تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1862333366
پدری مهربان برای ادبیات مدرن کودک و نوجوان
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: با بزرگان ادبیات داستانی ایران ؛ پدری مهربان برای ادبیات مدرن کودک و نوجوان تهران - ایرنا - قصه و قصه گویی بخش جدایی ناپذیر از فرهنگ مردمان جهان است و در این میان کشورهای صاحب تمدن دارای کارنامه ای به مراتب غنی تر و ژرف تر در این حوزه هستند و بر همین اساس است که سرآمدان ادبیات کودک و نوجوان در هر جامعه ای را نشانه ای برای فخر و مباهات مردمان آن جوامع می دانند، در ایران نیز پرچم ژرافتخار این فخر و مباهات تنها در دستان یک مرد جای دارد و او کسی نیست جز مهدی آذر یزدی .
به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا ، مهدی آذر خرمشاهی، معروف به مهدی آذر یزدی، در 27 اسفندماه سال 1300، در روستای «خرمشاه» از توابع یزد و در خانواده ای متدین و کشاورز به دنیا آمد. به دلیل سطح درآمد خانوادگی، از هشت سالگی همراه پدرش در مزرعه به کار کشاورزی مشغول شد.
پدر مهدی «حاج علی اکبر رشیدخرمشاهی»، در روستای خرمشاه یزد کشاورزی می کرد و به امور دینی و مذهبی بسیار معتقد بود. او از ذوق و قریحه شاعری بی بهره نبود و به همین خاطر دیوانی از اشعار در مدایح و مراثی ائمه اطهار (ع) از خود به جا گذاشت.
خانواده آذریزدی، جزء خانواده های جدید الاسلام بودند، یعنی زرتشتی هایی بودند که سه چهار نسل پیش از آن اسلام آورده و مسلمان شده بودند. پدر او جز کار و رعیتی و باغبانی، درآمد دیگری نداشت.
آذریزدی خواندن و نوشتن را در خانه، از پدر و قرآن را از مادربزرگش یاد گرفت و در 14 سالگی همراه با کار کشاورزی و بنایی، مدت 1.5سال صبح های تاریک به مدرسه «خانن » رفت. او تا طلوع آفتاب نزد یک «آشیخ» که او هم روزها در گیوه فروشی کار می کرد همراه با سه شاگرد دیگر، زبان عربی را با اصرار پدر آموخت.
آذریزدی درباره آن دوران گفته است: «در محله ما کسی کتاب نمی خواند، جز سه، چهار نفر روحانی اهل منبر. مجله و روزنامه و کسب خبرهای روز، اصلا معنی نداشت. تمام معلومات دینی و دنیایی مردم در آنچه از مسجد و پای منبر یاد می گرفتند خلاصه می شد که مفید بود. من هم تا شانزده، هفده سالگی، جز آنچه در خانه یا مسجد یا روضه شنیده بودم، چیزی نمی دانستم. آن هفت، هشت تا کتاب توی خانه را خوانده بودم، ولی پدرم هرگز کتاب تازه ای نخرید...ما توی خانه هفت، هشت کتاب بیشتر نداشتیم که عبارت بودند از؛ قرآن، مفاتیح، حلیة المتقین، عین الحیات، معراج السعادة، نصاب الصبیان و جامع المقدمات؛ پدر من هم مدرسه نرفته بود و سواد خود را از مردی به نام «رحمت الله»، قاری قرآن یاد گرفته بود».
** از جوراب بافی تا کتاب فروشی
در 20 سالگی به کارهای بنایی و جوراب بافی پرداخت و در این دوران پس از آنکه صاحب کارگاه جوراب بافی تصمیم به تأسیس دومین کتاب فروشی شهر یزد گرفت، او را از میان شاگردان این کارگاه به کتاب فروشی منتقل کرد. در حقیقت کار در این محیط فرهنگی بود که زمینه آشنایی پدر ادبیات مدرن کودک و نوجوان ایران را با اهالی شعر و ادب فراهم کرد.
آذریزدی در سال 1322، دو سال بعد از رفتن رضاخان و در کشاکش جنگ جهانی دوم به تهران آمد و در چاپخانه «علمی» در خیابان ناصرخسرو مشغول به کار شد. آذر یزدی در سال 1335، پس از خواندن قصه ای از «انوار سهیلی» که با متنی بسیار سنگین و پرطمطراق قصد داستان گویی برای کودکان و نوجوانان را داشت، به فکر ساده نویسی قصه به شیوه ای مناسب برای کودکان افتاد که زمینه ساز نوشتن جلد اول کتاب «قصه های خوب برای بچه های خوب» شد.
وی سرانجام در سال 1336 با توجه به زمینه مطالعات بسیاری که داشت، شروع به نوشتن داستان های گوناگون برای کودکان کرد. آذریزدی در سال 1373 علیرغم میل و خواسته قلبی بار دیگر به یزد بازگشت و به خانه پدری رفت تا بتواند در آرامش به مطالعه بپردازد و به نگارش داستان هایش ادامه دهد.
وی تعدادی از مهمترین متون کهن از جمله «گلستان و بوستان سعدی»، «مثنوی مولوی» و «کلیله و دمنه» را برای مخاطبان کودک و نوجوان دوباره نویسی کرد و داستان های این کتاب ها را به زبان بچه ها نوشت. او همچنین «قصه های قرآن حکیم» را نیز به شیوه ای متفاوت از کارهای پیش از خود، برای کودکان نگارش کرد.
آذریزدی هرگز به کارهای دولتی اشتغال نداشت و ازدواج هم نکرد. او علاوه بر نویسندگی به امور ویورایش و فهرست اعلام نویسی تا سال های آخر زندگی اش ادامه داد و سرانجام در در 18 تیرماه سال 1388 دار فانی را وداع گفت.
