تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805385329
دیدن صبح دل‌انگیز تماشا دارد
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
دیدن صبح دل‌انگیز تماشا دارد مکتوب شوق هرگز بی نامه بر نباشد / ما و زخویش رفتن، قاصد اگر نباشد (بیدل)
بتازگی نخستین دفتر شعر شاعر نجیب و خوش قریحه، محمد شکری فرد با چاپی خوش آب و رنگ و چشمنواز منتشر و روانه بازار کتاب شده است. این دفتر شعر، دربرگیرنده 35 غزل شاعر است که در 75 صفحه از سوی نشر سوره مهر منتشر شده و لذا با رخصت از حافظ بزرگ، باید گفت: از «سوره» شکر دارم و از روزگار هم! باری، شکری فرد با لطف بسیار، این مجموعه شعر را که مدت ها چشم به راه انتشارش بودم برایم فرستاد و چشم منتظرم را روشن کرد. درنگی کوتاه در شعرهای این دفتر که بیشترشان را پیش از این در دنیای مجازی خوانده و با چند تایی از آنها زیستی خوش داشته بودم، حسابی سر ذوقم آورد. دو هفته دنبال حال و مجالی می گشتم تا نقدواره ای بر این دفتر که به فرداهای بس آفتابی تر سراینده اش، امید بسته ام بنویسم. افسوس که توفیق، رفیق نشد. تراکم گرفتاری های اداری و روزمرگی های ناگزیر و بعضا درمان ناپذیر! فرصت و فیض نگارش نوشته ای در خور تامل را از من گرفت. با خود اندیشیدم نوشتن نقدی در خور تامل « آسوده سری خواهد و مهتاب شبی»، بهتر آن است که قلم به دست گرفته و پاره ای از برداشت های خود را از درنگ در این دفتر بنویسم و گوش به زنگ بمانم تا فعالان حرفه ای نقد، نظرهای راهگشای خود را بنویسند و ضمن تشویق، چراغی فرا راه شاعر در جاده های شعر بگشایند و در رسیدن به افق های دوردست، یاریگرش باشند. ناگفته پیداست در جاده های شعر، فریب سراب ها، وسوسه سنگلاخ ها و طعنه خارزارها بسیارند و چراغی لازم است و خضر راهی، متاسفانه پاره ای از اصحاب نقد، به جای جوان پروری، جوان فریبی می کنند و شاعران نوپا و مستعد را از سر غفلت یا عمد به بیراهه هایی می برند که راهی به دهی ندارند. البته شکری فرد عزیز خوب می داند که شاعر واقعی، خود باید اصلی ترین منتقد آثار خویش باشد، اما در نقد و نظرهای روشن و کاربردی هم باید درنگ و تامل کند و از هر خرمنی خوشه ای برچیند و توشه ای بیندوزد. او خوب دریافته که عده ای با کوبیدن بر ساز شعر فرامدرن، حجم، آوانگارد و بازی کردن با پاره ای از اصطلاحات مدرنیته و ادای روشنفکرها را درآوردن، می کوشند ساده دلانی را با خود همنوا و مریدانی برای خود دست و پا کنند. دسته ای دیگر، مدعی آفریدن مکتب هایی نوظهور در شعر معاصرند که باید گفت جز آب در هاون کوبیدن و وقت هدر دادن و گمراه کردن ساده اندیشان حرفه ای ندارند. در این مقوله ها «ترسم آزرده شوی، ورنه سخن بسیار است». با پوزش از طولانی شدن حاشیه، برداشت هایم را از سروده های این شاعر جوان و دوست داشتنی، چون اهالی سینما در چند پرده بیان می کنم. پرده اول: نمی توانم از محمد شکری فرد بنویسم و به زلالی و صمیمیت و یکرنگی اش اشاره ای نکنم. وی سایه روشن هایی از صمیمیت ذاتی خود را در پاره ای سروده ها به تصویر کشیده است. در بسیاری از غزل ها، با بیت هایی شفاف و روشن که عاری از رنگ و بوی تکلفند، مواجه می شویم: خواب دیدم سفر دور و درازی دارم گفت روزی قفس چلچله ها می شکند پرده دوم: شکری فرد می کوشد شاعری معمولی نباشد و در راستای متمایز شدن غزل هایش، تلاش های بی وقفه ای دارد. او به نقش برجسته ردیف خوب و موفق پی برده و سعی می کند به سراغ ردیف هایی که کمتر دست فرسود دیگران شده اند برود و از این آزمون، تا سطح قابل قبولی موفق بیرون آمده است: داشت زاغ دل من فاخته می شد، ای کاش طرح دل یکشبه پرداخته می شد، ای کاش البته این الزام به آوردن ردیف های دشوار، بعضی جاها نتیجه عکس داده و به روانی و صمیمیت زبانی لطمه زده که شاعر باید از این پس مواظب این آسیب ها باشد. همچنین، این مجموعه از تنوع وزنی خوبی برخوردار است و این تنوع، بر تازگی و تری غزل ها افزوده است. پرده سوم: شاعر از هنرمندی های زبانی به نحو نسبتا متعادل بهره می گیرد و می کوشد ارائه های ادبی را به رخ خواننده نکشد و کشف های خود را رو نکند. البته رازناکی پاره ای از غزل ها، مه آلودگی دلچسبی به آنها داده است. نسیم ملایمی از سبک هندی بویژه تأثیر صائب را می توان در برخی ابیات غزل ها حس کرد. پرده چهارم: در پاره ای غزل های این مجموعه، محور عمودی و افقی به دلخواه رعایت نشده و این به فرم و ساختار شعر، آسیب رسانده است. به برداشت من «بیت محوری» در غزل های این دفتر، پررنگ تر است و «روایت جزء به جزء» را کمتر می بینیم. نمی دانم چرا شاعر، کمتر شعر را با عناصر زندگی گره می زند و از رنگ آمیزی شعر خود با نمادهای بومی و اقلیمی به ندرت بهره می گیرد. پرده آخر: اما طهارت واژگانی شاعر هم در اولین دفتر از تجربه های خود ستودنی است. البته او فقط 20 بهار از زندگی را پشت سر گذاشته و راه های نپیموده بسیاری پیش رو دارد. جوهره و جانمایگی شاعرانگی را در بدایت جوانی به روشنی نشان داده که چشم انداز روشنی فرارویم گشوده است. او اگر با همین خلاقیت و جستجوگری و بی ادعایی پیش برود می تواند اوراق زرینی را در صحیفه شعر معاصر از آن خود کند. محمدحسین انصاری نژاد / شاعر
یکشنبه 20 مهر 1393 2:15 بازدید:0
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها