تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1847801993
فارس از فراموشی غذاهای سنتی گزارش می‌دهد حکایت آش نخورده و دهان سوخته خانواده‌های ایرانی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس از فراموشی غذاهای سنتی گزارش می‌دهد
حکایت آش نخورده و دهان سوخته خانواده‌های ایرانی
مثل ما، نقل نسلی است که هر روز دیدگانش در مقابل تبلیغات غذاهای آماده، فریز و سرخ‌کردنی قرار دارد اما دریغ از یک قاشق آش خوشمزه که به دهانش برسد.
به گزارش خبرگزاری فارس از همدان، در روزهای سرد سال خوردن یک کاسه آش داغ آن هم دست‌پخت مادربزرگ، انسان را از دنیای مدرن با غذاهای رنگارنگ فانتزی و فست‌فودی جدا کرده و غرق در نوستالژی‌های بچگی می‌کند. همان یک کاسه آش را در روزگاری نه چندان دور مادران در طول هفته، ماه و سال آن را بارها و بارها و با تنوع‌های بسیار بر حسب ذائقه خانواده طبخ می‌کردند و هنوز پای ساندویچ‌ها، پیتزاها و غذاهای فرنگی به آشپزخانه ایرانی باز نشده بود. در گذشته زنان با علم و تجربه‌هایی که از مادران و گذشتگان خود کسب می‌کردند طبیب خانواده خود بودند و به غذا تنها به عنوان شکم‌پر کن نگاه نمی‌کردند، بلکه از آن به عنوان یک دارو یا ماده نیروزا و پیشگیرانه برای امراض سود می‌جستند.
آش‌ها از آن دسته غذاهای لذیذ ایرانی است که البته امروزه گاه‌گاهی در سفره‌های ما آن هم اگر مادربزرگی در خانه باشد یا مادر خانواده همچنان روش قدیم مادران خود را در پخت غذا حفظ کرده باشند، دیده می‌شود. آش علاوه بر آنکه از غذاهای اصلی مردم این سرزمین بوده و اسم آشپزخانه هم از آن گرفته شده، از دیرباز جایگاه خاصی در فرهنگ دینی و معنوی مردم سرزمین ما نیز داشته و عناوینی هم‌چون آش پشت پا، آش دندان و آش نذری هنوز هم در اذهان ما وجود دارد. در قدیم کسی که به سفر زیارتی می‌رفت برای سالم برگشتن و دعای خیر پشت سرش، آش می‌پختند. یا نوزادی که در حال دندان درآوردن بود مادربزرگ برایش آش می‌پخت و با شعرهای زیبایی به کودک می‌دادند. این‌ها البته بهانه‌ای برای جمع کردن اقوام در کنار همدیگر و با خبر شدن از احوال یکدیگر بود. از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب این سرزمین قوم‌ها و طوایف مختلفی زندگی می‌کنند که در کنار آداب، رسوم و فرهنگ زندگی خاص خود، فرهنگ و سبد غذایی متفاوتی نیز دارند و اگر کمی از علم تغذیه و بیشتر از آن از طب قدیم بدانیم، در می‌یابیم که غذاهای هر منطقه علاوه بر خاصیت غذایی‌اش، خاصیت درمانگری هم داشته‌اند.
