پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1849713609
اسرای تشنه پس از توسل به مولا علی(ع) از مرگ حتمی نجات یافتند
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اسرای تشنه پس از توسل به مولا علی(ع) از مرگ حتمی نجات یافتند تهران - ایرنا - در حالیکه تشنگی به شدت به اسرا فشار آورده بود، جز توسل به حضرت علی(ع) راه دیگری نیافتم، پس از گرفتن لیوان آب از نگهبان عراقی و دادن جرعه ای آب به اسرا، آنها از مرگ حتمی نجات یافتند.
«عبدالله کریمی» مشاور بنیاد شهید در امور آزادگان که حدود سه سال را در زندان های رژیم بعث سپری کرده، روز سه شنبه با نقل خاطره ای از آن ایام به خبرنگار اجتماعی ایرنا گفت: هوا حسابی گرم شده بود، عراقی ها آب را به مدت 15 ساعت قطع کرده بودند، آنها می خواستند ما را تنبیه کنند، بنابراین هر کاری کردند، نتوانستند از پس ما بر آیند.
حالا با این کار آخرین تیر ترکشان را به طرف ما پرتاب کردند، بیشتر بچه ها از شدت گرما لخت شدند، بعضی از گرمای زیاد بیمار شده و روی زمین افتادند، چند نفری دور آنها جمع شده و با پیراهن هایی که از تن درآورده بودند، بادشان می زنند.
بعضی در حالت اغما به سر می بردند، عرصه بر همه تنگ شده بود.
حسین گفت: خدایا تا کی؟
رسول گفت: همه اینها آزمایش است.
مجید گفت: چقدر آزمایش؟
هر طور بود روز بی آبی و گرمای آن را پشت سر گذاشتیم، شب فرا رسید و همه تشنه بودیم، تشنه، بی حال و بی رمق.
بعضی از شدت تشنگی له له می زدند، چند نفری تا سر حد مرگ پیش رفتند اما برای من هنوز ته رمقی مانده بود.
با خود فکر کردم چه کار می توان کرد و از من چه کاری ساخته است، هر چه فکر کردم، عقلم به جایی قد نداد.
دوستانم، هم سنگرانم، هم رزمانم در حال تلف شدن بودند و از دست من کاری بر نمی آمد.
با خود گفتم، از دست یک نفر چه کاری ساخته است، ناخوداگاه به یاد مصیبت های ابا عبدالله الحسین(ع) در صحرای کربلا افتادم و به پدرش حضرت علی(ع) متوسل شدم.
هنوز چند لحظه ای از توسل من نگذشته بود که سایه ای را پشت سر یکی از پنجره ها دیدم.
نگهبان عراقی بود، او دستش را با لیوانی پر از آب از پنجره به درون آورد، با خوشحالی و به سرعت به طرفش دویدم، لیوان آب را از دستش قاپیدم و به سمت بچه های نیمه جان برگشتم.
به هر یک جرعه ای آب دادم، همین یکی دو جرعه آب آنها را از مرگ حتمی نجات داد.
اجتمام ** 1880 ** 1071
27/08/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-