واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: تاكتيك ائتلاف شبيه دوستي خاله خرسه!
نویسنده : علي رضايي
اصلاحطلبان در شرايطي كه گرفتار چنددستگيها و اختلافات گستردهاي هستند و اين روزها تشكل «ندا» بر لايههاي مشكلات رسوبكرده جبهه اصلاحات افزوده است، در تلاشند با سرپوش گذاشتن بر معضلات دروني، جبهه سياسي مقابل خود را كه شامل اصولگرايان ميشود، به شيوه نويني شبيه دوستي خاله خرسه به لبه پرتگاه اختلافات نزديك كنند. اعضاي اين جريان سياسي با خطكشي ميان اصولگرايان و تقسيمبندي آنان به «ميانه رو» و «افراطي» سعي ميكنند خود را حامي و همراه ميانهروهاي اصولگرا نشان دهند و با انتقادات كوبنده عليه كساني كه برچسب افراطي به پيشاني آنان كوبيدهاند، نوعي دودستگي را در جبهه اصولگرايان شكل دهند و از اين طريق جريان اصولگرايي را به نقد و اختلاف دروني وادار سازند. اوج تلاش اصلاحطلبان براي «تقسيمبندي اصولگرايان به چند دسته رودرروي يكديگر»، زماني نمايانتر ميشود كه سخنان و مصاحبههاي برخي از اصلاحطلبان را ميخوانيم كه حرف از ائتلاف اصلاحات با ميانهروهاي اصولگرا زدهاند و با نام آوردن از برخي اصولگرايان نظير حجتالاسلام ناطقنوري و علي لاريجاني تأكيد كردهاند براي انتخابات مجلس آينده بايد ائتلافي ميان جبهه اصلاحات با ميانهروهاي جبهه اصولگرا تشكيل شود!
غلامحسين كرباسچي دبيركل حزب كارگزاران در گفتوگويي با نشريه «صدا» درباره تشكيل مجلس دهم شبيه مجلس پنجم و تأكيد اصلاحطلبان بر اشخاصي مانند ناطق و لاريجاني و اينكه آيا اين ميتواند تاكتيك اصلاحطلبان باشد يا خير، گفته است: «بله، اگر اصلاحطلبان به اين نتيجه برسند و اگر ما واقعاً بخواهيم مسائل بحراني كشور را كه بعضي از آنها كمتر از شرايط جنگ نيست، با همدلي حل و فصل كنيم حتماً نياز داريم كه وحدت تاكتيكي يا حتي استراتژيك با كساني كه از نظر تحليل سياسي با آنها مخالف هستيم، داشته باشيم.» حميد قزويني عضو مجمع نيروهاي خط امام(ره) نيز در گفتوگو با يك خبرگزاري اصلاحطلب در پاسخ به اين سؤال كه آيا امكان دارد جريان اصلاحطلبي براي انتخابات مجلس دهم با جريان ميانهرو اصولگرايي در يك ائتلاف قرار بگيرند، گفت: «يكي از مراحل انتخابات در همه دنيا، ائتلاف ميان گروهها و احزاب است. ما در ادوار گذشته هم اين موضوع را شاهد بودهايم. اصولاً جريان اصلاحطلبي يك جريان اعتدالي است و احتمال اينكه اصلاحطلبان با جريانهاي ميانهرو به ائتلاف برسند ممكن است.»