در شهرهای مختلف ایران آش‌ها با رنگ و طعم‌‌های متفاوتی طبخ می‌شده مانند آش آلوی ساوه، آش ترخینه کرمانشاه، آش قلیه گیلان، آش برنج و گشنیز، کلم قمری، خیار چنبر، آش ترش و اوماج همدان، و... آنقدر تنوع در این آش‌ها وجود دارد که حتی اسم خیلی از آنها به گوش ما نخورده است. اما امروز با ورود غذاهای ساندویچی، آماده و فست فودی که مولد انواع بیماری‌هایی چون سرطان، کبد چرب، یبوست، مشکلات قلبی، پوستی و... هستند، جای خالی آش‌ها و سوپ‌های خوشمزه سنتی در سبد غذای ایرانی احساس می‌شود که متأسفانه این‌ها مانند خیلی سنت‌های دیگر آن‌چنان به دست فراموشی سپرده شده و ذائقه مردم عوض شده که کمتر بچه‌های نسل جدید از مادر خود درخواست آش، سوپ و آبگوشت دارند. مثل «آش نخورده و دهان سوخته» نقل نسل امروزی است که هر روز دیدگانش در مقابل این همه تبلیغات غذاهای آماده، فریز و سرخ‌کردنی قرار می‌گیرد اما دریغ یک قاشق آش خوشمزه که به دهان برسد و بدن‌ها را ایمن کند. با گسترش این فرهنگ غذایی آماده، باید به دنبال احیا و زنده کردن غذاهای اصیل که ترکیبی از حبوبات، غلات، سبزیجات و لبنیات است، باشیم و حتی نهادهایی چون وزارت بهداشت، میراث‌فرهنگی، صدا و سیما و دستگاه‌های مرتبط با سلامت مردم باید قدمی جدی برای این تغییر سبک غذای ایرانی بردارند. امروز دیگر خوردن آش مختص به یک زمان خاص مانند فصل زمستان و یا ماه رمضان شده تا مردم در صف بایستند و کاسه آشی بخرند، در حالی که در گذشته یکی از غذاهای اصلی مردم در هر فصل سال بر حسب ویژگی آن فصل، آش بوده است. از بعد اقتصادی هم، طبخ انواع آش‌ها علاوه بر زنده کردن و احیا سنت غذایی گذشتگان در هر شهر و دیار و ترویج سبک غذایی سالم، راهی برای سرمایه‌گذاری در حوزه غذاهای سنتی در هتل‌ها، رستوران‌ها و مراکز گردشگری، تفریحی و توریستی هر منطقه‌ای از ایران است. چه بسا که عرضه انواع آش‌های ایرانی در این مراکز به عنوان یک لیست غذای مجزا برای توریست‌های خارجی، در کنار معرفی و عرضه صنایع دستی، می‌تواند باعث انتقال فرهنگ غذایی کشورمان به دیگر ملل شود. در طول این سال‌های فراموشی غذاها و بالاخص آش‌های لذیذ ایرانی، زنجان در میان استان‌های دیگر در ترویج غذاهای سنتی پیش قدم بوده و جشنواره آش را با شرکت دیگر استان‌ها هر ساله برپا می‌کند که این حرکت جای امیدواریست تا آغازگر راهی برای تداوم در شهرهای دیگر باشد. برای معرفی این آش‌ها سراغ آن را از دفتر حافظه یکی از مادر بزرگان خوش‌سلیقه و کدبانو گرفتیم.
خانم زیور گل‌محمدی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس با رویی‌گشاده ما را پذیرا شد و با ذوق‌زدگی خاصی از حال و هوای گذشته برایمان گفت و افزود: در قدیم مصرف برنج بسیار کم و شاید مختص بعضی ایام خاص سال مانند شب یلدا، عید نوروز و عید قربان بود. وی گفت: البته برحسب درآمد خانواده‌ها تنوع غذاها فرق می‌کرد ولی عموماً همه خانواده‌ها در هفته حتماً پنج الی شش مرتبه انواع آش‌ها را می‌پختند و همچنین در کنار آش، انواع حلواها را با شکر، شیره انگور و خرما و انواع کباب‌ها را هم درست می‌کردیم. این مادربزرگ به چند نوع آش اشاره و از میان آنها از آش اوماج تعریف کرد و ادامه داد: این آش مورد علاقه همه اعضای خانواده بود و تمامی حبوبات مانند نخود، عدس، لوبیا، ماش، بلغور گندم در پخت آن به کار می‌رود. وی افزود: همه مواد را که با ادویه پخته و به آن سیر و پیاز اضافه می‌کنیم و بعد مقداری آرد را به صورت خمیر سفت، آنقدر با دست مالش داده تا به تکه‌های کوچک تبدیل شود و از دست بیافتد و این تکه‌های خمیر را به آش اضافه می‌کنیم و بعد از چند جوش زدن از روی گاز برمی‌داریم و با کشک و پونه و نعنای داغ میل می‌کنید که به قول امروزی‌ها خیلی ویتامین و خاصیت دارد. سپس به سراغ مریم آرزو‌فر، رفتیم که مدت‌هاست در حال جمع‌آوری آش‌های سنتی ایرانی از کتب قدیمی و طبی است. وی اظهار داشت: در قدیم آش‌ها دسته‌بندی داشته، آش‌هایی که در آنها سرکه به کار می‌رفته به نام سکباج، آش‌های بدون مواد ترشی به نام اسفیدباج بوده که به فارسی به معنی شوربا یا همان آبگوشت امروزی است. وی افزود: در قدیم یک زن ایرانی آن چنان شناخت و آگاهی از ویژگی‌ها و خواص مواد غذایی داشته که با ترکیب آنها غذاها و دسرهای بی‌نظیری را طبخ می‌کرد. آرزو‌فر گفت: در گذشته هر زنی به تجربه می‌دانست هر خوراک و نوشیدنی برای چه طبع و مزاجی مفید و یا مضر است و حتی در چه فصل و ماهی باید از چه غذایی استفاده کرد. وی ادامه داد: یکی از این آش‌ها آبگوشت بوده که در میان بسیاری از غذاهای فراموش شده، خوشبختانه از دستور غذایی خیلی از خانواده‌های ایرانی حذف نشده و غذای معتدل‌المزاجی است.
آرزو‌فر اضافه کرد: آبگوشت مناسب برای همه احوال، زمان‌ها و سن‌ها، و برای رفع زکام و سرفه، و رشد کودکان بسیار مفید است و در کتب طبی آمده که برای طبع‌های گرم با ترشی خورده شود. وی گفت: آش‌های دارای مواد ترشی مانند سرکه برای غلیان خون و صفرا، فشار خون، چربی خون و ناراحتی کبدی مفید است. وی خاطرنشان کرد: آش غوره مخصوص تابستان بوده و دفع صفرا می‌کند، آش سماق که بهتر است با سماق تازه سرخ درست شود برای افراد دموی مفید است، آش رمانیه یا همان آش انار برای خنک کردن احشاء گرم بدن مانند کبد و اصلاح آن بسیار مفید است. آرزو‌فر گفت: آش زیر‌باج که در آن از زیره استفاده می‌شده برای صفرائی مزاج‌ها مناسب بوده و بلغم را در بدن کم می‌کند، آش زرشک هم برای کبدهای گرم و آش دیباس که برای کبد گرم و معده مفید است و آش دوغ و آش کشک برای حبس اسهال بسیار کارایی داشته است. وی ادامه داد: درگذشته خیلی از امراض را با خوردن همین آش‌ها در‌فصل خاص خودش درمان می‌کردند. آرزو‌فر گفت: به دنبال جمع‌آوری غذاهای سنتی ایران خصوصاً انواع آش‌ها هستم که در کتب طب سنتی هم آمده است، و بعد از اتمام تحقیقاتم آن را به چاپ می‌رسانم تا این غذاها که در کنار خاصیت غذایی حکم دارو را داشته در اختیار دیگر بانوان علاقمند به احیا غذاهای سنتی قرار بگیرد. برای احیای نه تنها غذاهای سنتی ایران بلکه تمامی سنت‌های فراموش شده، همگان باید قدم جلو بگذارند و بسیج شوند تا بار دیگر فرهنگ اصیل ایران را زنده کنیم. --------------------------- گزارش از: الهام شهابی --------------------------- انتهای پیام/89001/غ20
93/10/15 - 11:59
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 94]
-
گوناگون
پربازدیدترینها