واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۲۶ آذر ۱۳۹۳ - ۱۶:۵۳
دکتر محمد مفتح در سال ۱۳۰۷ در خانوادهای روحانی در روستای کله سر در بخش فامنین از توابع شهر همدان متولد شد، پدرش شیخ محمود مفتح از روحانیان همدان بود. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)منطقه همدان، شهید مفتح در همدان نزد افرادی چون آخوند ملا علی، دروس اولیه فقه را فرا گرفت و در سال ۱۳۲۲ و در ۱۵ سالگی برای ادامه تحصیل راهی شهر قم شد. در آنجا در محضر درس امام خمینی(ره)، سید حسین طباطبایی بروجردی، سید محمدرضا گلپایگانی، سید محمدحسین طباطبایی، داماد و حاج آقا رحیم ارباب حضور یافت و به آموختن درس آنان همت گماشت اما علاقه او باعث شد تا به تحصیلات جدید نیز بپردازد. با گذشت زمان، علاوه بر این که یکی از مدرسین معروف حوزه علمیه شد، موفق به اخذ درجه دکتری در رشته فلسفه شد. در طول این مدت در دبیرستانها تدریس میکرد و مدتی نیز مدرس حوزه بود. او همراه با درس و بحث به منبرها میرفت و سخنرانی میکرد. مقالات متعددی در روزنامهها و مجلات اسلامی علیه حکومت پهلوی به رشته تحریر درمی آورد و به جذب دانشجویان و طلاب میپرداخت. به شهرهای مختلف ایران از جمله آبادان، اهواز، خرمشهر، کرمان، اصفهان، یزد و شیراز مسافرت میکرد. در جلسات سخنرانی چند هزار نفری شرکت میجست و علیه حکومت پهلوی سخنرانی میکرد. به خاطر فعالیتهای سیاسی و مخالفت با حکومت پهلوی وی را به زاهدان تبعید کردند و از ورود به استان خوزستان ممنوعش ساختند. در سال ۴۸ پس از آزادی به تهران آمد و در دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران، همگام با استاد مرتضی مطهری به تدریس پرداخت. پس از تعطیل شدن حسینیه ارشاد در مسجد جاوید یک گروه تشکیل داد و ریاست آن را به عهده گرفت. دراین مسجد کلاسهای اقتصاد، فلسفه، جامعه شناسی، نهج البلاغه و تفسیر قرآن تشکیل داد تا از این راه جوانان و دانشجویان را به طرف مسجد بکشاند. در سال ۵۴ حکومت، مسجد را تعطیل و مفتح را به زندان افکند. پس از آزادی از زندان، مبارزات نیمه مخفی خود را آغاز کرد و این بار در سال ۵۵ امام جماعت مسجد قبا (تهران) شد. پس از پیروزی انقلاب ۵۷ و مراجعت امام خمینی به ایران یکی از اعضای اصلی تشکیل دهنده کمیته استقبال بود. سپس سرپرستی کمیته ۴ انقلاب اسلامی و دانشکده الهیات را برعهده گرفت. در روز عید فطر سال ۱۳۵۷ مفتح در تپههای قیطریه پیشنماز بود. جمعیت حاضر نماز را به امامت مفتح برگزار کرد و به نخستین تظاهرات چند 10 هزار نفری پرداخت. در این راهپیمایی مردم دعوت به راهپیمایی دیگری در ۱۶ شهریور شدند. در روز ۱۶ شهریور ماموران حکومت پهلوی مفتح را به شدت مضروب کردند و روز بعد وی را دستگیر و به مدت دو ماه در زندان انداختند. وی در ۲۷ آذر ۱۳۵۸ هنگام ورود به دانشگاه تهران توسط گروه فرقان هدف گلوله قرار گرفت و به همراه دو محافظش جواد بهمنی و اصغر نعمتی در مقابل دانشکده الهیات دانشگاه تهران با رگبار گلوله به شهادت رسید. آرامگاه این شهید حوزه و دانشگاه در صحن حرم معصومه است. امام خمینی (ره)روز شهادت او را «روز وحدت حوزه و دانشگاه» نامید. محمدمهدی مفتح نماینده مردم تویسرکان در مجلس شورای اسلامی که فرزند شهید مفتح است به همین مناسبت در گفتوگو با خبرنگار پارلمانی ایسنا گفت: بیش از این انتظار داشتیم و میتوانستیم برای وحدت حوزه و دانشگاه اقدام و عمل کنیم. "محمدمهدی مفتح" اظهار کرد: همیشه می توان فرآیند وحدت بین حوزه و دانشگاه را داشت و باید این مهم را استمرار بخشید تا بالنده تر، نزدیک تر و عمیق تر شود. وی ادامه داد: از 36 سالی که از پیروزی انقلاب می گذرد بیش از این می توانستیم برای تحقق وحدت حوزه و دانشگاه اقدام کنیم، هر چند فعالیتهایی در این راستا صورت گرفته اما نه به اندازه ای که در ظرف زمانی میتوانستیم انجام دهیم بنابراین مسئولان حوزه و دانشگاه باید تلاش کنند تا این آرمان را بیشتر تحقق بخشند. مفتح تصریح کرد: وحدت حوزه و دانشگاه یکی از مهمترین آرمانهایی است که حضرت امام خمینی(ره) از قبل از پیروزی انقلاب مطرح کردند و شهید مفتح هم که از نزدیک ترین شاگردان حضرت بود از دهه های 40 به بعد تحقق این هدف را در شرایط مختلفی که در کشور حاکم بود، دنبال می کرد. وی افزود: شهید مفتح کسی بود که علاوه بر تحصیل و تدریس در حوزه در دانشگاه هم به تحصیل و تدریس علم پرداخت و مدرس و استاد بزرگ حوزه و دانشگاه بود به طوریکه شخصیت وی خلاصه حوزه و دانشگاه است. وی با بیان اینکه شهید مفتح توانست وحدت حوزه و دانشگاه را عملیاتی کند، تصریح کرد: از شهدای بزرگ انقلاب افرادی نیز هستند که برای تحقق وحدت حوزه و دانشگاه قدم برداشتند اما این افراد فقط به عنوان افراد حوزوی مطرح بودند و اینگونه نبود که که در دانشگاه و حوزه تحصیل و تدرس داشته باشند. نماینده مردم تویسرکان در مجلس شورای اسلامی با طرح این سوال که معنای وحدت حوزه و دانشگاه چیست؟ اظهار کرد: وحدت حوزه و دانشگاه تعابیر مختلفی دارد به طوریکه امام خمینی(ره) می فرمودند اختلاف بین این دو قشر یعنی اختلاف تمام ملت، مقام معظم رهبری نیز تاکید زیادی بر تحقق این مهم داشته و دارند. وی ادامه داد: وحدت حوزه و دانشگاه این نیست که در دانشگاه دروس حوزوی و در حوزه دروس دانشگاهی تدریس شود بلکه هدف تحصیل و نحوه به کار گیری علم و دانشی است که دانشجو و طلبه می آموزد به طوریکه اگر هدف واحد شود عملکرد آن هم جهت می شود. وی اضافه کرد: زمانی که طلاب وارد حوزه می شوند نخستین جمله ای که می آموزند این است که اول علم و شناخت خدا و آخر سپردن کار به دست خدا و در راه او کار کردن است. وی ادامه داد: در واقع تحصیل علم اعم از طب، مهندسی، بیوتکنولوژی، علوم هسته ای و حوزری و فقه و ... برای شناخت خدا باشد به طوریکه رشته علمی برای معرفت پیدا کردن باشد و در پایان نیز که متخصص، مجتهد و دانش آموخته دانشگاه می شویم این اندوخته دانش را برای رضای خداوند و خدمت به مردم بکار گیریم. وی به بیان هدف از طرح وحدت حوزه و دانشگاه پرداخت و اظهار کرد: قبل از پیروزی انقلاب دانشگاه ها دستاورد غرب بودند و مهمترین هدف رژیم پهلوی این بود که متخصصینی با تربیت غربی و بدون آشنایی با معارف اسلامی تحویل جامعه دهد و تماما آگاهی آنها از غرب و در خدمت منافع غرب باشد در حالیکه جوانان متعلق به این کشور بودند و از شهر و روستاهای مختلف با نیت پاک اسلامی به دانشگاه ها می رفتند اما در آنجا تحت این تعالیم قرار می گرفتند بنابراین شخصیت هایی همچون شهید مفتح وارد دانشگاه شدند تا با زبان دانشجو آشنا شوند و بتوانند دانشجویان متدین و مسلمان را که با نیت پاک وارد دانشگاه می شوند از دام دشمن و دانشگاه های غربی زمان طاغوت نجات دهند تا آنها با ایمان تحصیلات علمی هم داشته باشند و بدین ترتیب مدیران با ایمانی در آینده داشته باشیم. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]