تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1851858874
متن كامل سخنراني شهردار خرم‌آباد در اختتاميه هفته فرهنگي لرستان
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۲۸ مهر ۱۳۹۳ (۱۵:۱۸ب.ظ)
متن كامل سخنراني شهردار خرم‌آباد در اختتاميه هفته فرهنگي لرستان عصر روز شنبه، 26 مهرماه، مراسم اختتاميه هفته فرهنگي لرستان با حضور محمدباقر قاليباف، شهردار تهران، برگزار شد.
به گزارش خبرگزاري موج، در اين مراسم شماري از مسوولان خرم‌آباد و تهران سخنراني كردند كه در اين بين متن سخنراني جالب توجه محمد مهرابي، شهردار خرم‌آباد، در پي مي‌آيد:
بسم الله الرحمن الرحيم
ان الله لايغير ما بقوم حتي يغيروا ما بانفسهم
درود و سلام بيکران به پيشگاه امام امت خميني کبير و شهيدان گرانسنگ انقلاب و اسلام و با سلام و دعاي بي پايان براي رهبر فرزانه انقلاب، کشتي بانِ سفينۀ نظام در درياي طوفاني اين روزگار
عرض ادب وسلام به محضر معزز و تقدير وتشكر از همه بزرگواراني كه همت گماشتند و باعث و باني هفته فرهنگي لرستان در تهران بزرگ شدند.
شوراي اسلامي شهر تهران، شهردار توانمند پايتخت، معاونين و شهرداري هاي مناطق 6 و19، انجمن لرستاني هاي مقيم تهران
برگزاري هفته فرهنگي لرستان را در تهران بزرگ گرامي مي دارم و به شما عزيزان سلام مي کنم:
«سلام!»
اين سلام يک سلام معمولي نيست. سلامي است پر از بغضِ «چرا»ها و «آيا»هاي تلخِ بسيار. سلامي است از يک شهردارِ تنها که آرزو دارد يک روز که از بلنداي فلک الافلاک به نظارۀ طلوع خورشيد مي نشيند دياري را ببيند آباد با مردماني شادمان و اميدوار. سلامي تلخ است از يک شهردار تنها که مي خواهد و نمي تواند. نمي تواندي که ريشۀ تاريخي دارد.
عزيزان!
در حالي به شما سلام مي کنم که گلويم را بغض هاي نفس گيري مي فشارند: بغض آمارهاي تلخ از نداشته هايمان و نيز بغض آمارهاي تلخ از داشته هاي بلااستفاده مان.
مديران محترم، حاضر در جمع لرستاني هاي مقيم تهران!
چراهاي بسياري گلوي مرا مي فشارد:
چرا بالاترين کوچ نخبگان از آنِ ماست؟
چرا بالاترين آمار بيکاري از آن ماست؟
چرا کم درآمدترين مردم، همشهريان من و شما هستند؟
چرا شهر و ديار ما کمتر توسعه يافته ترين شهر و ديار است؟
هر که نداند خيال مي کند اين چراها از آنِ دياري است که هيچ ندارد؛ نه تاريخي، نه تمدني، نه فرهنگي، نه خاک حاصلخيزي، نه طبيعت دست و دلبازي، نه جوانان مستعد و توانمندي و نه نخبگان شايسته اي!
اما آيا ما سرمايه نداريم؟
آيا ما خاک نداريم؟ آب نداريم؟
آيا ما تاريخ نداريم؟
آيا ما فرهنگ نداريم؟
آيا ما صاحب سرزمين مفرغ، سرزمين پل هاي تاريخ، سرزمين استعدادها، سرزمين شعر و هنر و موسيقي نيستيم؟
کدام قوم ديرينه تر از ماست؟
کدام مردم هنري غني تر از ما دارند؟
کدام قوم جواناني همچون ما دارند؟
کدام مردم ورزشکاراني مثل يلان ما دارند؟
و براستي، اما؛ کام کدام قوم امروز تلخ تر از کام لرستان نجيب است؟!
آقايان و خانم ها!
از اينکه بغض شکسته در گلوي شهردار مرکز استان کام شما را تلخ مي کند به بزرگواري خود مي بخشيد. اين بغض چندين دهه توسري خوردن است که گوشه اي از آن اينجا ترکيده است. بغض مردماني که همواره و هميشه در صحنه بوده اند براي جان بازي و سربازي. و هرگز اين حضور و سربازي خود را مشروط و منوط به امتيازگيري از حاکمان خود نکرده اند، که اگر مي کردند امروز چرخ کارخانه هاي بسياري در لرستان مي چرخيد و قطار توسعه از اين سرزمين هم مي گذشت و بيکاري و فقر و توسعه نيافتگي را با خود مي برد.
