تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1847851652
چرا تونس هم نتونست؟ |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: چرا تونس هم نتونست؟
علت اصلی شکست جنبش‌های موسوم به «بهار عربی»، فقدان یک الگوی میانی و موفق بود که بتواند - چنانکه یادآوری شد - بین «سکولاریسم» و «سنت‌گرایی» توازن برقرار کند.
کد خبر: ۴۶۰۵۹۰
تاریخ انتشار: ۰۳ دی ۱۳۹۳ - ۰۸:۱۵ - 24 December 2014
محمدعلی عسگری در شرق نوشت:
وقتی انقلاب مصر برگشت و با سرنگون‌کردن «محمد مرسی» دوباره نظامیان بر این کشور حاکم شدند، ظریفی گفت: «برای این انقلاب مصر شکست خورد که فردی مثل «دکتر شریعتی» نداشت». اصولا در مصر جریانی به‌عنوان روشنفکری دینی نبود یا چندان قدرتی نداشت که بتواند بین سنت و مدرنیسم و به تعبیری امروزی‌تر بین سلفی‌گری و سکولاریسم توازنی برقرار کند و به همین دلیل در دوران مرسی، جامعه مصر به شدت دوقطبی و در نهایت قطب وابسته به سکولارها پیروز شدند. با این حال تونس اگر فردی مانند دکتر شریعتی نداشت در عوض کسی مانند «راشد الغنوشی» را داشت. فردی که با وجود تناقض‌های فکری‌اش در نحله روشنفکران دینی قرار گرفته و تا حدودی توانسته بود بین «سنت» و «مدرنیسم»، توازنی را حداقل در بین «جنبش‌النهضه» و طرفدارانش به وجود آورد. با پیروزی انقلاب تونس، طبیعی بود که این جریان بتواند در یک چشم برهم‌زدن قدرت را یکپارچه در اختیار خود قرار دهد. دولت و مجلس به تصرف این جنبش درآمد و ریاست‌جمهوری نیز اگرچه به گروه‌های چپ تعلق گرفت اما در نهایت به دلیل تدوین یک قانون اساسی جدید چنان اختیاراتش کاهش یافت که از اهمیت چندانی برخوردار نبود. اما یک سال پیش در تونس نیز همان سناریوی مصر تکرار شد.
«الغنوشی» برای پیشگیری از تجربه مشابه مصر تصمیم گرفت قدرتی را که یک‌شبه به دست آورده بود، واگذار کند. او در ادامه به یک دولت تکنوکرات تن داد و با واگذاری تمام کلیدهای قدرت به انتخابات پارلمانی آینده دل بست که در آن هم تنها توانست بخشی از کرسی‌های مجلس را به دست آورده و بعد از حزب ندای تونس در ردیف دوم قرار گرفت. این شکست سنگین دیگری بود که بر «النهضه» وارد شد. اما انتخابات ریاست‌جمهوری تونس بزنگاه مهمی بود که الغنوشی می‌توانست تاحدودی قدرت ازدست‌رفته را دوباره احیا کند اما هراس از سرنوشت اخوانی‌ها در مصر از یک‌سو و عدم همراهی گروه‌های چپ و انقلابی از حزب او از سوی دیگر کار را به آنجا کشاند که «الغنوشی» و حزبش تصمیم گرفتند در حاشیه مانده و با عدم معرفی نامزدی برای ریاست‌جمهوری میدان را به طرفداران دو نامزد؛ یعنی «قائد السبسی» و «منصف المرزوقی» واگذار کند. سرنوشت این انتخابات در همان دور نخست نیز معلوم شده بود، بنابراین جای هیچ شگفتی نداشت.
اما پیروزی «السبسی» از این جهت معنا‌دار بود که نشان می‌داد تونس نیز که در جریان جنبش‌های موسوم به «بهار عربی»، یک استثنا تلقی می‌شد، یک استثنا نبوده و همان راهی را تجربه می‌کند که سایرین تجربه می‌کنند. علت اصلی شکست جنبش‌های موسوم به «بهار عربی»، فقدان یک الگوی میانی و موفق بود که بتواند - چنانکه یادآوری شد - بین «سکولاریسم» و «سنت‌گرایی» توازن برقرار کند. حال با پیروزی «السبسی»، جامعه تونس به گذشته و حاکمیت یک حزب واحد بازگشته است. البته روشن است که میان «السیسی» و «مبارک» یا بین «السبسی» و «زین العابدین بن‌علی» تفاوت‌های زیادی وجود دارد اما جهت‌گیری‌ها و سیاست‌های کلی، کمابیش همان است.
به این ترتیب جامعه تونس در آستانه مرحله‌ای جدید قرار می‌گیرد که می‌توان آن را به دوران دو قطبی «سلفی‌گری – سکولاریسم» توصیف کرد. آنهایی که حاکم‌اند و آنهایی که محکوم‌اند در دو سر این دو قطب متضاد صف‌بندی می‌کنند و درگیری‌های امنیتی تشدید خواهد شد. سلفی‌های تونس قدرت زیادی دارند و در همین سال‌های گذشته دو نفر از رهبران گروه‌های چپ را ترور کردند. آنها در روز انتخابات نیز حملاتی را ترتیب داده و حتی قصد ترور «السبسی» را داشتند. نتیجه انتخاباتی که آنها یک بازیچه توصیف و تحریم کرده بودند؛ می‌تواند بر محبوبیت آنها افزوده و طرفداران بیشتری را به ویژه در بین اقشار فرودست جامعه و روستاها جلب کند.
سرخوردگی از تجربه «النهضه» نیز بخشی از نیروهای مذهبی را به سمت این جریان سوق خواهد داد. در این میان نقش جریان‌هایی مانند «النهضه» و به خصوص گروه‌های جامعه مدنی تونس از قبیل اتحادیه مشاغل و جنبش‌های دانشجویی و زنان و حقوقدانان می‌تواند مهم باشد و تا حدودی از این دو قطبی‌شدن وحشتناک جلوگیری کند. گروه‌های جامعه مدنی تونس همان‌هایی هستند که با فشار بر دولت اسلام‌گرای «النهضه» در نهایت قدرت را از چنگش درآوردند. اما آیا همین گروه‌ها اکنون قادرند از یک‌سو جلوی تک‌حزبی‌شدن حکومت و بازگشت به تجربه دوران بن‌علی را بگیرند و از سوی دیگر اجازه ندهند دوقطبی‌شدن جامعه موجب قدرت‌گرفتن گروه‌های «سلفی» در آینده شده و آنها را که به شدت زیرزمینی و درعین حال چند ملیتی شده‌اند؛ تحریک کند تا تجربه مشابه «داعش» در سوریه را در این کشور به اجرا گذارند؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
سیاسی
پربازدیدترینها