تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820997144
شهرت قلمتراش زنجان كارا تر از تيزیش/توسلیان ساخت قلمتراش راپایه گذاشت -
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: روایت یک برند جهانی؛
شهرت قلمتراش زنجان كارا تر از تيزیش/توسلیان ساخت قلمتراش راپایه گذاشت
شناسهٔ خبر: 2437556 دوشنبه ۱۷ آذر ۱۳۹۳ - ۱۰:۱۰
استانها > زنجان
زنجان- ایده "صنعت هنر است" راهنمای پایه گذاری ساخت قلمتراش در زنجان توسط حاج جواد توسليان شد تا تمام توان خود را برای زيبایی در ساخت قلمتراش به کار گیرد، محصولاتی که شهرتشان كاراتر از تیغ تيزشان است. به گزارش خبرنگار مهر، حاج جواد توسلیان، استاد قلمتراش سازی است، قلمتراش هایش در ایران شهره اند، حتی حالا كه او فقط برای دل خودش قلمتراش می سازد مشتری های خاص او دست بردار نیستند و او سفارشی كار می كند.حالا دیگر نمی توانم او را در چهار راه مغازه ای كه به نام توسلیان شناخته می شد بیابم باید در محله "دباغ لر" او را ملاقات كنم مسجد قدیمی "میرزا احمد" را پشت سر می گذارم ،صدای چكش مسگرهای قدیمی به گوش می رسد و ناخودآگاه آدرس هنرمند را از هنرمند جویا می شوم، مس گری ها خوب می شناسندش راهنماییم می كنند به سمت ابزار فروشی پسران حاج جواد، نبش یك كوچه باریك تابلو شهرداری به نام "كوچه عسگری" بر دیوار كارگاه توسلیان نصب شده و كره كره مغازه كوچك پایین است.از پسر جوان داخل ابزار فروشی احوال حاج جواد را می پرسم اشاره می كند به مرد مسنی كه پشت پیشخوان نشسته، او با آرامش و تبسمی كه بر لب دارد در خواستم را برای مصاحبه اجابت می كند و من از داخل حیاطی هدایت می شوم به كارگاه كوچك حاج جواد، كارگاهی با ابعاد یك و نیم در یك و نیم كه ابزار كارش آنجاست با قفسه ای كه چاقوهای زنجان را در دل خود جای داده است.ازاحوال این روزهایش می گوید كه خدارا شاكر است به خاطر همه رحمتش، برای تن سالم، فرزندان و زندگی سالمش.
حاج جواد كه پایه گذار قلمتراش سازی در زنجان بوده و در این رشته متخصص و متبحر بوده این روزها حسب حوصله و برای دلش قلمتراش می سازد، سفارش های مشتریان ثابت قدیمی را می پذیرد و قلمتراش ها را اغلب به استان های دیگر می فرستد، از سود آن نیز راضی است.او دیگر شاگرد ندارد و دو پسرش كه علاقه مند به حرفه پدر بوده اند علاوه بر كار در ابزار فروشیشان همراه پدر قلمتراش هم می سازند.به گذشته كه برمی گردد تاكید می كند: شاگردی كردن آن موقع ها بسیار دشوار بود مثل امروز نبود كه همه دنبال راحت طلبی باشند، الان هیچ كس حاضر نیست سختی قلمتراش سازی را تحمل كند و فنی بیاموزد.متولد سال 25 است در زنجان، هفت هشت سالگی چاقو سازی از بهترین علایقش بود. به اصرار خودش نزد یكی از رفقای پدر بزرگش به نام اوستا فتحعلی كه مغازه اش بالاتر از بانك ملی مركزی بود همراه با سه نفر دیگر شاگردی می كرد. خروس خوان عازم مغازه می شده در سرما و گرما منتظر استاد و كلیدش كه دركارگاه را بگشاید و تا عصر همانجا مشغول بوده هشت تا ده شب هم در خیابان فردوسی در اكابر درس می خواند. روزی چهار قران مزدش بوده كه بعد از هشت سال به 6 قران افزایش می یابد.
لوازم كارش را نشانم می دهد مته برقی و كوره ای دارد. می گوید آن زمان از این ابزار وجود نداشت كار خیلی سخت بود به جای مته برقی از مته كمانه استفاده می كردیم و از پوست گوسفند برای دمیدن در كوره استفاده می كردیم همین مشقت باعث شده بود تعداد تولید محدود باشد و به رغم نیاز بالای بازار و سفارشات، تولید بسیار كم بود.او یادآور می شود: اوستا كارها خیلی سخت می گرفتند همه فنون چاقو سازی را هم یادمان نمی دادند بنابراین ابزار كار را خریدم و چهار سال شبانه در خانه كار می كردم و روزها در مغازه تا اینكه در 18 سالگی در چهارراه انقلاب مغازه ای اجاره كردم و پنجاه سال روبروی هتل سپید كار كردم.وقتی از مستقل شدن حرفه ایش سخن می گوید چشمانش برق می زند و لبخند سرشار از شوقی بر لب دارد ادامه می دهد: اوایل چاقوی معمولی درست می كردم، فروش انواع چاقو، قند شكن، ساطور، كاردهای آَشپزخانه و .. پر رونق بود چراكه خبری از واردات نبود. زنجان در تولید چاقو هم خودكفا بود و هم به سایر استان ها چاقو می فروخت.به گفته او چاقو های"عباسعلی" و "یحیی" معروف بود، حتی چاقو سازها قیچی ای درست می كردند به جای ناخن گیر كه آن روزها در بازار نبود.18 سالگی دو شاگرد داشته به نام های حسین پاشا و مهدی كه حالا خود چاقو سازی دارند، دو سال چاقوی معمولی می ساخت با همان ابزار دستی و محدود، روزی دو تا پنج تا چاقو تولید می شد و هر قبضه 25 قران فروش می رفت. علاوه بر دستمزد شاگرد سود خوبی گیرش می آمد.