و اما با سه گروه از شما حرف دارم:
گروه اول مسوولان مملکتي که در اين مجلس شرف حضور دارند و يا از طريق رسانه ها حرف هاي مرا مي شنوند. قبل از هرچيز مي خواهم خودِ شما عزيزان را گواه بگيرم به چندمطلب:
ـ آيا گواهي مي دهيد که مردم لرستان جزو صادق ترين و نجيب ترين مردمان اين مملکت هستند؟
ـ آيا گواهي مي دهيد که جوانان اين ديار در صحنه هاي مختلف و هنگامه هاي نياز هميشه بي توقع در ميدان حاضر بوده اند؟
ـ آيا شجاعت و غيرت اين جوانان را در سنگرهاي هشت سال دفاع مقدس گواهي مي دهيد؟
ـ آيا گواهي مي دهيد که لرستان با وجود اينکه دومين استان آسيب ديده از جنگ بعد از خوزستان سربلند بود از دورۀ بازسازي آن گونه که بايد بهره اي نبرد؟
ـ آيا گواهي مي دهيد که لرستان پر از ثروت هاي نهفته و فرصت هاي سوخت شده است؟
ـ ... و آيا گواهي مي دهيد که لرستان کمترين بهره را از توسعه در دولت هاي سازندگي، جامعه مدني و مهرورزي برده است؟
مسوولان محترم!
از گواهي دادن هاي زيرِ لبتان سپاسگزارم... و اما بشنويد يک شوخي تلخ را.
خصوصي سازي امري مفيد به حال اقتصاد است. اما حکايت اصل44 در لرستان حکايت جالبي است؛ قبل از اجراي اصل44 لرستان تقريباً چيزي براي واگذاري نداشت تا با واگذاري آن رونقي به اقتصاد منطقه داده شود، بنابراين عايدي ما از واگذاري ها «هيچ» شد. بعد که زمان سرمايه گذاري ها فرا رسيد زيرساخت ها براي سرمايه گذاري و سرمايه گذاران فراهم نبود در نتيجه هيچ سرمايه اي به لرستان سرازير نشد. بنابراين «هيچ ضربدرِ هيچ» حاصل اصل44 بود براي لرستانِ ما.
مسوولان عزيز! از طلا بودن پشيمان گشته ايم
مرحمت فرموده ما را مس کنيد
عنايت کنيد ما را دولتي کنيد. تنها مگر سرمايه گذاري هاي دولتي و رديف هاي ملي بتواند زيرساخت هاي توسعه را در لرستان فراهم نمايد.
عزيزانِ مسوول!
ما تا هميشه بدهکارِ نظام مقدس اسلامي و بدهکار خون گرانبهاي شهيدانِ اين سرزمين هستيم. اما از شما طلب کاريم که لرستان را نمي بينيد. لرستانِ ما آنقدر کوچک نيست که زير پونز نقشه هاي شما گم شود. به گواهيِ همان گواهي هايي که زير لب داديد ما حق داريم از شما طلبکار باشيم.
حرفهايم با مسوولان محترم تمام نشده، اما؛ فرصت اندک است و حالا روي سخنم با غيرلرستاني هاي حاضر در جلسه است:
عزيزان، متفکران، دانشگاهيان، هنرمندان، نويسندگان، روزنامه نگاران و صاحبان سرمايه هاي معنوي و مادي!
لرستان فقير نيست. لرستان پر از ثروت هاي نهفته، پر از ظرفيت ها و استعدادهاي متنوع اقتصادي، گردشگري، فرهنگي و هنري است. قصور برخي مسوولان را به فقر ما تعبير نکنيد. من از طرف مردم لرستان شما را به اين ديار دعوت مي کنم و دست نياز به سوي شما دراز مي کنم. به هر طريقي که مي توانيد به ياري ما بياييد و البته لرستان فارغ از تعارفات روزمره غريب نواز و حتي به تعبيري غريب پرست است. قدمِ کرمتان روي چشم بندۀ حقير.
و اما حرف هايم با لرستاني هاي مقيم تهران بسيار است.
