تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819020201
چگونه بانوی زمین، ذخیره گاه زیستکره را به نابودی سوق می‌دهد! |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: چگونه "بانوی زمین"، "ذخیره گاه زیستکره" را به نابودی سوق می‌دهد!
همواره افراد قدرتمند و صاحب نفوذی پشت پرده این ماجرا حضور داشته‌اند و این بار نیز رد پایشان را لابه لای سخنان اخیر مدیر کل محیط زیست گلستان می‌توان دید. آنجایی که وی گفته: «قرار بود آشوراده طی قرار دادی 99 ساله به بخش خصوصی واگذار ( بخوانید برای همیشه فروخته شود!) شود».
کد خبر: ۴۶۰۴۷۶
تاریخ انتشار: ۰۳ دی ۱۳۹۳ - ۱۸:۵۸ - 24 December 2014
نیم نگاهی به سرنوشت دو جزیره در جنوب و شمال کشور نکات جالب توجهی را یادآوری خواهد کرد؛ جزیره بوموسا در خلیج فارس و جزیره آشوراده در دریای مازندران. دو جزیره‌ای که یکی از سال 1903 تا 1971 میلادی، به مدت 68 سال در اشغال استعمار بریتانیا بوده و دیگری از سال 1836 تا 1921 میلادی، به مدت 85 سال در اشغال استعمار روسیه بوده و حالا هر یک حکایتی متفاوت یافته‌اند.
به گزارش «تابناک»، نهم آذرماه هر سال، سالگرد آزادسازی و بازگشت جزایر سه گانه بوموسا، تنب بزرگ و تنب کوچک به مام میهن گرامی داشته می‌شود؛ جزایری که به دلیل اهمیت استراتژیک فوق العاده، همواره مورد طمع و ادعاهای ارضی دشمنان کشورمان قرار داشته و در مقابل، حساسیت های به جای ایرانیان مانع از دست درازی ایشان به این بخش از مام میهن شده است.
اما هرچه حکایت این جزایر و واکنش های به موقع ما به زیاده گویی های همسایه جنوبی کشورمان به نوعی غرور آفرین به نظر می‌رسد، از شمال کشورمان، درباره تنها جزیره ایرانی در بزرگترین دریاچه جهان، اخباری به گوش می‌رسد که به هیچ وجه خوشایند نیست؛ از جزیره‌ای آن آن هم از قضا سالها طمع بیگانگان را به خود جلب کرده، مدت ها طعم تلخ اشغال را چشیده، به جهاتی از نقاط استثنایی کره خاکی است و شاخصه های منحصر به فردش طلب می‌کند که نگاه ویژه ای به آن داشته باشیم اما اینقدر در سایه بی توجهی ما غرق شده که برای تخریبش هیچ تردیدی به خود راه نمی‌دهیم.
مدتی است آشوراده که روزگاری بزرگانی چون امیرکبیر برای خاتمه دادن به اشغالش توسط روسیه تزاری تمام توان خود را به کار می‌گرفتند، بعد از آنکه چند نوبت تلاش برای واگذاری اش به نهادها و اشخاص حقیقی با مخالفت های مردمی و مقاومت برخی مسئولان ناکام ماند، به دستور دولت مردان فعلی برای احداث مراکز گردشگری و تغییر کاربری انتخاب شده تا نه تنها موجبات بروز نگرانی های گسترده‌ای شود، بلکه این نگرانی بزرگ تر را زمینه ساز شود که وقتی سرنوشت «ذخیره گاه زیست کره» اینچنین می‌تواند به سلیقه افراد دستخوش تغییر شود، پس چه امیدی می‌توان به حراست و حفاظت از دیگر نقاط تحت حفاظت سازمان محیط زیست کشورمان داشت؟
دکتر میر مهرداد میرسنجری، استادیار منابع طبیعی و محیط زیست در این باره می‌گوید: این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که عاشقان میراث طبیعی و فرهنگی ایران زمین، سوء مدیریت و واگذاری های متعددی از گذشته از سازمان به اصطلاح" حفاظت" محیط زیست به یاد دارند؛ از واگذاری منطقه حفاظت شده جزیره «فارور» و جزیره «بنی فارور» به منطقه تجاری اقتصادی گرفته تا واگذاری چهل هکتار زمین‌های منطقه حفاظت شده «دنا» به شهرک صنعتی، واگذاری هفتصد هکتار از منطقه «جاجرود» به مسکن مهر، واگذاری ۲۷۰ هکتار از پارک ملی «کلاه قاضی» اصفهان به شهر بهارستان، واگذاری ۲۱۰ هکتار از پارک ملی «بمو» به توسعه پالایشگاه و مسکن مهر، واگذاری ده‌ها هکتار از منطقه حفاظت شده «سراج» برای طرح‌های نفتی هرمزگان، واگذاری پارک ملی «لار» برای هتل‌سازی و موارد متعدد دیگری که حتی نمونه هایش در جزیره آشوراده نیز به ثبت رسیده است!
وی می‌افزاید: البته مسئولان سازمان حفاظت از محیط زیست همواره در چنین بهبوهه هایی یا همه چیز را انکار می‌کنند و یا سیاست سکوت در پیش می‌گیرند و این بار نیز چنین کرده اند؛ واگذاری جزیره آشوراده را در حالی انکار می‌کنند که منتقدان با توجه به طرح هایی که قرار است در جزیره اجرا شود، بر این باورند که با احداث پلاژ، هتل، پیست های مختلف هنری و ورزشی و تفریحی و غیره، چیزی از عرصه طبیعی تنوع زیستی با ارزش گیاهی و جانوری آشوراده و سپس کل شبه جزیره میانکاله باقی نخواهد ماند.
این فعال محیط زیستی در ادامه به سابقه تلاش های صورت گرفته برای واگذاری این جزیره در سالهای گذشته در سکوت خبری، می‌گوید: آنچه واضح است، همواره افراد قدرتمند و صاحب نفوذی پشت پرده این ماجرا حضور داشته‌اند که این بار نیز رد پایشان را لابه لای سخنان اخیر مدیر کل محیط زیست گلستان می‌توان دید. آنجایی که وی گفته: «قرار بود آشوراده طی قرار دادی 99 ساله به بخش خصوصی واگذار ( بخوانید برای همیشه فروخته شود!) شود». این سخنان از پرده بر افتاده، موید این نکته است که نگرانی عاشقان ایران، از واگذاری مشکوک و غیر قانونی آشوراده، بی مورد نیست.
میرسنجری می‌افزاید: ابعاد ماجرا زمانی بیشتر آشکار می‌شود که اهمیت اکولوژیکی و محیط زیستی آشوراده را مرور کنیم تا دریابیم این جزیره در سال 1348 خورشیدی برای حفاظت موثر حیات وحش به ویژه پرندگان مهاجر آبزیِ در معرض خطر، به عنوان به پناهگاه حیات وحش معرفی شد و سپس به عنوان یکی از ذخیرگاه های زیستکره به کمیته «برنامه انسان و کره مسکون یونسکو» معرفی شد و به ثبت جهانی رسید؛ منطقه‌ای که زیستگاه انواع پرندگان بومی و مهاجر، پستانداران و حتی آبزیان (در مجاورت جزیره) است و دایره اهمیتی بسیار فراتر از مرزهای کشورمان داراست.
این استاد دانشگاه در ادامه می‌گوید: آنچه حکایت واگذاری این جزیره را جالب توجه تر می‌کند، شرح روزگاری است که بر آن رفته است. بعد از آنکه این جزیره پس از 85 سال اشغال به میهنمان بازگشت، آنچنان مورد طمع اشغالگران داخلی ها قرار گرفت که شاهدیم در طول 11 سال اخیر، دو بار تا آستانه واگذاری کامل (اشغال مالک خصوصی) پیش رفته است.
