واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: سيستمي كه تغييرات ذهن و بدن را در خواب آشكار ميكند
محققان سيستمي را ايجاد كردهاند تا روند ديناميك به خواب رفتن را به دقت پيگيري كند...
نویسنده : محمدرضا قرباني
محققان سيستمي را ايجاد كردهاند تا روند ديناميك به خواب رفتن را به دقت پيگيري كند، چيزي كه با تكنيكهاي موجود ممكن نبوده است. آنها آشكار ميكنند كه چگونه وقتي به خواب ميرويم، ذهن ما و بدنهايمان تغيير ميكنند. اين تيم پژوهش شرح ميدهد كه چگونه تركيب اندازهگيريهاي فيزيولوژيك كليدي با يك تمرين رفتاري كه با روند شروع خواب تداخلي ندارد، تصوير بهتري از روند تدريجي به خواب رفتن ميدهد. اين سيستم علاوه بر اينكه ميتواند ابزار توانمندي براي تحقيقات بعدي باشد؛ ميتواند بينش ارزشمندي در تشخيص و فهم اختلالات خواب فراهم كند. دكتر مايكل پري رائو، سرپرست بخش بيهوشي، مراقبتهاي ويژه و كنترل درد بيمارستان عمومي ماساچوست، ميگويد: «وقتي تجربه شخصي ما ميگويد كه به خواب رفتن يك روند تدريجي است، روشهاي باليني كنوني تنها يك نقطه واحد در زمان را تعريف ميكنند كه در آن شخصي به خواب رفته است. پژوهش جديد ما نشان ميدهد كه اين واقعاً مهم نيست كه شما چه زماني به خواب ميرويد، اينكه شما چگونه به خواب ميرويد اهميت دارد. ما اكنون توان اين را داريم كه كل خط سير فعاليت عصبي، فيزيولوژيكي و رفتاري شما را در حالي كه از حالت بيداري به خواب تغيير وضعيت ميدهيد ترسيم كنيم تا اينكه به سادگي زمان صرف شده را گزارش نماييم. در گزارش آنها، پژوهشگران روشي را بسط دادند كه ميزاني را كه يك فرد در هر نقطه در طول فرآيند شروع خواب بيدار است، به طور مداوم برآورد ميكند. دكتر پاتريك پردن، از بخش بيهوشي، مراقبتهاي ويژه و كنترل درد بيمارستان عمومي ماساچوست، ميگويد: «اين يك تغيير پارادايم واقعي در روشي است كه ما شروع خواب را مطالعه ميكنيم. با سنجش تغييرات ديناميك در فعاليت و رفتار مغز حين تغيير وضعيت از بيداري به خواب، ما اكنون يك چارچوب خيلي دقيق داريم كه با آن ميتوانيم اختلالات شروع خواب، مثل بيخوابي يا حمله خواب را مطالعه كنيم. براي ايجاد ارتباط بين تغييرات در فعاليت مغز با از دست دادن هوشياري حين شروع خواب، محققان ابزار جديدي به ميزان حداقلي مخل ايجاد كردند كه وقتي شخصي به خواب ميرود رفتار را رديابي كند. روشهاي پيشين تمرينهايي را استفاده ميكردند كه در آن از يك شركتكننده خواسته ميشد به نشانههاي شنيداري پاسخ دهد، چيزي كه ميتواند در خوابيدن اختلال ايجاد كند، يا اكتيگرافي، روش اندازهگيري تحرك كه در اغلب دستگاههاي خواب باليني به كار رفته و فرسوده شوندگان مصرفكننده كه نميتوانند بين خواب و بيداري بدون تحرك تمايزي قائل شوند. براي كنار آمدن با اين مشكلات، محققان يك تمرين رفتاري ابتكاري را ايجاد كردند كه بدون مختل كردن خواب، دقيق عمل ميكند. به جاي واكنش نشان دادن به يك صدا، شركتكننده يك لاستيك كوچك «توپ استرس» را در يك دست نگه ميدارد و از او خواسته ميشود توپ را در هر دم بفشارد و در بازدم رها كند. دستكش مخصوصي روي همان دست و الكترودهاييروي ساعد، زمان و نيروي هر فشار را اندازهگيري ميكنند. با اين روش، تنفس خود شركتكننده به عنوان محرك و عمل فشردن به عنوان پاسخ رفتاري عمل ميكند. دنبال كردن اينكه چگونه فشردن توپها با تنفس فرد به خوبي همسو است نشان دهنده يك فرآيند تدريجي است كه طي آن، فشارهاي بيشتر و بيشتري به اشتباه زمانبندي شدهاند يا به كلي غايبند. اندازهگيري نيروي وارد شده توسط ماهيچه ساعد همچنين منعكس ميكند كه چگونه قدرت حركت فشردن با شروع خواب كاهش مييابد. در همان زمان كه فشار توپ اندازه گيري ميشود، خوانشهاي نوار مغزي سه الگوي امواج مغزي را دنبال ميكنند كه قبلاً با خوابيدن در ارتباط بودهاند؛ كاهش قدرت در محدوده فركانس آلفا و افزايش قدرت در فركانسهاي دلتا و تتا، تركيبي از همه اين اندازهگيريها ـ زمان و قدرت همه توپ فشردنها و تغييرات سطح موج مغزي ـ براي محاسبه آنچه محققان احتمالاً بيداري مينامند به كار ميرود، برآوردي از ميزاني كه يك شركتكننده طي فرآيند شروع خواب بيدار است. منبع: sciencedaily.com
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۳۹۳ - ۱۳:۲۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 122]