واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: ماجرای اعزام تور فعالان زنان به فنلاند توسط دولت چه بود؟
در هفته های اخیر معاونت زنان ریاست جمهوری جمعی از فعالان عرصه زنان را برای مطالعه درباره خانواده سالم راهی فنلاند کرد؛ راهی کشوری کم جمعیت در قلب اروپا که بسیاری از مردم آن مسیحی و مابقی بی دین هستند، ازدواج سفید در آن نرخ بالایی دارد و از جهات مختلف اینقدر با کشورمان متفاوت هست که نتوان الگویی درباره خانواده سالم از آن برای کشورمان استخراج کرد!
کد خبر: ۴۵۹۶۰۸
تاریخ انتشار: ۲۸ آذر ۱۳۹۳ - ۱۹:۴۴ - 19 December 2014
وقتی قرار باشد در مقابل انبوه کارهای نکرده، کاری که انجام شده را بزرگتر از آنچه بوده روایت کنیم، نتیجه این میشود که در کنار محاسن این کار، اشکالات آن نیز بزرگتر جلوه میکند؛ موضوعی که قرار است به آن بپردازیم بهترین شاهد و مثال برای این امر است.
به گزارش «تابناک»، در هفته های اخیر معاونت زنان ریاست جمهوری جمعی از فعالان عرصه زنان را برای مطالعه درباره خانواده سالم راهی فنلاند کرد؛ راهی کشوری کم جمعیت در قلب اروپا که بسیاری از مردم آن مسیحی و مابقی بی دین هستند، ازدواج سفید در آن نرخ بالایی دارد و از جهات مختلف اینقدر با کشورمان متفاوت هست که نتوان الگویی درباره خانواده سالم از آن برای کشورمان استخراج کرد!
این روایتی است که برخی منتقدان دولت از اقدام اخیر معاون رئیس جمهور منتشر کردهاند. روایتی که قسمت هایی از آن درست است و بخش هایی از آن غیر واقعی اما جالب اینجاست که ظاهرا بخش های نادرست آن نه از غرض ورزی رسانه ها، که از گافی است که مقامات مسئول داده اند، نشات گرفته است.
ماجرا از این قرار بوده که معاونت زنان ریاست جمهوری به نمایندگی از دولت جمهوری اسلامی با امضای تفاهم نامهای با صندوق جمعیت سازمان ملل بر اساس سند چارچوب کمک های توسعه ای این سازمان ملل و برنامه پنجم توسعه اجتماعی، فرهنگی کشورمان، تصمیم به اعزام هیاتی به فنلاند برای انجام مطالعاتی درباره زنان داشته که میتواند منشا تصمیماتی موثر در کشورمان باشد.
بر این اساس، جمعی برای اعزام به این تور مطالعاتی انتخاب میشوند که اگر بگوییم میتوانست غنی تر و موثر باشد و در انتخابشان کمی کج سلیقگی به چشم میخورد، سخنی به اغراق نگفتهایم؛ به ویژه که میبینیم در نتایج این مطالعات به همکاری دولت، مجلس، احزاب و نهادهای مردم نهاد فنلاند برای اجرای برنامه های تدوین شده در این سرزمین اشاره شده که بر اساس آن، جای خالی امثال نمایندگان مجلس شورای اسلامی در هیات ایرانی مشهود است.
با این انتخاب، سفری شکل میگیرد که در آن شش روز کاری صرف انجام دیدارهای مرتب و فشردهای با مسئولان و نهادهای مختلف فنلاند میشود که از جمله شخصیت های حاضر در آن، وزیر خارجه این کشور اروپایی است. همین گزاره کافی است تا بدانیم دیدارهای شکل گرفته در سطح بالایی رخ داده و در نتیجه میتوان بر نتایج حاصل آمده از آن حساب باز کرد.
این نتایج را میتوان به خوبی از گزارش تفصیلی هیات اعزامی به فنلاند دریافت که در آن به تدابیر فنلاندی ها برای استقرار برابری جنسیتی در کشورمان اشاره شده که از نمونه های آن، الزام به استخدام حداقل چهل درصدی زنان در شرکت های مختلف، به شرطی که تعداد زنان از مردان بیشتر نشده و در کارهای مشابه، حقوق زنان کمتر از حقوق مردان باشد، قابل توجه به نظر میرسد.
