واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۳ مهر ۱۳۹۳ (۰:۴۵ق.ظ)
آفرينش: تريبون آماده و فرصت هاي طلايي درنيويورک
به گزارش خبرگزاري موج، روزنامه آفرينش چنين نوشت:
حضور در نيويورک و استفاده از تريبون سازمان ملل درتمامي ادوار گذشته براي دولت ها فرصت مناسبي بوده تا براي نشان دادن نيات و اهدافشان از آن استفاده کنند. برخي از اين تريبون با چشماني بسته استفاده کرده و برخي با چشماني باز و دور انديش از آن فرصتي طلايي براي رساندن پيام نظام و ملت ايجاد مي کردند. سال گذشته حضور دکتر روحاني در اجلاس عمومي سازمان ملل پس سال ها يک ديپلماسي فعال و حرفه اي را به نمايش گذاشت و از اين حيث بارديگر شاهد ديدارهاي دوجانبه با سران کشورهاي بزرگ و تاثير گذار در عرصه بين الملل بوديم. اما حضور امسال رييس جمهوري در نيويورک سايه سنگيني برمذاکرات هسته اي انداخته است. از آنجا که در آخرين روزهاي منتهي به پايان مهلت توافق ژنو هستيم، رايزني ها و ديدارها ميان مقامات ايراني و کشورهاي 1+5 بسيار حائز اهميت است. فرسايشي بودن پرونده هسته اي ايران صرفاً برسر اختلافات سياسي است که تنها راه برطرف ساختن آنها استفاده از کريدورهاي سازمان ملل و ديدارهاي دوجانبه است، که تيم ديپلماسي کشورمان به خوبي از اين فرصت هاي بدست آمده نهايت استفاده را برده و با مقامات بلندپايه کشورهاي صاحب نفوذ در پرونده هسته اي رايزني کرده اند.
جداي از مسئله هسته اي، تغيير نگرش دستگاه ديپلماسي کشورمان به مسائل استراتژيک کشور بسيار حائز اهميت است. درپيش گرفتن رويه اي منطقي در رابطه با ديگر کشورهاي دنيا براساس احترام متقابل و تاکيد برمنافع دوطرفه، بسياري از بن بست هايي که موجب انزواي ايران گرديده بود را از بين برده است. هرچند برخي از گروه ها و گرايشات افراطي درپي وارونه نشان دادن گسترش تعاملات کشورمان با غرب هستند و آن را به منزله وادادگي تلقي مي کنند، اما بايد قبول کرد که امروز بسياري از تابوهاي گذشته در مورد ديدار و رابطه با مقامات کشورهايي که ده ها سال با آنها مراوده اي نداشتيم، شکسته شده و ديپلماسي کشور حرکت مناسبي در سه محور عزت، حکمت و مصلحت درپيش گرفته است.
امروز براي نقش آفريني در رويدادهاي جهاني بايد با ديگر صاحب نفوذان و نقش آفرينان مراوده داشت و حتي درصورت اختلاف در نگرش ها بايد خط ارتباطي ميان کشورها حفظ شود تا يک کشور مخالف به يک کشور متخاصم تبديل نشود. امروز بسيارند کشورهايي که با آمريکا و کشورهاي بزرگ اروپايي اختلاف دارند، اما رابطه ديپلماتيک آنها قطع نشده و با دسته بندي کردن منافع اختلافات خود را مديريت مي کنند. شايد ما با فلان کشور درزمينه سياسي مشکل داشته باشيم، اما نبايد حلقه هاي اتصال در حيطه هاي اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي، بهداشتي، محيط زيست، ورزشي و... ازهم گسسته وقطع گردد.
نکته اي ظريف در اين گسترش ديپلماسي جهاني ايران نهفته است که نبايد ازآن به راحتي گذشت. تاپيش از اين؛ مراودات و ديدارهاي بين المللي ما در نيويورک، محدود به کشورهاي ذره اي در آفريقا بود که به هيچ وجه درحد و اندازه ايران نبودند و هيچگونه نقشي در حل مشکلات ما با دنيا نمي توانستند داشته باشند. اما امروز ما براي حل مشکلاتمان با قدرت هاي بزرگ دنيا طرف حساب شده ايم و اي بسا غربي ها براي ديدار با مقامات کشور ما درصدد تا از هرفرصتي استفاده کنند . اگرامروز ايران با آمريکا، فرانسه و انگليس رايزني و گفتگو مي کند به منزله اين است که امکان همکاري براي رسيدن به منافع متقابل وجود دارد. اگر مسولان ما با انگليس در راستاي گسترش همکاري هاي منطقه اي گفتگو مي کنند، نشان مي دهد که جبهه غربي دريافته است که با اتکا بر مدل برد- برد مي توان با ايران درحل مشکلات جهاني همچون مقابله با تروريسم همکاري داشته باشد. وقتي ما در رابطه با آمريکا و انگليس تابوهاي سنتي را بشکنيم يعني به رشدي از عقلانيت رسيده ايم که مي توانيم با ساير کشورهاي دنيا براساس احترام متقابل و در سطوح مختلف رايزني داشته باشيم. نيويورک فرصتي طلايي است که درمقابل چشم جهانيان نشان دهيم که ما پيرو منطق و مذاکره براساس احترام متقابل هستيم. هرچقدر ما دامنه روابطمان با دنيا را گسترش دهيم، فرصت هاي بيشتري براي دستيابي به اهداف خواهيم داشت و از سوي ديگر بهانه مختلف جهت منزوي ساختن ايران در منطقه و جهان را ازبين خواهيم برد. شرط تحقق تمام اين مسائل وحدت رويه درميان جناح هاي مختلف سياسي در داخل مي باشد، تا منافع ملي را فارغ از منافع حزبي قلمداد کنند.
نويسنده:حميدرضا عسگري
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]