محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827407226
برای آنهایی که نمی‌توانند این مطلب را بخوانند کسی نیست که جای خالی را با دانش آموز فراموش شده پر کند!
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: برای آنهایی که نمی‌توانند این مطلب را بخوانند
کسی نیست که جای خالی را با دانش آموز فراموش شده پر کند!
بررسی ها نشان می‌دهد که بازماندگان از تحصیل کودکان هستند که هیچ حمایتی شامل حالشان نمی‌شود و به کل از یاد برده شده‌اند.
تابناک در مطلبی نوشت: از 77 میلیون نفر جمعیت فعلی کشور، بیست میلیون تن بی سواد مطلق یا کم سواد هستند و ماه مهر برایشان معنای متفاوتی با آنچه در ذهن ما نقش بسته، دارد؛ بیست میلیون ایرانی فراموش شده! با ترافیک شدید صبح و ظهر که دو روز است شهرهای بزرگ و کوچک را در بر گرفته، بعید است کسی فرارسیدن ماه مهر و آغاز سال تحصیلی را متوجه نشده باشد؛ فرا رسیدن موسم بهار علم و دانش که با جابجایی روزانه بیش از دوازده میلیون دانش آموز، شمار زیادی از معلمان و اولیای مدارس، جمعیت زیادی از دانشجویان و اساتید دانشگاه ها و دیگران، اثرات آشکار آن را در همه مناطق کشور می‌توان دید. اما هر چه آغاز سال تحصیلی، زندگی روزانه جمعیت بزرگی از کشور را تا نه ماه آینده دیگرگون خواهد کرد، کم نیستند افرادی که آسمان این روزها برایشان با روزهای سپری شده تابستان توفیری ندارد و چه بسا تیره تر هم به نظر می‌رسد؛ فراموش شدگانی که به هر دلیل یا تا کنون پایشان به مدرسه باز نشده یا اگر هم توفیق درس خواندن یافته باشند، مقطعی بوده، به چند سال بیشتر نکشیده و هرگز فرجام درخوری نیافته است.
از این رو می‌گوییم فراموش شده که شاهدیم تاکیدات موکد قانونی مبنی بر محق بودن تمامی افراد جامعه در بهره مندی از تحصیلات و الزام سواد آموزی که سازمانی چون نهضت سواد آموزی را بنا نهاده هم نتوانسته موجب دیده شدن این افراد شود تا در نتیجه در کمال تعجب بشنویم که از 77 میلیون ایرانی، حدود ده میلیون تن بیسواد مطلق‌اند و جمعیتی بیشتر از ایشان، کم سواد محسوب می‌شوند و تحصیلاتشان معادل دوره ابتدایی است. این در حالی است که اگر شمار نوزادان و خردسالانی که به سن تحصیل نرسیده‌اند را از جمعیت کل کشور کم کنیم، به یک حساب تقریبی درخواهیم یافت که چیزی حدود یک سوم افراد بالای شش سال جامعه از نعمت تحصیل بی بهره مانده‌اند. با این حساب هرچند شاید عجیب به نظر برسد، اما می‌توان مدعی شد که مجموع دستگاه ها و نهادهای موظف در امر آموزش و سوادآموزی در کشور یک سوم جامعه هدف خود را ندید گرفته‌اند. این نقصان بزرگ از این رو بیشتر جلب توجه می‌کند که بدانیم هیچ نهاد نظارتی‌ای پیگیر محل هزینه شدن بودجه سرانه در نظر گرفته شده برای آموزش این جمعیت بزرگِ فراموش شده نیست و علاوه بر آن، حتی آموزش دو سوم افراد جامعه که می‌توانند وارد مدارس شده و راهشان را تا باسواد شدن در این مسیر ادامه دهند، با مشکلات و کمبودهای زیادی دست به گریبان است. اما هرچه مسیر راه یافتگان به تحصیل با مشکلاتی مواجه است، در مقام قیاس با مسیری که بازماندگان از تحصیل به آن هدایت می‌شوند، به قیاس زشت و زیبا شباهت پیدا می‌کند چراکه بررسی ها نشان می‌دهد که بازماندگان از تحصیل یا کودکان کار هستند، یا کودکان بی سرپرست و بد سرپرست و یا معلولان جسمی و حرکتی. این در حالی است که اگر شمار افراد قرار گرفته در دسته آخر را اندک دانسته و فراهم آوردن پیش درآمدهای آموزش به ایشان را کمی سخت تر بدانیم، می‌بایست اذعان داشته باشیم که محرومیت دو دسته دیگر از تحصیل -یعنی کودکان کار و کودکانی که یا سرپرست ندارند یا سرپرستان نامناسبی دارند،- تنها به این دلیل رخ می‌دهد که نهادهای مختلف در انجام وظایف قانونی خود کوتاهی می‌کنند.
کافی است به یاد آوریم که کار کودکان بر اساس مستندات قانونی فراوان با ممنوعیت های زیادی مواجه است اما به رغم وجود این همه تاکیدات قانونی، آمارهای غیر رسمی حکایت از وجود هفت میلیون کودک کار در کشور دارد که شمار زیادی از ایشان را می‌توان کودکان خیابانی نامید و شرایطشان را وخیم تر دانست. البته مشکل برای کودکان بی سرپرست و بد سرپرست به نوعی بغرنج تر است چراکه قانون گذار هنوز نتوانسته نسخه موثری برای حمایت از ایشان تدارک ببیند و در نتیجه، این کودکان گاه قربانی مشکلاتی می‌شوند که محرومیت از تحصیل در قیاس با آنها چه بسا قابل اغماض باشد؛ حال آنکه هر عاملی مانع تحصیل کودکان شود، باز قصور مسئولان و نهادهای مختلف در مرتفع نشدن آن مشهود خواهد بود. بدین ترتیب هر ساله سال تحصیلی در حالی در ابتدای مهرماه آغاز می‌شود که جای خالی تعدادی از کودکان در کلاس های درس توجه هیچ نهادی را به خود جلب نمی‌کند، هیچ مسئولی در مواجهه با کودکان کار، چرایی غیبت ایشان در کلاس های درس را پیگیری نمی‌کند، آموزش و پرورش یا نهضت سواد آموزی تلاشی برای شناسایی دانش آموزان جا مانده از تحصیل نشان نمی‌دهند، ناظران اجرای قانون وقعی به قانون شکنی های متعدد در این عرصه نمی‌نهند و نهادهایی که می‌بایست حامی حقوق کودکان باشند، اینقدر به خواب سنگین فرو رفته‌اند که حتی برای حفظ ظاهر هم که شده، اقدامی انجام نمی‌دهند.
اینجاست که تعجبی ندارد چگونه شمار افراد بی سواد و کم سواد به عدد شگفتی آور بیست میلیون نفر رسیده و هرچه ضرورت سوادآموزی در جامعه به واسطه انفجار اطلاعات بیشتر احساس می‌شود و تحصیلات عالیه در سطوح مختلف رشد نشان می‌دهد، بر شمار بی سوادان و کم سوادان افزوده می‌شود چون کسی نیست که به فکر پر کردن جای خالی فراموش شدگان در کلاس های درس باشد!
مطلب فوق مربوط به سایر رسانه ها می باشد وخبر گزاری فارس صرفا آن را باز نشر کرده است بازگشت به صفحه نخست گروه فضای مجازی انتهای پیام/
لینک را کپی کنید
93/07/03 - 14:35
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]
-
گوناگون
پربازدیدترینها