به این نکته جالب توجه، میتوان اقدامات حمایتی مسئولان این کشور برای ترغیب مردم به فرزندآوری از جمله اهدای بسته سیسمونی به خانواده ها، در نظر گرفتن مرخصی زایمان برای مادران، برای پدران و برای خانواده در سه سال ابتدای تولد فرزند، کاهش حقوق در این مدت به میزان سی درصد و مزایایی که مادران را تشویق به ماندن در خانه و پدران را ترغیب به حاضر شدن در محل کار میکند، نگهداری رایگان از کودکانِ مادران شاغل به هزینه شهرداری در مهدهای کودک و مثال های دیگری از این دست اشاره کرد که چه بسا اگر پیش از تدوین قانون افزایش مرخصی زایمان در کشورمان به آنها واقف بودیم، قانون بهتری به تصویب میرساندیم!
این موضوعات در کنار دیگر یافته های مطالعاتی هیات اعزامی کشورمان به فنلاند که حتی میتواند به نوعی زمینه ساز شکل گیری تفاهم نامه هایی بین دو کشور در آینده در موضوعاتی مانند زایمان طبیعی باشد، از این سفر، تجربه ای خوب در ذهن تداعی میکند که اگر بشنویم هزینه های پرداخت شده برای انجامش در قالب تفاهم نامه همکاری با سازمان ملل پرداخت شده، اشکالات وارد به آن را کمرنگ تر جلوه میدهد؛ پس چرا واکنش های رخ داده به آن کمتر مثبت بوده؟!
پاسخ به این سوال را باید در اظهار نظر عجیب شهیندخت مولاوردی، معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده درباره این سفر یافت که بعد از آنکه از ضرورت استخدام مشاوران بین المللی (بخوانید خارجی!) و ملی برای ارائه کمک های فنی به معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری سخن گفته، توضیحات مفصلی درباره چگونگی حراست از نتایج مطالعات به عمل آمده در راستای تفاهم نامه منعقده با سازمان ملل سخن گفته و بعد تلاش کرده انتقاداتی که به ایشان بابت عملکردشان در مسائل مختلف وارد میشود را این گونه پاسخ گوید:
«در تجمیع افکار و مطالبات مختلف و متفاوت گروههای زنان مشکلات زیای پیش رو داریم. برای نمونه زمانی که قصد داشتیم مجوزی را برای برگزاری تجمع علیه کشتار کودکان غزه بگیریم، عدهای انتقاد کردند که چرا مولاوردی سعی نمیکند برای مطالبات زنان مجوز تجمع بگیرد، از طرف دیگر در مورد مسئله ورود زنان به ورزشگاهها نیز عدهای انتقاد کردند که مگر این مسئله اولویت چند درصد از زنان است که باید گفت هر چند که این مسائل در اولویتبندی نیست، اما تمامی آنها مسائلی است که باید به آن پرداخته شود و در اولویت آنها بحث سلامت، آموزش، تحکیم خانواده، حجاب و عفاف و... قرار دارد.
ایران عضو سازمان ملل است و هر سال برای آن حق عضویت میپردازد و سازمان ملل هم موظف است که در زمینه توسعه، کمکهایی را به کشور ما ارائه دهد و این منابع حق ملت ماست و ما وظیفه داریم که آن را جذب کنیم.
فعالیت های متعددی در قالب این تفاهمنامه تنظیم شده که از آن جمله می توان به موضوع تبادل تجربه با سایر کشورها به منظور یافتن مکانیزم هایی برای تقویت بنیان خانواده و پیشرفت زنان اشاره کرد.
پروژهای برای سالهای 90 تا 94 برای همکاری تعریف شده که در دستگاهها و وزارتخانههای مختلف از جمله هلال احمر، وزارت بهداشت و غیره هم انجام شده است بخش آخر آن مربوط به کاهش فقر، زنان سرپرست خانوار و بیبضاعت بود که ما عنوان کلیتری را برای آن مطرح کردیم و بحث تقویت نهاد خانواده را نیز در ابتدای این عنوان قرار دادیم.»
بدین ترتیب سفر مطالعاتی به فنلاند با عنوانی گره خورد که معاون رئیس جمهور به آن چسبانده بود تا حاشیه هایی شکل بگیرد که شاهدآن هستیم؛ سفر به فنلاند در زیر مجموعه «عنوان کلی بحث تقویت نهاد خانواده» به جای سفر به فنلاند در راستای پروژه «کاهش فقر، زنان سرپرت خانوار و بی بضاعت»!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]