تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867528554
مشکل اصلی مذاکرات هسته ای چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
مشکل اصلی مذاکرات هسته ای چیست؟ وبلاگ > مسلم، متین - مشکل مذاکرات هسته ای لزوما وشاید مستقیما به خواست و انتظارات فنی طرفین از یکدیگرمربوط نشود بلکه به 2 عامل فرعی و حاشیه ای غیر فنی ارتباط پیدا می کند. نخست،تعیین قطعی زمان نهائی برای حصول توافق(24 نوامبر). دوم،به خود بیانیه اقدام مشترک که به وضوح مشخص نکرد اگر طرفین به هر دلیل به توافق دست نیافتند،می توانند بر پایه اقدامات تامینی واطمینان بخش کلی در پایان یکسال ،گام به گام به مذاکرات جزیی بعدی ادامه دهند
ترن هسته اي مذاكرات ايران و قدرت هاي جهاني،بدون تاخير و با موفقيت، راس ساعت 59/23دقيقه 24 نوامبر2014 به مقصد خواهد رسيد؟ چه پاسخي براي اين سوال نگران كننده ،اما نه چندان دلهره آور وجود دارد؟.تهران میگوید تا آنجا که به توافق ژنو مربوط میشود وآژانس وین به عنوان نهاد داوری 5+1انجام آنها را تاييد كرده، به تعهداتش عمل نموده است.قدرت های جهانی وبه ویژه ایالات متحده هم میگویند با عدم اعمال تحریم های جدید،چشم پوشي از فروش نفت بالاتر از حد تعيين شده و آزاد سازی بخشی از پول های بلوکه شده ایران به حسن نیت این کشورپاسخ لازم را داده اند.اما اكنون مشخص شده این اقدامات آنگونه كه تصور مي شد نتوانسته زمينه اعتمادو اطمینان دستكم ميان تهران و واشنگتن را كه بازيگران اصلي هستند فراهم كند.در حالی که كاملا مشخص است تا مسئله ميان اين دو مشتركا حل نشود چشم انداز هرگونه توافق ولو در صورت حصول بوركراتيك آن همچنان تيره باقي خواهد ماند. پايگاه خبري المانیتوراواسط هفته جاری مدعي شد"گروه 1+5 برای خروج از بن بست طرحی را پیشنهاد داده که برپايه آن ايران می‌تواند به فعالیت های هسته ای خود بر مبنای چهار هزار سانتریوفیوژ ادامه دهد و آنها را حفظ کند. بر اساس پیشنهاد جدید، ایران به شرطی می تواند این تعداد سانتریفیوژ را فعال نگاه دارد که گام‌های دیگری را برای افزایش زمان موسوم به "گریز هسته‌ای(break out)" بردارد. این گام ها احتمالا شامل کاهش ذخایر اورانیوم از طریق انتقال آن به کشورهای دیگراست". المانيتور مدعي ست"توان گریز هسته ای ایران از مهمترین اختلافاتی بوده که همواره مانع از تحقق توافق میان ایران و گروه 1+5 بوده است که در درون آن،اختلافات درباره ظرفیت غنی سازی ایران و تعداد سانتریوفیوژها نیزقرار دارد".به گفته منابع آگاه وکارشناسان سياسي نزديك به تيم هاي مذاكره كننده ، واشنگتن افزایش زمان حدود یک سال را معیار ظرفیت غنی سازی قابل پذیرش برای ایران می داند در حالی که مقامات تهران عقیده دارند «نیاز عملی» تنها معیار قابل قبول براي آنهاست. ظاهرامشکل اصلی درهمين دو دیدگاه متفاوت نهفته است.
واقعيت آنست پيشنهاد هائي از اين دست طي 15 ماه گذشته همواره مطرح بوده و در دستور مذاكرات قرار داشته اند.اما 2 عامل همواره موجب گرديد اختلاف ديدگاهها به جاي روياروئي و قهر(آنچانكه تا پيش از به قدرت رسيدن حسن روحاني جامعه جهاني شاهد آن بود) به دستور جلسات و مذاكرات تبديل شوند. اول،اهميت ميزان سرمايه گذاري هنگفت طرفين كه صرف نظر كردن از آن تقريبا غير ممكن است. دوم، كسب اعتبارسياسي و بين المللي به دنبال حصول يك توافق جامع . حس رواني قابل درك اما نه اعتماد ساز. پس مشكل چيست؟ تصور مي كنم مشكل لزوما وشايد مستقيما به خواست و انتظارات فني طرفين از يكديگرمربوط نشود بلكه به 2 عامل فرعي و حاشيه اي غير فني ارتباط پيدا مي كند. نخست،تعيين قطعي زمان نهائي براي حصول توافق(24 نوامبر). دوم،به خود بيانيه اقدام مشترك كه به وضوح و برون رفتي مشخص نكرد اگر طرفين به هر دليل به توافق جامعي دست نيافتند،مي توانند بر پايه اقدامات تاميني واطمينان بخش کلی، در پایان یکسال، گام به گام به مذاكرات بعدي ادامه دهند.يك ديپلمات ارشد اروپائي مقيم وين به شرط عدم افشاي نامش مي گويد" البته اينها تمامي مشكلات نيستند. ارتباطي كه1+5تحت تاثير ايالات متحده وخواست شخصي پرزيدنت اوباما ميان تعيين زمان مذاكرات حداكثر يكساله ونوع توافق با تهران بر قرار كردند بر دامنه مشكلات افزود.البته پذيرش تهران هم دلايل خاص وقابل درك خود را داشت.اما تا آنجا كه به آقاي اوباما مربوط مي شود طبيعي بود ارتباط دادن اين دوآنهم با هدف تقويت موقعيت به شدت تضعيف شده اش در برابر كنگره، اكنون به صورت يك بن بست در برابر ما قرار دارد". به نظر مي رسد اين ديپلمات به نكته مهمي اشاره كرده. به همين دليل منطق خوشايند توافق يكساله اكنون بر ضد آن وارد عمل شده است. در مذاكرات اتمي مشكل در هم وزن قلمداد كردن زمان مذاكرات با چگونگي توافق است و تا زماني كه بر چنين منطق نابرابري غلبه نشود، اميد به حصول يك توافق اگر غير ممكن نباشد بسيار سخت خواهد بود.شايد مثال دقيقي نباشد اما در بحران پيچيده اي مانند جنگ ويتنام، زمان مذاكرات منتهي به صلح پاريس ميان ايالات متحده و دولت ويت كنگ بيش از 3 سال و نيم طول كشيد و توافق نهائي پاريس صرفا در ژانويه 1973 تكميل وبه امضاي طرفين رسيد.اما امروزآقاي رئيس جمهور ما را در برابر تصميمات غير قابل پيش بيني كنگره قرار داده و كاملا مشخص است در موضعي كاملا انفعالي قرار دارد. پرزيدنت روحاني هم كه ميگويد اين موضوع به او مربوط نيست. اكنون ظاهرا تنها راه باقي مانده پذيرش مخاطره تمديد مذاكرات است در حالي كه نفس چنين تمديدي جداي از فرصت يافتن مخالفان حرفه اي گفتگوها، بالقوه جوي از بدبيني و بي اعتمادي را در آينده موجب خواهدشد. خبر گذاري فرانسه روز 3 شنبه به نقل از رابرت اینهورت عضو سابق تیم مذاکره کننده هسته‌ای آمریکا مي گويد"يك گزینه جايگزين در اینجا وجود دارد. ابتدا مي توان بر سر یکسری از مسائل کلیدی شامل ظرفیت غنی‌سازی تا 24 نوامبر به توافق رسيد . این امر می‌تواند تمدید مذاکرات را برای پایان دادن به جزئیات فنی باقیمانده توجیه کند.اگر طرف‌های مذاکره کننده بر سر این مسائل به توافق برسند یک دلیل محکم برای ادامه مذاکرات برای چند ماه دیگر خواهند يافت. غير از اين حصول توافق جامع تا 24 نوامبر نزدیک به صفر است". چنين چيزي مطلوب است؟نميدانم! اما چه راه حل ديگري وجود دارد و موضع تهران چه خواهد بود؟[email protected].
کلید واژه ها: مذاکرات هسته ایران با 5 بعلاوه 1 - حسن روحانی - کنگره آمریکا - باراک اوباما -
جمعه 9 آبان 1393 - 19:08:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
گوناگون
پربازدیدترینها