واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: با بهره گیری ازفناوری نانو: ساخت جاذب آلاینده های ناشی از مشتقات نفتی تهران- ایرنا- پژوهشگران شیمی دانشگاه صنعتی شریف، با بهره گیری ازفناوری نانو اقدام به ساخت جاذب هایی نموده اند که قادر به جذب آلاینده های آلی حاصل ازمشتقات نفتی است، این جاذب، زیست سازگار بوده و به روشی ساده و کم هزینه تولید می شود.
به گزارش ایرنا امروزه درصنایع مختلف مانند پتروشیمی، صنایع شیمیایی و نساجی به مقدار زیادی ازحلال های آلی استفاده می شود، افزایش آلودگی های زیست محیطی ناشی از کاربرد این حلال ها در زمینه های مختلف، محققان را به سمت پژوهش در زمینه روش های حذف مؤثر آن ها، بیش از پیش سوق داده است.
دکتر" علی پورجوادی" با توجه به اهمیت این موضوع گفت: نانولوله های کربنی به دلیل ساختاربسیار متخلخل و میان تهی، مساحت سطح ویژه بالا، اثر آب گریزی و ایجاد پیوند هیدروژنی با مواد شیمیایی گوناگون، به عنوان جاذب های مؤثر در زمینه حذف بسیاری از آلودگی های زیست محیطی شناخته شده اند.
وی بیان کرد: هدف این پژوهش سنتز بسپارهای شبکه ای شده (ژل های بسپاری) به عنوان جاذب حلال های آلی بوده است، به گونه ای که ویژگی های ممتاز ژل های بسپاری و نانولوله های کربنی را در خود ترکیب کنند.
جاذب های سنتز شده قابلیت جذب مواد نفتی و مشتقات آن ها از قبیل حلال های آلی را دارا هستند، این جاذب ها را می توان درپروژه های نفتی بالادستی و صنایع پتروشیمی وابسته استفاده کرد.
در صورت استفاده از این جاذب از انتشار آلاینده های آلی به محیط زیست جلوگیری می شود، لذا از ایجاد بیماری های گوناگون ناشی از این آلاینده ها در انسان جلوگیری به عمل می آید.
ظرفیت وسرعت جذب بالا، جداسازی آسان پس ازجذب از محیط های آلوده، هزینه ساخت پایین و سنتز ساده، قابلیت استفاده مجدد و سازگاری با محیط زیست از دیگر مزایای جاذب سنتز شده است.
به گفته پورجوادی، در روند ساخت این جاذب سطوح نانولوله های کربنی به گونه ای عامل دار شده که بتواند در واکنش های بسپارش شرکت کرده و همراه با تکپارهای آبگریز به منظور سنتز نانوکامپوزیت های ارگانوژل مورد استفاده قرار گیرند.
سپس توانایی این ارگانوژل های سنتز شده در جذب حلال های آلی با قطبیت های گوناگون مورد ارزیابی قرار گرفته است.
این محقق در ادامه افزود: خواص آب دوستی و یا آب گریزی مایعات یونی را می توان از طریق تغییر آنیون ها و کاتیون های همراه آن ها به آسانی تغییر داد. از این رو اصلاح سطح نانولوله های کربنی با مایعات یونی، سبب می شود سطوح ویژه گسترده با خاصیت آب گریزی بالا و قابلیت توزیع بیشتر در ماتریس بسپارها ایجاد شود.
وی اظهارکرد: قابلیت جذب بالای این ارگانوژل ها در حلال های آلی مورد استفاده به تطابق پذیری بالای ساختار آن ها با حلال ها و نیز دافعه الکترستاتیک بین گروه های یونی قابل تفکیک متصل به سطح نانولوله های کربنی وابسته است.
در توضیح نحوه عملکرد این جاذب باید گفت که با افزودن نانولوله های کربنی به ساختار ارگانوژل، میزان آب گریزی و چربی دوستی محیط شبکه ای ژل ها بالا رفته و نیروی محرکه قوی تری حلال های آلی را به درون ساختار ژل خواهد کشید. همچنین با حضور گروه های یونی در درون شبکه ارگانوژل، بر اثر دافعه بین بارهای قرار گرفته بر روی سطح نانولوله های کربنی، زنجیره های بسپار از هم فاصله گرفته و سبب تورم بیشتر ارگانوژل می شود.
نتایج این تحقیق در مجله Journal of polymer science: Part A, Polymer Chemistry (جلد 52، شماره 22، سال 2014، صفحات 3166 تا 3172) چاپ شده است.
علمی (1) ** 9340**1599
17/08/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]