تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805699130
تکرار ملال آور یک تراژدی کهنه در مازندران/پیروی سیل از فرمول معیوب
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: تکرار ملال آور یک تراژدی کهنه در مازندران/پیروی سیل از فرمول معیوب پایگاه خبری بلاغ مازندران در جدیدترین اخبار تحلیلی خود در مطلبی با عنوان"تکرار ملال آور یک تراژدی کهنه در مازندران/پیروی سیل از فرمول معیوب" به چالش های وقوع سیلاب در این استان پرداخت است.
این پایگاه خبری نوشت: هرگونه عدول از اعمال ضوابط در صدور مجوزهای بهره برداری از جنگل ها، ساخت وسازها در حریم رودخانه ها و اشغال مسیل ها، برداشت ناموزون از معادن شن و ماسه و عدم لایروبی از بستر رودخانه ها فراخوان و صدور دعوت نامه برای سیل و خطرات ناشی از آن است.
کمتر سالی است که سیل به یکی از شهرهای شمال کشور، به خصوص استان مازندران خسارات جانی و مالی وارد نکند و خانواده هایی را به عزا و ماتم ننشاند.
حداکثر کاری هم که می شود حضور اول وقت مسئولان برای امدادرسانی و سپس اسکان موقت سیل زدگان و دادن امکانات و تسهیلات برای جبران بخشی از خسارات و آسیب های مادی است که باید بپذیریم، هیچ گاه امکان جبران تألمات روحی و لطمات روانی وجود ندارد و نمی توان شرایط مصیبت دیدگان را به روزهای قبل از حادثه رساند و وضعیت شان را طبیعی ساخت.
سیل در مازندران، از فرمول معیوبی پیروی می کند که شامل بارندگی، جاری شدن، خسارت وارد آوردن، حضور مسئولان، بازدیدها، ده ها و صدها خبر از نحوه کمک رسانی، تعیین میزان خسارت ها، تشکیل ده ها جلسه، اخذ تصمیم ها برای کمک و تسهیلات، اعلام چگونگی کمک ها، گذشت زمان، گرفتن ساعت ها فیلم و عکس از وضعیت سیل زدگان و پخش آنها، گله گذاری از عدم تحقق وعده ها و... و سرانجام فراموش شدن ماجرا و یا اعلام اتمام عملیات بازسازی مناطق سیل زده.
این تصویری تکراری از گردش یک حادثه طبیعی است که به دلیل تکرارپذیری سالیانه، دیگر نمی توان از آن به عنوان یک حادثه غیرمترقبه یاد کرد.
بنابراین لازم است تا اصلاحاتی حتی بر نام ستاد حوادث غیرمترقبه مازندران به عمل آورد و با پذیرش واقعیت سیل در هر سال، از واژه حادثه، که دفعتاً و غیرمنتظره ایجاد می شود، استفاده نکرد.
چرا که سیل هر سال قابل پیش بینی است، منتهی برای تعیین محل وقوع آن باید به حدس و گمان های علمی پرداخت که آن هم به دلیل تکرار و توپولوژی شهرها و آبادی ها در مازندران قابل پیش بینی است.
امروزه در جهان با ورود مبحث آینده پژوهی در همه موضوعات، وقوع بسیاری از رخدادها در آینده قابل پیش بینی و حتی پیشگیری و یا قابل مدیریت در مسیرهای هدفگذاری شده هستند، اما چه می شود که در مازندران ما با وجود علائم و زمینه های آشکار بروز حوادث، نمی توان از وقوع آنها پیشگیری کرد و یا بروز آنها را به عنوان فرصتی در خدمت رشد و عمران استان قرار داد، موضوعی است که جدای از این نوشتار باید به آن پرداخت اما در ماجرای سیل های شرق و غرب مازندران و هر از گاه در بخش میانی این استان، کارشناسان مبرز و آگاه دستگاه های مرتبط به خوبی با آسیب شناسی و معرفی عوامل و زمینه های بروز و ظهور سیل، راه های اصولی مقابله با آن را در نقاط مختلف مازندران مکرر اعلام کرده، لیکن طی سال های جاری شدن سیل تاکنون باید پرسید که چه میزان مسئولان مربوطه روی مصون سازی استان از عوارض طبیعی سیل هزینه و سرمایه گذاری کرده و بستر امنیت بخشی را برای مردم شهرهای مورد تهدید به وجود آورده اند؟!
در موقعیت شناسی جغرافیایی مازندران، دریای پرنعمت در شمال و سلسله جبال البرز در جنوب این استان قرار گرفته که همچون دیوار بلند مانع عبور ابرها با حرکت شمال غربی به سوی جنوب شرقی می شود و بارش و پرآبی را برای مازندران و سرسبزی و طراوت را برای جنگل ها و جلگه ها به وجود می آورند.
دریای مازندران از سطح دریاهای آزاد جهان بین 25 تا 28 متر پائین تر است و از سوی ارتفاعات جنوبی این استان هرچه که ببارد و بر ارتفاعات جاری شود، به سمت دریا حرکت می کند و هرچه که فاصله ارتفاعات به دریا کوتاه تر باشد، شیب تند زمین از ارتفاعات به سوی دریا باعث می شود تا قدرت جریان آب در بارندگی ها تندتر و ویرانگرتر شود.
این موضوع که مربوط به امروز و دیروز نیست، بلکه به روایت تاریخ بیش از چند ده سال است که به مجرد بارندگی های تند، آب از ارتفاعات جنوبی استان به سوی دریا در شمال مازندران سرازیر می شود و وجود ده ها رودخانه گویای همین واقعیت است، منتهی چیزی که از قرن ها و سال های قبل نسبت به امروز تغییر کرده، از بین رفتن جنگل ها در ارتفاعات است که نقش جذب آب و موج شکنی و ضربه گیری جریان های تند آب را داشته اند.
بهره برداری بی رویه و فوق ظرفیت از جنگل ها و عدم درختکاری و جنگل کاری به وسیله شرکت های متعدد بهره بردار و عدم نظارت بر فعالیت های یکسویه آنها، یکی از دلایل عمده بروز سیل است که باید به آن اشغال مسیل ها و ساختمان سازی در مسیر حریم رودخانه ها را افزود.
در همه کشورها بر روی قواعدی که جان و مال مردم را حفاظت کند، سخت گیرانه عمل می کنند.
در کشور ما و استان عزیز مازندران، چرا بر اساس نقشه جامع شهرها، که مبتنی بر رعایت اکثر ملاحظات ضروریست، عمل نمی شود و نکات حیاتی استان در حفظ اکوسیستم ها و مصونیت بخشیدن به مردم در مقابل خطرات مورد رعایت قرار نمی گیرند.
هرگونه عدول از اعمال ضوابط در صدور مجوزهای بهره برداری از جنگل ها، ساخت و سازها در حریم رودخانه ها و اشغال مسیل ها، برداشت ناموزون از معادن شن و ماسه و عدم لایروبی از بستر رودخانه ها فراخوان و صدور دعوت نامه برای سیل و خطرات ناشی از آن است.
تا چه زمانی باید به این عوامل اساسی نپرداخت و با این غفلت، سایه مرگ و ویرانی ها را همچون تابویی وحشتناک بر سر جان و مال مردم حفظ کرد؟!
تا زمانی که در ارتفاعات بالادستی عاری از پوشش های درختی و جنگلی، اقدام به غرس گسترده نهال نشود و حریم سیل ها و رودخانه ها از تجاوز و تعدی ساخت و سازها خارج نشود و بستر رودخانه ها ظرفیت پذیرش و هدایت سهل و آسان نزولات آسمانی به سوی دشت ها و دریا را پیدا نکند، هر ساله همین آش هست و همین کاسه.
این سیل های ویرانگر هست و همین تلفات، ضایعات و مسئولان نیز تا زمانی که فراتر از امدادرسانی و جبران خسارت ها، به این مسئله اساسی یعنی از بین بردن عوامل پیدایی سیل نپردازند، دلشان خوش نباشد که دارند به مردم خدمت می کنند، غافل از آنکه: کسی بر سر شاخ بن می برید.
نپرداختن حق طبیعت و تداوم ظلم به او، نمی تواند امنیت را برای مردم تضمین کند، سیل، نه قهر خداوند است و نه بدشانسی.
پژواک صدای بی مهری ما است، نسبت به طبیعت، باید نگرش خود به مسائل را عمیق تر از سطح، به لایه های زیرین نفوذ دهیم تا موضوعات را آنچنان که هست ببینیم و با آن رفتار منطقی و کم هزینه و چاره ساز را اتخاذ کنیم.
راهی که هم اکنون در مازندران در برخورد با سیل می پیمائیم، ما را به مقصد ایمن و مطمئن نمی رساند و از نگرانی و التهابات نمی رهاند.
بیائید تا کار چرخه زندگی در شهرهای عاجزمان در قبال هر بارندگی نیز تلاش کنیم تا این نشود که با کوچک ترین بارندگی، چرخه زندگی در شهرهای مازندران از گردش و فعالیت باز ایستند و شهروندان مستاصل را برای هرگونه دفاعی ناتوان و خلع سلاح کنند.ک/1
621/608
04/09/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها