واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: برای بیکاران استان چه باید کرد؟ روزنامه پیام استان سمنان در سرمقاله روز سه شنبه خود به معضل بیکاری در این استان پرداخته و ایجاد شرایط بازگشت روستاییان به روستاها که زمانی محل تولید بوده است را از راهکارهای رفع بیکاری دانسته است.
در این مطلب که با عنوان "برای بیکاران استان چه باید کرد؟" به قلم "فرزامی" به رشته تحریر درآمده است می خوانیم: باید از مسئولان استان پرسید که برای بیکاران استان چه باید کرد؟ و آنان تاکنون چه تدبیری کرده اند و برنامه های گذشته آنها چه بوده است تا مردم بدانند و مکمل طرح و یاور چاره اندیشی آنان باشند. این زمینه سازی مسئولان باید رسانه ای شود تا مردم همکاری کنند تا اهل درد به میان آیند و دستی به هم دهند.
بدیهی است که هیئت دولت و شخص رئیس جمهور که نمی تواند به استان بیاید و دفع بیکاری کند. پس، مشکل باید در استان حل شود و دولت هم در این زمینه به حد وسع خود کارگشایی کند مسلم آن است که اگر طرحی باشد و توجیهی داشته باشد هیچ دولتی نیست که از همکاری دریغ کند چون متعهد به ارائه خدمت است و می داند که "بیکاری بدتر از بیگاری" است و بیکاری و بیکارگی، سرچشمه همه ناهنجاری هاست.
این که جامعه، مستمری ها و حقوق های آن چنانی به ما بدهد و ما هم فقط برای ارضای احساساتش همدردی کنیم، احساس است و سپس حرف و دیگر هیچ، شرق و غرب استان هم فقط مثل هم است و چندان توفیری ندارد.
می گویند که پادشاهی به شهری رفت و آفتاب نشین بسیاری دید پرسید که اینها کیستند؟ گفتند که بیکارند گفت که به آنها کار بدهید مسئولان محترم گفتند که کاری نیست گفت این خیابان برای رفت و آمد تنگ است، عریضش کنید، فردا روز جهت اجرا کارگر کم آوردند.
بدیهی است هر عصری و زمانی شرایط و مقتضیات خود را دارد و البته محتاج به طرح و برنامه مناسب روز است. ما و مسئولان امروز نیز باید فرزند زمان و مدیر دوران خود باشیم. نخست باید شماره و رده بندی کنیم که چه شماری و چه کسانی بیکارند. سپس به فراخور موقعیت و تخصص شان طبقه بندی کنیم.
نخست در مورد صدها روستای خالی از سکنه استان سخن بگوییم. این، ضایعه بزرگی است که فقط 20 درصد مردم استان ساکن روستاهای ما باشند. از یاد نبریم آن زمانی که زنده یاد دکتر مصدق مرحوم، صدارت داشت و ما گندم و حبوبات را به عربستان صادر می کردیم، 75 درصد مردم ما در روستا ساکن بودند. اما امروز اگر وارد می کنیم برای آن است که جای شهرنشینان و روستانشینان در آمارها عوض شده است. چون روستا، محل تولید است. روستاییان زحمت کش ما با حفظ سنت های اصیل ایرانی و اسلامی، مولد تولیدات کشاورزی، دامی و هنرهای دستی بودند اما چون مناسبات فرهنگی و زیستی ما عوض شد هوایی شدند و به امید دریایی بیکرانه، گرفتار دیدن سراب اند ! در اینجا همت مسئولان را می طلبد که شرایط بازگشت این عزیزان را به امید زندگی بهتر و سالم تر و طبیعی تر به روستای خودشان فراهم کنند. در آن صورت، هم تولید جان می گیرد، هم بیکاری کم می شود و هم معضل شغلهای کاذب شهرها و بدتر از همه ناهنجاری های حاشیه نشینی شهرها پایان می گیرد. پس باید نشست و مشکلات جامعه شناسی، روانی، فرهنگی و اقتصادی پیش آمده روستاییان مهاجر را حل و فصل کرد. باید به میان مردم آمد از مشکلاتشان پرسید و عالمانه و آینده نگرانه حل مشکل نمود.
در این راه لازم است که از زمین داران و اهل سرمایه، روستاها چاره جویی و طلب کمک شود. متولیان تعاون، کشاورزی، صنایع دستی میراث فرهنگی، فرمانداری ها، شوراهای شهر و روستا، معاونت برنامه ریزی استان و استانداری و نهادهای مردمی، همه و همه دخیل اند از نظر علمی و نظری نیز باید در این موضوع خطیر دانشگاه ها به یاری طلبیده شوند و طرح برنامه کرده، گره کار را باز کنند به صرف ظاهر شدن در رسانه ها و سخنرانی و سخندانی نیست و مشکل مهاجرت روزافزون روستاییان مولد، حل نمی شود و امید به بهبود وضع موجود نیست چون:
سعدیا گر چه سخندان و مصالح گویی
به عمل کار برآید به سخندانی نیست ک/1
599
11/09/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]