هم استاني هاي توانمندم،
نمي خواهم کام شما را تلخ کنم که غربت خود جرعه اي تلخ است. اما اجازه دهيد با شما درد دلي کرده باشم از اين «چرا»هاي بسيار که در گلو دارم:
چرا سرمايه هاي اصلي خود را فراموش کرده ايم؟
چرا تاريخ و فرهنگ و تمدن خود را به فراموشي سپرده ايم؟
چرا به خاک خود، به ديار پدران و فرزندان خود پشت کرده ايم؟
چرا برچسب ناامني به ديار ما خورده و ما حتي تکاني نمي خوريم؟
چرا در گوشه اي نشسته و چشم براه نجات دهنده اي هستيم؟
چرا بزرگان خود را ارج نمي نهيم؟
چرا نام هاي بزرگ مردان و بزرگ زنان خود را به ملت ايران نشناسانده ايم؟
آيا ديگران بايد براي ما کاري بکنند؟
چرا دست از زانوي خود نمي گيريم و بر نمي خيزيم؟
و براستي چرا همواره به دنبال مقصر براي اين چراها مي گرديم؟
و چرا نوک پيکان تقصير را هرگز به سمت خودمان اشاره نمي رويم؟
هم استاني هاي انديشمندم که چهره هاي شما را مگر در ايام محرم و گاه نوروز در ولايت خودمان ببينم! هنوز بغضِ آياهايم نترکيده!
آيا ما فقيريم؟
آيا قرار است کس ديگري غير از خودمان به ياري ما بشتابد؟
آيا ما – بله تک تک ماها- هيچ نقشي در اين ميانه نداريم؟
آيا نااميد شده ايم از فردا؟
هم استاني هاي بزرگوارم !
ما باهمانِ تنهايانيم.
ما دست به دست هم نمي دهيم، ما به هم پشت کرده ايم. به فرهنگ خود، به ديروز خود و به پدران خود، به فرداي خود و به فرزندان خود پشت کرده ايم. و تا اين پشت به هم کردن، دست به دست هم دادن نشود براي ديارمان چراغي روشن نخواهد شد
اين همه داشته ها، که برخي هايشان را برشمردم، گنج هايي است پنهان. زرهايي است خفته و نهفته. و ما چه عجيب مردماني هستيم که قدر داشته هايمان را نمي دانيم و بلکه داشته هايمان را نمي شناسيم. ما حکم کيمياگراني را پيدا کرده ايم که در آزمايشگاه لرستان در طرفه العيني زر را مس و بلکه به خاک تبديل مي کنيم. تعجب نکنيد! خاک را به زر نه! زر را به خاک!
وقتي با اين همه ثروت نهفته و بلکه آشکار! اينيم که هستيم؛ الحق که بايد نام يکايک ما را در حکم کيمياگراني بنويسند که زر را به خاک بدل مي کنند!
هم استاني هاي ارجمندم !
چشم دوختن به دست دولت ها هيچ کمکي به ما نمي کند. ما بايد به داشته هاي خود اتکا کنيم، دست از زانوان خود بگيريم و شهر و ديار خود را بسازيم، تا فردا در مقابل فرزندانمان سرافکنده نشويم.
مردمانِ اين سرزمين بسيار با شرافت و با نجابت اند. در همۀ عرصه ها هم شرافتمندانه و نجيبانه حضور داشته اند. به حرمت اين شرافت و نجابت به ميدان بياييم، سرمايه هاي کوچک مادي و سرمايه هاي بزرگ فکري خود را به ميدان بياوريم و قدمي براي پاسخ به اين چراها و آياها برداريم.
لرستانيهاي عزيز مقيم تهران !
خود را باور داشته باشيم، به هم اعتماد کنيم، از يکديگر حمايت کنيم و از تک روي و کار تک نفره پرهيز کنيم. کارگروهي، تفکر گروهي و انديشۀ جمعي ما را به پيش خواهد برد. منافع ديار ما منافع تک تک ماست.
ما فقير نيستيم، ما غريبيم. به داشته هاي خود باور داشته باشيم، به توانايي خود باور داشته باشيم همولايتي هايتان چشم به انديشه و قلم و سرمايه شما دارند.
عزيران، خانم ها و آقايان!
کارهاي خوبي در گذشته صورت گرفته، گام هاي خوبي برداشته شده، اما؛ به هيچ وجه کافي نيست. با توجه به مديريت هماهنگ امروز در استان با هنرنمايي استاندار ساز توسعه در استان به زيبايي كوك شده است اميد است با يك بسيج همگاني براي ساختن و خرم و آباد كردن لرستان همت نماييم.
خدايا چنان كن سرانجام كار
تو خشنود باشي و ما رستگار
سربلند و پيروز باشيد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها