محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843408013
طراحی ویترین‌هایی برای محافظت از آثار تاریخی کشور با کمک فناوری نانو
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۳ - ۰۰:۳۴
محققان دانشگاهی کشورمان با بهره‌گیری از فناوری نانو، اقدام به طراحی و ساخت ویترین‌های نمایش آثار تاریخی در موزه‌ها و کتابخانه‌ها کردند؛ استفاده از این ویترین‌ها می‌تواند آثار تاریخی با قدمت بالا را در برابر عوامل آسیب رسان مختلف حفاظت کرده و از تخریب آن‌ها ممانعت می‌کند. به گزارش خبرنگار فناوری ایسنا، دکتر مریم افشارپور، عضو هیأت علمی پژوهشگاه شیمی و مهندسی شیمی ایران و محقق طرح اظهار کرد: حفاظت و نگهداری از آثار تاریخی و فرهنگی امری بسیار مهم و ضروری است. این آثار ارزشمند با گذشت زمان تخریب پذیر شده و لذا برای بقا، نیاز به بکارگیری روش‌های حفاظتی پیشگیرانه دارند. هدف ما طراحی و ساخت محفظه‌های نگهداری مناسب برای نمایش این آثار تاریخی در موزه‌ها و کتابخانه‌ها بوده است. افشارپور در خصوص اهداف دنبال شده در این طرح عنوان کرد: تلاش ما بر این بوده تا روشی نوین در امر حفاظت و نگهداری آثار تاریخی معرفی شود؛ به ترتیبی که دخل و تصرف مستقیمی بر روی آثار انجام نگیرد. برای این منظور صرفاً شرایط جدیدی برای نگهداری و نمایش آثار طراحی شده است. جلوگیری از عواملی همانند آسیب‌های شیمیایی و فیزیکی ناشی از نور، آسیب‌های ناشی از اکسیداسیون سلولز و رنگ پریدگی در درازمدت و آسیب‌های ناشی از حمله قارچ‌ها و باکتری‌ها، مد نظر ما بوده است. وی در ادامه افزود: طراحی محفظه‌ها به گونه‌ای صورت گرفته که با بهینه کردن شرایط محیطی و مقابله با عوامل آسیب رسان، به نگهداری و حفظ آثار کمک می‌کند. برای این منظور از خواص منحصر به فرد نانوذرات دی اکسید تیتانیوم بهره گرفته شده که به صورت لایه‌ی بیرونی بر روی سطح شیشه قرار گرفته‌اند. این محفظه‌ها کاملاً شفاف بوده و به دلیل دارا بودن خواصی همچون فیلتر کردن اشعه‌ی UV، خواص ضد قارچی و تجزیه‌ی آلاینده‌های هوا باعث کاهش آسیب‌های محیطی و افزایش طول عمر اثر( بویژه کتب و دست‌نوشته‌های تاریخی) می‌شود. محقق طرح تصریح کرد: نتایج حاکی از توانایی این سیستم در جلوگیری از تخریب ناشی از اکسیداسیون سلولز، رنگ پریدگی، تخریب ناشی از قارچ برای مدت طولانی است. از نتایج این طرح که به شماره‌ی 72004 ثبت اختراع نیز شده است؛ می‌توان در مخازن و سالن‌های نمایش موزه‌ها، کتابخانه‌ها و گالری‌ها استفاده کرد. افشارپور، درباره سایر مزیت‌های این روش گفت: صرف نظر از آسیب‌های وارده به آثار تاریخی، مرمت و درمان این آثار نیازمند زمان و هزینه‌ی بسیاری است. از آنجایی که حجم آثار در کتابخانه‌ها و موزه‌ها بسیار زیاد است، متأسفانه تا قبل از مرمت دچار تخریب‌های بسیاری می‌شوند. با استفاده از این سیستم می‌توان سرعت تخریب را به میزان قابل توجهی کاهش داد و به غیر از حفظ اثر، در زمان و هزینه‌ی مرمت این آثار نیز صرفه جویی کرد. محقق طرح تصریح کرد: جهت دستیابی به اهداف مدنظر ابتدا نانوذرات دی اکسید تیتانیوم به روش سل-ژل سنتز شد. پس از لایه نشانی نانوذرات به روش افشانه‌ی پیرولیز بر روی سطح شیشه و ساخت ویترین، آزمون‌های پیرسازی تسریع شده حرارتی-رطوبتی، نوری و بیولوژیکی بر روی نمونه‌ی کاغذ استاندارد صورت گرفت. جهت مقایسه، این آزمایش‌ها بر روی نمونه‌های موجود در ویترین معمولی نیز صورت گرفت. وی خاطرنشان کرد: نمونه‌ی کاغذی نگهداری شده در ویترین طراحی شده با کمک فناوری نانو، در مقایسه با ویترین معمولی، فرایند اکسیداسیون سلولز را در طی دوره‌ی پیرسازی به شدت کاهش داده است. استحکام فیزیکی کاغذ نیز بعد از پیرسازی همچنان حفظ شد. به علاوه، رشد قارچ و باکتری در این سیستم به میزان قابل توجهی کاهش یافته و رنگ پریدگی ناشی از نور در پیرسازی نوری مشاهده نشد. به طور کلی اثر در یک دوره‌ی صد ساله‌ی پیرسازی به خوبی در برابر عوامل آسیب رسان مختلف شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی حفاظت شد. بر اساس این گزارش، افزودن قابلیت‌های بیشتر و ارتقا‌ی کیفیت فعلی این سیستم در دستور کار این گروه تحقیقاتی قرار دارد. نتایج این تحقیقات که حاصل همکاری مریم افشارپور، عضو هیأت علمی پژوهشگاه شیمی و مهندسی شیمی ایران و محمد حدادی، دانشجوی دکترای مرمت آثار دانشگاه هنر اصفهان است، در مجله‌ی Cultural Heritage به چاپ رسیده است. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]
-
علم و فناوری
پربازدیدترینها