محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832803613
دکتر میرقاسم مومنی دستاوردهای چهاردهمین اجلاس سران شانگهای
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: دکتر میرقاسم مومنی
دستاوردهای چهاردهمین اجلاس سران شانگهای
یکی از دستاوردهای اجلاس چهاردهم شانگهای، هماهنگی در مواضع مشترک در موضوعات منطقه ای، ازجمله عراق و سوریه است.
مهم ترین تحولات شانگهای در دهه ی گذشته با توجه به روابط سیاسی، نظامی و امنیتی آمریکا و اروپا، کم کم نظام سلطه ی یک جانبه ای در جهان در حال شکل گرفتن بود، که این امر، به دلیل عدم توانایی کشورهای دیگر و نبودن اتحادها و پیمان های دیگر بود. در این مرحله، پیمان شانگهای به رهبری چین و روسیه و کشورهای آسیای میانه تشکیل شد و در واقع پایه و اساس یک سازمان اقتصادی، نظامی و امنیتی شکل گرفت. در حال حاضر می بینیم که بعد از یک دهه، این پیمان در حال توسعه و نقش آفرینی منطقه ای و فرامنطقه ای است که نمونه ی آن، اجلاس اخیر دوشنبه بود و مصوبات، بیانیه ها و نتایجی که حاصل شد، به نوعی نقش این پیمان را در صحنه ی بین المللی به وضوح روشن کرد. شانگهای، سازمان جدید التاسیسی است و در چارچوب فعالیت های تعیین شده و اساسنامه فعالیت می کند. این سازمان سعی دارد به گونه ای حرکت کند که در راستای موضوعات مورد توافق کشورهای عضو قدم بردارد. پایه ی اصلی بنیان شانگهای براساس مسائل و تحولات اقتصادی بود و کم کم به خاطر برخی جریانات سیاسی و تروریستی در کشورهای مختلف، رویکرد امنیتی نیز به خود گرفت و سعی کرد در موضوعات امنیتی هم دخالت کند. در سال های گذشته، با مواضعی که شانگهای نسبت به افغانستان، عراق و خاورمیانه و شامات انجام داد، به نوعی به دنبال نقش آفرینی غیرمستقیم بود. چنانچه در بحران سوریه، روسیه و چین و ایران (به عنوان ناظر در این پیمان) در خصوص حفظ دولت قانونی بشار اسد در سوریه اقدام هایی کردند. در دو سال گذشته، همزمان با بحران های سوریه، داعش و بحران های دیگر در منطقه، اهمیت شانگهای در منطقه بیشتر شده است. همچنین کشورهای عضو شانگهای با توجه به بحران های پیش آمده و با توجه به شرایط سیاسی منطقه ای و جهانی، بیشتر به لزوم توسعه ی شانگهای و استفاده از پتانسیل های این پیمان در عرصه ی منطقه ای و بین المللی واقف شدند. ابعاد اهمیت شانگهای ابعاد سیاسی - امنیتی سازمان: چین و روسیه از اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل هستند و حق وتو دارند و این امر از نظر امنیتی و سیاسی، ظرفیت ها و پتانسیل های این پیمان را بالا می برد. از نظر سیاسی، پیمان شانگهای، پیمانی است که به نوعی می خواهد نقش سیاسی، امنیتی و اقتصادی در صحنه ی منطقه ای و بین المللی ایفا کند. گذشته از این، با توجه به خطر تروریسم و گروه های شبه نظامی در کشورهای مختلف، ( که با اهداف مختلفی در حال ایجاد اختلال در نظم و امنیت کشورها هستند)، شانگهای به عنوان پیمانی اقتصادی و نظامی، می تواند در عرصه ی مبارزه با تروریست و افراط گرایی نقش آفرین باشد. این مهم می تواند در شاخه های مختلف و با حضور کشورهایی چون روسیه، چین و ایران و سایر کشورهای منطقه ای در این پیمان، در بلندمدت، وضعیت جهان را از نظر امنیتی تعدیل کند. حوزه ی اقتصادی و نقش: موضوع اقتصاد، بحث مهمی در صحنه ی بین المللی است و نقش تعیین کننده ای در حوزه های مختلف بین المللی و امنیت بین الملل داشته است. شانگهای با توجه به