واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: كاراته از دست نرود!
كاراته به عنوان يكي از رشتههاي مدالآور ورزش كشور در رقابتهاي جهاني و آسيايي شناخته شده و طي چند دوره گذشته بازيهاي آسيايي اين رشته رزمي سهم قابل توجهي در ارتقاي جايگاه كاروان كشورمان در ردهبندي توزيع نهايي مدالها داشته و جداي آن درخشش فوق تصور رزميكاران كاراتهكا در ميدان مهم مسابقات جهاني بارها و بارها نام ايران را بالاتر از مدعيان درجه يك جهاني قرار داده است. با تمام اين احوال مدتي است كه حال و روز رشته مدالآور و يكي از اميدهاي ورزش كشور مساعد نيست، اتفاقات ريز و درشت و بعضاً حيرتآوري كه در اين رشته روي ميدهد باعث شده تا نگاهها به ضعف مديريت و عدم توجه به مجموعههاي مرتبط با اين فدراسيون معطوف شود. وجود افراد اضافه و بيارتباط با كاراته در سفرها و اعزامها يكي از اين معضلات است كه در آخرين نمونه نيز فرد نامربوط به كشور بازنگشت و كسي هم در نهايت پاسخگو نشد كه چه اتفاقي رخ داد و اين شخص اصلاً به چه دليلي به محل مسابقات جهاني اعزام شده بود. گلايههاي مليپوشان كاراته بابت امكانات موجود در اردوها و تيم و عدم رسيدگي به موقع و درست به امور مليپوشان هم مورد ديگري از ضعفهاي فدراسيون است. اين مسئله به حدي جدي است كه در مسابقات اخير جهاني در آلمان برخي از مدالآوران حتي از كمبود غذا و امكانات اوليه نيز گلايهمند بودند. بحث اختلاف فدراسيون با سرمربيان تيمملي نيز از جمله ديگر موارد حاشيهاي كاراته است؛ بحثي كه باعث شد تيم در اينچئون كرهجنوبي متوجه شود سرمربي عوض خواهد شد و كار به آنجا كشيد كه مليپوشان بدون سرمربي آماده حضور در پيكارهاي جهاني آلمان شوند. وضعيت نابسامان بانوان اين رشته نيز مثنوي صد من كاغذ است كه هرچه گفته ميشود كمتر اقدامي صورت ميگيرد تا به اين باور برسيم كه بانوان تنها با اتكا به داشتهها و همت بالاي خود ميدرخشند و آقايان مسئول بعد از موفقيتهاي چشمگير آنها تنها ژست قهرماني براي گرفتن عكس يادگاري ميگيرند. به تمام اين موارد بايد مورد نامعقول و غيرمنطقي ديگري را هم اضافه كرد و آن نيست مگر درخواستهاي خودسرانه و غيرمنطقي سرمربيان تيمهاي ملي از مليپوشان مدالآور كه بيشتر شبيه نوعي باجخواهي و اخاذي است از مدالآوران. اينكه سرمربي از مليپوش مدالآور طلب سهم نمايد چيزي است كه تا امروز سابقه نداشته اما در كاراته ديده شد تا اين رشته رزمي پرحاشيه در اين خصوص گوي سبقت را از بقيه بربايد. البته عنوان ميشود كه اين موضوع هماهنگ شده بود و با رضايت مليپوشان صورت گرفته اما ناگفته پيداست كه رضايتي در كار نيست و جنبه اجبار آن به همه چيز ميچربد. بگذريم، اين اوضاع و احوال رشتهاي است كه ميتواند و بايد يكي از اميدهاي كسب مدال و افتخار براي ورزش كشور باشد اما وضع اينقدر خراب است كه حتي بايد شاهد خداحافظي و رفتن مليپوشان باشيم، آنها كه اميد مدال هستند اما بابت اين نابساماني و سوءمديريتها ترجيح ميدهند عطاي ماندن در كاراته را به لقايش ببخشند و بروند. جا دارد مسئولان وزارت ورزش پيش از آنكه خيلي دير شود فكري عاجل به حال كاراته كنند، پيش از آنكه كاراته از دست برود.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۶ آبان ۱۳۹۳ - ۱۰:۲۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]