تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867433037
رکود در صنعت برق کشور جدی است
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: رکود در صنعت برق کشور جدی است اقتصاد > اقتصاد کلان - سایت صدای اقتصاد نوشت:
از مدیران جوان و جدی صنعت برق کشور محسوب می شود که در انتخابات هیات مدیره سندیکای برق کشور به عنوان رئیس هیات مدیره انتخاب شد. علیرضا کلاهی صمدی 41 ساله مدیر شرکت سیم و کابل ابهر و دانش آموخته مهندس صنایع از کینگز کالج انگلستان و فوق لیسانس حسابداری مدیریت، از موسسه CIMA است. او این روزها به عنوان رئیس هیات مدیره سکان هدایت یکی از مهم ترین سندیکاهای کشور را برعهده دارد؛ سندیکایی با تعداد زیادی عضو که در تولید یکی از استراتژیک ترین کالاها و خدمات در کشور یعنی برق نقشی اساسی دارد. با او درباره مشکلات تولیدکنندگان و پیمانکاران صنعت برق، اقتصاد برق و.... گفت و گو کرده ایم. اولین سوال را می‌خواهم درباره بودجه بپرسم، لایحه بودجه سال آینده به تازگی از سوی دولت به مجلس ارائه شده است، در این لایحه چه نگاهی به بخش برق شده؟ آیا ردیفی برای پرداخت مطالبات معوق پیمانکاران، تولیدکنندگان و فعالان بخش خصوصی صنعت برق در نظرگرفته شده است؟ درمورد مطالبات دو بحث وجود دارد، یکی اصل مطالبات است و دیگری خسارت‌های دیرکرد پرداخت؛ ببینید شرکت ها ما قبل از جهش نرخ ارز از وزارت نیرو طلبکار شدند در شرایطی که نرخ ارز ثبات داشت بعد از جهش نرخ ارز طبیعتا قیمت تمام مواد اولیه و حتی آنچه تولید داخل هم بود، پا به پای نرخ ارز بالا رفت. یعنی تمام مواد اولیه داخلی هم با دلار آزاد قیمت می‌خورد. خب حالا با این شرایط آیا واقعا عادلانه است که یک شرکتی چهار یا پنج سال پیش مثلا پنج میلیارد تومان طلب داشته و همچنان همین عدد به عنوان مطالبات او در نظر گرفته شود؟ شما در نظر بگیرید مثلا این شرکت یا شخص تولید کننده یراق‌آلات خطوط انتقال بوده است در آن تاریخ طلب پنج میلیارد تومان او معادل 2هزار تن آلومینیوم بوده است اما امروز این پول حتی معادل 700-800 تن آلومینیوم هم نیست پس در واقع سرمایه در گردش او یک سوم شده است. این وضعیت عرفا، شرعا درست نیست و با عدالت همخوانی ندارد. ما علاوه بر موضوع مطالبات خود به دنبال گرفتن این خسارت دیکرد هم هستیم حتی قول های مساعدی هم داده شده است ولی چگونگی پرداخت هنوز مشخص نیست و در لایحه بودجه سال آینده هم ردیفی خاص دیده نشده است. یعنی در لایحه بودجه اعتباراتی برای مطالبات و خسارت های که می گویید قول مساعد داده اند در نظر گرفته نشده است؟ نه، کل بودجه‌ای که به وزارت نیرو تعلق گرفته است چیزی در محدوده 8 هزار میلیارد تومان است در شرایطی که وزارت نیرو فقط 21هزار میلیارد تومان بدهی دارد. حجم بدهی ها الان به 21 هزار میلیارد تومان رسیده است؟ بله بدهی دولت به پیمانکاران، سیستم بانکی، تولیدکنندگان برق که سه شاخه اصلی طلبکاران صنعت برق از دولت هستند هم اکنون در محدوده 21 هزار میلیارد تومان است. منظورتان از تولیدکنندگان برق شرکت هایی مانند مپنا است؟ البته مپنا یک شرکت چندمنظوره است، مپنا هم تولیدکننده تجهیزات است و هم پیمانکار و تولیدکننده برق و اتفاقا بخش عمده‌‌ای از رقم مطالبات از دولت متعلق به این شرکت است. شرکتی مانند ماه تاب گستر که مدیریت نیروگاه رود شور را دارد نیز مطالبات زیادی دارد به جز این ها شرکت‌های زیاد دیگری هم هستند که حالا یا پیمانکاران هستند و یا اینکه یکی تولیدکنندگان تجهیزات و... همچنین سیستم بانکی هم مطالبات بسیاری از وزارت نیرو دارد. میزان بدهی وزارت نیرو به تفکیک به پیمانکاران، تولیدکنندگان و بانک ها چقدر است؟ به غیر از مپنا، فکر می‌کنم الان میزان مطالبات تولیدکنندگان و پیمانکاران عضو سندیکا از وزارت نیرو حدود 5 هزار میلیارد تومان باشد. خود مپنا چقدر است؟ مپنا هم به تنهایی باید در همین حدود یعنی 5 تا 7 هزار میلیارد تومان طلب داشته باشد. یعنی 7-8 هزار میلیارد تومان هم وزارت نیرو به بانک ها بدهی دارد؟ به جز مواردی که گفتم یک قسمتی هم تولیدکنندگان برق مطالبه دارند و فکر می کنم بانک ها هم حدود 5 هزار میلیارد تومان طلب داشته باشند. اما این را در نظر بگیرید که آمارهای خیلی دقیقی در وزارت نیرو وجود ندارد ولی خب با این حجم بدهی کل بودجه وزارت نیرو برای سال آینده 8 هزار میلیارد تومان است و این باتوجه به مسئولیت و حجم کاری که که وزارت نیرو دارد، به هیچ وجه کافی نیست. البته باید این موضوع را هم در نظر گرفت که ما اساسا اقتصاد صنعت برق در کشورمان فعلا یک اقتصاد یارانه ای است، اقتصاد بازار آزاد در صنعت برق ایران حاکم نیست؛ برای مثال شما نگاه کنید که در همین پنج سال گذشته قیمت بنزین چه افزایشی داشته و قیمت برق چه افزایشی؟ اما منظورم از این اقتصاد یارانه ای چیست؛ ببینید قیمت برق همیشه در ایران غیرواقعی بوده است و یکی از دلایلی که ما به اینجا رسیدیم همین مساله است. یعنی وزارت نیرو همیشه به بودجه‌های عمومی وابسته بوده است و منتظر بوده تا دولت بیاید و مابه‌التفاوت قیمت تمام شده برق و قیمت فروشش به مصرف‌کننده را جبران کند. یعنی سهمی که دولت به عنوان یارانه برق پرداخت می کند. این همیشه و همواره وجود داشته است و شاهد بودیم که در دوره دولت احمدی نژاد این یارانه پرداخت نشد، در حالی که ما تصورمی کردیم با هدفمندسازی و افزایش قیمت وضعیت اقتصاد بخش نیرو بهتر شود که بدتر هم شد برای اینکه آن بهایی که از مصرف کننده در آن زمان گرفته شد عملا به صندوق وزارت نیرو واریز نشد و به خزانه رفت تا دولت محمود احمدی نژاد یارانه نقدی مردم را با آن پرداخت کند. این شرایط حتی باعث بدتر شدن وضعیت صنعت برق شد، وزارت نیرو با بدهی های کلان مواجه شد و حتی تعدادی از نیروگاه‌هایش را که اصلی‌ترین دارایی‌اش محسوب می شدند بابت رد دیون دولتی واگذار کرد. در واقع یعنی یک دارایی بسیار کلیدی بدون اینکه منابع آن وارد صندوق وزارت نیرو بشود به یک سری نهادهای خصولتی و شبه دولتی واگذار شد. حالا این چه مشکلی ایجاد می کند؟ به جز این که منابع این دارایی وزارت نیرو وارد صندوق خودش نشده است که بالاخره خرج خود صنعت برق شود، هزینه های جدید هم برای این وزارت نیرو به همراه داشته است زیرا تا زمانی که وزارت نیرو خود صاحب این نیروگاه ها بود هزینه ای که برای تولید برق می کرد عملا فقط یک هزینه تبدیل انرژی بود یعنی تبدیل گاز به برق که 4 تومان بود اما حالا با واگذاری نیروگاه باید برق را کیلووات ساعتی 42 تومان خریداری کند. در حال حاضر قیمت تمام شده هر کیلیوات ساعت برق تا به دست مصرف کننده برسد چقدر است؟ حداقل با هزینه‌های توزیع و انتقال و بدون در نظر گرفتن قیمت سوخت چیزی برابر هفتاد تومان است. هفتاد تومان؟ بعد مصرف کنندگان برای هر کیلووات ساعت چقدر پول برق می‌دهند؟ 54 تومان. یعنی تقریبا هر کیلووات ساعت 16 تومان را دولت به عنوان یارانه پرداخت می کند. بله آیا دولت این ضرر 16 تومانی را در لایحه بودجه پیش بینی کرده است و یا اینکه شاهد افزایش بدهی های وزارت نیرو خواهیم بود؟ بله این موضوع در بودجه‌های وزارت نیرو دیده شده است البته در کنار این وزارت نیرو از بحث صادرات برق هم درآمد دارد؛ صادرات برق سود خوبی برای وزارت نیرو داشته است. منظور شما صاردات برق به کشورهای همسایه است؟ بله، به کشورهای همسایه که عمدتا البته عراق است و تقاضای بیشتری هم دارند؛ وزارت نیرو ترانزیت برق انجام می دهد و از این راه درآمد خوبی کسب می کند؛ ما در اصطلاح برق ( off pick) از کشوری مثل ترکمنستان خریداری می‌کنیم و برق (pick ) به کشورهای دیگر همسایه به خصوص عراق می فروشیم. البته در بحث صادرات و ترانزیت برق به کشورهای همسایه اختلاف هایی هم بین وزارت نیرو و وزارت نفت وجود دارد که اصل آن به نحوه قیمت گذاری گازبرمی‌گردد. یعنی وزارت نفت می گوید چون وزارت نیرو برق را صادر می کند باید گاز را با قیمت فوب جهانی یا مثلا خلیج فارس از وزارت نیرو خریداری کند؟ خب فوب گاز وجود ندارد و گاز مانند نفت نیست؛ قیمت گاز معمولا در یک منطقه و طی توافقی بین خریدار و فروشنده تعیین می‌شود البته مرتبط به قیمت های جهانی انرژی هست، ولی مستقیما نمی‌شود با نفت آن را مقایسه کرد. باید این نکته را در نظر گرفت که ما یک کشوری هستیم که دارای ذخایر غنی گازیم و باید از این به عنوان یک مزیت نسبی بهره برداری کنیم. به نظرم باید یک کارکارشناسی دقیق انجام شود و این اختلاف بین وزارت نیرو و نفت حل شود؛ اما به صورت کلی وزارت نیرو توانسته یک قسمتی از کسری بودجه اش را از صادرات برق تامین کند. بر گردیم به مطالبات از وزارت نیرو، با این شرایط که توضیح دادید فکر می کنید، امسال وزارت نیرو می تواند بخشی از مطالبات فعالان صنعت برق و بدهی های خود را پرداخت کند؟ تجربه سه سال گذشته نشان داده که وزارت نیرو به خاطر اینکه کار تعریف نکرده است و پروژه جدید وجود ندارد از محل همین منابع جاری به تدریج بخشی از بدهی هایش را پرداخت کرده و یک مقدار بار بدهی خود را سبک کرده است. مثلا چقدر از بدهی ها را پرداخت کرده؟ با همین روش که گفتم وزارت نیرو حدودا 30 تا 40 درصد بدهی‌هایشان به تولیدکنندگان و پیمانکاران را پرداخت کرده است، مثلا اعضای ما در یک مقطعی نزدیک به 7 هزار میلیارد تومان مطالبه داشتند، الان شاید رسیده به سه هزار میلیارد تومان، البته به جز خسارت دیرکرد. چون پروژه های جدید وجود ندارد می تواند بدهی هایش را بدهد؟ بله کار نبوده، یعنی موضوع این است که کار و پروژه وجود ندارد و پروژه جدید تعریف نشده است و در این بین بخشی از بدهی های گذشته را خرد ، خرد پرداخت کرده اند برای مثال خود شرکت ما 4-5 سال پیش یک طلبی از برق تهران داشت که مبلغ آن حدود دو میلیارد تومان بود و آن ها به تدریج 100 میلیون، 100 میلیون پول آن را پرداخت کردند. در واقع شما از یک رکود در صنعت برق صحبت می کنید و اینکه پروژه های جدید وجود ندارد؟ بله این موضوع جدی است، خیلی هم جدی است. آیا در حال حاضر بسیاری از شرکت های بخش برق کاری انجام نمی دهند و پروژه ای ندارند؟ ببینید طبیعتا اصلی ترین بازار کار شرکت های صنعت برق وزارت نیرو و پروژه‌های زیرمجموعه وزارت نیرو است. حوزه بعدی کار ما در صنعت نفت و گاز و پتروشیمی است که حدودا 10 تا 15 درصد کار آن ها کالا و خدمات برق است مانند ترانس، تابلو، کابل، خدمات سیستم‌های کنترل ابزاردقیق و... علاوه بر این در پروژه‌های عمرانی هم تقریبا همین درصد، حدودا 10 درصد پروژه‌ای عمرانی به صورت مستقیم با برق است. برای مثال در متروها حضور اعضای ما را می‌بینید، در پروژه‌های راه آهن هم همین طور، کارخانه‌های بزرگ، پروژه‌های سیمان، پروژه‌های معدنی و... حالا با این توضیح باتوجه به این که پروژه ها در کشور به شدت کاهش پیدا کرده است شرکت های فعال حوزه برق نیز با کاهش شدید و رکود رو به رو شده اند. درحال حاضر مشکلات اقتصادی در حوزه برق جدی است. بالاخره بدهی های گسترده که دولت آقای احمدی نژاد برای دولت آقای روحانی به جا گذاشته خودش یک چالش بزرگ بوده و هست الان هم که تحریم ها ادامه دارد و مساله بعدی هم بحث کاهش شدید و ناگهانی قیمت نفت است که همه این ها به رکود شدید دامن زده و کل پروژه‌های عمرانی کشور دچار رکود شده است. یعنی یک دومینویی است که همین طوری از بالا شروع شده و به بخش های دیگر رسیده است؟ بله این طبیعی است؛ الان در کشورمان پروژه‌های صنعتی با یک سوم ظرفیت درحال کار هستند و این را می توان از مصرف برق صنعتی کشور متوجه شد. یکی از دلایلی که ما به رغم مشکلات وزارت نیرو به خاموشی نخوردیم، این است که مصرف برق صنعتی کشور یک سوم شده بود. 3535
کلید واژه ها: نیروگاه برق - برق -
سه شنبه 9 دی 1393 - 10:10:31
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها