واضح آرشیو وب فارسی:افتانا: به نظر برخی کارشناسان اینترنتی، استاندارد کیفیت اینترنت در ایران تفاوت چندانی با اینترنت سایر کشورها ندارد و رسیدگی به برخی مشکلات زیرساختی نظیر سیمهای فرسوده و نظارت رگولاتوری در استفاده سرویسدهندگان از ابزار امنیتی مناسب بر این ارتقای کیفیت، موثر است.
به نظر برخی کارشناسان اینترنتی، استاندارد کیفیت اینترنت در ایران تفاوت چندانی با اینترنت سایر کشورها ندارد و رسیدگی به برخی مشکلات زیرساختی نظیر سیمهای فرسوده و نظارت رگولاتوری در استفاده سرویسدهندگان از ابزار امنیتی مناسب بر این ارتقای کیفیت، موثر است.
به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، به عقیده برخی صاحبنظران و فعالان این حوزه، اینترنت بیسیم در ایران قابلیت ارائه سرعت از یک تا چهار مگابایت را داشته و در حال حاضر اینترنت بیسیم مثل وایمکس از یک تا دو مگابایت عرضه میشود کهاین میزان از نظر جهانی، سرعت استاندارد است. با ورود تکنولوژی ۳G و ۴G که دارای فنآوری بالاتری هستند، امکان بالا رفتن بیشتر سرعت اینترنت نیز وجود دارد.
اینترنت ADSL نیز در کشور از چهار تا ۱۰ مگابایت سرعت دارد که میزان پهنای باند آن در خارج از کشور نیز به همین میزان بوده و تنها تفاوت اینترنت در ایران با سایر کشورها بحث حجمی فروخته شدن اینترنت در مورد خدمات سیمی است که در هیچ جای جهان رایج نیست اما این امر در مورد اینترنت موبایل و بیسیم در همه کشورها وجود دارد.
شرکتهای اینترنتی باید برای پیشگیری از دزدیده شدن حجم اینترنت از طریق هکرها، دارای تجهیزاتی باشند که بتواند مصرف غیر نرمال یک کاربر را تشخیص داده و سپس پورتش را قطع کند اما متاسفانه تعدادی شرکتهای سرویسدهنده مجهز به این تجهیزات امنیتی نیستند و در این زمینه رگولاتوری باید اپراتورها را ملزم کند که تجهیزات مربوط به امنیت اینترنت و جلوگیری از هکرها را داشته باشد.
از زمانی که سرویسدهنده یک سرویس را به مشترک ارائه میدهد، این احتمال هست که در بخشهای مختلفی این امکان قطعی وجود داشته باشد که باید در هر مورد به صورت جداگانه بررسی شود. گاهی اوقات قطع شدن اینترنت مسالهای نیست که مربوط به مشکل اپراتور باشد بلکه این مشکلات گاهی از شرکت زیرساخت است. تا زمانی که ارتباطات اینترنتی، توسط سازمانهایی ارائه میشود که ممکن است SLA یا توافقنامه سطح خدمات خوبی نداشته باشند، به وجود آمدن این قطعیها امری رایج است. علاوه بر آن زیرساختهای ارتباطی سیمی کشور نیز فرسوده است و همین امر نیز میتواند موجب قطعی اینترنت شود.
به نظر فعالان شرکتهای اینترنتی، شرکت زیرساخت اینترنت را با قیمت بالا به این شرکتهای ارائه میکند و این در حالی است که هزینههای یک شرکت اینترنتی بزرگ شامل هزینه مربوط به لایسنس، ایجاد شبکه، ایجاد زیرساختهای ارتباطی و ارتباطات بین استانی بوده که هزینه اینترنت خریداری شده از شرکت زیرساخت تنها ۱۰ درصد این هزینهها را شامل میشود؛ بنابراین اگر شرکت ارتباطات زیرساخت در میزان هزینه فروش اینترنت شرکتها ۲۵ درصد نیز تخفیف دهد، تغییر محسوسی در هزینههای نهایی شرکت ایجاد نمیشود و اگر شرکت زیرساخت، هزینههای انتقال اینترنت را نیز کاهش دهد، شرکتها میتوانند تخفیف خوبی به مشتریان بدهند و بر این اساس تاکنون تاثیرات تخفیف شرکت زیرساخت در سازمان احساس نشده است.
قیمت عادلانه اینترنت باید براساس هزینههایی تعیین شود که شرکتهای اینترنتی در مقابل آن می پردازند و اگر این هزینه به صورت عادلانه تعیین شود باید مشتریان در ایران هر گیگ اینترنت را از ۲۰ تا ۳۰ هزار تومان خریداری کنند. متوسط قیمت اینترنت بیسیم برای هر گیگ در خارج از کشور نیز حدود ۸ تا ۱۰ دلار است که تقریبا مساوی با هزینهای است که مشترکان در ایران میپردازند.
در شرایطی که تکنولوژی و تجهیزات اینترنت در کشور از خارج وارد میشود و هزینه انتقال آن نیز گرانتر از خارج کشواست، باید دید که اپراتور ایرانی چطور میتواند قیمت اینترنت را پایینتر از کشورهای خارجی عرضه کند.
مرجع : خبرگزاری ايسنا
تاریخ انتشار : يکشنبه ۷ دی ۱۳۹۳ ساعت ۱۳:۵۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: افتانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]