در 20 سالگی مسیر جدید فعالیت حرفه ای او پیش رویش قرار گرفت. یكی از خوشنویسان چیره دست قزوینی به او پیشنهاد می دهد قلمتراش بسازد. حاج جواد با دقت قلمتراش را كه تا آن موقع در داخل تولید نمی شد می سازد و خوشنویس كارش را تایید می كند.پس از آن قلمتراش های حاج جواد آن قدر معروف می شود كه تخصص او را نه چاقو سازی بلكه قلمتراش سازی می شناسند.گرچه پس از او چند نفری هم در زنجان قلمتراش ساختند اما قلمتراش های حاج جواد توسلیان رقیب نداشت به گونه ای كه ماهی 40 تا 50 قلمتراش می فروخت و به اكثر نقاط كشور صادر می كرد.دلیل موفقیت و شهرتش را دراین حرفه، ارائه كار با كیفیت می داند و می گوید بهترین تبلیغ برای من مشتری هایم هستند مشتری هایی كه رضایت آن ها روزی مرا بیشتر كرد.حاج جواد توسلیان پیش تر در نمایشگاه ها هم شركت می كرد اما حالا فقط سفارش هایش را تلفنی می گیرد و با كمك فرزندانش قلمتراش ها را می سازد و تحویل می دهد.
می گوید كیفیت قلمتراش خیلی مهم است چون باید قلم را كه دست كمی از استخوان ندارد به درستی و با ظرافت بتراشد. قلم تراش های او كه روزی چند ده قران بیشتر فروش نمی رفت حالا از پنجاه هزار تومان تا یك میلیون تومان فروش می رود و هرچه كیفیت كار بالا می رود و زمان بیشتری می طلبد هزینه هم بالاتر می رود.حاج جواد سال ها در چهار راه با اراده و پشتكاری كه داشت قلمتراش را به نام زنجانی ها زد و پس از آن كارگاهش را به همین مغازه كوچك جنب ابزار فروشی منتقل كرد تا در آرامش و با فراغ بال زندگی روزمره اش را سپری كند.بیمه هم دارد اما نه بیمه هنرمندی، پنجاه سالگی به فكر بیمه اختیاری افتاد. می گوید وقتی جوان بودیم باید بیمه می شدیم اطلاعاتی درمورد آن داشتیم اوستا كارها تا مامور بیمه می آمد ما را از مغازه بیرون می كردند مبادا بیمه مان كنند.
حاج جواد سه برادر جز خودش داشته اما فقط او و برادرش جلیل كه همه آن ها را برادران توسلی می شناسند مشغول چاقو سازی شده اند برادر كوچكتر هم 25 سال نزد وی كار كرده است.به گذشته گریزی می زند و می گوید الان صدها چاقو سازی در استان مشغول كارند اما وقتی ما جوان بودیم شاید 50 چاقو ساز بیشتر در ایران وجود نداشت كه اغلب زنجانی بودند سه چهار نفر هم در همدان مشغول بودند. چاقوی "بابا" هم دربناب معروف بود. دست های ترك خورده اش را نشان می دهد و تاكید می كند: بازار كارمان خوب بود خیلی زحمت كشیدیم و حاصل دسترنجمان را برداشت كردیم كسی كه با دست كار می كند و سختی می كشد حتما روزی اش حلال است.ادامه می دهد: پدر و مادر ما معتقد بودند صنعت هنر است و همه فرزندانشان را از كودكی وادار به آموختن صنعت می كردند.
بعد یك صدف می آورد و یك تكه از شاخ گوزن و می گوید طبق سلیقه مشتری این ها را برش داده و در دسته چاقو استفاده می كنیم ،قسمت هایی از شاخ گوزن را كه نمی توان برای دسته چاقو استفاده كرد به عنوان "قط زن" قلم آماده می كنیم و می فروشیم.حاج جواد توسلیان قلمتراش ساز شهره شهر كه آوازه قلمتراش هایش در كشور پیچیده تاسف می خورد از اینكه جوانان برای آموختن قلمتراش سازی رغبتی ندارند و نمی خواهند سختی كار را به جان بخرند و فنی بیاموزند و او نگران است از اینكه خیانت، دزدی و كم فروشی زیاد شده است.گزارش از سولماز شهبازی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها