واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
سودبری متقابل ایران و آرژانتین از برقراری روابط دوجانبه
آرژانتین به عنوان یکی از اعضای مهم «مرکو سور» می تواند بسیاری از نیازهای وارداتی ایران را در شرایط کنونی تامین کند و از سوی دیگر ایران نیز با توجه به موقعیت بی بدیلش در خاورمیانه می تواند پلی برای حضور آرژانتین در بازار انرژی و اقتصاد خاورمیانه باشد.
گروه بین الملل و سیاست خارجی خبرگزاری فارس؛ حمیدرضا دل شکیب: آرژانتین و جمهوری اسلامی ایران، از گذشته دارای روابط پایدار و چند بُعدی بودهاند اما پرونده آمیا یا انفجار مرکز یهودیان در بوینوسآیرس، یکی از موضوعات چالشزا در دو دهه گذشته در روابط ایران و آرژانتین بوده و در حقیقت مانع اصلی در گسترش روابط سیاسی اقتصادی و همهجانبه ایران با این کشور به شمار رفته است. با این وجود توافق اخیر دو کشور پیرامون تشکیل کمیته حقیقت یاب برای بررسی پرونده آمیا نقطه عطفی در روابطی بود که نه به اراده دولتمردان آرژانتینی که بیشتر تحت الشعاع فشارهای خارجی به تیره گی گراییده بود. این توافق گام مهم و مؤثر برای کاهش تنش دو دههای و وارد شدن روابط تهران و بوینس آیرس به دورهای جدید از روابط گرم شد. از دیگر سو اظهارات انتقاد آمیز «کریستینا فرناندز»، رئیس جمهور آرژانتین طی سخنرانی خود در شصت و هفتمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد نسبت به سیاست های دوگانه آمریکا، صندوق کرکس، اسراییل، توافق با ایران ، دولت سوریه ،دولت فلسطین و مبارزه با تروریسم یکبار دیگر این کشور را در کانون توجهات قرار داد و نشان داد که آرژانتین دل خوشی از سیاست های صندوق بین المللی پول که این کشور را تا حد زیادی مقروض کرده است و همچنین سیاست های دوگانه آمریکا با پرونده های بین المللی ندارد. با این وجود سخنان خانم فرناندز اما اولین ابراز تمایل رسمی دولت آرژانتین به مذاکره با ایران برای روشن شدن ابعاد حقیقی حادثه ای بود که لابی های فشار تلاش داشتند با سوء استفاده از آن روابط دو کشور مهم در دو منطقه حساس و ژئو استراتژیک جهان را تیره سازند و مانع از نزدیکی دو کشور به یکدیگر و استفاده از ظرفیت های اقتصادی و رسانه ای و ژئوپلتیک هم شوند. خانم فرنادز اما بعد از هجده سال به این ابهام پاسخ داد و گام مهمی را در نزدیکی روابط برداشت. قبل از انفجار مشکوک سال 1994 که دستگاه قضایی وقت آرژانتین، بدون ارائه مدرک، ایران را عامل آن دانست، تهران و بوئنوس آیرس دارای سطح بالایی از روابط اقتصادی و سیاسی بودند. پس واقعه آمیا که به مرگ 85 نفر منجر شد روابط ایران و آرژانتین به پائین ترین سطح ممکن رسید، اما هیچ گاه به طور کامل قطع نشد. ایران ضمن محکوم کردن حادثه آمیا و کشته شدن افراد بی گناه، هرگونه دخالت یا هدایت خود در آن عملیات را تکذیب کرده و به دلیل فاسد دانستن دستگاه قضایی آرژانتین، نظر آن را اساسا رد کرد. تهران همچنین به کرّات آمادگی خود را برای ورود به یک گفتگوی سازنده و همکاری با دولت آرژانتین برای روشن ساختن واقعیتها در چارچوب قانون با هدف جلوگیری از ادامه روند اشتباه در تحقیقات قضایی و محقق شدن عدالت اعلام کرده است. با در نظر گرفتن موارد فوق، تعدیل موضع بوئنوس آیرس و بازگشت از پافشاری بر دست داشتن ایران در حادثه آمیا حاکی از آن است که آرژانتین سیاستی جدید در راستای تنش زدایی در روابط خود با ایران را در دستور کار قرار داده است و این امر می طلبد دو کشور نگاه جدیدی را در روابط هم آغاز کنند. رئیس جمهور آرژانتین دریافته است که موضع رسمی آرژانتین در قبال ایران در هجده سال گذشته به هیچ وجه تضمین کننده منافع ملی کشورش نبوده و تنها در خدمت منافع اسرائیل و جامعه یهودی آرژانتین قرار داشته، جامعه ای که قبل از انفجار آمیا به شدت از گسترش همه جانبه روابط ایران و آرژانتین و بسط گفتمان انقلاب اسلامی ایران در آرژانتین احساس خطر کرده بود. رئیس موسسه آمیا، «گیرمو بوخر»، پس از سخنرانی فرناندز در مجمع عمومی سازمان ملل ضمن ابزار مخالفت خود و جامعه صهیونیست با تصمیم دولت آرژانتین، مذاکره با ایران را بی ثمر دانست. رئیس این موسسه وابسته به اسرائیل با انتقاد از تعدیل مواضع فرناندز، برقراری روابط دوستانه بین تهران و بوئنوس آیرس را نشدنی دانست. از زمان وقوع حادثه تروریستی آمیا، آمریکا و رژیم صهیونیستی با فضاسازی تلاش داشتند این اقدام را به جمهوری اسلامی ایران منتسب کرده و با سناریویی ساختگی خواهان دستگیری و بازجویی مظنونان جمهوری اسلامی ایران در این خصوص شوند. رژیم صهیونیستی که از توافق آرژانتین و جمهوری اسلامی ایران خشمگین و خود را بازنده اصلی این پرونده میدانست از ترس رسوایی بارها با کارشکنی در مسیر توافق و پرونده موجبات تعلل را آن فراهم آورد و وسعی کرد آنرا به بن بست بکشاند. دلیل ان واضح است چه اینکه نزدیکی آرژانتین به ایران به معنی به خطر افتادن نفوذ اسرائیل در پر جمعیت ترین پایگاه این رژیم در آمریکای لاتین است. پس از برقراری روابط دوستانه ایران با کشورهای، ونزوئلا، اکوادور، بولیوی، نیکاراگوئه و سایر کشورهای آمریکای لاتین در دهه اول قرن بیست و یکم، اضافه شدن آرژانتین به جمع کشورهای متحد و یا لااقل همسو در برخی موارد با ایران می تواند به دستاورد دیپلماتیک بزرگی برای ایران در این منطقه تبدیل شود. بدون شک اسرائیل و غرب متضررین اصلی ارتقای روابط بین دو کشور خواهند بود چرا که آرژانتین به عنوان یکی از اعضای مهم بازار مشترک جنوب، «مرکو سور»، می تواند بسیاری از نیازهای وارداتی ایران را در شرایط کنونی تحریم ها علیه تهران تامین کند و از سوی دیگر ایران نیز با توجه به موقعیت بی بدیلی که در منطقه خاورمیانه دارد می تواند پلی برای حضور آرژانتین در بازار انرژی و اقتصاد خاورمیانه باشد. اشاره به این مطلب هم ضروری است که آرژانتین از اعضای شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی است و در صورت بهبود روابط می تواند در جهت منافع ایران نقش آفرینی کند. قطعا در این میان تل آویو و واشنگتن دست بسته نخواهند بود و در جهت جلوگیری از عادی سازی روابط ایران و آرژانتین و حفظ منافع خود در دومین کشور وسیع آمریکای جنوبی وارد عمل خواهند شد. امری که هوشیاری دولتمردان دو طرف را می طلبد و همچنین فعالیت رسانه هایی که باید در مسیر افشای توطئه ها و موانعی گام بردارند که روابط صمیمانه و دوستانه دوکشور بزرگ ایران و آرژانتین را نشانه رفته اند. انتهای پیام/
93/09/08 - 15:45
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 105]