تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867862305
سستی نسل امروز، علت اصلی کاهش جمعیت
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
سستی نسل امروز، علت اصلی کاهش جمعیت
برای تغییر دیدگاه جامعه برای فرزندآوری، می بایست در گام نخست به سراغ نخبگان جامعه رفته و تفکر، بینش و منش آن ها را تغییر دهیم.
با توجه به قانون جدیدی که پیرامون سیاست های جمعیتی در مجلس شورای اسلامی تصویب شد، آرا و نظرات گوناگونی از سوی کارشناسان در مورد این مسئله مطرح شده است. این نکته که بسترسازی های قانونی برای تسریع در تحقق سیاست های جمعیتی موثر است برهیچ کس پوشیده نیست اما بررسی مسایل دیگر در این باره نشان می دهد فرهنگ سازی جدی دراین حوزه پیش نیاز هراقدامی است. با دکتر حبشی کارشناس و مشاور مسایل خانواده در این باره به گفتگو نشسته ایم و چالش های فرزندآوری در نسل جوان را بررسی کرده ایم. این گفتگو را درادامه می خوانید. بالاخره در سطح قوانین موانعی که برای ازیاد نسل دیده می شد دچار دگرگونی هایی شده است. البته در همین سطح نیز به نظر می رسد اقدامات تا نتیجه بخش بودن فاصله زیادی دارند ولی سوال این است که آیا می توان به همین راهکارهای قانونی دل خوش کرد؟ به تعبیر دیگر چطور می توان در این زمینه نتیجه محسوسی را به دست آورد؟ غفلت در قانون و به خصوص فشار به وسیله قانون برای کنترل ازدیاد جمعیت، کار بسیار غلطی بود اما بنده مسئله را فقط در قوانین نمی بینم. یعنی این گونه نیست که اگر قانون عوض شود، الزاما تغییر محسوسی در جامعه به وجود آید. زمانی که قانون در مجلس تصویب شد تا فرزندان چهارم به بعد، از مزایای اجتماعی و اقتصادی محروم شوند، مسبب اصلی کاهش جمعیت این قوانین وضع شده جدید نبود، بلکه عامل اصلی و اثرگذار در این بخش، فشار روانی موجود در جامعه بود؛ به شکلی که اگر خانواده ای سه یا چهار فرزند می آورد، افراد جامعه به آن ها می گفتند: «چه خبره این همه بچه! چه طور می خواهید این بچه ها را تربیت کنید؟! » زمانی که بر تمام در و دیوار شهر نوشته شده “فرزند کمتر، زندگی بهتر” و رسانه ها و کارشناسان ما در این زمینه دائما اصرار می ورزیدند، اثر اجتماعی خود را در جامعه گذاشت به گونه ای که آوردن بچه زیاد را نوعی ناهنجاری و هنجارشکنی می دانستند، و در این زمینه صرف قانون گذاری اثرگذار نبود. مهم این است که کارشناسان و کسانی که مرجع اجتماعی رجوع مردم بودند، و یا هر کسی که می خواست ژست و قیافه انسان های با فرهنگ را در بیاورد، در مورد آسیب های فرزند آوری در حوزه های مختلف اقتصادی، تربیتی و اجتماعی مطالبی را منتشر می کرد. متاسفانه همه کسانی که ادعای کار کارشناسی داشتند، بر روی این مسئله تمرکز کرده و پیرامون آن محتوا تولید کرده و برای اینکه بر چست بی سواد بر آن ها نچسبد، هیچ مقابله ای با این مسیر غلط انجام ندادند. لذا جمع کثیری از اساتید و کارشناسان هجمه ای را خواسته یا ناخواسته درست کردند که هیچکس در محیط جامعه جرئت مخالفت با این فضا را نداشت. در حال حاضر هم ما نیازمند همان هماهنگی و همراهی عموم کارشناسان و اساتید حوزه و دانشگاه هستیم تا موج عظیم اجتماعی و فرهنگی فرزند آوری را ایجاد کنند، و گرنه این قوانین و حتی برخی تشویقی های دولتی به تنهایی، خیلی کارگشا نخواهد بود. به عبارت دیگر قانون مجلس مولد بچه نیست، مگر اینکه همانگونه که مثل قبل فرزند زیاد آوردن عیب و توهین حساب می شد، در حال حاضر، تعداد کم فرزندان در خانواده، خلاف عرف و عقل و یک ناهنجاری به حساب بیاید. عده ای زمان آغاز یارانه ها گفتند، شاید به خاطر یارانه ها، خانواده ها به فرزند آوری روی آورند، ولی اثری نداشت! حتی همان طرحی که احمدی نژاد برای تولد هر فرزند مطرح کرد که یک میلیون تومان می دهیم، باز هم هیچ موجی ایجاد نکرد. درست است این طرح پیگیری نشد، اما به نظر من اگر پیگیری هم می شد، موجی ایجاد نمی کرد؛ چرا که خانواده ها با خود می گفتند، ما این یک میلیون تومان را فقط باید برای زایمان فرزندمان خرج کنیم و بعدش دیگر تمام می شود. لذا این قوانین نیستند که اثر گذارند، بلکه موج و انتظار اجتماعی است که توسط بخش نخبگان صورت می گیرد و اثر اصلی را در جامعه می گذارد؛ به همین خاطر مقام معظم رهبری با تشخیص دقیق و هوشمندانه نقطه