واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: مرثیه ای کوتاه برای آموزش عالی! تهران- ایرنا- روزنامه «اطلاعات» امروز -چهارشنبه- در یادداشتی به قلم «ابوالقاسم قاسم زاده» در ستون «محک» نوشته است: نزدیک به دو سال از عمر دولت یازدهم می گذرد، اما مرکز آموزش عالی کشور (وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری) که سکانداری اداره و مدیریت دانشگاهها و مراکز علمی کشور را به عهده دارد، همچنان وزیر ندارد! چهارمین فردی که از سوی رئیس جمهوری برای تصدی مسئولیت وزارت علوم به مجلس معرفی گردید، از سوی نمایندگان در مجلس رأی اعتماد نگرفت.
نویسنده می افزاید: مردم ساعت ها سخنان نمایندگان موافق و مخالف را در جلسات علنی مجلس گوش کرده اند و بخصوص اساتید و دانشجویان دانشگاه ها با حساسیت بیشتر این سخنان و نقد نمایندگان در مجلس را شنیده اند. دربارة آن قضاوت می کنند. آنهم در حالی که در این جلسات طولانی به طور عمده بررسی کارنامه شخصی نامزدهای معرفی شده و بخصوص زندگینامه سیاسی آنها مورد تأکید بوده است. وابستگی یا گرایش به این یا آن جریان و تشکل سیاسی در نگاه نمایندگان مجلس محوریت داشت و کمتر سخن از جایگاه علمی یا تجربه مدیریتی به میان آمد و توان برنامه ریزی برای آینده دانشگاه ها ملاک و معیار سنجش قرار گرفت. تا آنجا که برنامه های ارائه شده از سوی نامزدهای معرفی شده در تلاطم نقد رفتارهای سیاسی گذشته آنها از سال های بسیار دور نادیده گرفته شد و محوریت اصلی پیدا نکرد. اگرچه تعارف های سیاسی بسیار میان مجلس و دولت در این مدت و در جلسات بررسی صلاحیت افراد پیشنهادی رئیس جمهور رد و بدل گردید اما برخی (!) از مردم می گویند: مجلس و دولت در انتخاب وزیر برای وزارتخانه حساس آموزش عالی، دچار خط کشی های سیاسی شده اند! بیت اول مرثیه کوتاه برای آموزش عالی نیز همین وزن کشی سیاسی بر محور باندبازی های تشکیلاتی است که دود آن به چشم مدیریت عمومی دانشگاه ها و نظام آموزش عالی کشور می رود.
یکی از استادان دانشگاه در رشته تاریخ در قیاس انتخاب رئیس برای صدا و سیما و وزارت علوم (وزیر) با ابراز تأسف می نویسد:
«خوشا به حال صدا و سیما که اصلاً یک روز هم بدون رئیس نمی ماند و بدا به حال دانشگاه ها که یک سال است وضعیت نامعلومی دارند. آیا همین بهترین دلیل بر این نیست که صدا و سیما مهمتر از دانشگاه ها است؟
در سال های اخیر تجربه نشان داده است که مؤسساتی که خارج از چارچوب های دانشگاهی هستند، بیشتر مورد توجه اند. علت هم این است که این مراکز غالباً تحت کنترل هستند و به همین دلیل با اطمینان بیشتری به آنها بودجه تعلق گرفته و با اطمینان از مدیران آنها حمایت می شود. این در حالی است که دانشگاه ها، به دلیل آنکه اساساً قابل کنترل دقیق نیستند و مدیریت آنها و نیز استعدادهای درون آنها، مسیرهای آزادتری را به دلیل مواجهه با دنیای علم و تنوع و تکثر آن طی می کنند، کمتر محل اعتماد هستند. بنابراین، دلیلی وجود ندارد که نسبت به آنها جز در چارچوب روال رسمی و مقررات قانونی و عرفی امتیاز ویژه ای داده شود. نمونه اش همین الان بیش از یک سال است که تکلیف وزارت علوم روشن نیست، چنان که وضعیت بسیاری از رؤسای دانشگاه ها روشن نیست، و طبعاً بسیاری از دانشکده ها و مراکز وابسته. دلیلی هم ندارد که حساسیت نشان داده شود چون معلوم نیست چگونه اداره خواهد شد و چنان که اشاره شد قابل کنترل نیست.»
بیت دوم این مرثیه غم انگیز در مشکلات ادامه فعالیت ها و کار دانشگاه ها است که نزدیک به دو سال است فاقد مدیریت کلان و البته برنامه ریزی بلندمدت شده است. حساسیت لازم برای این مشکل که همه از مدیران تا اساتید و دانشجویان گرفتار آن شده اند، دیده نمی شود و خسارت های ناشی از نبود برنامه ریزی و مدیریت پایدار برای آن محاسبه نمی گردد. در فضایی که بیش از یک سال است عادت به مدیران موقت کرده اند، در دانشگاه ها و مراکز علمی، روزمرگی برای انجام وظایف موردی، اصل و عادت شده است. و آینده نگری در هاله ای از ابهام و تردید قرار گرفته است. همه به هم می گویند: فعلاً هر انتظار برای برنامه ریزی بلندمدت را فراموش کنید و چندان امیدی برای حل مشکلات گوناگون خود نداشته باشید! براین بیت از مرثیه کوتاه برای آموزش عالی، اضافه کنید که بعد از یکسال و نیم که وزارتخانه علوم بدون وزیر مانده است، اندک اندک دانشگاه ها نسبت به مدیریت علمی بی تفاوت شده اند و دانشجویان نیز نقدی فعال از محیط زیست دانشگاهی خود برنمی آورند! در این دوران ـ فَترت، خطر این است که دانشگاه ها فاقد جوشش علمی و نشاط سیاسی شوند. هشداری که بسیاری از دانشگاهیان در توقف برنامه های وزارت علوم و آشفتگی مدیریتی آن می دهند.
تا چند روز دیگر فرصت شش ماهه سرپرستی برای وزارت علوم پایان می پذیرد. دو راه باقی می ماند. یا معرفی فرد جدید برای تصدی وزارتخانه (وزیر) از سوی رئیس جمهور به مجلس که نیازمند به رأی اعتماد مجلس حداکثر تا پایان هفته آینده است. یا تقاضای رئیس جمهور از رهبری به منظور کسب حکم حکومتی برای ادامه مسئولیت سرپرستی تا شش ماه آینده و فرصت برای معرفی نامزد جدید وزارت به مجلس. آنچه تا اینجا نتیجه داده است برنگرانی دانشگاهیان و مردم افزوده است. ادامه این مسیر تنها هزینه سازی را برای کشور افزایش می دهد و به گفته بسیاری از اساتید و دانشجویان جوشش علمی و نشاط سیاسی در دانشگاه ها را مخدوش می سازد. همه در انتظارند تا مرثیه سرایی برای آموزش عالی پایان پذیرد.
منبع: اطلاعات
اول**1368**
28/08/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]