محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799117244
یادآوری چکاچک شمشیرها در عاشورای حسینی
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری پانا: یادآوری چکاچک شمشیرها در عاشورای حسینی
۱۳۹۳ چهارشنبه ۷ آبان ساعت 13:20
به گزارش خبرگزاری پانا، محمدرضا آل ابراهیم از پیشکسوتان هنرهای آیینی و فرهنگ مردمی شهرستان استهبان با بیان اینکه چَک چَکو از دیگر آیین های عاشورایی شهرستان استهبان است که هر سال در عصر عـاشورا برگزار می شود، گفت: این مراسم نمادی از اتـفـاقات عصر عاشورا برای امام حسین (ع) و یـاران بـاوفایشان است کــه اجساد مطهرشان زیر سم اسبـان اشقیــا به خاک خون کشیده شد و چک‌چکو بـرگرفته از چکاچک و صدای برخورد شمشیرهاست . وی که در جریان برپایی سوگواره سفری تا عروج انسانیت این آیین را در گذر هنر عاشورایی شیراز به مردم شیراز ارایه می دارد، خاطرنشان کرد: دراین مراسم که همواره در میدان اصلی شهر استهبان برگزار شده، عزاداران با حرکتی هماهنگ 2 قطعه چوب یا سنگ را به یکدیگر کوبیده و بصورت دوار به عزاداری سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله علیه السلام می پردازند. آل ابراهیم توضیح داد: مراسم به اینگونه اجرا می شود که بااشاره نوحه خوان هنگام نوحه خوانی ، عزاداران ، سنگها را در 2دست نگاه داشته و بالا می‌برند و در بالای سر دو سنگ یا دو چوب را به هم می‌زنند و بعد همزمان با ریتم نوحه، خم شده و دوباره سنگها را میان دو پایشان به یکدیگر می‌زنند ، سپس به صورت هماهنگ یک گام به جلو و یک گام به عقب برمی دارند و بیت اول نوحه را (این دل تنگم عقده ها دارد گوییا میل کربلا دارد)تکرار می‌کنند. وی با بیان اینکه آیین چَک چَکو که قدمتی 200 ساله دارد ، سال 88 در فهرست میراث معنوی یونسکو ثبت شد، از برخی پیشکسوتان این میراث معنوی فرهنگی ایران نام برد و گفت: خلیل سخایی، حسین سراجی، ابراهیم قربان، خلیل اسماعیل پور و صفدر دوام شاخصه های اصلی این آیین هستند. نویسنده ی کتاب "فرهنگ مردم استهبان" پیشینه تاریخی این آیین را در پیوند با دوران حکومت کریم خان زند در فارس عنوان کرد. این رسم در حقیقت شکلی نمادین از اتفاقی بود که بنا بر روایات پاره ای از مورخین، در عصر عاشورا، پس از شهادت سرور آزادگان و یارانش افتاده بود. و این پیشامد، همانا سنگ باران کردن پیکرهای شهدا و خیام حرم امام حسین توسط لشکریان یزید بود.مردم بر این باورند که در آن عهد سر امام حسین را به دروازه ی شام آویزان کرده و بچه های شام می آمدند و بر سر مبارک آن حضرت سنگ می زدند. تعبیر دیگری که از این مراسم کرده اند این که لشکریان یزید پس از همه ی کشت و کشتارها، با اسب بر جنازه های شهدا تاختند و این صدا یادآورسم کوبی اسبان اشقیا بر اجساد اولیاست.باور دیگر این که لشکریان یزید پس از به شهادت رساندن امام حسین(ع) و یاران باوفایش، بسیار افسرده و سست اراده شدند.عمر سعد برای این که روحیه ی یاس بر سربازانش غالب نشود، دستور می دهد تا رقص و پایکوبی کنند وشادی بنمایند.آهنگین بودن و حرکات موزون این مراسم به نوعی تداعی کننده ی آن واقعه است.و یا این تعبیر که واژه ی "چک چک" از صدای برخورد شمشیر ها (چکاچک) گرفته شده است. "چک چکو" در واقع نوعی تعزیه و نمایش سنگ پرانی است.زیرا عزاداران با برداشتن دو سنگ(البته امروزه از دو قطعه چوب تراش خورده استفاده می کنند.) و بر اساس آهنگ گفتار مرثیه خوان،دست ها را بالای سر برده و دو بار _بافاصله ی زمانی کم و پشت سر هم_ سنگ ها را به هم می زنند،سپس دولا می شوند و سنگ ها را در میان پاها، دو بار دیگر با همان ریتم قبلی به هم می زنند و پس از آن قد راست می کنند و روی یک پاشنه ی پا می چرخند و یک قدم به جلو می گذارند و در قدم بعدی، بی درنگ سنگ ها را بالای سر برده وهمان حرکات قبلی را تکرار می کنند.عزاداران در یک ردیف و با فاصله ی یک قدم از یکدیگر به صورت قوسی قرار می گیرند و می چرخند و مرثیه خوان در مرکز دایره می ایستد. به تدریج بر تعداد سوگواران افزوده می شود و قوس بزرگ و بزرگتر می گردد تا به صورت دایره ای در می آید.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری پانا]
[مشاهده در: www.pana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها