محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827212212
دلایل نقش منفعلانه روسیه در مذاکرات هسته ای
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: دلایل نقش منفعلانه روسیه در مذاکرات هسته ای تهران - ایرنا - سایت خبری تابناک می نویسد :به نظر می رسد؛ روسیه به دلایل سیاسی، اقتصادی و استراتژیک با توجه به مصالح منافع کشور خود از تفاهم هسته ای مبتنی بر برد- برد که به ایران اجازه تامین سوخت مورد نیاز کشورش را در سال های اینده بدهد؛ حمایت نمی کند.
سرانجام دور تازه مذاکرات هسته ای در وین با هدف دستیابی به راهکاری جامع برای رفع چالش های پیش آمده بر سر برنامه هسته ای ایران، پس از چند دور مذاکرات سخت و نفس گیر، برای هفت ماه تا دهم تیرماه 1394 تمدید شد.
به گزارش «تابناک»، تمدید هفت ماهه، مطابق با برنامه مشترک اعلام شده در چهارچوب توافق ژنو بود. در واقع در آخرین روز مهلت تعیین شده برای امضای توافق جامع، اعلام شد که تیم های کار شناسی در ماه دسامبر به گفت وگو ادامه می دهند و مذاکرات تا دهم تیر 94 تمدید می شود.
اما در این میان، یکی از موضوعات مهم که نقش بسزایی در آینده و همچنین روند فعلی مذاکرات دارد، نقش تک تک و جداگانه هر یک از بازیگران در گروه 5+1 است. این گروه که از اوایل دوران آقای جلیلی شکل گرفت، همیشه نقش جداگانه ای در مذاکرات بر عهده می گرفتند که گاهی از آن به نقش پلیس خوب و بد از آن یاد می شده است.
در تئوری بازی ها منظور از «سیاست پلیس خوب، پلیس بد» این است که بازیگران در راستای هدفی مشترک، وظایف متفاوت سیاسی بر عهده می گیرند. در واقع وقتی اجزای یک پازل را در جای خود می چینید، این اجزا با هم متفاوت اند؛ اما در نهایت تصویری واحد را منعکس می کنند. بنابراین هرچند اختلاف وجود دارد اما این اختلافات در راستای یک تصویر کلی مشترک قابل تعریف است.
در تبار شناسی گروه 5+1 به نوعی تکلیف بلوک غرب یعنی امریکا، فرانسه، آلمان و انگلیس برای تحلیلگران کاملاً مشخص است؛ هرچند این کشور ها نیز در موضوع هسته ای ایران از آراء و اهداف یکسانی تبعیت نمی کنند؛ اما به هر حال می توان آن ها را در یک گروه مشخص دسته بندی کرد.
در این میان، نقش کلیدی دو کشور چین و روسیه در مذاکرات با توجه به نزدیکی و ارتباطات فراوان اقتصادی با ایران در ظاهر و منطقاً باید حاکی از آن باشد که در موضوع هسته ای به اهداف ایران نزدیک تر باشند و در جریان مذاکرات مواضع ایران را تحکیم کنند.
اما ادامه روند مذاکرات ایران و 5+1 به خصوص مذاکرات اخیر در وین موسوم به وین 8 نشان داد به رغم انتظار ایران از نقش فعالانه چین و روسیه در مذاکرات، هرگز این نقش خود را به خوبی ایفا نکردند، بلکه حتی گاهی با مواضع دوپهلو و مطرح کردن پیشنهادهای غیرسازنده غیر مستقیم مواضع طرف غربی را محکمتر می کردند. [تابناک در اینجا نقش کاسبکارانه چین را در مذاکرات مورد بررسی قرار داده است. در این بخش به تحلیل نقش روسیه در مذاکرات می پردازیم].
روابط ایران و روسیه را می توان یکی از پر فراز و نشیب ترین روابط سیاسی دانست که گرچه در چند دهه اخیر به موفقیت هایی دست یافته، اما هنوز به نقطه ثبات نرسیده است. در واقع روابط ایران و روسیه در دوران پس از فروپاشی شوروی فارغ از ضرورت های ناشی از همجواری جغرافیایی، سوابق تاریخی و نیازهای اقتصادی، به دلیل موقعیت ویژه ای که هر یک از دو کشور در عرصه سیاست بین الملل دارند، از سوی محافل بین المللی مورد توجه خاصی قرار داشته است.
این در حالی است که نقش و اهمیت سیاست روسیه در پرونده هسته ای ایران از ویژگی برجسته تری برخوردار بوده است. در این میان برخی با نگاهی تردیدآمیز به نقش آفرینی روسیه در جریان مذاکرات هسته ای ایران و غرب نگاه کرده و برخی دیگر معتقد به نقش میانجی این کشور درموضوع هسته ای کشورمان هستند.
روسیه سه اهرم در مذاکرات هسته ای با ایران در اختیار دارد. رای وتوی شورای امنیت سازمان ملل، نقش آفرینی در روند مذاکرات هسته ای با گروه 1+5 و روابط ایران – روسیه. در این بین رای وتوی روسیه کمترین اهمیت را دارد زیرا به نظر می رسد بعد از توافق هسته ای مقدماتی ژنو( 20جولای) شورای امنیت تلاشی برای تصویب قطعنامه ای جدید علیه ایران انجام نداده است.
با مذاکرات اخیر در دولت جدید و عزم جمهوری اسلامی مبنی بر بسته شدن پرونده ساختگی علیه برنامه صلح آمیز هسته ای ایران، تردید در نقش روسیه در مذاکرات افزایش یافته است.
در مذاکرات نهایی موسوم به وین 8 که منجر به تمدید مذاکرات شد؛ روسیه نشان داد که در خوشبینانه ترین حالت موافق روند موجود ادامه مذاکرات برای کش دار کردن موضوع هسته ای ایران است و به هیچ وجه نمی خواهد که پرونده هسته ای ایران بدون داشتن امتیاز قابل توجیه برای این کشور به پایان برسد.
روس ها در منطقه به عنوان صادر کننده اورانیوم شناخته می شوند. حال شرایطی را متصور شوید که کشوری به نام ایران می خواهد وارد بازار انحصاری این کشور در تولید سوخت و اورانیوم شود و رقیب روسیه شود. طبیعی است که روسیه خواهان این موضوع باشد که ایران از این کشور اورانیوم خود را تامین نماید.
برای مثال قرارداد ایران در سال 2021 با روس ها در تامین سوخت نیروگاه بوشهر به اتمام می رسد، در حالی که ایران با توجه به ظرفیت ها و مذاکرات اخیر خواهان این است که در سال 2021 خود سوخت نیروگاه بوشهر را تامین کند. البته ممکن است در آن سال تصمیم بگیرد که همچنان سوخت خود را از روسیه تامین کند. اما ایران خواهان این است که این تصمیم را در شرایطی اتخاذ کند که ایران خود انتخاب کننده باشد نه اینکه مجبور باشد که حتما با روس ها قراداد ببندد و مایحتاج خود را تامین کند.
بنابراین به وضوح مشخص است که روس ها از توافقی که به ایران اجازه تامین سوخت نیروگاه های کشورش را بدون نیاز به خارج می دهد حمایت نکند.
از طرف دیگر ایران همواره در حوزه های مختلفی همچون تأسیسات هسته ای، بازار انحصاری برای روسیه محسوب می شود و عملا برگی برنده ای است که روس ها به وسیله آن با آمریکایی ها تسویه حساب می کنند. اگر مذاکرات هسته ای به نتیجه برسد، ایران فرصت استفاده از کشورهای دیگر که دارای تکنولوژی های پیشرفته تری نسبت به روسیه هستند را برای ظرفیت ایجاد تأسیسات هسته ای به دست می آورد و این به نفع روسیه نخواهد بود.
در حال حاضر روسیه در یک تقابل شدید با امریکایی ها بر سر موضوع اوکراین است که به طور قطع در سال های اخیر نمونه ای از این سطح تیرگی روابط وجود ندارد. این تیرگی روابط در سطحی است که حتی غرب در واکنش به اقدامات روسیه در اوکراین روس ها را مورد تحریمهای اقتصادی قرار داده است. بنابراین مشخصا روسیه نمی خواهد در حالت تقابلی در مقابل بلوک غرب تنها بماند و با از میان رفتن موضوع هسته ای ایران فشارهای تحریمی برای این کشور تشدید شود.
از سوی دیگر یکی از مزیت های روسیه که همواره غرب را تهدید می کند موضوع مزیت انرژی است. روسیه یکی از مهمترین تامین کنندگان گاز و نفت کشورهای اروپایی است و در صورتی که روسیه تصمیم بگیرد لوله های گاز خود را به این کشورها قطع کند؛ مطمئناً به عنوان یکی از ابزارهای بازدارندگی روسیه در تقابل با غرب قلمداد می شود. این در حالی است که ممکن است با پایان منازعه هسته ای ایران اروپا تصمیم بگیرد از طریق خط لوله ناباکو بخشی از گاز اروپا را تامین کند و مزیت روسیه در تقابل با غرب از میان رود.
بنابراین مشاهده می شود که روسیه به دلایل سیاسی، اقتصادی و استراتژیک با توجه به مصالح منافع کشور خود از تفاهم هسته ای مبتنی بر برد- برد که به ایران اجازه تامین سوخت مورد نیاز کشورش را در سال های اینده بدهد؛ حمایت نمی کند.
حقیقت این است که در ظاهر، روسیه همراه ایران در مذاکرات با 1+5 است و تلاش می کند مذاکرات به نتیجه برسد؛ اما در عمل این نگرانی برای روسیه وجود دارد که به نتیجه رسیدن مذاکرات به لحاظ اقتصادی، سیاسی و استراتزیک به زیان این کشور باشد.
البته منظور از نقش منفعلانه روسیه دفاع این کشور از منافع خودش است که در تعارض با منافع کشور ما قرار می گیرد. جمهوری اسلامی ایران در چارچوب سیاست خارجی «نه شرقی و نه غربی» علی رغم اینکه در برهه ای از تاریخ مجبور به گرایش هایی به سمت روسیه شده است؛ اما امروز در یک سیاست خارجی متوازن منافع محور مبتنی بر عزت، حکمت و مصلحت می تواند از این پیچ تاریخی نیز عبور کند و منافع حداکثری کشور را تامین نماید.
منبع/ تابناک
اول **
10/09/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 95]
-
گوناگون
پربازدیدترینها