عضویت کشورهایی مانند روسیه و چین (که در واقع قطب های اصلی اقتصادی و انرژی در جهان هستند)، به نوعی نقش آفرینی می کند. کشورهایی مانند روسیه که بزرگترین صادر کننده نفت و گاز در جهان است و چین به عنوان کشوری اقتصادی که کالاهایش در همه ی کشورهای جهان به فروش می رسد، عضو شانگهای هستند. با در نظر گرفتن این دو مسئله، می بینیم که شانگهای توان اقتصادی خوبی دارد. مهم ترین دستاوردهای برگزاری چهاردهمین اجلاس سران شانگهای در چهاردهمین اجلاس در دوشنبه، علاوه بر نشان دادن اتحاد بین هفت کشور، مذاکراتی بین نمایندگان این کشورها صورت گرفت و تبادل نظرهای اقتصادی رخ داد. روس ها با توجه به بحران اوکراین و تحریم ها بر ضد روسیه، سعی کردند از توان شانگهای جهت مقابله با تحریم ها و زیاده خواهی های آمریکایی ها استفاده کنند. در این بین، اولین دستاورد این اجلاس، اتفاق نظر در موضوعاتی چون فعالیت ها و پیمان های اقتصادی است. شانگهای می تواند زیاده خواهی ها و یک جانبه گرایی های آمریکایی ها و رفتارهای آن را نسبت به مسائل بین المللی و منطقه ای تعدیل کند. دومین دستاورد، در موضوع امنیتی و هماهنگی در مواضع مشترک در موضوعات منطقه ای ازجمله عراق و سوریه است. چنانچه بخشی از اجلاس شانگهای در دوشنبه محرمانه بود و افشا نشد؛ یعنی یک سری توافقات امنیتی انجام گرفت. از سوی دیگر، همکاری درخصوص تبادل اطلاعات، تبادل اقتصادی و تبادل همکاری های دوجانبه، از موضوعات مورد علاقه بین اعضای شانگهای و اعضای ناظر بود. چهارمین دستاورد اجلاس، مذاکره راجع به روند عضویت اعضای ناظر در این پیمان بود که مورد بحث و مذاکره قرار گرفت. البته بخشی از مذاکرات هنوز خبری نشده است و احتمالا یکی از مباحث مذاکرات، شرایط جذب اعضا در این پیمان بوده است. اهداف کشورهای مختلف از اجلاس شانگهای روسیه: روسیه سعی دارد قدرت، عظمت و نقشی را که در دوران شوروی داشته، دوباره بازسازی کند. در این بین با توجه به این که از نظر سیاسی، بازگشت به زمان شوروی غیرممکن است، بحث نفوذ در حوزه ی شوروی سابق مطرح می شود. روسیه و مخصوصا آقای پوتین قصد دارد که نفوذ در این حوزه ها را احیا کنند. گذشته از این، در شرایط فعلی و بعد از بحران اوکراین و تحریم ها و مشکلات فی مابین غرب و روسیه، مسکو بیشتر به این مسئله واقف شد که در وضعیت فعلی سیاست و اقتصاد جهان، آمریکایی ها می توانند با تحریم ها و برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت، روسیه را در تنگنای سیاسی قرار دهند. بنابراین برای فرار از این وضع و ایجاد حائلی بین خود، آمریکا و جهان غرب، سعی کرده با تقویت شانگهای و استفاده از پتانسیل های شانگهای، در مقابل آمریکا یارگیری نموده و یک تیم سیاسی، اقتصادی و امنیتی را تشکیل دهد تا در قالب شانگهای، به اهداف خود در منطقه و جهان برسد. به عبارت دیگر روسیه به عنوان یکی از اعضای مهم این پیمان، در نظر دارد با تقویت پیمان شانگهای و عضوگیری از کشورهای توانمند در پیمان، سازمانی متحد و منسجم از نظر امنیتی- اقتصادی در جهان ایجاد کند تا هم نقش آفرینی جهانی داشته و هم مانع از زیاده خواهی های آمریکا و اتحادیه ی اروپا در منطقه و جهان شود. اهداف حضور چین در پیمان شانگهای: چین به عنوان کشور تولید کننده و اقتصادی، بیشتر منافع اقتصادی راپیگیری می کند. از یک سو حوزه ی شانگهای بازار خوبی برای چین است، از سوی دیگر پکن می تواند از توان پیمان شانگهای و اعضای شانگهای در صادرات خود به جهان استفاده کند. یعنی این امر فرصت خوبی برای بهبود تجارت چین با جهان است. چین به عنوان کشوری قدرتمند، می تواند بخشی از نیازهای کشورهای عضو را تامین کند و بخشی از وابستگی این کشورها به غرب و آمریکا را کم کند. کشورهای آسیای مرکزی و حضور در شانگهای: کشورهای آسیای مرکزی پتانسیل خاصی در حوزه امنیتی، اقتصادی و نظامی دارند. پیمان شانگهای به نوعی بازسازی ارتباطات این کشورها با سایر کشورها است. کشورهایی مانند قزاقستان، تاجیکستان و سایر کشورهای آسیای میانه، با حضور در شانگهای سعی می کنند از پتانسیل های سایر کشورها جهت توسعه ی اقتصاد و تامین امنیت خود استفاده کنند. در این راستا ازبکستان با توجه به مشکلات سیاسی در داخل خود، بر این نظر است که حضور در شانگهای می تواند تثبیت کننده ی امنیت و توسعه ی اقتصادی این کشور شود. بنابراین ازبکستان سعی می کند با حضور در شانگهای، از پتانسیل های سایر کشورها جهت بازسازی اقتصاد خود و تامین منافع ملی خود در داخل و خارج از کشور، استفاده کند. در بعدی دیگر، قزاقستان به عنوان یکی از کشورهای مهم عضو شانگهای، موضوع امنیت، حفظ چارچوب مرزی و بومی و توسعه ی اقتصادی را دنبال می کند. در این بین، با توجه به این که اقلیتی از روس ها در قزاقستان زندگی می کنند و ممکن است مشکل اوکراین در این کشور تکرار شود، قزاقستان می کشود امنیتش فراهم گردد. در این میان شانگهای نیز تلاش کرده تضمینی از روسیه نسبت به اقلیت های روس تبار قزاقستان بگیرد تا مسئله ی اوکراین و کریمه در این کشور تکرار نشود. نگاه اعضای ناظر شانگهای رویکردها و خواسته های هند از شانگهای: هندی ها نیز بیشتر از منظر اقتصادی به شانگهای نگاه می کند. آنها شانگهای را به عنوان محلی برای منافع اقتصادی و صادرات خود می بینند و سعی دارند با حضور در این پیمان، بتوانند از بازار کشورهای عضو شانگهای استفاده کند. پاکستان و افغانستان: پاکستان و افغانستان با نگاه امنیتی، مبارزه با تروریست و تبادلات اقتصادی، به شانگهای نگاه می کنند. نگاهی اعضای شانگهای به گسترش دامنه ی اعضا شانگهای در حال حاضر به توانمندی خاصی رسیده است و در حال افزایش توان خود است، لذا نیاز به کشورهایی دارد که بتوانند این سازمان را تقویت کنند. به همین دلیل اعضای شانگهای سعی دارند با تغییر در اساسنامه، بتوانند اعضای جدیدی را به عضویت بگیرند و از پتانسیل کشورهای دیگر، در راستای اهداف تعیین شده برای این سازمان، استفاده کنند. در این راستا از آنجا که ایران توانمندی سیاسی، امنیتی و اقتصادی زیادی داشته و نقش مهمی در خاورمیانه و منطقه دارد، مد نظر برای عضویت است. حضور ایران در شانگهای می تواند مناسبات و توانمندی شانگهای در موضوعات امنیتی، سیاسی و اقتصادی را تقویت کند. در واقع ایران به عنوان پلی جهت ارتباط با خاورمیانه، عراق، افغانستان و سایر کشورهاست. همچنین بخشی از حفظ امنیت منطقه ای می تواند با هماهنگی ایران انجام شود و سدی در مقابل نفوذ و توسعه طلبی آمریکا در منطقه ی خاورمیانه باشد و البته توانمندی این کشور در حوزه ی انرژی و نفت و گاز نیز مهم است. در دو سال گذشته، همزمان با بحران سوریه، داعش و بحران های دیگر در منطقه، کشورهای عضو شانگهای با توجه به شرایط سیاسی منطقه ای و جهانی، بیشتر به لزوم توسعه ی شانگهای و استفاده از پتانسیل های این پیمان در عرصه ی منطقه ای و بین المللی واقف شدند. در مجموع می توانیم بگوییم ایران دارای توانمندی اقتصادی، سیاسی و امنیتی در منطقه است و حضور این کشور در شانگهای می تواند در تقویت و دستیابی به اهداف این سازمان مفید واقع شود. چنانچه یکی از موضوعات مورد بحث در اجلاس اخیر، ایران و شرایط عضویت دائم در شانگهای بود. نقش شانگهای در نظام بین الملل و جهان بعد از فروپاشی شوروی و تک قطبی شدن جهان به رهبری آمریکا (و همکاری اروپا)، کشورهایی مانند چین، هند و برزیل در صحنه ی بین المللی حضور یافتند. در این شرایط شانگهای می تواند مانع از یک جانبه گرایی آمریکا در اهداف سیاسی و نظامی شود تا آمریکایی ها نتوانند با توجه به اهرم های قدرتی که در اختیار دارند، با بهانه های مختلف (همان طور که به افغانستان و عراق حمله کردند و به بهانه ی مبارزه با داعش، قصد حمله به سوریه را دارند) به کشورهای مختلف حمله کنند. یعنی این سازمان می تواند زیاده خواهی ها و یک جانبه گرایی های آمریکایی ها و رفتارهای آن را نسبت به مسائل بین المللی و منطقه ای تعدیل کند. گذشته از این، شانگهای سازمانی جدیدالتاسیس بوده و راهی طولانی را طی نکرده است. در شرایط فعلی با توجه به گسترش تروریسم و مشکلات در صحنه ی بین المللی، شانگهای می تواند با حضور کشورهای مهمی همچون ایران، نقش آفرینی بین المللی و منطقه ای داشته باشد. این سازمان می تواند نقش جهانی ایفا کند. چنانچه در اجلاس اخیر دوشنبه یکی از برنامه های مورد نظر، بحث ارتقای توانمندی های شانگهای و حضور آن در برخی از مناسبات منطقه ای بود تا بتواند به عنوان بازویی اجرایی، در عرصه ی جهانی وارد و بحران ها را مورد بررسی قرار دهد و از یک جانبه گرایی آمریکایی ها جلوگیری کند. نگاه کنونی اروپا و آمریکا به شانگهای اروپا شانگهای را به عنوان یک سازمان منطقه ای جدید التاسیس می بیند که توان کشورهای آن هنوز کم است. آمریکایی ها می دانند که کشورهای عضو شانگهای دارای قدرت جهانی و هسته ای هستند. در این حال آمریکا با خیلی از کشورهای عضو شانگهای رابطه دارد و به همین دلیل خیلی احساس خطر نمی کند. اما برخی از آمریکایی ها نگران هستند که شانگهای کم کم به سمت مسائل امنیتی – اقتصادی روی بیاورد و منافع بلند مدت آمریکایی ها را به چالش بکشد. همچنین از توسعه ی شانگهای نگرانند و معتقدند که شانگهای می تواند در بلندمدت خطری برای آن ها باشد.به همین خاطر به شدت بر مسائل شانگهای نظارت می کنند و سعی میکنند به نوعی با اعضای شانگهای ارتباط داشته و با آن ها همفکری کنند. آینده ی سازمان شانگهای و متغیرها و عواملی در آینده ی نقش شانگهای اینکه شانگهای تا چه اندازه قصد دخالت در مسائل اقتصادی – امینتی را دارد، مهم است. اکنون روس ها در شانگهای به دنبال سازمانی منطقه ای و توانمند هستند تا بتوانند در مقابل ناتو از آن استفاده کنند. آ نها می خواهند تا بتوانند در مناسبات منطقه ای و جهانی از وجود شانگهای در رسیدن به اهداف و تقابلاتی که با آمریکا دارند، استفاده کنند. در این بین، با توجه به این که اکثر کشورهای عضو شانگهای، عضو آسیا هستند و با کشورهای خاورمیانه ارتباط دارند، اگر شانگهای قدرتمند عمل کند، می تواند نقش مفیدی در خاورمیانه داشته باشد. همچنین اگر سیاست های شانگهای براساس برنامه ی بلندمدت مشخص شده باشد، می تواند نقش مهمی در منطقه و به ویژه در خاورمیانه داشته باشد. دکتر میرقاسم مومنی کارشناس اوراسیا انتهای متن/
93/06/26 - 07:07
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]
-
گوناگون
پربازدیدترینها