واضح آرشیو وب فارسی:فارس: حجتالاسلام والمسلمین احمد مبلغی:
افعال، اوضاع و افکار جزو اصناف سهگانه حریم خصوصی هستند
رییس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس شورای اسلامی گفت: ما میتوانیم فعل، وضعیت و فکر شخص را جزو حریم خصوصی درنظر بگیریم که ورود به این حریم و یا افشای یکی از آنها روا نیست.
به گزارش خبرگزاری فارس از قم به نقل از روابط عمومی مرکز تحقیقات اسلامی مجلس، حجتالاسلام والمسلمین احمد مبلغی طی سخنانی پیرامون ضرروت توجه به حفظ حریم خصوصی افراد اظهار کرد: حریم خصوصی در اسلام زیرساخت جدی و اغماض ناپذیر برای «معنویت»، «تربیت» و «جامعه سازی» است، لازم است حوزههای علمیه تا دیر نشده است به سمت «موضوع شناسی حریم خصوصی» و «معیار شناسی تجاوز به آن» و «محدوده این تجاوز» و «تطبیق آن بر فضای مجازی» به پیش بروند. وی ادامه داد: هر امر پوشیده نگهداشته شده شخصی، حاکی از علاقه نوعی شخص به مستور بودن آن است به همین دلیل نباید به دنبال احراز علاقه شخصی وی به مستور بودن آن بود. مبلغی در ادامه بیان کرد: ما میتوانیم فعل، وضعیت و فکر شخص را جزو حریم خصوصی در نظر بگیریم که ورود به این حریم و یا افشای یکی از آنها روا نیست. استاد حوزه علمیه قم افزود: اما اینکه فعل، وضعیت و اندیشه افراد در چه زمانی جزو حریم خصوصی و چه زمانی حریم عمومی است و مرز این دو حریم کجاست به ظرف تحقق آنها که اجتماعی و یا غیراجتماعی است، بستگی دارد. رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی ادامه داد: ظرف اجتماعی به این معناست که این سه در جامعه تحقق پیدا میکند یا ظهور دارد و ظرف تحقق غیراجتماع آن است که فعل یا وضعیت یا فکر شخص بهگونهای است که هیچکس غیر از خودش به آن دسترسی و آگاهی ندارد و این جزو حریم خصوصی است. وی اظهار کرد: فعل واقع از سوی شخص در ظرف اجتماع را میتوانیم به دو دسته تقسیم کنیم؛ یک بار بهگونهای است که جوانبی از فعل قابل مستور نگه داشته شدن است و صاحب فعل آن را مستور نگه میدارد، اگر کوشش شود جوانب مستور نگهداشتهشده افشا شود این افشاگری تجاوز به حریم خصوصی است. استاد حوزه علمیه قم یادآور شد: مقصود از جوانب مستور نگه داشته شده آن جوانبی است که شخص مایل به اخفای آن است، نه مکشوف شدن آن؛ بهویژه آنکه با افشای این جوانب صورت فعل انجام گرفته در جامعه عوض شده و شخصیت فرد لکهدار شود. مبلغی گفت: در این صورت با وجود اینکه این فعل در ظرف جامعه رخ میدهد باید آن را جزو حریم خصوصی بهحساب آورد؛ اگر چه وقتی فعل در ظرف جامعه رخ میدهد بهمعنای آن است که بهصورت مکشوف در حال انجام است ولی طبعا پوشیده داشتن نسبت به جوانب و ابعادی از آن است. وی یادآور شد: در کنار ایندو، افعالی وجود دارد که بهتنهایی مربوط به خود شخص نیست، بلکه مربوط به او و اطرافیان اوست، که مصداق بارز آن خانواده اوست. اگر محیط خانوادگی را امری بین وضعیت فردی محض و اجتماعی محض بگیریم، میتوان از آن به حالت نیمهاجتماعی تعبیر کرد. رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس در پاسخ به این سئوال که اگر احراز نکنیم فرد خواهان مخفی نگه داشتن امری است یا نه، آیا مکشوف کردن آن یا رفتن به سمت کشف آن تجاوز به حریم خصوصی تلقی میشود گفت: هر امر پوشیده نگه داشته شدهای به صورت نوعی حاکی از علاقه شخص به مستور بودن آن است؛ چه آن که پوشیده داشتن آن یک امر عقلایی و عرفی است، بههمین دلیل نباید به دنبال احراز میل شخص او به اخفاء آن بود. آیتالله مبلغی گفت: با این بیان، معیاری برای حریم خصوصی پیدا میشود و آن اینکه نفس رصد کردن و رفتن به سمت امور نامکشوف، تجاوز به حریم خصوصی تلقی میشود چون فرد را در معرض مسائلی قرار میدهد که مستور نگه داشتن آن برای صاحب حریم، مطلوب و مورد درخواست و علاقه او است. استاد حوزه علمیه قم با طرح این سوال که آیا حریم خصوصی نسبی داریم گفت: مقصود از حریم خصوصی نسبی امور مربوط به یک فرد است که به دلایلی برای افرادی از جامعه مکشوف شده است. آیا کوشش برای فهم این مسائل و کشف آنها که طبعاً به دامنه آگاهان به یک وضعیت خصوصی میافزاید، تجاوز به حریم خصوصی است؟ وی افزود: اصولاً مکشوف شدن امور مربوط به حریم خصوصی برای عدهای نمیتواند مجوز تجاوز به این حریم باشد، چون این تجاوز شما را از یک وضعیتی مطلع میکند که فرد خواهان مستور نگهداشتن آن است و طبعاً اگر هم برای عدهای مکشوف شده باشد، وی خواهان آن است که دامنه این انکشاف بیشتر نشود از این رو در اینجا تجاوز به حریم خصوصی صدق میکند. آیت الله مبلغی یادآور شد: حریم خصوصی مطلق بهمعنای امر نامکشوف شده به صورت کامل است؛ یعنی کاملاً خصوصی است، بهعبارتی وضعیت عینیت یافته آن خصوصی محض است. اگر این امر کاملا خصوصی برای عدهای مکشوف شد، از حالت خصوصی بودن خارج می شود؛ ولی برای شما که به سمت آن میروید، همچنان حریم خصوصی است؛ چون معیار خصوصی بودن نسبت به شما صادق است. در این صورت حریم خصوصی نسبی به حساب آید. وی یادآور شد: در هر حال کوشش برای دستیابی به امور داخل در حریم خصوصی، تجاوز به این حریم است؛ چه برای برخی افراد انکشاف پیدا کرده یا نکرده باشد. بهعبارتی حرمت تجاوز به حریم خصوصی براساس ادله خاص خود ثابت است و بههیچ وجه نمیتوان از آن عبور کرد. انتهای پیام/2258/ع40
93/06/24 - 11:15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]