مصطفي كواكبيان دبيركل حزب مردمسالاري هم در گفتوگويي با اشاره به انتخابات مجلس دهم تصريح كرد: «اگر ما ميگوييم ليست اصلاحطلبان به معناي آن نيست كه افراد بايد حتماً به عنوان چهره شاخص اصلاحطلبي در يكي از احزاب اين جريان حضور داشته باشند. اگر نيروهاي كارآمد و جوان و شايستهاي وجود دارند كه زمينه رأيآوري دارند، بايد از وجود آنها بهرهمند شويم. خط قرمز ما در انتخابات بايد تنها بحث عناصر افراطي باشد، حتي اگر فردي به معني واقعي كلمه اصولگرا باشد نيز ميتواند در ليست ما قرار گيرد چراكه ما ليست خود را اصلاحطلبي و تماميتخواهي تهيه نخواهيم كرد. اگر عدهاي بخواهند از هماكنون بناي بداخلاقي بگذارند، كار ناشايستي انجام دادهاند.» مشابه چنين سخناني بسيار فراوان طي هفتهها و ماههاي گذشته از زبان اصلاحطلبان ابراز شده كه در اين يادداشت فقط به سه مورد اخير آن اشاره كرديم. با نگاهي به تمام اين موارد ميتوان به چند نكته اساسي در چرخه تلاش اصلاحطلبان پي برد از جمله:
1ـ مبرا كردن جبهه اصلاحات از هرگونه عناصر افراطي آن هم در حالي كه تازه پنج سال از فتنه 88 و نقش برخي از اصلاحطلبان شاخص در حوادث پس از انتخابات دهم رياست جمهوري گذشته و هنوز مردم فراموش نكردهاند كه افراط و توهم برخي اصلاحطلبان، كشور را به مدت چند ماه گرفتار آتش اختلافات سياسي كرده بود و مشكلات بسياري را براي ملت به وجود آورد كه همچنان آثار برخي از آن مشكلات نظير تحريمها (كه ناشي از جري شدن دشمنان و همراهي آنان با براندازان بود) باقي است. بر اين اساس شايد بتوان يكي از دلايل تلاش آنها براي ائتلاف با اصولگرايان را استفاده همراه با منت از ظرفيت مثبت اصولگرايان جهت كسب رأي در انتخابات دانست. مزد اين ائتلاف هم اين است كه بعد از رأي آوردن هرگونه قصور و تقصير در مسير فعاليت را به گردن اصولگرايان بيندازند و خرابكاريهاي خود را اصلاحطلبي معرفي كنند.
2ـ اصلاحطلبان همزمان با مبرا دانستن خود از هرگونه عناصر افراطي در تلاشند تا هر چه بيشتر به دولت دكتر روحاني نزديك شوند تا اين حركت تاكتيكي، اثباتي باشد بر اينكه لباس اعتدال برازنده تن اصلاحطلبان است و مردم براي آنكه شاهد اعتدال فراگير در كشور باشند، چارهاي ندارند غير از روي آوردن به كانديداهاي جبهه اصلاحات در انتخابات. مديريت افكار عمومي توسط اين جماعت در حالي است كه از سوي ديگر هم در تلاشند تا براي برخي اصولگرايان اين ادعا را ثابت كنند كه هرگونه پيروزي در انتخابات در گرو ائتلاف با اصلاحطلبان است! ژست برتريجويي اين سياستمداران در شرايطي بر مردم و جبهه اصولگرايي عرضه ميشود كه آنها به مدت 10سال در انتخاباتهاي متعدد (از 82 تا 92) بنا بر دلايل مختلف از جمله افراطيگري، با ادبار عمومي مواجه شدند و با پايان يافتن دوران رياست جمهوري خاتمي به طور كامل از عرصه سياست و قدرت به دور بودند، حتي در دولت يازدهم نيز آنطور كه انتظار داشتند با حمايت و پشتيباني دكتر روحاني مواجه نشدهاند و فقط برخي از پستها و مديريتها به افرادي از آنان سپرده شده است.
3ـ اما هدف مهمتر آنان همانطور كه گفته شد، ايجاد اختلاف و منازعه كلامي ميان اصولگرايان است. به اين ترتيب كه با تقسيمبندي اصولگرايان به «ميانه رو» و «افراطي» و نام آوردن از برخي افراد جبهه اصولگرايي براي ائتلاف با اصلاحطلبان، ميكوشند تا ميان افراد شاخص اين جبهه سياسي سفره دعوا را پهن كنند، چنانكه افراد حاضر دور اين سفره مدام به سمت يكديگر انگشت اتهام را دراز كنند كه آقاي فلان با عملكرد خود باعث شده تا اصلاحطلبان به وي روي آورند! و اين در حالي است كه نه فلان آقا قصد ائتلاف با اصلاحطلبان را دارد و نه اصلاحطلبان در باطن عمليات سياسي خود، قصدي براي ائتلاف با فلان آقا دارند. اين ادعاها از سوي اصلاحطلبان به قول كرباسچي فقط در حد يك تاكتيك قابل ارزيابي است اما نه تاكتيكي در ايام انتخابات بلكه تاكتيكي ماقبل انتخابات، آن هم با هدف ايجاد تنش و درگيري دروني در جبهه سياسي رقيب. بر اين اساس اگر اصولگرايان هوشيارانه به مسائل بنگرند، بيش از هر زماني بايد به ضرورت اصل وحدت پي ببرند و البته در كنار اين ضرورت، اگر ضرورت ديگري به وجه تكليف در كار پيش آمد، سعي كنند در عين وحدت ميان خود و محوريت اصولگرايي، با اصلاحطلبان ميانهرو و معتدل (در ظاهر و باطن)، ائتلاف سياسي تشكيل دهند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۳۰ شهريور ۱۳۹۳ - ۱۷:۳۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]