واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: با منكرات دانشگاهي چه كنيم؟
نویسنده : حجتالاسلام سيدمحمد انجوينژاد
ممكن است در اولين برخورد دانشجويان در دانشگاه با يك مسئله و منكر فرهنگي و اجتماعي به ذهن برسد كه بايد با آن معضل برخورد كنيم. مثلاً در موضوع بدحجابي در دانشگاه؛ ممكن است به ذهن دانشجويان برسد كه بايد با اين شخص برخورد كنيم اما بايد در وهله اول دانشجويان با خودشان فكر كنند كه آيا اين برخوردي كه در چندين سال گذشته صورت گرفته كارگشا بوده يا خير؟ ولي من راه ديگري را در برخورد با مسائل اجتماعي به دانشجويان توصيه ميكنم. به نظر من در حال حاضر بهترين راه، راه غيرمستقيم است؛ يعني انسان از مسيري جلو رود كه انسانها هدايت شوند. ديگر حل مسائل و مشكلات فرهنگي و اجتماعي در دانشگاه با برخورد مستقيم جواب نميدهد. اگر واقعاً ميخواهيد كسي، فلان گناه را انجام ندهد، به جاي اينكه به او بگويي اين كار را انجام نده، برايش از خدا بگو تا خودش خود به خود آن گناه را انجام ندهد؛ يا مثلاً اگر ميبينيد يك نفر چهار تا خوبي دارد و پنج تا بدي، آنقدر اين چهار خوبي را برايش بزرگ كن كه آن پنج بدي را بپوشاند؛ يعني به جاي اينكه نهي و تكفير كنيم، بياييم خوبيها را ترويج كنيم. براي ترويج خوبيها، هم ميتوانيم ترويج اجتماعي داشته باشيم و هم شخصي. به جاي اينكه بگوييم اين بدي چقدر زشت است، بگوييم اين خوبي چقدر قشنگ است تا اينها از ديدن قشنگيها به بديهاي خودشان پي ببرند و آن را كنار بگذارند. مهمترين راهي كه به نظر بنده در حال حاضر جواب ميدهد، همين برخورد غيرمستقيم است. تعداد كساني كه از اين طريق هدايت ميشوند به مراتب بيشتر از كساني هستند كه از طريق نهي كردن هدايت ميشوند. با نهي كمتر ميتوان كسي را هدايت كرد. دانشجويان هم بايد سعي كنند، خوبيها را نشان دهند و از همه مهمتر در عملشان خوبيها را نشان دهند. چه كنيم تا تشكلهاي دانشجويي به وحدت برسند؟ ما يك وحدت در عين كثرت داريم و يك كثرت در عين وحدت. برخي وقتها فكر ميكنيم كه وحدت به اين معناست كه ما همه در كنار يكديگر بنشينيم ولي ممكن است اين وحدت به كثرت در عين وحدت تبديل شود و وضعيتي پيش آيد كه در كنار يكديگر بنشينيم و كار يكديگر را خراب كنيم. ولي وحدت در عين كثرت يعني هركس در هرجايي بتواند قسمتي از كار را بلند كند و انجام دهد و به صورت هماهنگ يه كار را انجام ميدهند. در واقع بايد گفت كه كار موازي كردن، اسمش وحدت نيست. مثلاً اگر قرار است در يك دانشگاه چند تشكل با هم وحدت داشته باشند، يكي جلسات مذهبي را در مسير مشخص برگزار كند، يكي جلسات سياسي را برگزار كند، تشكل ديگر جلسات هنري را برگزار كند؛ يعني وقتي ما يك كار را با چند ذائقه و با چند روش انجام دهيم وحدت در عين كثرت انجام ميشود. اما يك زماني ميگوييم نه همه بايد با هم باشند. مثلاً امشب بايد همه تعطيل كنند چون ما ميخواهيم جلسه بگذاريم كه اسم اين كار وحدت نيست.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۳ آذر ۱۳۹۳ - ۱۵:۲۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]