واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت
«ب» مثل باران، مثل برف
پاییز با همه زیباییهایش آمد اما هنوز 10 روز از حضورش نگذشته بود که سیلاب به راه انداخت و قصه هر ساله باران و معضل سیل و رانش زمین آغاز شد و به یک چشمبرهمزدنی قصه تلخ و شیرین زمستان با برف و یخبندان از راه میرسد.
به گزارش خبرگزاری فارس از ساری، هر ساله با آغاز فصل پاییز شاهد ریزش باران در دشت و کوهستان و حتی آغاز نخستین ریزش برف در ارتفاعات هستیم، از یک طرف این بارشها مایه خرسندی است که زمین تشنه را سیرآب، رودخانهها را پرآب و هوای آلوده را پاک میکند و از یک طرف گاه به دلیل برخی سهلانگاریها و حساب و کتابهای نادرست، موجبات نگرانی و تاثر انسانها را برمیانگیزد. هنوز 10 روز از پاییز نگذشته بود که شاهد وقوع سیل و رانش زمین در برخی نقاط کشور و بهویژه در مازندران هستیم؛ جاریشدن سیل در روستای «کشکسرا» و بخش مرکزی و بالا آمدن آب رودخانه در منطقه «بهجتآباد» نوشهر، آبگرفتگی معابر و منازل مسکونی در بخش مرکزی چالوس، رانش سنگ در مسیر گردشگری «جواهرده» رامسر که باعث ترافیک سنگین شهرهای نوشهر، چالوس و رامسر شد، اینها بخشی از تبعات نخستین سیلاب پاییزی در مازندران است. هر ساله سیل و یخبندان ناشی از باران و برف در شرق و غرب مازندران، هزاران میلیارد تومان خسارت را در بخشهای کشاورزی و دامداری و زیرساختها بر دولت تحمیل میکند، مرگ 6 تن در حادثه سیل 91 بهشهر و خانهخرابی بیش از 3 هزار شهروند که منزل و زمین و اموال و محل کسب و کار خود را غرق در گل و لای و نابودی میدیدند همچنین تکرار این واقعه با شدت و خسارات کمتر در سال 92 در همین شهرستان، خسارات بیش از یکهزار میلیارد تومانی ناشی از برف و یخبندان به اراضی و زیرساختهای کشاورزی مازندران در سال گذشته، و خسارت چند 100 میلیارد تومانی ناشی از آبگرفتگی و جاری شدن سیل در غرب و مرکز مازندران، تنها بخشی از خسارات سیل و یخبندان در مازندران است. این آمارهای هر ساله که حداقل سه برابر تمام اعتبارات سازمانی و تملک و دارایی همان سال در مازندران است؛ فقط اعداد نیستند بلکه بیانگر دردها و زخمهای کمبود اعتبارات و برخی سهلانگاریها و مدیریتهای نادرست، پیشبینی نکردن حوادث و گرفتار آمدن در ورطه روزمرگی است که نمونه بارز آن را در سیل 91 بهشهر و تکرار همان واقعه در سال 92، مشاهده شد. با وجود تخصیص اعتبارات عمرانی در بخش زیرساختهای حوزه منابع آبی و طبیعی، بخش قابل توجهی از وقوع سیلابهای سه سال گذشته در استان مازندران به دلیل برخی سهلانگاریها و نقص امکانات در این دو حوزه است، باید توجه داشت که کمبود یا نبود اعتبارات دلیل قانعکنندهای برای وقوع حوادث نیست بلکه این خطای انسانی و مدیریتی است که گاه با وجود امکانات و منابع، به وجود آورنده حوادث مخرب و نگران کننده و غیرقابل جبران است. برداشت غیراصولی و غیرمجاز از منابع طبیعی باعث بروز حوادث دلخراش میشود، قطع بیرویه درختان و قاچاق چوب، برداشت غیراصولی و غیرمجازِ سنگهای بستر رودخانه و معادن، برداشت غیرمجاز شنهای ساحل، و ساخت ویلاباغها به ویژه در زمینهای شیبدارِ مناطق کوهستانی، تنها بخشی از علتهای به وجود آمدن سیلاب و تخریب منابع طبیعی و زیرساختها است که در پرونده وقوع رانش زمین و سیلابهای مخرب سه سال گذشته استان مازندران موجود است. الگوی کاشت، داشت و برداشت در بخش کشاورزی باید مطابق با شرایط اقلیمی تغییر کند، این شرایط به کشاورزان یادآور میشود که آنها روشهای سنتی و اجدادی را به فراموشی بسپارند و با شرایط روز، روزگار بگذرانند. برداشت دیرهنگام مرکبات از باغات کشاورزی در سال گذشته، خسارات صدها میلیارد تومانی را بر کشاورزان و دولت تحمیل کرد. در بخش جادهها نیز با مشکلات عدیدهای روبهرو هستیم که به طور طبیعی در فصول سرد بیشتر نمایان میشود، افزایش امکانات جادهای و امداد و نجات بهویژه در بخشهای کوهستانی حائز اهمیت است؛ فعال نبودن برخی پایگاههای امداد و نجات و عدم استقرار بهموقعِ تجهیزات راهداری گاه مشکلآفرین میشود، در دسترس بودن نمک و سایندهای مانند شن برای مقابله با یخزدگی در مواقع اضطراری گاه در برخی مناطق از یک موضوع ساده به یک معضل تبدیل میشود. باران و برف، دو نعمت بیمنت الهی هستند که بر اهالی زمین ارزانی شدهاند، هر چه برای استفاده صحیح و نگهداری از این نعمتها کوشش شود آمار حوادث ناشی از سیل و یخبندان پایین میآید، باران میآید و باید راهی برای جمعآوری آبهای سطحی یافت، باید با استفاده از تجربیات گذشته و استفاده از نیروهای کارآمد دانشجویی و محقق، مشکلات را کالبدشکافی و راه حل ارائه داد. برف میآید تا آلودگیها را بزداید و ذخیره آبی مطمئن برای کشتهای بهاره و تابستانه باشد، هر سال این دو نعمت الهی تقدیم ساکنان زمین میشود ولی هنوز نتوانستهایم از آنها به خوبی استفاده کنیم زیرا بیشتر از اینکه بهرهبرداری شوند؛ به هدر رفته و خسارت ایجاد میکنند. تشکیل ستاد دائمی مدیریت بحران در مازندران امری ضروری است، زیرا گاه با کمبود منابع آبی و خشکسالی در بهار و تابستان و گاه با سیل و یخبندان در پاییز و زمستان مواجه هستیم و از طرفی تغییر شرایط اقلیمی و نبود پایداری جوی در فصول سال میطلبد تا همیشه آماده مقابله با بلایای طبیعی باشیم. مدیریت هوشمندانه در قبال منابع طبیعی و انسانی استان مازندران و تلاش برای جذب بودجهها و اعتباراتِ ضروری با هماهنگی بیشتر نمایندگان دولت و ملت و تزریق هدفمند آن به زیرساختهای استان، از حوادث و مشکلات میکاهد و یاریگر مسئولان برای ارائه خدمات مناسب به جامعه است. و نکته پایانی اینکه به قول سعدی شیرازی علاج واقعه بعد از وقوع باید کرد/ دریغ سود ندارد چو رفت کار از دست/ به روزگار سلامت سلاح جنگ بساز/ وگرنه سیل چو بگرفت، سد نشاید بست. ---------------------------- گزارش: از آزاده بابانژاد ---------------------------- انتهای پیام/86001/ذ40
93/07/14 - 13:08
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]