واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۱ آبان ۱۳۹۳ (۹:۲۱ق.ظ)
مردم سالاري: علل ماندگاري حماسه عاشوراي حسيني
به گزارش خبرگزاري موج، روزنامه مردم سالاري چنين نوشت:
1- حدود 14 قرن قمري «1375» از حماسه عاشوراي حسيني مي گذرد و هر سال «در دوران عمر و تاريخ ما» عاشورا پرشورتر و همراه با شعارهاي جديد و نگاه جديد، جلوه گري مي نمايد و هر سال دستاوردهاي جديد را شاهديم. اينک مي کوشم نکاتي در مورد ماندگاري آن فهرست وار تقديم نمايم.
2- تاريخ حالت اطلاع رساني و وقايع نگاري صرف را ندارد، بلکه با خود «تحليل و تجزيه و تبيين و تطبيق» را نيز دارد که مي توان تاريخ را «آموزشگاه، دانشگاه، پژوهشگاه، پالايشگاه و آزمايشگاه» عنوان داد و از هر عنواني تابلويي ساخت و درس و بلکه درس هايي آموخت. بايد تاريخ را عامل حيات و پويايي و تجربه اندوزي انسان ها «من ورخ مومنا فقد احياه، سفينه البحار» دانست و ملت هاي داراي تاريخ را با ريشه دانست «فالملقيات ذکرا اونذرا، انما توعدون لواقع» که با خود حرف و حديث دارند، هشدار مي دهند و هوشياري مي آفرينند، اتمام حجت مي کنند، در تاريخ «عبرت سازي» وجود «لقد کان في قصصهم عبره لاولي الالباب، ما کان حديثا يفتري ولکن تصديق الذي بين يديه و تفصيل کل شيء و هدي و رحمه لقوم يومنون، يوسف- 111» و قرآن که «آخرين کتاب وحي الهي» مي باشد «55» سرگذشت دارد که از حکومت ها و حاکميت ها و امت ها و افراد و اقوام ياد مي کند و تاريخ را با فلسفه تاريخ همراه «ان في ذلک لعبره لمن يخشي» ساخته است.
3- بي شک به دليل «مستندات تاريخي مکتوب» عاشوراي سال 61، بي نظيرترين حادثه تاريخ مي باشد و از زمان آدم ابوالبشر تا حال گفت وگوي پيامبران، امامان، عالمان، مصلحان، مجاهدان، شهيدان، آزادگان، گويندگان، نويسندگان و قهرمانان، بوده است که آثار آنها را مي توان در نمايشگاهي به معرض نمايش گذارد و شگفتي هاي آن را مشاهده نمود.
4- درباره «علل ماندگاري عاشورا، در 1375 سال تا حال مي توان از تابلو «فتلقي آدم من ربه کلمات فتاب عليه انه هوالتواب الرحيم، بقره آيه 37» گفت که روح «محمد و علي و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام» بر آدم عرضه شد و واسطه فيض الهي قرار گرفتند و آدم از جبرئيل در مورد «امام حسين عليه السلام» پرسيد و پاسخ شنيد.
5- موسي بن عمران درباره امام حسين(ع) و عاشوراي وي سخن مي گويد و از آن ياد مي کند و حضرت سيدالشهدا عليه السلام نيز از وي در سفر عاشورايي ياد کرد و نيز از «يحيي بن زکريا» ياد مي نمايد و از پستي دنياپرستان مي گويد.
6- رسول اعظم اسلام در صحنه هاي مختلف از سالار شهيدان به نيکي و عظمت ياد مي کند و «حسين مني و انا من حسين» شاه بيت کلام حضرت است.
7- همه امامان از حضرت سخن گفته اند و براي حضرت سنگ تمام گذاردند، که حضرت مهدي عليه السلام خود را «منتقم» خون امام معرفي «اناالصمصام المنتقم» مي کند و فرشتگان در روز عاشورا از اين خبر آرام شدند.
8- حضرت زهرا عليها سلام از «سيد شباب اهل الجنه» به عظمت ياد نموده و سفارش مهم درباره وي نمود.
9- خود امام «عامل» مهم ماندگاري عاشورا شد که با «بيست جنايت» آزمايش شد و مقاومت بالا نمود و همه موجودي خود را در راه «بقاي دين محمدي» هزينه کرد و فرموده اند «الاسلام نبوي الحدوث و حسيني البقاء» شد.
10- به همراه داشتن «خانواده» از ابتداي نهضت تا عصر عاشورا، با ترکيب «شيرخواره» مادر زايماني، خواهران و برخي برادران، برادرزاده و خواهرزاده و فرزندان دختر و پسر که هجده هاشمي شهيد شدند، در هيچ جنگ و دفاع و جهادي سراغ نداريم. اين شيوه و شکل، نشان مي دهد که امام براي جهاد و تهاجم قيام نکرد، براي دعوت، اعتراض، اتمام حجت، ارشاد، اصلاح و در يک جمله «اريد ان آمر بالمعروف و النهي عن المنکر» مدينه را ترک نمود و به سوي مکه هجرت کرد و با دعوت مردم عراق به سوي کوفه روان شد.
11- خانواده را به همراه آورد تا پس از شهادت از «تاکتيک اسارت» بهره گيرد و پيام رساني امام را به کوفه و شام، دنبال نمايد «ان الله شاء ان يراک قتيلا، ان الله شاء ان يراهن سبايا» و حقا از آگاه سازي و افشاگري بهره گرفتند و «استارت» اعتراض، انتقاد، قيام و انقلاب را کليد زدند که پيامبر اسلام «ان لقتل الحسين حراره في قلوب المومنين لا تبرد ابدا» را فرموده است.
12- اصحاب امام که «72» تابلو بودند براي افراد در سنين مختلف و تيره و تبار مختلف که الگوي همه جانبه ديگران شدند که در ميدان «فداکار» و در خارج ميدان تبليغ و اطلاع رساني، لازم است.
13- عالمان ديني در طول تاريخ و مبلغان ديني پس از عاشورا تا حال «واعظ و مداح و مرثيه خوان» نقش ماندگاري را پي گرفتند. نويسندگان و هنرمندان «صدا و سيما و نگارش» سازندگان تکايا، حسينيه، مسجد، نمازخانه و برگزارکنندگان عاشوراي حسيني و واقفان هزينه عزاداري ها نقش برجسته داشته اند.
14- النهايه مجاهدان قيام ها و شهداي پيوسته تاريخ و خانواده بازمانده آنان مسير «سالار شهيدان» را پي گرفتند و ياد و نام و نماد آن حضرت بودند.
نويسنده: سيدرضا اکرمي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]