محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829155573
شکاف سیاسی تازه در سومالی
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: شکاف سیاسی تازه در سومالی تهران- ایرنا- اختلاف های سیاسی سرانجام گلوی سومالی را فشرد؛ کشوری که سالها در تنوره آتش تندروها و عملیات نظامی کشورهای غربی و منطقه ای علیه آنها سوخته است.
درگیری سیاسی رییس جمهوری و نخست وزیر سومالی پس از ماه ها کشمکش به ایستگاه پایانی رسید.
به نوشته پانزدهم آذرماه خبرگزاری انگلیسی «رویترز»، مجلس سومالی با 153 رای موافق در برابر 80 رای مخالف، «عبدولی شیخ احمد» نخست وزیر و کابینه او را برکنار کرد و از «حسن شیخ محمود» رییس جمهوری، خواست هر چه زودتر دولت تازه را معرفی کند.
به این ترتیب، برای دومین بار طی یک سال گذشته نخست وزیر سومالی برکنار شد (1).
سی ام آذرماه 1392 شیخ احمد در حالی به نخست وزیری سومالی برگزیده شد که «عبدی فرح شیردون» نخست وزیر پیشین پس از 14 ماه، به سبب اختلاف با رییس جمهوری بر سر تعیین اعضای کابینه کناره گیری کرد.
اختلاف رییس جمهوری و آخرین نخست وزیر سومالی نیز چندی پیش از پرده برون افتاد.
به نوشته چهارم آبان ماه خبرگزاری «آسوشیتدپرس» آمریکا، رییس جمهوری سومالی یک روز پس از دستور شیخ احمد برای جابجایی وزرای دادگستری و دامداری کشور، گفت نخست وزیر در این زمینه با او رایزنی نکرده است، بنابراین این تصمیم باید لغو شود (2).
قرار بود 275 نماینده مجلس در نشست بیست و چهارم آبان ماه صلاحیت نخست وزیر را بررسی کنند اما این امر به دلیل بروز تشنج میان موافقان و مخالفان مجلس تا پانزدهم آذرماه به عقب افتاد.
آن زمان «جنیفر ساکی» سخنگوی وزارت امورخارجه آمریکا، با ابراز نگرانی از ادامه درگیری های سیاسی گفته بود تصمیم مجلس «به سود مردم سومالی نیست».
او از دولت فدرال سومالی خواست «طرح سال 2016 را اجرا کند و اختلاف های سیاسی را کنار بگذارد» (3).
رییس جمهوری سومالی این طرح را طی نشستی بین المللی در شهریورماه امسال بررسی کرد و قرار شد اهدافی مانند تکمیل روند بازنگری در قانون اساسی، تشکیل ایالت های فدرال و برگزاری انتخابات ملی را با هدف ثبات امنیتی و تامین آینده سیاسی کشور طی سال 2016 میلادی (1395 خورشیدی) دنبال کند.
بیست و یکم آبان ماه نخست وزیر در بیانیه ای اعلام کرد اختلاف های سیاسی در سومالی فقط با برگزاری گفت و گوهای سیاسی حل و فصل می شود.
وی تاکید کرد «این نوع مناقشه در حال منحرف کردن تلاش های دولت به منظور برگزاری انتخابات دموکراتیک در سال 2016 است و به بی احترامی به دیدگاه های مردم سومالی می انجامد» (4).
بیست و هفتم آبان ماه نیز 14 وزیر کابینه، راه حل پایان درگیری های سیاسی را کناره گیری شیخ احمد از نخست وزیری دانستند زیرا بر پایه قانون اساسی سومالی، رییس جمهوری فقط در تعیین نخست وزیر نقش دارد و برکناری او بر عهده مجلس است (5).
** ناامنی؛ پیامد مستقیم نبود اقتدار دولت مرکزی
از بیست و ششم شهریورماه 1391 که مجلس سومالی، سرنوشت دولت را روشن کرد و حسن شیخ محمد را به ریاست جمهوری برگزید، یک پیشرفت سیاسی شگرف در کشوری رقم خورد که از زمان استقلال در سال 1339 به ویژه پس از کودتای سال 1348 «محمد زیادباره» ژنرال وقت نیروهای مسلح، روزهای آرام چندانی را به خود ندیده بود.
گرچه هنوز پیشینه جنگ های داخلی که از سال 1356 آغاز و در سال 1370 به دنبال بروز شکاف در حزب حاکم تشدید شد، از ذهن مردم سومالی پاک نشده بود اما مشکل بزرگ تر را فعالیت تندروها در گروه هایی مانند «اتحادیه دادگاه های اسلامی» به ویژه حزب «الاسلام» و «جنبش جوانان مجاهدین» پدید آورد و سپس «الشباب» دامنه فعالیت های تروریستی را حتی به بیرون از سومالی کشاند.
با وجود بر سر کار آمدن دولتی که پشتیبانی مجلس و تایید کشورهای غربی و منطقه ای را داشت، ناامنی در سومالی آنچنان بالا گرفت که حتی تیرماه امسال شبه نظامیان با پوشیدن لباس مبدل دولتی از دایره های امنیتی گوناگون در موگادیشو گذشتند و به کاخ ریاست جمهوری رسیدند.
هر روز همچنان در گوشه و کنار این کشور انفجار بمب قربانی می گیرد.
گرچه دولت از چند ماه پیش طرح خلع سلاح در موگادیشو را به اجرا گذاشت که بر پایه آن دارندگان سلاح باید نام خود را ثبت کرده یا اسلحه خود را تحویل دهند، با این همه هنوز سلاح های بی شماری گوشه پستوها پنهان شده است.
تداوم ناامنی ها و اختلاف های سیاسی و نیز رقابت قبایل گوناگون در سومالی که روی لبه تجزیه نیز قرار دارد، به بی اعتمادی عمومی نسبت به دولت مرکزی دامن زده است.
سال ها است رهبران تشکیلات خودمختار مناطق «بای» و «باکول» در جنوب و مرکز سومالی، «سومالی لند» در بخش شمالی، «پانت لند» در مناطق شمال شرقی و «جوبالند» در جنوب غربی سومالی برای دستیابی به قدرت دندان تیز کرده اند.
تمام اینها در کنار خشکسالی، سیلاب و دیگر بلایای طبیعی، معضل آوارگان جنگی، مهاجرت به شهرهای بزرگ یا کشورهای همسایه، مشکلات بهداشتی و... از سال ها پیش گریبان شرقی ترین کشور شاخ آفریقا را گرفته که با وجود 10 میلیون نفر جمعیت مسلمان، عرصه ای برای حضور نیروی نظامی کشورهای بیگانه منطقه ای و غربی فراهم آورده است.
حضور میانجیگران سازمان ملل متحد به ویژه سربازان آمریکایی در سومالی به جنگ های داخلی سال 1370 برمی گردد اما پس از حادثه یازدهم سپتامبر 2001 (بیستم شهریور 1380)، کاخ سفید این کشور را به عنوان یکی از هدف های طرح به اصطلاح «مبارزه با تروریسم» معرفی کرد.
اینک نیز هر هفته اخباری درباره حمله هواپیماهای بی سرنشین آمریکایی به مواضعی در سومالی شنیده می شود.
از سوی دیگر، برخی کشورهای منطقه ای مانند کنیا و اتیوپی در نتیجه توافق با اتحادیه آفریقا سربازانی به سومالی فرستاده اند اما نگاه مردم محلی به دلیل پیشینه درگیری های نظامی با این کشورها چندان با این راهبرد همراه نیست.
از سوی دیگر، با وجود دسترسی سومالی به شاهراه های آبی مهمی مانند اقبانوس هند، تنگه باب المندب و خلیج عدن، به دلیل فقدان اقتدار دولت مرکزی فضای مناسبی در اختیار دزدان دریایی قرار گرفته و بهانه ای دیگر برای مداخله نظامی خارجی در این کشور فراهم شده است.
یادآوری روزهای گذشته نشان می دهد دولت سومالی برای رسیدن به آرامش باید از شر بسیاری از مسائل خلاص شود.
حضور سربازان بیگانه و حملات هواپیماهای آمریکایی در این کشور غیر از اینکه به نارضایتی ها دامن می زند، فضا را برای افزایش نفوذ اندیشه های تندروانه گروه هایی مانند الشباب میان مردم عادی فراهم می سازد.
سربازان خارجی اهدافی متحرک برای این گروه ها هستند تا با گروگانگیری و کشتار آنان و بمبگذاری بر سر راه خودروها به خودنمایی و سهم خواهی از قدرت بپردازند.
دولت سومالی طی 2 سال گذشته باید دریافته باشد تنها راه چیرگی بر مشکلات اجتماعی و زیربنایی این کشور، همبستگی همه مردم و سیاستگذاران است.
در این میان، اختلاف و تنش میان رهبران حکومت، آخرین ضربه به پیشرفت پیشین سیاسی و ساختار هر چند شکننده اما امیدوارکننده دولت نوپای سومالی است.
با این وضع روشن نیست بر سر اصلاحات سیاسی، بازنگری قانون اساسی و روند برگزاری انتخابات در سال 1395 چه خواهد آمد.
در چنین فضایی چنانچه هر چه زودتر شکاف سیاسی کنونی کاهش نیابد، باید در انتظار پیامدهای ناشی از ضعف امنیتی باشیم؛ امری که امیدها برای بازگشت ثبات و برقراری آرامش در این کشور اسلامی را بر باد خواهد داد.
-------------------------------
منابع:
(1) http://www.irna.ir/fa/News/81415739/
(2) http://www.isna.ir/fa/news/93080401993
(3) http://www.iribnews.ir/NewsText.aspx?ID=289207
(4) www.aryanews.com/News.aspx?code=20141112172057810&svc=33
(5) http://news.irib.ir/NewsPage.aspx?newsid=58241
--------------------------------
از مریم مسعود- گروه تحقیق و تفسیر خبر
پژوهشم**1961**1358
17/09/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
سیاسی
پربازدیدترینها