وی می‌افزاید: یک بار در اواخر دولت هشتم و زمانی که معصومه ابتکار، ریاست سازمان حفاظت محیط زیست را برعهده داشت، در پی ادعای شرکتی که مالکیت جزیره را از بنیاد فلان خریداری کرده، پس از چانه زنی ها موافقت سازمان حفاظت محیط زیست را برای اجرای طرح گردشگری در آشوراده گرفتند که بعدها دولت نهم مانع واگذاری شد و بار دوم زمانی که دولت دهم با تغییر ریاست سازمان محیط زیست، سلیقه ها تغییر کرده و قرار بود یک شرکت لبنیاتی در آن کار گردشگری کند که آن هم خوش بختانه فرجام شومی نیافت. البته جالب اینکه در بار دوم، کی از مخالفان پر و پا قرص این واگذاری، خانم ابتکار بود که در آن مقطع ریاست کمیته محیط زیست شورای شهر تهران را برعهده داشت!
میرسنجری در ادامه می‌گوید: پرونده تغییر کاربری آشوراده که گمان می‌رفت با روی کارآمدن دولت یازدهم -که از شعارهایش حفظ محیط زیست بود- برای همیشه مختومه اعلام شود، در حالی با نوید معاون اول رئیس جمهور و موافقت رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست بار دیگر به جریان افتاده که مستنداتی چون ماده يک و ماده شش قانون حفاظت و بهسازي محيط زيست تاکید دارند «وظيفه سازمان محيط زيست، حفاظت، پيشگيري و ممانعت از هر نوع آلودگي و اقدام مخربي است كه منجر به از بين رفتن تعادل اكولوژيك طبيعت مي‌شود.» و یا ماده ١٦ قانون حفاظت و بهسازي محيط زيست می‌گویند «این سازمان قائم مقام قانوني دولت در مناطق چهارگانه است و حق واگذاري مناطق را ندارد. حتي اگر این واگذاري قطعي هم نباشد، اين سازمان حق واگذاري مديريت منطقه به قصد تغيير كاربري، بدون اخذ موافقت سازمان جنگل ها را ندارد.» قانونی که حتی اجازه بوته کنی در این مناطق را نمی‌دهد، چه برسد به ساخت و ساز و راه اندازی مناطق تفریحی و گردشگری!
این استادیار منابع طبیعی و محیط زیست با تاکید بر غیر قانونی بودن این واگذاری می‌گوید: از سوی دیگر، به موجب قانون الحاق ايران به كنوانسيون تنوع زيستي مصوبه سال ١٣٧٤ مجلس شوراي اسلامي، دولت ايران متعهد به حفظ تنوع زيستي و شبكه مناطق حفاظت شده كشور شده است و از این رو، موافقت با هر گونه اقدام مغاير با ضوابط حاكم بر مناطق چهارگانه، تخطي از قانون بوده و منجر به خدشه دار شدن اعتبار دولت ايران نزد مجامع بين المللي - از جمله يونسكو، اتحاديه جهاني حفاظت، كنوانسيون رامسر و كنوانسيون حفاظت از تنوع زيستي - خواهد شد که به نوعی اثبات دیگری بر غیر قانونی بودن واگذاری جزیره آشوراده، تحت هر عنوانی است.
میرسنجری در ادامه بخشیدن مجوز به برخی برای فعالیت در چنین مناطقی را موجب طرح ادعای مالکیت ایشان بر این مناطق به مرور زمان خوانده و طرح شکست خورده طوبی در سازمان جنگلها را شاهد آشکاری برای اثبات این مدعا می‌خواند، تا در پایان بگوید: هنگامی که شاهدیم بدنه کارشناسی و متخصصان سازمان محیط زیست، استادان دلسوز و دغدغه مندان حفاظت محیط زیست در اقدامی همسو به واگذاری آشوراده اشکال وارد می‌دانند و خواستار لغو تفاهم نامه صورت گرفته هستند، یعنی هنوز کور سوی امیدی وجود دارد اما هنوز سخت است که بپذیریم همه این اتفاقات در سازمانی رخ می‌دهد که در راس آن فردی قرار گرفته که «بانوی زمین» لقب یافته است!
مطالب مرتبط
آشوراده 44 سال پیش منطقه حفاظت شده اعلام شد تا امروز هبه شود؟!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها