واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: هشدارهایی درباره حاشیه نشینی تهران- ایرنا- حاشیه نشینی و وجود سکونتگاه های غیررسمی محصول عدم تعادل اقتصادی و اجتماعی در هر کشوری است.
این اتفاق در کشور ما هم افتاده است؛ مناطقی همچون لرستان، ایلام، کرمانشاه، کردستان و سیستان و بلوچستان از 50 سال گذشته در محرومیت نگه داشته شده اند و شتاب توسعه آنها در سال های پس از انقلاب هم به اندازه مناطقی همچون تهران، اصفهان، مشهد، شیراز، اهواز و دیگر کلانشهرها نبوده است. به همین دلیل این مناطق جاذب جمعیت شده اند و جمعیت هم در سطوح مختلف به این مناطق مهاجرت کرده و ماندگار شده است. این مهاجرت از 50 سال گذشته تا کنون ادامه داشته است. چون مهاجرت تابع محرومیت های استان های دیگر است، این پدیده قطعا در سال های آینده نیز ادامه خواهد داشت.
نکته مهم در مهاجرت افراد به شهرهای برخوردار این است که این مسئله به صورت سلسله وار ادامه پیدا می کند یعنی وقتی فردی اقدام به مهاجرت می کند به دنبال وی خانواده و بستگانش هم به مرور مهاجرت می کنند. اما از آنجا که ظرفیت کلانشهرها به اندازه ای نیست که تمام افراد مهاجر در نهادهای اجتماعی و اقتصادی جذب و مستقر شوند، به طور طبیعی حاشیه نشینی به وجود می آید. هم اکنون بخش قابل توجهی از جمعیت کشور یعنی حدود 12میلیون نفر حاشیه نشین هستند که بیشتر آنها هم در شش کلانشهر سکونت دارند. این جمعیت عظیم علاوه بر مشکلات اقتصادی، مشکلات عاطفی، فرهنگی و اجتماعی دارند که در دهه های آینده ممکن است مشکلات امنیتی همچون سرقت، قتل و زورگیری و حتی ناامنی های کلان اجتماعی را به صورت گسترده در جامعه ایجاد کنند. باید توجه داشت که این افراد در حاشیه شهرهای حساس ایران مثل تهران، کرج، اصفهان، مشهد، سنندج، کرمانشاه و بندرعباس و تبریز ساکن هستند، به این ترتیب حاشیه نشینی حتی می تواند امنیت کشور را به خطر بیندازد.
اما این مشکلات با مسائل امنیتی حل و فصل نمی شوند و زمانی که کشور به تعادل و توسعه همه جانبه برسد می توان به اصلاح مشکلات امیدوار بود. در کنار مسائل اقتصادی باید مسائل اجتماعی و فرهنگی را هم در مناطق محروم مورد توجه قرار داد، چرا که بخشی از دلایل مهاجرت به حاشیه شهرها مسائل اقتصادی است و بخشی به دلیل مسائل فرهنگی و اجتماعی است اما نکته مهم این است که دولت مأمور تأمین زندگی حداقل هاست نه نگهداری حداکثرها، پس اگر دولت فعال عمل کند و توسعه مناطق محروم را مدنظر داشته باشد می توان چنین مشکلاتی را حل کرد. اگرچه تا کنون اقدامات زیادی در مناطق محروم انجام شده اما بیشتر از این مناطق به مناطق برخوردار رسیدگی شده است به همین دلیل است که مشاهده می شود بهترین امکانات رفاهی و اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی در تهران و کلانشهرهاست و سایر مناطق بهره چندانی از این امکانات نبرده اند. اگر دستگاه ها در حیطه وظایفشان عمل کرده و تمام اقدامات در تهران متمرکز نشود محرومیت اقتصادی و فرهنگی و... از بین رفته و کمتر شاهد حاشیه نشینی خواهیم بود.
منبع: همشهری
اول**1368**
26/07/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]