واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۶ آبان ۱۳۹۳ - ۰۹:۱۰
یک دکتری جامعهشناسی گفت: فرار(گریز) از قانون مشکلی که در ایران وجود دارد. به نظر نمیرسد بستن چاههای غیرمجاز خیلی مفید باشد. برای اینکه دارندگان چاه غیرقانونی، راه دیگری برای آن پیدا میکنند. در شهرها به فرهنگسازی نیاز داریم و نیز نوعی کنترل نرم بیشتر از کنترل شدید پاسخ میدهد. دکتر «سوده مقصودی» دکتری جامعهشناسی،در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقهی کویر، با بیان اینکه، در حوزهی شیوه استفاده از مصرف آب، به نظر یک نوع عصبانیت در میان مردم وجود دارد، گفت: نوعی احساس بیقدرتی و ناتوانی که در برخی مسائل اعم از مسائل سیاسی و اجتماعی کنترل ندارند. وی ادامه داد: بنابراین جبران آن را در مسائل حوزهی خصوصی خود می کنند. با اینکه این میزان آب برای شستوشو نیاز ندارد اما میکوشد آن را بیرویه مصرف میکند. تا یک احساس خرسندی و لذتی به آن دست دهد. در عین حال به هیچ وجه به فکر دیگران نیست. اینکه ممکن است در دور افتادهترین مناطق ایران افرادی باشند که از دسترسی به آب بیبهره باشند و توانایی دسترسی به آب سالم نداشته باشند. این دکترای جامعهشناسی با اشاره به اینکه، موانع قانونی برای جلوگیری از مصرف آب وجود دارد، افزود: در خیلی از کشورها، اگر شخصی به طور مثال بخواهد ماشین خود را در خانه بشوید، همسایهها گزارش میدهند و قانون او را جریمه کند. مثلاً در کشور استرالیا که یک کشور پر آبی است هیچ کس حق ندارد ماشین خود را در خانه بشوید اما در ایران اینگونه نیست. مقصودی با بیان اینکه در ایران هم بحث منع قانونی و هم منع هنجاری برای آن وجود دارد، تصریح کرد: در شخص آنقدر خود محوری وجود دارد، که شخص معتقد است که چهار دیواری اختیاری است و هر میزان که بخواهد، استفاده میکند. مثلاً باغچه خود را در هفته چند بار آبیاری کند در صورتی در برخی مناطق با کمبود و قطعی آب روبرو باشند. این عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان گفت: این موضوع نوعی جامعهپذیری محسوب میشود. یعنی به بچهها در خانواده و هم در مدرسه این اسراف آموزش داده میشود. عملاً در مدارس شما نمیبینید که دانشآموزی شیر آب آبخوری را ببندد، تشویق شود و شیر آب در مدارس ساعتهای طولانی باز است و هیچ کس اعم از مدیر، معاون و بچههای مدرسه عملاً آن را نمیبنندند و نه تنبیهی بابت این موضوع انجام نمیشود و نه تشویقی اتفاق میافتد. مقصودی ادامه داد: دانشآموزان احساس اینکه این موضوع میتواند یک بار مثبتی داشته باشد، نمیکنند. نوعی فرهنگسازی در این زمینه باید اتفاق بیفتد. در مدارس یا در رسانهها می تواند خیلی تکاندهنده به نظر برسد، کودکان یک روز در مدرسه آب نداشته باشند. یا در رسانهها تیزرهای تبلیغاتی وجود داشته باشد که شخص احساس کند که بهزودی واقعاً آب قطع میشود و حالا چهکار باید کرد؟ این استادیار دانشگاه شهید باهنر کرمان با بیان اینکه، در ایران در بحث جامعهپذیری و فرهنگپذیری برای مصرف آب مشکل وجود دارد، اظهار کرد: در بحث کنترلها مشکل وجود دارد، یعنی هم مشکل قانونی و هم هنجاری. به اعتقاد من ساختارهای کلان جامعه فقط نباید در یک جامعه عمل کنند. مقصودی تصریح کرد: خیلی از مردم معتقدند که اگر مشکلی وجود دارد دولت باید آن مشکل را برطرف کند. در خیلی از کشورهای جهان سوم خیلی از مشکلات را باید دولت به دوش بکشد. در صورتی اینگونه نیست، خیلی از سازمانهای غیردولتی و نیز مردم در مسائل خرد جامعه نیز میتوانند موثرتر باشند. وی خاطرنشان کرد: باید به مردم آموزش داده شود، با طبیعت مهربانتر باشند. این فرهنگسازی باید در مدارس انجام شود و رسانهها، انجمنها و خیریهها میتوانند در این زمینه کمککننده باشند. از خرد آغاز شود، از طریق تشویق میتوان این مسأله را برطرف کرد. مثلاً خانههایی که مصرف آب آنها متناسب با وسعت خانه آنها کم است تشویقهایی تعلق بگیرد. چون خیلی وقتها انسان کارهایی که برایش نفعی ندارد انجام نمیدهد. این دکترای جامعهشناسی با بیان اینکه، مصرف آب به مدیریت نیاز دارد، تصریح کرد: در ایران بارندگی است اما مدیریت بهینه کردن و استفاده کردن از آن وجود ندارد. مقصودی خاطرنشان کرد: در بسیاری از کشورها مثل استرالیا و مالزی، مخازنی در هر خانه قرار میدهند. به افراد میگویند که آب باران را جمعآوری کنید. تصفیه آب را دولت انجام میدهد، آبی که از طریق باران جمعآوری میکنند حداقل باغچهی خانه خودشان را از این آب، آبیاری کنند. این یک هزینهای بر دوش دولت دارد و یک کمکی از طرف مردم جامعه میخواهد و هیچ طرحی به تنها نمیتواند موفق باشد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]