کمیسیون‌ها وجود دارد. به‌عبارت دیگر اگر کمیسیون فرهنگی، اقتصادی و... بر اساس علم و کارشناسی تصمیم بگیرد قطعا اغلب مشکلات رفع خواهد شد و می‌توان گفت اگر امروز مشکلات اقتصادی، بیکاری و... وجود دارد نزدیک به 80 درصد آن به مجلس بازمی‌گردد و شاید 20درصد آن به دیگر مدیران اجرایی. چراکه اگر قانون درست نوشته شود و صحیح بر آن نظارت شود نباید مشکلی وجود داشته باشد.
اگر درمورد مجلس بخواهیم نظر بدهیم، هرگاه مجلس توانست مشکلات فرهنگی، اقتصادی، اشتغال و... را حل کند، می‌توان گفت مجلس درست عمل کرده است و همچنین هرگاه خانه ملت توانست در برابر افراد، وزارتخانه‌ها، بانک‌ها و ارگان‌های مختلفی که خارج از قانون عمل کرده‌اند بایستد و به درستی بر عملکرد آنها نظارت کند، می‌توان گفت مجلس درست عمل کرده است. وقتی ما در جامعه مشکل داریم یعنی ما در مجلس مشکل داریم. وقتی شنیده می‌شود رانت‌های زیادی وجود دارد و... به این معناست که ما نتوانسته‌ایم به‌خوبی نظارت کنیم و این امر بدان معناست که ما ضعف داشته‌ایم. در واقع این مجلس است که باید تصمیم بگیرد فلان امر بشود یا نشود. بنابراین باید گفت اگر در جایی مشکل داریم باید ابتدا مشکل را در مجلس جست‌وجو کرد.
یعنی اگر اکنون در کشور ما مشکل اقتصاد و مسائل فرهنگی وجود دارد بخش اعظمی از این مشکل به مجلس بازمی‌گردد. فرهنگ مساله‌ای نیست که با دستور حل شود و در هیچ تجربه بین‌المللی دیده نشده است که رفتارها بر اساس دستورالعمل‌ها و سازوکارهای سازمانی تغییر پیدا کند. درحالی که مسائل رفتاری و فرهنگی یک پروسه زمانبر است که تغییر آن نیز به‌سادگی انجام نمی‌پذیرد. اگر این تصور وجود دارد که اگر قانون تدوین کنیم و فردا مردم بر اساس قانون نوشته ما رفتار خود را تنظیم می‌کنند و نشست و برخاستشان بر اساس آن قوانین است مشخص می‌شود که ما شناخت درستی از جامعه، کشور و دنیا نداریم و حتی فراتر از آن نشان می‌دهد نسبت به خانه خود نیز بی‌خبریم چراکه ما نمی‌توانیم با زور بچه خود را نیز تغییر دهیم.
یعنی شما اعتقاد ندارید مجلس نهم در برخی مواقع درگیر پرداختن به مسائل کمتر مهم شده است؟
بله و این مساله امروز بیشتر شده است. یعنی در دولت قبل مدارا یا مطرح می‌کردند که باید اکنون سکوت کرد و به همین ترتیب کنار آمدند تا عمر دولت تمام شد. اما امروز برخی به‌صورت فزاینده‌ای کار را با چالش به پیش می‌برند چراکه نهایتا انتقادکردن ساده‌ترین کار است و هزاران سخن برای بیان انتقاد وجود دارد اما مساله آن است که پیشنهاد برای حل این مشکل چیست؟ اگر مجلس می‌گوید مشکلی بر سر راه وجود دارد باید گفت پیشنهاد برای حل آن چیست؟ از آنجایی که ما بلد نیستیم راه‌حل بنویسیم راحت‌ترین کار آن است که خود را مبرا بدانیم و طرف مقابل را نیز تخریب کنیم. درحقیقت تخریب‌کردن ساده‌ترین کار و بدترین کار است.
گویا مجلس نهم با چالش بیشتری روبه‌رو بوده است که اوج این مباحث را می‌توان روز یکشنبه‌ای دانست که میان علی مطهری و برخی نمایندگان درگیری رخ داد.
چالش همیشه با مجالس همراه بوده است از مجلس اول بگیر تا مجلس نهم اما آنچه از همه مهم‌تر است آن است که باید تحمل شنیدن نظر مخالف را داشته باشیم. مجلس با کاری که در روز یکشنبه انجام داد، نمود بیرونی خوبی از خود نشان نداد برای آنکه باید تحمل کرد فردی 7 دقیقه برخلاف نظر دیگران صحبت کند و این مساله وقتی به نمایندگان می‌رسد قانون برای آنان این حق را به رسمیت شناخته است که آنها در تمام مسائل داخلی و خارجی می‌توانند اظهارنظر کنند. اینکه ما به هر دلیلی اجازه ندهیم نماینده به اندازه 7 دقیقه سخنرانی کند، واقعا برازنده مجلس نیست و من بارها بر این مساله تاکید کرده‌ام که شما در طول تاریخ هیچ مصلحی را نمی‌توانید پیدا کنید که برای ایجاد یک باور در میان مردم با زور و توهین و تهمت سعی در ترویج اعتقاد داشته باشد و اگر فردی نپذیرفت طرد کرده باشد. راه راست که نیاز به دعوا و مرافعه ندارد چراکه این امکان وجود دارد اگر من سخن اشتباهی گفتم شما بعد از آن برخیزید و اعلام کنید بر اساس شواهد این سخنان اشتباه است. مردم نیز منطقی هستند و درصورت ارائه سند و مدرک هرکدام را حق دیدند می‌پذیرند. بنابراین تهدید و جنجال در شأن مجلس نیست.
از نمایندگان مجلس به‌عنوان یک قانونگذار انتظار می‌رود به قوانین احترام بیشتری بگذارند. درحالی که اقدام روز یکشنبه گذشته برخی از نمایندگان در تضاد با قانون بود.
«ببری مال مسلمانی چو مالت ببرند- داد و فریاد برآری که مسلمانی نیست» یعنی وقتی مساله‌ای درمورد خود ما مطرح می‌شود، می‌گوییم چرا نقض قانون صورت می‌گیرد درحالی که وقتی خودمان با دیگران برخورد می‌کنیم، عنوان می‌کنیم باید مصلحت‌اندیشی شود و آنگونه که ما می‌گوییم رفتار شود. رئیس محترم قوه قضائیه در مصاحبه‌ای عنوان کرده بود «نمی‌توان نومن و بالبعض و نکفربالبعض بود» این موضوع مساله‌ای مهم است. به‌عبارت دیگر نمی‌توان در مواقعی که منافع ما ایجاب نمی‌کند گفته شود هرچند قانون اجازه داده است اما مصلحت نیست آن را اجرا کرد اما در مواردی که منافعمان ایجاب می‌کند اصل آن است که قانون اجرا شود. بنابراین باید گفت هیچ مصلحتی بالاتر از قانون نیست. بنابراین قانون در برابر همه یکسان است. نباید برای قانون مصلحتی درنظر گرفت. اگر قانون است و اگر در چارچوب قانون عمل شده است کسی نمی‌تواند متعرض آن شود اما اگر خلاف قانون عمل شده است فارغ از آنکه چه کسی این خلاف را انجام داده است باید با آن برخورد شود.
برخی معتقدند مسائل روز یکشنبه بی‌ارتباط با انتخابات آینده نیست، آیا این موضوع را شما تائید می‌کنید؟
من زیاد ربط نمی‌دهم. هرچند امروز هر فردی هر کاری که انجام می‌دهد برای دریافت منفعتی است و نمی‌توان گفت صد درصد همه چیز در راه خداست. چنین اقداماتی که از سوی برخی نمایندگان صورت می‌گیرد مردم به‌خوبی درک می‌کنند. به هر حال تنها خداست که از نیت‌ها خبر دارد.
اگر نگاهی به انتخابات آینده مجلس بیندازیم شما حضور اصلاح‌طلبان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
راستش از آنجایی که اطلاعات دقیقی در دست ندارم ارزیابی کار سختی است. مضاف بر آنکه در کشور ما به‌دلیل عدم وجود تحزب حضور افراد چندان وابسته به احزاب نیست بلکه به شخصیت، کارکرد و تاثیرگذاری فرد و شناخت جامعه از آن بستگی دارد تا آنکه وابسته به حزب باشد. در نتیجه اگر فردی می‌خواهد در انتخابات حضور پیدا کند حداقل باید در آن منطقه شناخته شده باشد و مردم آن منطقه شناختی از آن داشته باشند تا بتواند پیروز میدان رقابت باشد، در غیر این‌صورت سخت است قضاوت کردن در این رابطه که کرسی‌های بهارستان دراختیار چه جناحی قرار می‌گیرد.
به‌طور کلی این اراده را در میان اصلاح‌طلبان برای حضور و مشارکت گسترده مشاهده می‌کنید؟
قطعا نمایندگانی برخاسته از تفکر اصلاح‌طلبی در مجلس آینده حضور خواهند داشت.
در این رابطه موضوعی که مطرح است شکل‌گیری احزاب کوچک در قالب اصلاح‌طلبی است. آیا این تاکتیک می‌تواند مناسب باشد؟
این مساله نشان می‌دهد ما هنوز به آن بلوغی که در یک اصول کلی به تفاهم برسیم و برسر مسائل جزئی باقی نمانیم نرسیده‌ایم وقتی ما هنوز متفرق عمل می‌کنیم یعنی تا رسیدن به آن اصل اساسی راه زیاد داریم به همین دلیل هر فردی با هر سلیقه‌ای عده‌ای را به‌دور خود جمع می‌کند اما اگر ما به جایی برسیم که یک نگاه فراتر داشته باشیم خواهیم توانست جمعیت بیشتری را با خود همراه سازیم و این جمعیت بیشتر، همه راه درست را می‌خواهند. می‌خواهند آرامش، رفاه و شادابی در رگ‌های جامعه جریان پیدا کند اما از آنجایی که چنین امری هنوز به طور کامل شکل نگرفته در نتیجه افرادی به فراخور نگاه خود عده‌ای را به گرد خویش جمع می‌کنند و درنتیجه چنین تفکری است که احزاب متفاوت ظهور می‌کنند.
بحث شکل‌گیری احزاب اصلاح‌طلب از یکسو مطرح است و بحث وحدت آنها از سویی دیگر مطرح می‌شود و حتی فراتر از آن تا مرز ائتلاف با اصولگرایان معتدل نیز مطرح می‌شود نظر شما در این رابطه چیست؟
اگر چنین عزمی در میان آنها وجود داشته باشد این بازمی‌گردد به همان توافق بر سر اصول کلی که همه در آن مشترک هستند. در واقع ظرف آنقدر بزرگ است که همه می‌توانند در آن جای بگیرند اما ما آنقدر آن را کوچک تصور می‌کنیم که تنها یک عده خاص در آن می‌توانند جای گیرند و قطعا مملکت با یک ظرف کوچک قابل اداره کردن نیست. اگر ظرف بزرگ باشد اصلاح‌طلب، اصولگرای معتدل و .. همه باید در این ظرف جای بگیرند تا براساس آن بتوانند امور را به بهترین نحو اداره کنند نمی‌توان فقط یک ظرف را درست کرد و گفته شود همه بر اساس آن قالبی که ما تعیین می‌کنیم باید جای بگیرند در حالی که این یک تصور اشتباه است بنابراین باید سکوت اختیار کنند اما اگر ظرف بزرگتر در نظر گرفته شود همه در آن جای خواهند گرفت. اگر ما مدعی هستیم که رفتارمان صحیح است این رفتار صحیح را نشان دهیم، عادلانه‌تر رفتار کنیم تا همه جذب ما شوند. یادمان نرود اکثریت جامعه در برابر عدالت،صداقت و درستی سر خم می‌کنند.
اصولگرایان هنوز نتوانسته‌اند تکلیف خود را با احمدی‌نژاد مشخص کنند. با توجه به این مساله، حضور اصولگرایان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
نمی توان در چنین شرایطی به درستی پیش بینی کرد. به نظر من آقای احمدی‌نژاد هم سهم خود را در انتخابات خواهد داشت. نمی‌توان کسی را طرد کرد چرا که افراد را باید آنگونه که هستند پذیرفت.
نه اینکه طرد کرد بلکه بحث اعتماد جامعه مطرح می‌شود؟
به هر حال افراد بسته به عملکرد و رفتاری که از خود نشان داده‌اند و بر اساس شعاری که مطرح می‌کنند مردم را می‌توانند به گرد خود جمع کنند. مردم رفتارها را رساتر از گفتار می‌شنوند و درک می‌کنند. بنابراین مردم شعار را با گوش می‌شنوند اما رفتار را با گوشت و پوست و استخوان خود رصد می‌کنند و درک می‌نمایند. در نتیجه این رفتار است که در جامعه اثر عمیقی می‌گذارد.
بر این اساس شما ترکیب مجلس دهم را چگونه می‌بینید؟
ترکیب به چند مساله بستگی دارد بخشی از آن مربوط به تائید صلاحیت‌هاست. بخشی از آن بستگی به حضور افراد دارد همچنین نوع برخوردها و شناخت‌ها در مورد افراد حضور یافته است که اهمیت پیدا می‌کند و بخشی دیگر معطوف احزاب و جریان‌ها و ... می‌شود که سهم عظیمی در بالا آمدن افراد می‌تواند داشته باشد.
عملکرد دولت در طول این یک سال و نیم را چگونه دیدید؟
من تصور می‌کنم دولت در رابطه با بحث سیاست خارجی که البته برخی از آن ناراحت هستند بسیار خوب عمل کرد و کار آقای دکتر ظریف بسیار قابل قدردانی است و خب به موازات اقدامات دکتر روحانی نیز در این زمینه با توجه به سابقه‌ای که داشته است در پیشبرد مساله هسته‌ای قابل تقدیر است و به هر حال اقدامات دولت بود که توانست اتحاد اسرائیل و اروپا و آمریکا علیه ایران را بشکند و به جایی برسد که اسرائیل از رسیدن توافق با ایران ابراز ناراحتی می‌کند و در هیچ مجمعی از جمله شورای امنیت، ژنو و ... هیچ قطعنامه‌ای علیه ایران صادر نمی‌شود و این مساله دستاوردی بزرگ است. مضاف بر آنکه از اصول خود نیز عقب‌نشینی نکرده‌ایم.
از سوی دیگر نهایتا اگر ما بتوانیم اصلاحاتی را در زمینه روابط بین‌الملل ایجاد کنیم قطعا می‌توانیم مشکلات دیگر را نیز مرتفع کنیم. درمورد تحریم‌ها باید بگویم واقعیت آن است که تحریم‌ها برای صنعت، اشتغال، اقتصاد و ... مشکل ایجاد کرده است و کار آقای روحانی، دکتر ظریف و تیم مذاکره‌کننده و البته حمایت‌های بی‌دریغ مقام معظم رهبری توانسته است گشایش‌هایی را فراهم سازد. باید تاکید کرد این حمایت‌های مقام معظم رهبری بوده است، برخی را بر سر جای خود نشاند و قطعا این حمایت‌ها قابل تقدیر است و قطعا با حل این مشکلات، بسیاری از مسائل اقتصادی و مشکلات داخلی ما می‌تواند حل شود. در زمینه قانونگذاری دولت تلاش کرده است به موقع قانون‌ها به‌ویژه در مورد لایحه بودجه به مجلس ارائه دهد و در این رابطه سعی کرده است چارچوب‌های قانونی را به‌خوبی رعایت کند. اعتباراتی که در زمینه بهداشت و درمان اجرا می‌کنند از لحاظ پرداخت و خزانه و ... بسیار خوب بوده است.
در اجرا متاسفانه بعضا در چارچوب قانون عمل نمی‌کنند و ما نسبت به این مساله به دولت نقد داریم و ادامه این روند بعد از این برای خود دولت مساله‌ساز خواهد بود چراکه هیچ دولتی با این روش نتوانسته است به پیش رود و بتواند از آن پشتیبانی کند و این ممکن است عاقبتی بدتر از یارانه‌ها برای دولت به بار آورد و قطعا هزینه سنگین آن دولت را وارد چالشی جدید خواهد کرد چراکه اگر بخواهند ادامه دهند پولی برای پرداخت آن ندارند و اگر هم بخواهند آن را قطع کنند نارضایتی در میان مردم ایجاد می‌کنند. بنابراین اگر در چارچوب قانون عمل می‌کردند این مساله می‌توانست دستاورد ماندگاری برای دولت باشد.
شما انتقادی را در رابطه با بهداشت و درمان متوجه دولت دانستید کمی بیشتر در این زمینه توضیح دهید؟
ببینید انتقاد واضح و روشن است . درواقع اولویت بهداشت و سلامت بود نه درمان، اولویت مناطق محروم بود نه آنکه هر فردی که نزدیک به 90درصد هزینه‌ها را پرداخت نکند ، اولویت حذف بی عدالتی بود اما با این روندی که در پیش گرفته شده است بیمارستان‌هایی که فضا، تجهیزات و نیروی انسانی بیشتری دارند سهم بیشتری از منابع مالی را در اختیار دارند و بیمارستان‌هایی که از این امکانات برخوردار نیستند سهم کمتری از منابع را به‌دست می‌آورند و این روند تنها موجب بیشتر شدن شکاف‌ها خواهد شد. بیمه‌های پایه را نباید اجازه می‌دادند که نام بیمه‌های تکمیلی بر آن گذاشته شود اما متاسفانه باز از زبان وزیر شنیده شد که قرار است در مورد بیمه‌های تکمیلی اقداماتی شود که باید گفت لفظ بیمه‌های تکمیلی به معنای زیرمیزی اما روی میز است می‌گویند ما با زیر میزی تقابل می‌کنیم این روش نوعی ترویج رو میزی است. رو میزی به این معنا که عمل جراحی که قیمت آن را ده تومان تعیین کرده است گفته شود بیرون صد تومان انجام می‌دهم. عمل عمل است و چه ربطی به دولتی و خصوصی بودن آن دارد اگر قیمت صد تومان است همه جا باید یکسان باشد. بنابراین اقدامات به این شکل نه علمی است و نه کارشناسی و قطعا دولت را با چالش‌های دیگری مواجه خواهد ساخت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
سیاسی
پربازدیدترینها