** سبک مرحوم آذریزدی در نویسندگی
او پس از سال ها کار در بسیاری از انتشاراتی ها و کتابفروشی های مهم تهران چون «ابن سینا»، «امیر کبیر»، «خاور»، «بنگاه ترجمه و نشر کتاب»، در سن 35 سالگی به فکر احیای متون ادب فارسی برای کودکان به شیوه روایت گونه با نثری ساده و روان افتاد.
وی با نوشتن مجموعه داستان «قصه های خوب برای بچه های خوب»، پای به عرصه بازنویسی قصه های کهن برای کودکان گذاشت و با این بهانه شیرین به چهره ای آشنا برای چندین نسل بدل شد و تا آنجا پیش رفت که به وی لقب پدر، پایه گذار و پیشکسوت ادبیات کودکان ایران را دادند.
آذریزدی در تهیه و نگارش داستان برای کودکان سبک خاصی که مهمترین آنها تاکید بر خلاقیت، تخیل همراه با واقیعت و ویژگی فرامکانی و فرازماین آثار وی بودند.
الف) خلاقیت
مهدی کاموس از نویسندگان شناخته شده و فعال حوزه کودک و نوجوان درباره این ویژگی آثار آذریزدی می گوید: «خلاقیتی که وی در بازآفرینی و بازنویسی آثار داشت، بسیار با ارزش و مهم بود، به طوری که شاهدیم پس از 30 سال داستان نویسی هر یک با چنان استقبالی رو به رو می شوند که برخی آثار وی حتی تا 30 بار تجدید چاپ شده است. پس از انقلاب، دینی نوشتن به یک حُسن تبدیل شد و نهادها و ارگان های مختلف این سبک تألیف را تشویق کردند چرا که نویسندگانی مثل آذریزدی و استاد حکیمی با قلم خود نوعی جهاد می کنند».
ب) تخیل همراه با واقعیت
کاموس همچنین در ادامه یادداشت خود بر ویژگی های آثار ادبی مهدی آذریزدی در بحث استفاده از عنصر تخیل همراه با واقعیت در آثار نویسنده مجموعه کتاب هیا قصه هیا خوب برای بچه هیای خوب می گوید: «آذریزدی مخالف تخیلی بود که در مجاز ریشه داشته باشد و در تمام آثار و داستان های خود به تخیلاتی می پرداخت که ریشه در واقعیت داشته باشند و از همین نظر سراغ کتابی مثل قرآن یا تمثیلات عطار می رفت».
ج) فرامکانی و فرازمانی
رضا بردستانی از دیگر نویسندگان و پژوهشگران حوزه ادبیات کودک و نوجوان کشور که علاوه بر ایران در محافل بین المللی نیز نامی سرآمد است درباره این ویژگی آثار زنده یاد آذریزدی می گوید: «برخی عقیده دارند آثار آذریزدی را باید در جغرافیای مکان و زمان بررسی کرد اما به عقیده من آثار وی فرامکان، فرازمان و دوسویه است؛ دو سویه از این نظر که کودکان با خواندنش، احساس بزرگی و بزرگ ترها با خواندنش، احساس کودکی می کنند».
** پدر داستان های کودکانه در کلام دیگران
مصطفی رحماندوست شاعر شناخته شده کشور درباره مهدی آذریزدی می گوید: «آذریزدی کسی بود که اصلاً به مدرسه نرفته بود و سواد مکتب خانه ای داشت. او وقتی در چاپخانه کار می کرد با متون و ادبیات ایران آشنا شد و از آنجا بود که در پی نوشتن آثار کلاسیک ایرانی به زبان کودکانه و قابل درک برای نوجوانان پرداخت. آذریزدی کسی بود که از خواندن ادبیات کهن لذت برده بود و دوست داشت این لذت خود را با دیگران تقسیم کند.
وی در ابتدا جلد اول از کتاب قصه های خوب برای بچه های خوب را نوشت و با توجه به استقبال مردم قصد داشت تا 10 جلد آن را ادامه دهد اما متاسفانه بیشتر از هشت جلد آن را بریا ما به یادگار نگذاشت.
وی ادامه می دهد: آذریزدی فردی بود که تخت خوابیدنش هم از کتاب بود. او حتی میز مطالعه خود را از کتاب درست کرده بود. او بارها می گفت من از زن گرفتن می ترسم ولی واقعیت این بود که دوست داشت تنها باشد. هر بار با او صحبت می کردیم عنوان می کرد کتاب های بسیاری مانده که هنوز آنها را نخوانده ام».
** آن حادثه تلخ
21 اردیبهشت ماه سال 1388 تصادفی در بلوار «باهنر» شهر یزد، مهدی آذریزدی را راهی بیمارستان کرد و منجر به بستری شدن وی شد. چند روز بعد از آن هم در تاریخ 26 اردیبهشت ماه، مرحوم آذر یزدی به دلیل ضعف، بی حالی و نیز مشکلات قلبی مجددا به بیمارستان «سیدالشهدا» شهر یزد مراجعه می کند؛ اما در نهایت عفونت ریوی باعث شد که این پدر مهربان ادبیات کودک و نوجوان صبح روز پنجشنبه (18 تیرماه سال 1388)، در سن 88 سالگی با زندگی زمینی خداحافظی کند.
پیکر این استاد ادبیات کودک و نوجوان در «حسینیه خرمشاه یزد» واقع در نزدیکی محل زندگی خود به خاک سپرده شد.
فراهنگ**9266**1601**
02/09/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها