واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: چاقوسازان زنجانی برای ترویج خشونت چاقو نمی سازند خبرگزاری ایسنای مرکز زنجان روز شنبه طی مصاحبه ای با رییس اتحادیه چاقوسازان زنجان اقدام به بررسی مشکلات پیش روی چاقوسازان زنجانی کرد.
رئیس اتحادیه چاقوسازان زنجان گفت: چاقو یکی از زیباترین صنایع دستی زنجان به شمار می آید که صرفاً کاربرد خانگی دارد.
"رضا رابط" در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه زنجان، با بیان این مطلب، اظهار کرد: فعالان در حوزه چاقوسازی در زنجان تنها اقدام به ساخت چاقوهایی می کنند که کاربرد خانگی داشته و در آشپزخانه ها استفاده شود و همچنین چاقوهایی به عنوان قلم تراش یا میوه خوری ساخته می شود که از ظرافت خاصی برخوردار بوده و قیمت بالایی دارد.
وی ادامه داد: قیمت چاقوی زنجان باعث می شود که خانواده ها به عنوان خریدار آن مطرح باشند و مطمئناً به خاطر این موضوع هیچ اراذل و اوباشی توان خرید چنین چاقوهایی را ندارند.
این فعال صنفی با بیان اینکه چاقوهای تزئینی همچون شمشیر ساخته چینی ها بوده و به قیمت پایین در سطح بازار به فروش می رسد، افزود: متاسفانه به خاطر ارزان بودن چنین چاقوهایی افراد می توانند به راحتی آن را خریداری کنند و همین موضوع باعث شده است که نام چاقوی زنجان به بدی مطرح شود.
وی با اشاره به اینکه چاقوی زنجان قدمتی دیرینه دارد، افزود: با هنرمندی چاقوسازان زنجانی چاقوهایی بسیار زیبا و کاربردی برای خانه ها ساخته می شود که قابلیت رقابت با برندهای مطرح را نیز دارد.
به گزارش ایسنا، تعیین تاریخ دقیق برای آغاز این صنعت زنجانی کاری دشوار است و باید اذعان کرد با مراجعه به کتب تاریخی و حدسیاتی که از این طریق حاصل می شود نظریات مختلفی وجود دارد. اما آنچه که مسلم است، از حدود قرن دهم شهر زنجان یکی از مراکز مهم صنعتی بوده است که در آن کارگاه های مختلف اسلحه سازی دایر است و چاقوسازی نیز یکی از صنایع جنبی آن، به حساب می آمده است. هرچند در گذر تاریخ به علل عدیده سیاسی و اجتماعی این کارگاه ها تعطیل شد و سپس صنعت چاقوسازی رونق یافته است.
این صنعت تا دوره ی قاجاریه، یعنی تا سفر ناصرالدین شاه به فرانسه به همین سبک ادامه داشته و معروف ترین آن ها چاقوهای کرند و یا چاقوهای ساخت حسن (حسن نام استاد زنجانی از استادان آن دوره است) بوده است.
قدیمی ترین چاقوی به دست آمده از مجموعه ی مردان نمکی در معدن نمک چهرآباد، روستای حمزه لو، متعلق به هیجده قرن پیش است. این چاقو، دسته ای از شاخ بز و طول آن 11 سانتی متر دارد که با استفاده از دو میخ پرچ به تیغه ای متصل شده که طول تیغه 5.8 سانتی متر اندازه گیری شده است. با کشف مجموعه ی منحصر به فرد مردان نمکی، پیشینه ی تاریخی این صنعت در زنجان از هیجده قرن پیش به طور قطع مشخص است و از جمله مدارک موثق دیگر از سازمان اسناد ملی کشور می توان به مکاتبات معمول شده و یک برگ صورتجلسه چاقوسازان که در تاریخ 1323 شمسی انجام شده اشاره کرد. در این سند ارزشمند، اسامی و امضای 31 نفر از چاقوسازان زنجانی قید شده است. ژ
چون صنعت چاقوسازی استان زنجان از زمان های دور به صورت دستی بوده و است، استادکاران ابزار کار مورد نیاز شامل مته های کمانی، گیره های دستی و سوهان را خود، تهیه می کردند و هم اکنون نیز با گذشت زمان و پیشرفت تکنیک و صنعت ابزار کار چاقوسازان چندان تغییری نکرده است.
این تولیدات عموماً جنبه کاربردی و مصرفی دارند که با در نظر گرفتن نوع کاربرد آنها این چاقوها را می توان به چاقوی ضامن دار معمولی، ضامن دار مغزی، ضامن دار فشاری، متری یا قلم تراش، انواع کاردهای شکاری و صحرایی، کاردهای آشپزخانه، انواع قمه، چاقوهای قصابی، سلاخی، قصابی، باغبانی و پیوندزنی، انواع ساتور و کارد کبابپزی، تقسیم کرد که این ساخته ها در انواع و اقسام مختلف و اندازه های گوناگون با تزئینات متعدد ساخته می شوند.
انتهای پیام
7319/596
26/07/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]