محبوبترینها
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
بگ خرید تبلیغاتی راهی نوین برای معرفی برند شما
10 اشتباهی که ممکن است هنگام خرید هدایای تبلیغاتی انجام دهید
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1801627186
اوباما بی دقتی کرد/ امریکا به ایران نیاز دارد
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
رویترز:
اوباما بی دقتی کرد/ امریکا به ایران نیاز دارد
اوباما نامی از "ایران" نبرد. با این حال در صحنه عراق، ایران بازیگر نقش مرکزی و نفوذی قوی و گسترده در دولت حیدر العبادی و شبه نظامیان شیعه و کرد دارد. واشنگتن به عنوان بخشی از استراتژی خود علیه داعش به ارتقای روابط خود با تهران نیاز دارد.
به این مطلب امتیاز دهید
به گزارش سرویس سیاسی جام نیوز، خبرگزاری "رویترز" (Reuters) در نوشتاری به قلم "ویلیام کوانت" به تحلیل سخنان چهارشنبه شب رئیس جمهور امریکا پرداخت و درباره سخنرانی "باراک اوباما" نوشت: «باراک اوباما رئیس جمهوری امریکا، چهارشنبه شب سخنانی ایراد کرد که برای مردم امریکا، که اعتماد خود را به فرمانده کل قوای آمریکا از دست داده اند، طراحی شده بود.»
نویسنده مقاله رویترز بر این باور است که، «بیشتر این سخنرانی درباره موضع گیری او بود؛ ما محکم و قاطعیم، وارد میدان می شویم، پیروز می شویم، اما همه این ها را نه با پوتین پوشان نیروی زمینی، بلکه با نیروی هوایی مان، و با همکاری دوستان و متحدان مان انجام می دهیم.»
ویلیام کوانت می‌افزاید: «اوباما وعده داد که این مأموریت تکرار آنچه در افغانستان و عراق روی داد (یعنی جنگ های دوران جورج بوش) نخواهد بود- بلکه بیشتر به عملیات علیه "القاعده" شباهت خواهد داشت – فراموش نکنید که "اسامه بن لادن" در این عملیات کشته شد!- و به شیوه بمباران های هوایی مداوم اسلام گرایان افراطی در "سومالی" و "یمن" است.»
نویسنده مقاله می‌نویسد: «اما رئیس جمهوری باید بداند که نمی توان با داعش مانند شورشیان سومالی و یمن رفتار کرد. موجب اصلی نگرانی از داعش آن است که این گروه، برخلاف گروه‌های مسلح خشن دیگر، محل مشخصی ندارد. [این] دولت، [مانند] جنینی است که حکومت بر مناطق وسیع سنی نشین عراق و سوریه را تازه آغاز کرده است. به همین دلیل نمی توان آن را با بمباران به ورطه فراموشی و نابودی راند، و کافی نیست که رهبر اصلی آن را با یورشی ماهرانه و حساب شده از مکانش بیرون کشید، چنان که در پاکستان شاهد بودیم.»
ویلیام کوانت در ادامه مقاله خود می‌نویسد: «برای بازپس گرفتن سرزمین های تحت اشغال داعش به چکمه پوشان زمینی نیاز است. اما رئیس جمهوری گفته است این چکمه پوشان از ما نخواهند بود. پس از کجا می آیند؟»
به اعتقاد او، «عراق مورد آسان تری است. بغداد دولتی جدید یافته که می تواند به بازسازی نیروهای حافظ امنیت و جذب نیروهای پیشمرگه کرد در شمال کشور و برخی طایفه های سنی در استان انبار قادر باشد.»
نویسنده رویترز بر این باور است که «هرچند که در حال حاضر این از مقوله امید است تا واقعیت. اما آمادگی نیروهای زمینی عراق برای مقابله با نیروهای داعش امری بسیار خطیر است. بویژه وقتی نبرد بر سر موصل، دومین شهر عراق، در مرکز اهمیت قرار گیرد. در نهایت با از دست دادن موصل بود که پرده از اهمیت خطر این پیکار جویان کنار رفت و با بازپس گرفتن موصل است که نخستین نشانه عمده برگشتن بخت از دولت اسلامی پدیدار می شود.»
ویلیام کوانت در پاسخ به این پرسش که آیا این امر عملی است؟ می‌گوید: «به نظر من آری. اما تنها در صورتی که برخی شرایط مهیا باشد. که آن هم چیزی بیش از صرفاً کار کردن با دوستان و متحدان و انجام بمباران‌های بی خطر است.»
وی در مقاله خود می‌نویسد: «با این حال مهم آنست که در قدرت داعش مبالغه نکنیم. داعش شاید حدود ۲۰ هزار سرباز مسلح داشته باشد که در چند محل استراتژیک -و مهم تر از همه، در موصل عراق و در رقه در سوریه- پراکنده اند. افرادشان خشن و بی رحمند و تاکنون موفقیت شان تا حد زیادی مدیون تفرقه دشمنان و روحیه پایین نیروهای عراقی و سوری بوده است- اما شکست ناپذیر نیستند.»
