واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
مصاحبه با ایرج ندیمی؛
علاج میراث احمدینژاد با نسخه ویژه روحانی!
بدترین ویژگی رکود تورمی این است که با سیاستهای ضدرکود، تورم بیشتر می شود و با سیاست های ضدتورم، رکود!
به گزارش سرویس اقتصادی جام نیوز به نقل از کاسب نیوز، "رکود تورمی" واژهای بود که در دولت دهم ملت ایران برای اولین بار با آن آشنا شد. در اقتصاد همواره رونق با رشد تورم همراه است و رکود با کاهش تورم بنابراین رکود تورمی حالتی استثنایی است؛ آن را حالتی می دانند که به ندرت اتفاق می افتد و این شاهکار اقتصادی برای اولین بار در دهه هشتاد دامن اقتصاد ایران را گرفت. بدترین ویژگی رکود تورمی این است که با سیاستهای ضدرکود، تورم بیشتر می شود و با سیاست های ضدتورم، رکود! و خروج از این بیماری اقتصادی برای هر دولتی یک معضل بسیار دشوار به حساب می آید. بسته ویژه اقتصادی دولت که اخیرا ارائه شده در همین راستاست و میزان احتمال توفیق آن را در چند سؤال کوتاه از «ایرج ندیمی» نماینده مردم لاهيجان و سياهکل در مجلس شوراي اسلامي جویا شدیم.
بر اساس طرح مجلس براي حمايت از توليد و خروج از رکود، قرار است بانک مرکزي اقدام به سپرده گذاري در بانک ها از محل صندوق توسعه ملي نمايد. اين موضوع را چگونه ارزيابي مي کنيد؟ اولا باید توجه داشت که بانک صاحب ارز نیست. نه بانک مرکزی صاحب ارز است نه بانک هاي عامل. صاحب ارز صندوق توسعه ملی است و منابع آن باید برای سرمایه گذاری بخش خصوصی و تعاونی آن هم در زمینه تولید به کار برود. بنابراین بانک مرکزی هم صاحب ارز نفتی نیست و باید این منابع از بودجه برسد و مازاد آن وارد صندوق بشود که مصارف آن تعریف دارد. بنابراین با این تعاریف، استفاده بانک از این وجوه خود یک فرصت است. چرا؟ چون مازاد درآمد بودجه ربطی به عملیات بانکی ندارد. نکته دوم این است که ما در مورد صندوق هم تعریف داریم. باید این موضوع در مجلس بررسي و ما ببینیم اگر قرار است این منابع برای اهدافی غیر از اهداف صندوق برود، چه روش و اصولی دارد. نکته سوم این است که ما در مورد منابع هم باید ببینیم موجودی صندوق چقدر است؟ به هر شکل صندوق هم درآمد محدودی دارد که امیدواریم با حل مشکلات خارجی افزایش یابد. ولی به هرحال مصرف این منابع اصولي دارد. ما این 26 درصد را برای بخش خصوصی و تعاونی درنظر گرفته ایم و اساسا قرار نیست که صندوق تبدیل به حساب شود و همه از آن برداشت کنند. اینجا پروژه ها تعیین کننده هستند. پروژه ها را هم سیاست تعیین نمی کند، توجیه فنی و اقتصادی تعیین می کند. بنابراین موارد زیادی هست که باید در این موضوع مورد توجه قرار گیرد. اهداف هرچقدر بخواهیم وجود دارد اما منابع محدود است. در اين رابطه اهداف، منافع و چگونگی برگشت آن باید مشخص شود. به نظر ميرسد دولت پذيرفته که چاره اي براي خروج از رکود نداريم جز پذيرفتن افزايش تورم و با خلق واژه هايي مثل بسته ضدتورمي خروج از رکود و انبساط کنترل شده قصد دارد فشار رواني ناشي از اجراي بسته را کاهش دهد. نظر شما در اين رابطه چيست؟ ما اگر هم عنوان می کنیم بسته ضدتورمی خروج از رکود، برداشت باید این باشد که یک تورمی ایجاد ميشود، اما اقداماتی پیرامون آن انجام می گیرد تا تورم ناشی از پمپاژ نقدینگی را مدیریت کند. اما اينکه چکار کنیم که تورم ناشی از تزریق را حل کنیم، یک ابزار و روش هایی دارد و منظور این است، نه اینکه صرفا یک پوشش رسانه ای باشد، بلکه دولت میخواهد بگوید در کنار تخصیص منابع، عملیات دیگری هم در اقتصاد صورت می پذیرد تا سطح افزایش قیمت ها حداقلی بشود، وگرنه اصل گرانی و اصل افزایش قیمت منتفی نیست. درحقیقت تورم این نیست که هیچ چیز گران نشود، بلکه به این معنی است که شیب گرانی تحت کنترل باشد. مثلا اگر در سال گذشته یک کالا 10 درصد گران شده امسال 5 درصد گران می شود. بنابراین گرانی حتما هست. اما گرانی مدیریت شده است. درحالی که در تورم های لجام گسیخته عدد تابع بازار است. بنابراین درصورت پمپاژ نقدینگی تورم ایجاد خواهد شد، اما چگونگی حذف یا مدیریت تورم ناشی از تزریق پول راهکارهاي خاص خود را دارد. اين طور به نظر ميرسد که بسته خروج غير تورمي دولت از رکود مبتني بر يک انبساط کنترل شده است. به نظر شما اساسا مي توان انبساط پولي را مديريت کرد؟ مدیریت نقدینگی از جمله اهداف همه نظام های اقتصادی است که به کنترل تورم فکر می کنند. اما مدیریت نقدینگی به معني انسداد نیست، بلکه یک گردش مدیریت شده است. آن چیزی که برخی مطرح میکنند به این دلیل است که فکر میکنند تورم یعنی انسداد و بستن و عدم تزریق پول. اما درحال حاضر تورم با رکود همراه است و ما هم رکود داریم و هم تورم. در شرايط رکود باید تزریق نقدينگي صورت گیرد. منتها نه به صورت رها و بی هدف، بلکه بايد ببینیم چه آثاری دارد و چگونه می توان آن را مدیریت کرد. بنابراین ما حتما باید نقدینگی را هدایت کنیم. کار نظام اقتصادي هدایت نقدینگی است، نه بستن نقدینگی. چون به هر حال پول گردش خود را دارد. ولي اگر ما پول را مثلا از دلالی غیرمولد به بخش های مولد اختصاص دهیم، نقدینگی را مدیریت کرده ایم. اگر از امور غیرضرور نقدینگی را به جایگزینی واردات اختصاص دهیم و حجم واردات را کاهش دهیم، یعنی نقدینگی را مدیریت کرده ایم. اگر از فعالیت های غیر اشتغالزا به فعالیت های اشتغالزا ببریم، یعنی نقدينگي را مدیریت کردهایم. اگر از فعالیت های اشباع بازار متوجه صادرات شویم، یعنی مدیریت کرده ایم. بنابراین معنی مدیریت نقدینگی بستن راه های گردش نقدینگی نیست بلکه جهت دهی، مدیریت و هدایت آن است.
۰۹/۰۹/۱۳۹۳ - ۲۲:۲۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]