محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843700194
(۱) تروریسم سایبری چیست و چگونه شکل گرفت؟
واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: (۱) تروریسم سایبری چیست و چگونه شکل گرفت؟
امروزه استفاده از شبکه های رایانه ای گوناگون در سراسر جهان و قرار گرفتن حجم زیادی از اطلاعات ارزشمند در این شبکه‌ها، جذابیت رایانه‌ها و شبکه های رایانه ای را برای همگان افزایش داده است. ویژگی‌های فضای سایبر ازجمله بی حد و مرزبودن، سرعت خیره کننده ارتباطات ، تجهیزات قابل دسترس، ارزان بودن، دسترسی فوری و عدم نظارت کافی دراین فضا، باعث شده که بزهکاران نیز به فضای سایبر کشیده شوند و با ارتکاب اعمال مجرمانه صدمه‌های زیانباری بر جوامع وارد کنند . یکی از مواردی که در این فضا در سال‌های اخیر بوجود آمده است، تروریسم سایبری است که اکنون در جهان گسترش یافته است.
تروریسم در لغت به معنای ترساندن، تهدید و ایجاد ترس و وحشت درمیان مردم است. واژه ترور (terror) ازریشه لاتینی (terrere) به معنای ترس و ترساندن است. این واژه نخستین بار در سال 1976 و در متمم فرهنگ لغات "فرهنگستان علوم فرانسه" ظاهر شد و آن را این گونه معنا کرد: "نظام یا رژیم وحشت". فرهنگ اصطلاحی دالوز (Dalloz) نیز تروریسم را اقدام سیاسی خشونت آمیز افراد یا اقلیتهای سازمان یافته علیه اشخاص، داراییها و نهادهایی میداند که برای نیل به اهدافی نظیر کسب استقلال از یک دولت، سرنگونی رژیم حاکم و مبارزه علیه برخی جنبه های سیاسی یک دولت صورت می گیرد. تروریسم سایبری نیز چنین هدفی را در فضای مجازی دنبال می‌کند و به عبارت دیگر تروریسم سایبری حاصل تلاقی تروریسم و فضای مجازی است. این واژه نخستین بار از سوی "کالین باری" (Collin Barry) و در دهه 1980 مطرح شد. اما جامع ترین تعریف از این پدیده از سوی خانم "دوروتی دنینگ" استاد علوم رایانه‌ای دانشگاه جرج تاون ارائه شده است. وی می‌گوید: سایبر تروریسم، بیشتر به معنای حمله یا تهدید علیه رایانه ها، شبکه های رایانه ای و اطلاعات ذخیره شده در آنهاست، هنگامی که به منظور ترساندن یا مجبور کردن دولت یا اتباع آن برای پیشبرد اهداف سیاسی یا اجتماعی خاص اعمال می شود.یک حمله، برای اینکه به عنوان تروریسم سایبری شناخته شود باید به خشونت علیه اشخاص یا دارایی ها منجر شود یا دست کم آسیب کافی برای ایجاد ترس را باعث شود. حملاتی که منجر به مرگ یا صدمات بدنی، انفجار، سقوط هواپیما، آلودگی آب یا خسارات متعدد اقتصادی می شود را می توان به عنوان مصادیق تروریسم نام برد. حملات جدی علیه زیرساخت های حیاتی نیز بسته به نوع شدت و تاثیر آنها نیز می‌تواند اقدامی سایبر تروریستی باشد. از آنجا که در دنیای امروز ساختار اقتصادی و خدمات رسانی بسیاری از کشورها مبتنی بر فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی است، می‌توان گفت که تروریسم سایبری امروز خطرناک تر از تروریسم سنتی است. اشخاص یا گروه های تروریستی سایبری با استفاده از امکانات نامحدود و در برخی موارد حتی رایگان، قادرند در سراسر جهان و با فشار دادن یک کلید، فضای سایبر را به مخاطره بکشانند. آنها می‌توانند با استخدام نیروهای متخصص در زمینه فناوری اطلاعات و با انتشار بد افزارهای مخرب رایانه ای در عرض چند ثانیه هزاران سیستم رایانه ای و مخابراتی در جهان را آلوده کنند. والتر لاکور (Walter Laqueur) متخصص تروریسم در مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی امریکا، چندی پیش در مصاحبه‌ای گفت که یک مقام رسمی CIA ادعا کرده است که می تواند "با یک میلیارد دلار و ۲۰ هکر حرفه‌ای، ایالات متحده را فلج کند". لاکور همچنین درباره آسیب‌های حملات سایبری گفت: اگرچه هدف تروریست ها معمولاً قتل سران سیاسی، گروگان گیری یا بعضاً حمله به تاسیسات دولتی یا عمومی است، اما صدمه ای که ممکن است به وسیله حمله الکترونیکی به شبکه های رایانه ای وارد آید، می تواند بسیار غم انگیزتر باشد و اثرات آن تا مدت ها باقی بماند.