محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803917653
اسرای تشنه پس از توسل به مولا علی(ع) از مرگ حتمی نجات یافتند
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اسرای تشنه پس از توسل به مولا علی(ع) از مرگ حتمی نجات یافتند تهران - ایرنا - در حالیکه تشنگی به شدت به اسرا فشار آورده بود، جز توسل به حضرت علی(ع) راه دیگری نیافتم، پس از گرفتن لیوان آب از نگهبان عراقی و دادن جرعه ای آب به اسرا، آنها از مرگ حتمی نجات یافتند.
«عبدالله کریمی» مشاور بنیاد شهید در امور آزادگان که حدود سه سال را در زندان های رژیم بعث سپری کرده، روز سه شنبه با نقل خاطره ای از آن ایام به خبرنگار اجتماعی ایرنا گفت: هوا حسابی گرم شده بود، عراقی ها آب را به مدت 15 ساعت قطع کرده بودند، آنها می خواستند ما را تنبیه کنند، بنابراین هر کاری کردند، نتوانستند از پس ما بر آیند.
حالا با این کار آخرین تیر ترکشان را به طرف ما پرتاب کردند، بیشتر بچه ها از شدت گرما لخت شدند، بعضی از گرمای زیاد بیمار شده و روی زمین افتادند، چند نفری دور آنها جمع شده و با پیراهن هایی که از تن درآورده بودند، بادشان می زنند.
بعضی در حالت اغما به سر می بردند، عرصه بر همه تنگ شده بود.
حسین گفت: خدایا تا کی؟
رسول گفت: همه اینها آزمایش است.
مجید گفت: چقدر آزمایش؟
هر طور بود روز بی آبی و گرمای آن را پشت سر گذاشتیم، شب فرا رسید و همه تشنه بودیم، تشنه، بی حال و بی رمق.
بعضی از شدت تشنگی له له می زدند، چند نفری تا سر حد مرگ پیش رفتند اما برای من هنوز ته رمقی مانده بود.
با خود فکر کردم چه کار می توان کرد و از من چه کاری ساخته است، هر چه فکر کردم، عقلم به جایی قد نداد.
دوستانم، هم سنگرانم، هم رزمانم در حال تلف شدن بودند و از دست من کاری بر نمی آمد.
با خود گفتم، از دست یک نفر چه کاری ساخته است، ناخوداگاه به یاد مصیبت های ابا عبدالله الحسین(ع) در صحرای کربلا افتادم و به پدرش حضرت علی(ع) متوسل شدم.
هنوز چند لحظه ای از توسل من نگذشته بود که سایه ای را پشت سر یکی از پنجره ها دیدم.
نگهبان عراقی بود، او دستش را با لیوانی پر از آب از پنجره به درون آورد، با خوشحالی و به سرعت به طرفش دویدم، لیوان آب را از دستش قاپیدم و به سمت بچه های نیمه جان برگشتم.
به هر یک جرعه ای آب دادم، همین یکی دو جرعه آب آنها را از مرگ حتمی نجات داد.
اجتمام ** 1880 ** 1071
27/08/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها