محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832642940
آمانو: «چاره ای جز انتشار سند جعلی درباره ایران نداشتم»
واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: آمانو: «چاره ای جز انتشار سند جعلی درباره ایران نداشتم»
گرت پورتر، نویسنده مشهور آمریکایی، نوشت: آژانس بین المللی انرژی اتمی مدت هاست به سندی استناد می کند که یک کارشناس صنایع نانو الماس به این آژانس ارائه کرده است؛ حال آنکه درستی این سند، همچنان تائید نشده باقی مانده است. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، پایگاه اینترنتی «اینترپرس سرویس» در گزارشی به قلم «گرت پورتر»، نویسنده مشهور آمریکایی، با نام «تاریخچه یک سند کلیدی درباره تحقیقات آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره ایران بر اقدام اسرائیل به جعل اسناد حکایت دارد»، نوشت: دیپلمات های غربی در هفته های اخیر، با استناد به یک سند اطلاعاتی در تحقیقات آژانس، از ایران به علت کوتاهی در ارائه اطلاعات لازم به آژانس بین المللی انرژی اتمی، انتقاد کرده اند.
..jpg)
حال آنکه درستی این سند همچنان تائید نشده باقی مانده است. افشای اولیه این سند به اوائل سال 2008 باز می گردد؛ درست زمانی که برآوردهای اطلاعاتی آمریکا درباره فعالیت هسته ای ایران در ماه دسامبر منتشر شد و مفاد آن، مغایر با منافع رژیم صهیونیستی بود و به گونه ای مشکوک متن آن به رسانه های خبری درز کرد.
آژانس بین المللی انرژی اتمی مدت ها به این سند استناد می کند؛ سندی که یک کارشناس ناآشنا به این حوزه به این آژانس ارائه کرده و مدرکی کلیدی در توجیه شک و تردید به ماهیت فعالیت هسته ای ایران محسوب می شود.
آژانس در گزارش سپتامبر سال 2008 خود اعلام کرده بود در این سند «آزمایش های ایران در زمینه تولید اولیه یک چاشنی کروی با قدرت انفجاری بالا مناسب برای یک سلاح هسته ای» شرح داده می شود. اما در نامه رسمی ایران به دبیرخانه آژانس، درستی این سند زیر سئوال برده و اعلام شده است، «در این سند، هیچ مدرکی دال بر ارتباط آن با ایران یا تهیه آن از سوی ایران ارائه نشده است.» آژانس هرگز به نامه ایران پاسخ نداده است. در آن گزارش به نقل از سند مزبور آمده بود، این آزمایش ها با استفاده از مقدار زیادی کابل های فیبر نوری نظارت شده و به نقل از گزارش های اطلاعاتی تاکید شده بود یک کارشناس خارجی گفته است در اجرای این آزمایش ها، به ایران کمک کرده است. فردی که در آن گزارش از وی نام برده شده، کسی نیست جز ویاچسلاو دانیلنکو، دانشمند اوکراینی که اصلا یک کارشناس مسائل هسته ای نیست و در زمینه صنایع نانو الماس تخصص دارد.
همین اطلاعات، فرصت لازم را در اختیار سرویس های اطلاعاتی خارجی قرار داد تا گزارشی را در زمینه آزمایش های انفجاری با قدرت بالا از سوی ایران تهیه کنند که با تسلیحات هسته ای و البته با دانیلنکو ربط پیدا می کند. انتشار مقاله علمی دانیلنکو، به ظاهر بخش پادمان های آژانس بین المللی انرژی اتمی را متقاعد کرده است که این سند اعتبار و صحت دارد.
چیزی که حتی بیشتر شک برانگیز است این است که بلافاصله پس از انتشار این سند، همان کشوری که آن را به آژانس ارائه کرده بود، ادعا کرد گزارش های اطلاعاتی در اختیار دارد که نشان می دهد یک سیلند بسیار بزرگ(!) در مجتمع پارچین وجود دارد که برای اجرای آزمایش هایی که در این گزارش بدان اشاره شده، کاملا مناسب است.
در این گزارش، بار دیگر با استناد به مفاد مقاله علمی اینترنتی ادعا شده بود، شخص دانیلنکو، طراح اصلی این سیلندر است. بدین ترتیب، کل داستان به دو یافته اطلاعاتی بسیار سهل الوصول مربوط می شود که در مدت بسیار کوتاهی پیدا شده و هر دوی آنها به یک فرد خاص و مقاله انتشار یافته وی در اینترنت مربوط می شود.
این در حالی است سیلندری که دانیلنکو در مقاله خود آن را ترسیم کرده بود، به وضوح برای تولید نانو الماس‌ها و نه آزمایش های تولید بمب طراحی شده بود.
«رابرت کلی»، رئیس وقت هیئت نظارتی آژانس بین المللی انرژی اتمی در عراق، گفته است برداشت آژانس از نصب این سیلندر در پارچین تا مارس سال 2000، برداشتی نادرست و غیر محتمل است، زیرا دانیلنکو در مقاله خود گفته بود در سال 2000 هنوز در مرحله طراحی و تکمیل این سیلندر قرار داشته است.
رابرت کلی که در زمینه تسلیحات هسته ای نیز کارشناس است در این باره تاکید می کند این سیلندر برای اجرای آزمایش های انفجاری توصیف شده هیچ کارایی ندارد.
این سند در اوائل سال 2008 و تحت شرایطی منتشر شد که همه شواهد و قرائن بر نقش رژیم صهیونیستی در ارائه آن دلالت دارد. بندی در گزارش بازنگری دفاعی بین المللی موسسه جینز به تاریخ چهارده مارس سال 2008 به اسنادی اشاره دارد که منحصرا از سوی «منبعی مرتبط با سرویس اطلاعاتی غرب» در اختیار جینز قرار گرفته است. این مسئله نشان می دهد پشت ماجرای درز این سند دستور کاری سیاسی قرار داشته است.
کلی می نویسد: تصاویر ترسیم شده تماما با گزارش برآوردهای اطلاعات ملی آمریکا که دسامبر سال 2007 منتشر شد و در آن تاکید شده است تهران در سال 2003 برنامه سلاح هسته ای خود را متوقف کرده است، مغایرت دارد.
این همان استدلالی بود که مقامات رژیم صهیونیستی و حامیان آنها در آمریکا در واکنش به گزارش برآوردهای اطلاعاتی آمریکا مطرح می کردند و سعی داشتند نشان دهند این گزارش اعتبار ندارد.
آژانس بین المللی انرژی اتمی، نخستین بار در ضمیمه ای در گزارش ماه مه سال 2008 خود و اندکی پس از درز این سند به موسسه جینز، به موضوع چاشنی های انفجاری اشاره کرد.
دیوید البرایت، مدیر موسسه علوم و امنیت بین المللی، که رابطه نزدیک با «اولی هاینونن»، معاون دبیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی، دارد، در مصاحبه ای با من در سپتامبر سال 2008 اعلام کرده بود، «هاینونن» به وی گفته است سندی که در ابتدای آن سال در اختیار وی قرار گرفته، حدس و گمان های وی را درباره اسناد اطلاعاتی جمع آوری شده تقویت کرده است.
آلبرایت اعلام کرد این اسناد احتمالا از سوی رژیم صهیونیستی ارائه شده است.
محمد البرادعی، مدیر کل سابق آژانس بین المللی انرژی اتمی، نیز به صحت و اعتبار همه اسنادی که آمریکا درباره ایران در اختیار آژانس قرار داده بود، بسیار بدبین بود. وی جایی در خاطرات خود در سال 2011 با اشاره به این اسناد می نویسد: هیچکس نمی داند آیا آنها واقعی و مستدل بودند.
البرادعی گفت: در تابستان سال 2009 نیز آژانس اسناد بیشتری در زمینه برنامه هسته ای ایران از (رژیم) اسرائیل دریافت کرد. این اسناد تازه، شامل یک سند ادعایی دو صفحه ای به زبان فارسی بود که در آن، مفاد برنامه چهارساله ایران برای تولید چاشنی اولیه نوترونی(!) برای یک واکنش زنجیره ای شکافت هسته ای تشریح شده بود.
«رابرت کلی» می‌گوید البرادعی دریافته بود این اسناد بی اعتبار است، زیرا هیچ زنجیره ای از سنخیت، منبع قابل شناسایی و هیچ نشانه ای رسمی یا هر چیز دیگری که اعتبار و درستی آن را تائید کند، وجود نداشت؛ یعنی همان ایرادهایی که ایران درباره سند مربوط به چاشنی های انفجاری مطرح کرده بود.
بدین ترتیب بود که البرادعی در برابر فشارهای آمریکا و هم پیمانان اروپایی آن در سال 2009 مبنی بر انتشار گزارشی در این زمینه و دیگر اسناد از جمله سند چاشنی های انفجاری در قالب ضمیمه ای به گزارش آژانس مقاومت کرد. با این حال، یوکیا آمانو، جانشین البرادعی، این ضمیمه را که ائتلاف ضد ایرانی، پیش تر در نوامبر سال 2011 خواستار انتشار آن شده بود، منتشر کرد.
برابر گفته های یک مقام سابق آژانس که خواست نامش فاش نشود، آمانو بعدها به همکارانش در آژانس گفت، در آن زمان، چاره ای جز این کار نداشته است، زیرا به آمریکا قول داده بود به عنوان بخشی از توافق با واشنگتن برای کسب حمایت این کشور از تصدی سمت مدیر کلی آژانس در شورای حکام، این گزارش ضد ایرانی را منتشر کند.
شنبه ۲۶ مهر ۱۳۹۳ - ۱۷:۰۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبر]
[مشاهده در: www.irinn.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
سیاسی
پربازدیدترینها