لاکور معتقد است که ترورسیم رایانه ای ممکن است برای تعداد کثیری از مردم بسیار ویران کننده تر از جنگ های بیولوژیک یا شیمیایی باشد. در تروریسم کلاسیک مواد منفجره و سلاح های گرم اصلی‌ترین ابزار تروریسم هستند، ولی مهمترین ابزار تروریست های سایبری، رایانه است. رایج‌ترین روش های این نوع تروریسم عبارتند از هک کردن، شیوع ویروس های رایانه ای، جاسوسی الکترونیک، دزدی هویت و تخریب یا دستکاری اطلاعات. نرم افزارهای مخرب رایانه‌ای که تروریست‌های ساببری برای پیشبرد اهداف خود استفاده می‌کنند، متنوع هستند که از جمله آنها می‌توان به ویروس ها، کرم ها، تروجان ها، اسپم ها اشاره کرد. هک و نفوذ رایانه‌ای و خرابکاری اینترنتی و شبکه ای نیز بخشی دیگر از ابزارهای تروریست های سایبری به شمار می روند. تروریست‌های سایبری به طور معمول، نقاط حساس و حیاتی جوامع را هدف قرار می‌دهند تا اساسی‌ترین ضربات را به اهداف مورد نظر خود وارد کنند و با توجه به ماهیت شبکه های اینترنتی که در دسترس همگان قرار دارد، اهداف و نتایج فعالیت‌های آنها در عرض کوتاه‌ترین زمان در سطح جهان اطلاع رسانی می‌شود. دغدغه اصلی تمامی مخاطبان این تئاتر وحشتناک، خسارات سنگین و بعضاً جبران ناپذیر مالی و جانی است. هم اکنون حضور بسیاری گروه های تروریستی همچون القاعده و داعش در فضای سایبری به اندازه حضورشان در دنیای واقعی مشکل زا شده است. آنها با ایجاد دهها وبسایت، مسائلی چون لزوم به قتل رساندن به زعم آنها کفار (به ویژه شیعیان) و مزایای اُخروی آن، شیوه های ساخت مواد منفجره و بمب های کوچک، اطلاعات لازم برای انجام بمب گذاری در اماکن محل تجمع به زعم آنها کفار، عملیات انتحاری، و از این قبیل را آموزش می‌دهند و از این راه، با تهییج برخی از مسلمانان ناآگاه، آنان را به سوی ارتکاب اقدامات تروریستی و عملیات انتحاری سوق می‌دهند. این گروه‌های شناخته شده تروریستی، ضمن انتشار عقاید انحرافی خود از طریق بهره گیری از قابلیت های فناوری اطلاعات و ارتباطات، با افزایش تعداد حملات تروریستی خود در کشورهای مختلف، ترس و نا امنی را در جامعه هدف خود گسترش می‌دهند، بی آنکه برای دستیابی به این مهم هزینه زیادی پرداخت کرده باشند. از سوی دیگر امروزه بسیاری از فعالیت های تروریستی به شکل حملات هکری و در قالب دزدی اطلاعات صورت می گیرد .نخستین بار در سال 1982 هکرهای طرفدار دولت پاکستان با نام "باشگاه هکرهای پاکستانی" به کامپیوترهای هند حمله کردند. در سال 1999 به هنگام حمله ناتو به کوزوو سایت این سازمان مورد حمله قرار گرفت.در همان زمان، وب سایت ارتش امریکا و سایتهای تجاری امریکا به وسیله هکرهای چینی، روسی و صرب مورد حمله قرار گرفت. این حمله ها، ناتو را از بمباران و رهبری عملیات باز نداشت اما تبلیغاتی را که برای مبارزه با رژیم صربستان از طریق اینترنت به راه انداخته بود، مختل کرد. مهمترین مشکل که ترور مجازی را بسیار خطرناک کرده، شناسایی نشدن دقیق عوامل آن است. نه تنها مراکز قانون گذاری بلکه تروریست ها نیز هنوز تمامی جنبه های اقدامات خود را نمی شناسند. از همین روست آمریکا که خود بیشترین حملات اینترنتی را انجام می دهد، در مقابل برخی از هکرها که نهادهای آمریکایی را هدف خویش قرار داده اند، همچنان ناتوان است. به گزارش اسوشیتدپرس، طبق گفته رابرت میلر رئیس اداره تحقیق و تفحص دولت آمریکا در دنیای امروز پدیده تروریسم سایبری به یکی از بزرگترین تهدیدات بین المللی مبدل شده و چنانچه اقدامات لازم برای رویارویی و مبارزه با این تهدید رو به رشد صورت نگیرد بسیاری کشورها از جمله ایالات متحده آمریکا با مشکلات امنیتی بسیار گسترده روبرو خواهند شد. به طور یقین حضور فناوری اطلاعات در زیر ساخت های حیاتی کشور ها نظیر زیرساخت های آبرسانی، برق، گاز و غیره سبب کاهش هزینه ها و راحتی کار در این بخش ها شده است، اما با اقداماتی که توسط تروریست‌های سایبری انجام می‌شود، هر لحظه ممکن است امنیت این زیرساخت‌ها به مخاطره بیفتد. به عنوان نمونه در جریان جنگ سرد بین آمریکا و شوروی، نرم افزار کنترل گاز در یکی از قسمت های روسیه دست کاری شد، مهاجم سایبری توانست برای مدتی جلوی انتشار گاز در لوله های مادر را بگیرد اما پس از مدتی فیلترها را آزاد کرده و گاز پرفشار در لوله ها حرکت کرد، نقاط اتصال لوله ها به یکدیگر که توان مقاومت نداشتند، شکستند و موجب انفجار لوله های گاز در بسیاری از نقاط روسیه شدند. به همین دلیل امروزه اینکه کدام کشور جهان پرسرعت ترین رایانه ها ی دنیا را در اختیار دارد به همان اندازه برای سیاست گذاران اهمیت دارد که کشوری دارای سریعترین و دوربردترین جنگنده در دوران جنگ باشد. بنابراین بی‌تردید می توان از فناوری سایبری همانند ابزارهای جنگ متعارف، برای حمله به تشکیلات دولتی، نهادهای مالی، زیرساخت های انرژی و حمل و نقل ملی استفاده و روحیه عمومی را تضعیف کرد. *نسرین خویی
جمعه ۱۶ آبان ۱۳۹۳ - ۱۹:۰۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبر]
[مشاهده در: www.irinn.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها