واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۱۷ آذر ۱۳۹۳ - ۰۸:۳۷
رئیس میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری قاین گفت: گلیم بیش از قالی در کشورمان سابقه و قدمت دارد و در واقع قالی بر اثر تکامل گلیمبافی طی قرون متمادی پدید آمده است، چراکه گلیم تنها دارای تاروپود است و قالی تاروپود و پرز دارد. «شاهرخ عباسی»، در گفتو گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقهی خراسانجنوبی، اظهار کرد: گلیم زیراندازی است تخت که فرق آن با قالی این است که کرک و پرز و خواب و گره ندارد. وی ادامه داد: گلیم بیش از قالی در کشورمان سابقه و قدمت دارد و در واقع قالی بر اثر تکامل گلیمبافی طی قرون متمادی پدید آمده است، چون گلیم تنها دارای تاروپود است و قالی تاروپود و پرز دارد. رئیس میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری قاین با بیان اینکه برای بافت گلیم از دارهای عمودی و افقی استفاده میکنند، افزود: گلیمهای هر منطقه دارای خصوصیات ویژهای از نظر طرح و رنگ است، اگرچه به طور معمول از نخ پنبه برای تار گلیم استفاده میشود، اما در برخی مناطق کشورمان نیز گاهاً از نخ پشمی به عنوان تار استفاده میشود. عباسی تصریح کرد: استفاده از نقشه در بافت گلیم محدود است و بافت این نوع زیرانداز به طور عمده به صورت ذهنی و نقشهایش نیز حالت شکسته وهندسی دارد. وی با اشاره به اینکه گلیمهای ایرانی به طورکلی به دودسته تقسیم می شود، گفت: گلیمهایی که با شیوهی پودگذاری بافته میشود، یعنی تنها از نخ تاروپود برای بافت استفاده میشود و نخ پود با عبور از لابهلای نخهای تار طرح مورد نظررا بهتدریج برروی گلیم بهوجود میآورد که این شیوه بافت تقریباً در اکثر مناطق کشورمان رایج است. رئیس میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری قاین ادامه داد: نوع دیگر گلیمهای «سوماک» است، گلیمهایی که به شیوه پود پیچی بافته میشود یعنی علاوه برنخ تار وپود، از پود نازک نیز در بافت گلیم استفاده میشود و در واقع پود به حالت پیچش از میان نخهای تار عبورکرده و سپس با عبور پود نازک و بعد کوبیدن آن با شانه عمل درگیری نخهای تاروپود قطعی میشود. این شیوه بافت را کارشناسان حد واسطی میان گلیمبافی و قالیبافی (درواقع آخرین منزلگاه تکامل گلیمبافی به قالیبافی) دانستهاند. عباسی خاطرنشان کرد: در بافت گلیم معروف به «ورنی» دراستانهای آذربایجانشرقی و اردبیل و نیز در بافت گلیم معروف به شیرکی پیچ «سوزنی» که در استان کرمان مرسوم و متداول است، چنین بافتهایی را سوماک نام نهادهاند. وی با بیان اینکه درمنطقه قاینات به خصوص درمناطق روستایی و عشایری از گذشتههای دور گلیمبافی از رونق و رواج بالایی برخوردار بوده است، ادامه داد: گلیمهای این منطقه از نوع گلیمهای دورو روی دارهای زمینی با چلهکشی فارسی است. رئیس میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری قاین با تأکید بر اینکه الیاف مصرفی برای تاروپود این گلیمها از قدیم پشم بوده است، گفت: رنگهای رایج در گلیم منطقه قاینات شتری یا کرم، لاکی، لاجورد، قهوهای و سبز است. عباسی خاطر نشان کرد: در گذشته در همهی منطقه قاینات بافت گلیم رایج بوده که هماکنون در مناطق عشایری و برخی از روستاهای منطقه مانند روستاهای زهان، آهنگران، شاهرخت، برکوک، رزدنبل، قومنجان، منطقه پسکوه و خضری و دشت بیاض رایج است. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 64]