واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
فرهنگ و ادب > رسانه
یکصد و دومین شماره «نگاهنو» منتشر شد
یکصد و دومین شماره مجله «نگاهنو» با آثار و گفتارهایی از مسعود کوهستانینژاد، مصطفی ملکیان، بهومیل هرابال، غلامحسین صدریافشار، حورا یاوری، ضیاء موحد، آبتین گلکار، محمدرحیم اخوت، مرتضی هاشمیپور و جلیل دوستخواه منتشر شد.
به گزارش خبرنگار مهر، این شماره نگاهنو با «نامهها» و معرفی برندگان هشتمین دوره جایزه مهتاب میرزائی آغاز میشود. بخش ویژه این شماره به «انقلاب مشروطیت: ریشهها، دستاوردها، و پیامدها»ی این انقلاب اختصاص داده شده است با مقالههایی از فهیمه علیبیگی، سید محمود سادات، سیمین فصیحی، محمدحسین خسروپناه، مسعود کوهستانینژاد، داریوش رحمانیان، رحیم رئیسنیا و علی میرزائی. بخش «مقالهها»ی این نشریه با مقالهای آغاز میشود با عنوان «لمبتن و سیاست در ایران ...» که فخرالدین عظیمی بر پایه پژوهشی سترگ و زمانگیر آن را نوشتهاند. نویسنده در این مقاله ویژگیهای فردی و پیشینه خانوادگی و تحصیلی و سوابق اداری و دانشگاهی و سیاسی لمبتن و بهویژه حضور او در ایران و فعالیتهایش در دوره رضاشاه و دوره محمدرضاشاه را به پشتوانه اسناد معتبر مورد بررسی قرار داده و بر نقش لمبتن در برنامهریزیهای تبلیغاتی علیه دکتر مصدق و زمینهسازی کودتای 28 مرداد ماه 1332 با ارائه شواهد و دلایل تأکید کرده است. مقالههای بعدی این بخش عبارتند از: «زندگی، فکر، و نوشته» ترجمه مصطفی ملکیان، «از قصر تا برازجان» که یادی است از دکتر حسن مرندی، مترجم و ویراستار پیشکسوت که سالهای محکومیت سیاسی خود را در زندان قصر (تهران) و به صورت تبعید و زندانی در برازجان گذراند. گزیدهای از چند نامه او خطاب به همسرش را نیز در این بخش میخوانید. «عاشق فوتبالم، ولی از فقر نفرت دارم!» که بر پایه گزارش «جنبش جهانی توسعه» و با در نظر گرفتن تأثیرات برگزاری جام جهانی فوتبال 2014 بر اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور برزیل نوشته شده است، از دیگر مقالههای این بخش است. موضوع اصلی این مقاله این است که 32 کشور شرکتکننده در این مسابقات (از جمله ایران) از نظر تولید دیاکسیدکربن (آلودهکننده محیطزیست)، حضور زنان در مشاغل حاکمیتی (مانند وزارت، وکالت)، وضعیت شاخصهای توسعه انسانی، میزان هزینههای نظامی در هر سال، و اینکه سازوکار قوانین مالیاتی حاکم بر وضعیت کسانی که از پرداخت مالیات در کشور خود میگریزند و به «بهشتهای مالیاتی» روی میآورند، چه کیفیتی دارد (کثیفترین کشور: سوئیس!) با همدیگر مقایسه شدهاند. به هر کشور با توجه به موارد یاد شده امتیازی داده شده، در نتیجه کاستاریکا به رتبه یکم رسیده است. بقیه کشورها نیز در رتبههای دوم تا سیودوم قرار گرفتهاند. در واقع حرف اصلی این مقاله این است که فوتبال نباید ما را از آنچه در کشورها میگذرد غافل کند. فوتبال حربهای در دست سرمایهداران است که فرصت پرداختن به مشکلات اساسی جهان امروز را از ما میگیرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]