واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس گزارش میدهد
31 شهریور؛ روزی که فراموشناشدنی است
31 شهریور سال 1359 در حافظه تاریخی ملت ایران روزی فراموش ناشدنی است.
به گزارش خبرگزاری فارس از الیگودرز، در آستانه هفته دفاع مقدس قرار گرفتهایم. حادثهای که نقطه عطف تاریخ سراسر افتخار انقلاب اسلامی است و به عنوان یکی از مهمترین افتخارات این ملت همیشه افتخارآفرین تا همیشه تاریخ، جاودان میماند. آری، 31 شهریور سال 1359 در حافظه تاریخی ملت ایران روزی فراموشناشدنی است، دفاع مقدس سمبل اتحاد و همبستگی و مقاومت ملتی است که با نثار خون خود نشان داد در معادلات و محاسبات جهانی تنها ابزار و عوامل انسانی تعیینکننده نیست و جملههای آسمانی پیر و مراد عاشقان دلسوخته قانونی فراتر از محاسبات عقل بشری شد.
*31 شهریور روزی که فراموشناشدنی است بیشک حماسه دفاع مقدس و ویژگیهای بیبدیل هشت سال افتخار ماندگار نیاز به ساعتها سخن گفتن و شمارگان بسیار نوشتن دارد، اما یادی از آن بهانهای شد تا سرفصل دلنوشتهای باشد برای دیروز و ایام امروز، نسلهای سوم و چهارم انقلاب. جماعت عاشقی که برای خود نام نسل سوخته را برگزیدهاند، نسلی که در حقیقت سوخت تا پرتوش چراغ روشنی باشد برای نسلهای آینده انقلاب و تا افقهای دوردست بتابد و گرمابخش و امیدآفرین برای فرزندانی باشد که هنوز هم داستان عشق پدر را ندانسته و درک نکردهاند. آری، این نسل سوخت تا تشنگان دانستن را سیراب نماید و خونهای بر زمین ریخته مجاهدان راه خدا نهال انقلاب را آبیاری، تنومند و ثمربخش کرد. تا جایی که طوفانهای سهمگین در مقابلش سر فرود آورند، خونهای پاکی که به عنوان یکی از ارزشهای والا، پیوند ناگسستنی مردم با نظام اسلامی شد و حفظ حرمت این خونها در صیانت از انقلاب خلاصه شد.
روزگاری جنگ مهمترین دلمشغولیمان بود، قرار و آرام جایز نبود و این بیقراری هنگامی دوچندان میشود که در هیئتهای عزاداری برای مظلومیت حسین (ع) اشک بریزی و نخواهی از حادثه عظیم عاشورا و بیوفایی کوفیان درس بگیری، آن روز هم کربلا بود و عاشورایی دیگر در شرف وقوع. فرزندان یزید با بستن راه انقلاب نوپای فرزند حسین (ع)، ساز برپایی عاشورایی دیگر را کوک کردند و این قرار از یاران روحالله گرفت، یارانی که در خرداد سال 42 با رویاهای شیرین کودکی در گهواره خوابیده بودند و روزگاری علمدار قیام انقلاب خمینی (ره) شدند و زمانی هم اطاعت ولی امر را به جان خریدند و به ندایش لبیک گفتند تا همگان بدانند که حسین حسین گفتنشان ریا نیست و به جبران نبودشان در رکاب حسین یاریگر فرزند خلف او هستند. جنگ نابرابر پایان یافت و به خود آمدیم و افسوس خوردیم که چه آسان از غافله عاشقان بازماندیم. حال پس از سالها به یاد روزهای جنگ و جبهه و غافله عاشقان افتادیم و در این بین هنگامی که آن روزها را با امروز مقایسه میکنیم، شدیدا دلمان هوای شفیعخانی، شلمچه، حاج عمران، بوکان، شاخ شمیران، ارتفاعات گمو و... را میکند، یادش به خیر...
*یاد همه شهدا و 605 شهید الیگودرز به خیر 605 شهید دفاع مقدس الیگودرز که تا دنیا دنیاست بدهکار آنها هستیم و یقینا بدهکاری مسئولان بیشتر و وظیفهای به مراتب سنگینتر بر دوش دارند، آن هم بدان جهت که پست و مقام آنها مرهون جانفشانی پاکترین فرزندان این آب و خاک است و ابزار و امکاناتی هم برای ادای دین دراختیار دارند اما به راستی در این سالها آیا اقدامی در راستای پرداخت بدهکاری سنگین خود انجام دادهاند، یا اینکه هر روز بر این میزان بدهی افزوده میشود و بازپرداخت آن غیرممکن و... در این سالها مسئولان و کارگزاران فرهنگی چند برنامه برای معرفی جنگ و جبهه و شهدا دراین شهرستان برگزار کردهاند؟ شاید برخی از آنها جنگ را لمس نکرده و با آن بیگانه هستند اما عدم حمایت از کسانی که با پرداختن به تاریخ جنگ و معرفی شهدا و بازماندگان دفاع مقدس در تلاشند کمکاری و کمتوجهی برخی مدیران را جبران کنند، با چه هدفی انجام میگیرد؟ *همه ما به شهدا بدهکار هستیم آیا تا کنون سعی کردهایم به نسل امروز بگوییم میرشاکیها، زارعها، کاظمیها و نادریها و توکلیها و دیگر لالههای سرخ این دیار که بودند؟ آیا قصه سرداری را که پس از شهادت برادرش، جنگ را رها نکرد تا جنازه او را بازگرداند، در گوش نوجوانان و جوانان نجوا کردهاید؟ آیا تا به حال وصف شجاعت کمنظیر رسول نادری را برای آنها که نبودهاند و ندیدهاند، بازگو نمودهاید؟ به راستی چرا جوان امروز باید از قهرمانان پوشالی و غیرواقعی ماهوارهای الگو بگیرد و به بیراهه رود در حالی که داستان سراسر افتخار دلاوران این سرزمین در سینه همرزمانشان ناگفته باقی مانده و میرود که در سالهای آینده با نبودشان به فراموشی سپرده شود.
همه ما به شهدا بدهکاریم، اما مسئولان از ساماندهی قبور این عزیزان عاجز شده و ادامه اجرای عملیات طرح را به حال خود رها کردهاند. از وضعیت معیشتی جانبازان و ایثارگران و عدم رسیدگی و سرکشی به خانوادههای معظم شهدا هیچ نمیگویم تا عدهای گمان نبرند درد بچههای جنگ و خانوادههای معظم شهدا نان و نام است، اما برخی مسئولان چه زود فراموش کردند بچههای جنگ را و چه زود از یاد بردند سخن امام (ره) را که فرمود: «نگذارید پیشکسوتان جهاد و شهادت در روزمره زندگی خود به فراموشی سپرده شوند.» =============== گزارش از عباس شاهعلی =============== انتهای پیام/2304/گ۴۰
93/06/31 - 04:39
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 155]