ویلیام کوانت، می نویسد: «واشنگتن نیاز دارد برای گردآوردن ائتلافی از نیروهای قادر به برگرداندن مسیر در عراق، همراه با پشتیبانی هوایی امریکا، در بیرون چارچوب "دوستان و متحدان" روابطی برقرار کند. باید از کشورهای سعودی، حاشیه خلیج فارس، و ناتو و خلاصه طرف هایی که جان کری وزیر خارجه دل به لطفشان بسته، فراتر برود.» نویسنده مقاله با انتقاد از نطق اخیر اوباما می نویسد: «اوباما در سخنانش نامی از "ایران" نبرد. با این حال در صحنه عراق، ایران بازیگر نقش "مرکزی" است. ایران نفوذی "قوی و گسترده" در دولت جدید "حیدر العبادی" و شبه نظامیان شیعه و کرد عراق دارد که همه آنان با داعش مخالفند. بسیج مؤثر این نیروها بدون دست کم همکاری خاموش با ایران، کاری دشوار است.» وی می افزاید: «بنابراین، دولت اوباما، به عنوان بخشی از مذاکرات جاری واشنگتن با ایران درباره مسئله اتمی، باید برای تعیین چگونگی جنگ با داعش -نخست در عراق و بعد در سوریه- با ایران وارد مذاکراتی شود که به زبان دیپلماسی "جانبی" خوانده می‌شود اما بسیار کلیدی است. واشنگتن به عنوان بخشی از استراتژی حساب شده خود علیه داعش به ارتقای روابط خود با تهران نیازمند خواهد شد.» ویلیام کوانت توافق با ایران بر سر برنامه هسته‌ای در چندماه آینده را امکان پذیر دانسته و می‌نویسد:. «این توافق به جای خود بسیار حیاتی ست. اما گامی مهم در ساختن اردوگاهی علیه داعش نیز هست.»
کوانت می نویسد: «در استراتژی مبارزه با این جهادی ها، بخش مربوط به سوریه پیچیده تر است، که بخشی از آن به دلیل آنست که خود واشنگتن هرگونه تعامل با رژیم سوریه را به عنوان بخشی از استراتژی خود قرار داده است.»
وی بر این باور است که، «اوباما در سال ۲۰۱۱ از سر بی دقتی اعلام کرد: "اسد باید برود". اما هیچ برنامه ای برای عملی کردن آن نداشت. او هنوز هم به این شعار چسبیده است، هرچند که اکنون برای بیشتر ناظران روشن شده که این رژیم سقوط نخواهد کرد؛ و حکومت بشار الاسد، رئیس جمهوری سوریه، قادر به نبردی مؤثر با داعش نخواهد بود مگر آن که جنگیدنش با جنگجویانی که واشنگتن بر آن ها برچسب شورشیان میانه رو زده، به پایان رسد.»
نویسنده مقاله رویترز در ادامه یادآور می شود: «رژیم اسد، بی سروصدا، در واقع در حال مذاکره با شورشیان بر سر انجام یک سلسله آتش بس در نواحی غربی سوریه، به استثنای حلب است -که نبردی سهمگین در آن جریان دارد-. این نبرد هدیه ای برای داعش شمرده می شود. ما و دوستان و متحدان ما -و برخی از مخالفان ما (روسیه، ایران، چین)- باید به ایجاد نوعی آتش بس اولیه میان شورشیان و رژیم سوریه در منطقه حلب - با پشتیبانی نیروی هوایی آن که مورد تحریم های بین المللی قرار گرفته- و با این درک که اولویت برای هردو طرف شکست دادن داعش است، نائل آییم. امکان دارد سازمان ملل هم قطعنامه ای صادر کند. رژیم اسد و شورشیان میانه رو هم باید برای آغاز گفت و گوهای جدی برای انتقال قدرت سیاسی تحت فشار قرار گیرند.» وی در ادامه می افزاید: «البته در گفت و گوهای ژنو در اوایل سال جاری، این طرح به طرزی ولرم مطرح شد و به جایی نرسید. اما آن مذاکرات مربوط به قبل از آشکار شدن خطر داعش بود. بدون چنین مذاکراتی سوریه احتمالاً به بلای جنگ داخلی طولانی و سراسری گرفتار خواهد شد. لبنان در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ را به یاد آورید...»
ویلیام کوانت می‌نویسد: «در صورت شکست داعش در سوریه -پس از شکست آن در عراق- چارچوبی برای ایجاد دولتی قانونی در سوریه لازم خواهد آمد. یعنی دولتی که همه بخش های جامعه سوریه- علوی ها، مسیحیان، سنیان و کردها- در آن مشارکت داشته باشند.» وی می‌افزاید: «این همچنین به این معنی ست که کشورهای بیگانه ای چون ترکیه و عربستان سعودی نیز باید از اشتیاق خود برای سرنگون سازی خاندان اسد و واسطه گانی چون ایران دست بردارند. مصر و روسیه نیز باید برای رساندن رژیم اسد به نقطه ای که انتقال سیاسی فراگیر و اساسی را ممکن سازد، دست به کار شوند.» کوانت می‌نویسد: «درسی که باید از گسترش سریع خطری چون داعش آموخت آن است که وقتی دولت های رسمی به ورطه سقوط می رسند، مانند آن چه در سوریه، عراق، یمن، لیبی، سومالی و سودان جنوبی شاهدیم، رویداد های ناخوشایندی روی خواهد داد. دست کم، دولت های قانونی- مانند آنچه در ترکیه، الجزایر، مراکش، تونس، مصر و ایران وجود دارد- درجه ای از نظم و امنیت را در کشورشان برقرار می کنند. برخی از آنها حتی اندکی آزادی و آبادی نیز برای مردم خود فراهم می‌آورند. در هیچ یک از آنها نمی‌توان آن خشونت ویرانگری را مشاهده کرد که اکنون دارد عراق و سوریه را- که زمانی دولت هایی سرفراز بودند- درکام خود فرو می بلعد.» 104
۲۳/۰۶/۱۳۹۳ - ۰۷:۳۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
سیاسی
پربازدیدترینها