واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: فرهنگ برخورد مناسب با جانبازان شيميايي را نهادينه كنيم
من سال 61 عازم جبههها شدم و تا سال 64 كه در عمليات والفجر8 شيميايي شدم به طور مداوم و بدون وقفه در جبههها حضور داشتم. عمليات والفجر8 بهمن ماه 64 انجام شد. ما در منطقه و جلو جبهه در خط مقدم بوديم و عصر براي استراحت به آن سوي اروند كه خاك خودمان بود برگشتيم. صبح خيلي زود در گرگ و ميش هوا هواپيماهاي دشمن منطقه را بمباران شيميايي كردند. من يك لحظه اطرافم را نگاه كردم ديدم اطرافمان پر از گازهاي شيميايي شده. نه ماسكي داشتيم نه چيزي كه مانع ورود اين گازها به داخل بدنمان شود. تمام كساني كه آنجا حضور داشتند شيميايي شده بودند. حال من و ديگر رزمندگان خيلي بد بود. درد و سوزش و تهوع شديد و زيادي داشتيم. احساس ميكردم چشمهايم در حال سفيد شدن هستند و وقتي به اهواز رسيدم چشمانم هيچ جا را نميديدند. سفيدي محضي جلو چشمهايم آمده بود و نميگذاشت جايي را ببينم. پلكهايم هم تاول زده و روي هم آمده بود. بعد از مدت كوتاهي سنگيني پلكهايم را حس ميكردم و ديگر نميتوانستم چشمهايم را باز كنم. نيمساعت بعد از استنشاق گازهاي شيميايي بدنمان شروع به تاول زدن كرد و هر لحظه كه ميگذشت حالم بدتر ميشد. از سال 72، 73 گازهاي شيميايي شروع به اثر گذاشتن كرد. بعضي از اندامهاي داخليمان مثل سينهام همان لحظه اول آسيب ديده بود. دائم سرفه ميكردم كه هنوز ادامه دارد. حالا هم هنگام حرف زدن احساس سوزش و درد در حنجرهام ميكنم. من همان اول چشم سمت راستم را از دستم دادم. سردي و گرمي هوا رويم به شدت تاثير ميگذارد. در هر دو حالت خيلي زود مريض ميشوم. ريهام عفوني ميشود و بدنم به درد ميآيد. به دليل وجود نمك در عرق بدن، هنگام تعريق پوستم مدام ميسوزد. براي اينكه چشم ديگرم را از دست ندهم سال 75 از كرمان به تهران مهاجرت كردم. سكونت در تهران به دليل آلودگي هوايش فايدهاي نداشت و يك سال در شمال كشور زندگي كردم و آنجا هم توفيقي در بهبود شرايط جسمانيام حاصل نشد و در آخر با مشورت پزشك، ساكن استان البرز شدم. به اندامهاي داخلي بدنمان كه گاز رسيده، آسيب جدي وارد شده است. بخشهاي آسيبديده در هر جانباز متفاوت است. يكي ريههايش، يكي پوستش و ديگري حنجره و چشمهايش شيميايي شده و صدمه ديده است. اينها را گفتم تا از فرصت تريبون آزاد استفاده كرده و مردم و به خصوص نسل جوان را با مشكلات روزمره جانبازان شيميايي آشنا كنم. خيلي خوب است كه مسئولان با اطلاع رساني صحيح مردم را آگاه سازند تا در تعامل و رفتار با يك جانباز، به ويژه جانبازان شيميايي چه رفتاري بروز دهند. آنها كه اعصاب و روان هستند مشكلات خاص خود را دارند و آنها كه ريه و مجاري تنفسيشان آسيب ديده، قاعدتا بايد از اين لحاظ مراعات شوند و اطلاع رساني در اين خصوص ميتواند مؤثر باشد.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۳۱ شهريور ۱۳۹۳ - ۱۵:۴۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]