واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۶ مهر ۱۳۹۳ (۹:۱۰ق.ظ)
آفرينش: رقابت اعتياد و بيكاري در جامعه و كم تحركي ما
به گزارش خبرگزاري موج، روزنامه آفرينش چنين نوشت:
بر اساس مطالعات وريشه يابي بحران هاي اجتماعي در كشورهاي بزرگ جهان، مواد مخدر در دهه آينده در زمره يكي از سه تهديد بزرگ پيشروي جامعه بشري ارزيابي شده است. در حال حاضر ايران نيز در دام اين بلاي خانمان سوز گرفتار شده است. بر اساس آمار هاي مختلف جمعيت مصرف کننده مواد مخدردر کشور از يک و نيم ميليون نفر تا هفت ميليون نفر متغير است(از معتادين به مواد مخدر تا کساني که تفنني مصرف مي کنند). اگر نخواهيم آمارهايي را که کشورمان را به عنوان اولين مصرف کننده مواد مخدر درجهان معرفي مي کند بپذيريم، بايد قبول کنيم که دومين کشور مصرف کننده مواد مخدر در جهانيم و اين جاي تامل و تاسف دارد.
بعضي ميگويند که ميزان اعتياد به اين دليل بالاست که مصرف مشروبات الکلي در ايران ممنوع است. اما براساس نظربسياري از پزشکان و مشاوران ترک اعتياد اکثريت غالب از کساني که مواد مخدر مصرف ميکنند، هرگز به مشروبات الکلي علاقه اي ندارند و به دنبال مصرف آن نبوده و نيستند.
دليل اصلي تا حد بسيار زيادي به وضعيت بد اقتصادي و نرخ بالاي بيکاري بستگي دارد که قشر جوان مملکت ما امروز با آن رو به روست. اشتغال و وضعيت بد اقتصادي دو مولفه تحريک کننده اعتياد درکشورهستند. بيکاري در جامعه امروز معضلي است که جوان ما را سرخورده مي کند. وقتي جوان با مشاهده زندگي پر زرق و برق طبقه اي خاص در جامعه و مقايسه وضعيت خود با آنها دچار يأس و نا اميدي نسبت به آينده مي شود، ديگر برايش مهم نيست تا از چه راهي مي تواند خود را به آن ايده آل برساند. لذا با توجه به فراهم نبودن امكانات براي همه كارجويان، مجبور به كسب درآمد از راههاي غير قانوني خواهد شد. مسلما با نبود فضاي لازم براي ايجاد اشتغال و عدم فراهم سازي فضاي کسب کار براي جمعيت جوان کشور، نمي توان انتظار داشت که آمار فروش و مصرف مواد مخدر دربين جوانان کاهش يابد.
البته قيمت ارزان مواد مخدر هم دخيل است، که آن هم بازمي گردد به روي آوردن بسياري از افراد براي توليد، قاچاق و فروش مواد مخدر جهت کسب درآمد بيشتر و جذب مشتري!. اينکه يک جوان بخواهد از بيکاري رهايي يابد و درآمد نسبتاً مناسبي کسب کند، بهترين انگيزه براي اغفال جوانان و آلوده شدن آنها درامر توليد و فروش مواد مخدر است. لذا هرچه توليد بيشتر شود مصرف کننده هم افزايش مي يابد!.
در طول يك دهه گذشته به ويژه چند سال اخير هر ساله با رشد دو برابري كشفيات مواد مخدر و همچنين مصرف دوبرابري آن روبرو بودهايم و براساس آمار درسال 92 در سراسر كشور570 تن مواد مخدر ومحرك مصرف شده است، درصورتي كه اگربا احتساب 15 هزار و 500 تومان بهعنوان قيمت ميانگين هر گرم مواد مخدر ميتوان دريافت که در هرروز حجمي معادل 24 ميليارد و 200 ميليون تومان براي تأمين مواد مخدر دركشورمان هزينه ميشود!. آيا اين مبالغ براي ايجاد اشتغال كافي نيست؟!. البته بعضاً ضعفهاي قانوني در برخورد با مصرف كنندگان و فروشندگان مواد مخدر نيز موجب شده تا متخلفان حاشيه نسبتاً امني براي خود بيابند. افزون براين، بايد به اين پرسش نيز پاسخ داد كه چه تعداد از معتادان و فروشندگان موادمخدر را ميتوان در زندانهاي محدود كشور حبس كرد؟ آيا اساساً با زنداني كردن يك معتاد و فروشنده مواد مخدر ميتوان ريشه اين معضلات اجتماعي را خشكاند؟! مسلماً چنين امري شدني نيست، پس بايد عوامل زمينه ساز بروز آفتي همچون اعتياد را دركشور شناسايي و روي آن كار كرد. درحال حاضر به زعم اكثر آسيب شناسان اجتماعي ريشه اصلي بروز اعتياد و گرايش به سمت توليد و توزيع مواد مخدر، مسئله اشتغال و بيكاري در جامعه ميباشد.
گسترش آمار بيكاري درطي چند سال گذشته و عدم وجود امكانات لازم براي اشتغال كارجوياني كه سن آنها به بالاي 35 سال رسيده است، مارا با شرايطي مواجه ساخته كه نزديك به 45 درصد زندانيان كشور به جرم مواد مخدر بازداشت شدهاند و 45 درصد هم به جرم سرقت در زندانها به سر ميبرند نكته قابل توجه اين است كه از مجموع زندانيان كشور 70 درصد گرفتار اعتياد هستند كه خود نشان ميدهد گروه قابل توجهي از اين اشخاص به منظور تامين مواد مورد نياز خود دست به سرقت ميزنند.
قاعدتاً نميتوان در كوتاه مدت اين معضل عظيم را برطرف كرد و ريشه آن را خشكاند، اما جلوگيري از اشاعه آن از ضرورياتي است كه نبايد از كنار آن به راحتي گذشت. لذا بهترين راه تسكين اين درد مسئله آموزش جامعه ميباشد.
آشنايي با مخدرهاي نوين ، آشنا کردن شهروندان با خطرهاي وحشتناک استفاده و آموزش نوجوانان براي روبرو شدن درست با آنها توسط آگاهي دهي همه جانبه، حداقل روند شيوع اعتياد را كند خواهد كرد. در اطلاع رساني مواد مخدر به ويژه نوع صنعتي آن ، نبايد صرفا کارشناسان و دست اندرکاران را مورد توجه قرار داد و از قشر نوجوان و جوان جامعه غافل شد. از اينکه در مورد قرص اکس ، شيشه و… در کتاب دانش آموزان ويا رسانههاي عمومي صحبت شود ، نبايد واهمه داشت!.
مشاهده مي کنيم که اعتياد، وضعيت اقتصادي، امنيت اجتماعي و اشتغال، همانند حلقه هاي به هم پيوسته هستند که اعتياد و اشتغال دو سر اين زنجير محسوب مي شوند. لذا تا وضعيت اشتغال و مشكلات معيشتي به عنوان اصلي ترين معضل و دغدغه جامعه تلقي گردد، بايد منتظر افزايش نرخ اعتياد، قاچاق و فروش مواد مخدر، سرقت و بسياري ديگر از معضلات اجتماعي بوده و چشم اميد به آموزش و ارتقاي سطح آگاهي جامعه داشت.
نويسنده: حميدرضا عسگري
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]