اثر، از نخبگان و مراجع فرهنگی و اجتماعی خواستند که در این زمینه کار کنند. نکته دیگر هم ساختار روانی و تصور جامعه است، زمانی که جامعه در این زمینه مقاومت دارد، قانون نمی تواند اثر گذار باشد. الان تصور جامعه این است که بچه زیاد زحمت است، تربیت شدن کار بسیار سخت و زمان بری است در حالی که ما وقت نداریم. نکته اصلی این است که جامعه برای والد شدن، و برای پدر و مادری شوق ندارد، گاها با برخی از والین مواجه می شوم که اعلام خستگی و ناتوانی می کنند، بعد زمانی که سوال می کنم که چند تا بچه دارید، می گوید، یکی. این امر نشان می دهد که نسل امروز نسل سستی است، اینگونه او نمی تواند بار فرزندآوری را بردارد. نخبگان جامعه که سال ها تفکرات آن ها در این مسیر شکل گرفته است، چطور تغییر خواهد کرد یا به تعبیر دیگر در یک سیر منطقی چگونه می توان دیدگاه ها را اصلاح کرد؟ این مسائل نیاز به تبیین دقیق و صحیح فکری و بنیادی دارد، این در حالیی است که هنوز برخی از کارشناسان این حوزه، موضوع را مبنایی بررسی نمی کنند، بلکه فقط به اثرات آن توجه می کنند. یعنی زمانی که در مورد تولید نسل و فرزند آوری تحقیقات و مقالاتی انجام می شود تمرکز موضوعات بیشتر بر مباحث اقتصادی مثل سیر کردن شکم فرزند و پول درس و تحصیل و مشکلات تربیتی است و از بررسی و بینش مبنایی باز می ماند؛ در حالی که اگر به این موضوع مبنایی نگاه کنند نتیجه حاصل از مبانی و اثرات آن، همراهی و تایید فرزند آوری است. حال گاها دیده می شود که افرادی به خاطر همسو شدن با این جریان، حمایت هایی دارند، اما چون با مبانی و اصول آشنایی کامل و کافی ندارد، حمایتی سطحی و از سراحساس انجام می دهند، که می تواند اثر این کار فرهنگی عظیم را کم کند. به نظر من به جای اینکه اول به دنبال فرهنگ سازی برای عموم مردم برویم، می بایست در گام نخست به سراغ نخبگان جامعه رفته و تفکر، بینش و منش آن ها را تغییر دهیم. به عنوان مثال شما در فلسطین مشاهده کنید، در جنگ قبلی 22 روزه مردم غزه 120هزار نفر بودند و در کمتر از سه سال حدود 180هزار نفر شدند، این تعداد افزایش در این بازه زمانی بسیار زیاد است. علت این کثرت سریع موالید این است که جمعیت را نماد حضور، مقاومت، عزت و شرف و مبارزه ملی خودشان می دانند، در حالی که در کرانه باختری این طرز تفکر وجود ندارد، در نتیجه به دنبال ازدیاد نسل نبوده اند. در برخی کشور ها و حتی کشور خودمان برخی از مذاهب و گروه ها چون در اقلیت هستند، با انگیزه های گوناگون از جمله گسترش فرهنگ خود و یا بعضا به خاطر مبارزه هم که شده، به دنبال فرزند آوری هستند. در مقابل؛ مردمی که با مذهبی دیگر و اکثریت جامعه را تشکیل می دهند، به دلیل اینکه هدف مشخصی را دنبال نمی کنند، به فکر تولید نسل نمی افتند در نتیجه حرکتی اجتماعی صورت نمی پذیرد و می بایست انگیزه جامعه را در فرزند آوری بالا برد؛ به صورتی که اگر جامعه متوجه شود که نسل او از میان خواهد رفت، آن زمان است که احساس رسالتی بزرگ پیدا و بعد تلاش می کند که موانع را از سر راه بردارد و در نهایت ابزار و شرایطش را فراهم می کند، اینجاست که دولت و مجلس باید ورود کنند و به این حرکت اجتماعی سامان دهند. به نظر شما راهکار اصلی و اساسی برای درآمدن از این جوّ فراگیر «فرزند کمتر، زندگی بهتر» در جامعه، چه کار بنیادینی می بایست انجام داد؟ مهمترین عامل بازدارنده افزایش جمعیت، سست بودن نسل فعلی جامعه است، از جمله نشانه های این سستی در نسل امروز این است که حاضر نیستند زیر بار مسئولیت های بزرگ و سنگین بروند و دائما به دنبال فرار از کارهای سخت و پر زحمت هستند. منشا این مسئله سستی، در سبک زندگی جامعه ایرانی است؛ چرا که در چند سالی اخیر معیارهای ایرانی اسلامی که در جامعه وجود داشته، کمرنگ شده و جامعه ما از معیارهای اسلامی خودش فاصله گرفته است. به عنوان مثال در سبک زندگی فعلی، افراد تمایل دارند کاری با درآمد فراوان، مشقت ناچیزانجام دهند. در همین راستا برای افزایش جمعیت می بایست در جامعه به دنبال تربیت انسان هایی مقاوم، با جرئت و با صلابت باشیم تا در نتیجه این سستی بر طرف شود و ثمره آن مسئولیت پذیری و در نهایت فرزند آوری باشد. منبع: رصد انتهای متن/
93/06/24 - 06:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها