محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832380949
شیشه پدیده جدید میان فوتبالیست ها
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: شیشه پدیده جدید میان فوتبالیست ها
متاسفانه استعمال شیشه بین فوتبالیستها رو به افزایش است . شیشه ارزان نیست، اما مصرفکننده تمام هستیاش را میدهد تا یک روز بیشتر دوام بیاورد. شادی‌اش شکستنی است، خوشبختی‌اش کم‌دوام است، لبخندش شیشه‌ای است.شیشه ارزان نیست، اما این باعث نشده که مصرف آن کم باشد. بو ندارد و مصرفش کار سختی نیست. کسی بسادگی نمی‌فهمد. اولش فرد را تبدیل می‌کند به یک آدم خوش مشرب و پرانرژی که قدرت جابه‌جا کردن کوه‌ها را دارد. افسردگی را می‌کشد و به او قدرت میدهد ساعت‌های طولانی کار کند، اما چه می‌شود که در عرض چند ماه، شیشه تمام رگ‌های روح و حیات آدم را می‌برد و خون افسردگی را در تنش جاری می‌کند؟ دیگر بدون مصرف نمی‌خواهد حرف بزند، نمی‌خواهد راه برود، نمی‌خواهد بخوابد و نمی‌خواهد زنده بماند.به گزارش تابناك ، خبرهای موثقی از مصرف شیشه توسط برخی فوتبالیستها شنیده می شود و متاسفانه هر روز بر تعداد انها افزوده می شود.کسی که شیشه مصرف می‌کند هر چه زمان می‌گذرد، تحملش در برابر مواد بیشتر می‌شود. بدبین می‌شود، از کاه کوه می‌سازد، از کوره در می‌رود و احساس می‌کند از طرف ناشناسی کنترل می‌شود. مسأله اسفناک رواج استعمال شیشه (آمفتامین) بین فوتبالیستها برای پایین آوردن وزن است. آماری که بین فوتبالیستها شایع شده واقعاً نگران کننده است. اگرچه پیش از این هم بارها در مورد اعتیاد فوتبالیستها مطالب و آماری منتشر شده است، اما هیچ گاه به نظر بحث این قدر جدی نبوده و حداقل به جامعه شوک وارد نکرده است.به نوشته قدس دقیق ترین، جالب ترین و جسورانه ترین آمار را یک بار ابراهیم افشار (روزنامه نگار باسابقه) طی گزارشی در روزنامه جهان فوتبال منتشر کرد که باعث ایجاد بلوایی زودگذر شد. او آنجا از این گفته بود که حتی در تیم ملی هم چندین نوبت ملی پوشان پیش از بازی های بزرگ موادی را بمبی کرده بودند و البته موفق هم شده بودند که نتیجه ها را عوض کنند. پیش و پس از این مطلب هم گزارشهایی در مورد اعتیاد شدید ستاره های سابق در دوران بازنشستگی منتشر شد. حتی مصاحبه هایی هم با همین ستاره ها انجام دادند که بخشی از گنداب فوتبال را شور دادند و البته زود هم این گنداب باز راکد شد. در اغلب این گزارشها اگر موارد استفاده تفریحی توصیف می شد، اما این بار داستان کمی فرق می کند. هم در نوع ماده استفاده شده و هم در چرای استفاده. این بار حرف از پایین آوردن وزن با استفاده از «شیشه» است. در همین فصل آماده سازی تیمها، چندین مورد شایع شد که فوتبالیستها برای رسیدن سر وزن از این ماده استفاده کرده و حتی پرونده ای در این خصوص در کمیته انضباطی در حال تشکیل است.
یکی از مربیان لیگ برتری در این خصوص داستانهای جالبی تعریف می کند که البته تأسف برانگیز هم هست. این مربی که هدایت یکی از تیمهای شهرستانی سقوط کرده را برعهده داشته؛ می گوید: پارسال دو بازیکن برای تست دادن، به تمرینات ما آمدند که وزنشان دو برابر من بود وقتی دلالها این بازیکنان را آوردند، گفتند که وزنشان زیاد است، اما با تمرینات اختصاصی و فشار خیلی زود به سر وزن می رسند. این دو بازیکن اگرچه سر تمرینات تیمی از زیر کار در می رفتند، اما در کمتر از دو ماه وزنشان را نصف کردند. با این حال رفتارهایشان هم دچار تغییرات زیادی شد که ما را مشکوک کردند. در یکی از اردوها ما سرانجام فهمیدیم که آنها از شیشه برای کم کردن وزن خود استفاده کرده اند. این مربی اضافه می کند: پس از اینکه از شر این بازیکنان راحت شدیم در رادیو شنیدم که چندی بعد یکی از آنان که سابقه قهرمانی با تیمش در جام حذفی را هم داشت، به علت استعمال زیاد شیشه اقدام به خودکشی کرده است. البته امسال هم از اردوی یکی از تیمهای تهرانی که در خارج از پایتخت برگزار می شد، خبرهایی در این خصوص به بیرون درز کرد. گفته می شد، یکی از چپ های این تیمها برای رسیدن به شرایط وزنی مناسب در اتاق خود، شیشه مصرف می کرده که کادر فنی متوجه می شود و خبر خیلی زود به تهران می رسد و... در اردوی سایر تیمها هم کم و بیش چنین اتفاقاتی افتاد، بخصوص در اردوهای خارجی که البته به دلایل مختلفی همگی مسکوت مانده اند. اما چرا شیشه؟ یکی از پزشکان تیمهای لیگ برتری می گوید: بله متأسفانه این مسأله دردناک حقیقت دارد و ما هر روز بیش از گذشته شاهد شایع شدن استعمال این مواد در بین ورزشکاران و بخصوص فوتبالیستها هستیم که مهمترین دلیلش مصرف راحت و بازدهی بالای آن است. وی می گوید: «آمفتامین» به دلیل قیمت ارزانش به راحتی قابل تهیه است و بر خلاف موادمخدر دیگر موقع استفاده بوی آنچنانی هم ندارد. ضمن اینکه استفاده از آن به دلیل سادگی در هر جایی امکان دارد. در مورد فوتبالیستها بیشتر مکانهای استفاده در اتاقها و حتی ماشین های شخصی شان بوده است. وی در مورد کاهش وزن به محض استفاده از این ماده می گوید: این ماده علاوه بر اینکه بر روح و روان فرد تأثیر دارد، روی تغییرات وزنی بدن نیز بسیار مؤثر است. البته زمان شروع کم کردن وزن در افراد گوناگون با توجه به شرایط بدنی متفاوت است. بعضی ها بلافاصله و بعضی ها با مدت زمان بیشتری پس از استعمال شروع به کم کردن وزن می کنند. وی ادامه می دهد: البته در فوتبالیستها به دلیل وضع مالی خوبشان با خورد و خوراک مناسب می توان جلوی تابلو شدن ظاهر را گرفت و به همین دلیل آنان رغبت بیشتری به استفاده از این ماده نشان می دهند. با این حال مواردی داشتیم که به دلیل اعتیاد شدید دچار مشکلات روحی و روانی شدید شده اند. اغلب مربیان لیگ برتری روی این نکته تأکید دارند که شاگردانشان به دلیل وضع مالی خوب مدام در پارتی های شبانه و میهمانی های مجردی شرکت می کنند و آنجاست که برای اولین بار با مواد مخدری مثل شیشه آشنا می شوند. این مواد مخدر بدون توجه به عوارض جانبی شان به دلیل لذت هایی که در افراد به وجود می آورد اول بار به صورت تفریحی و بعد به صورت اعتیاد از سوی ستاره ها مورد استفاده قرار می گیرند. جالب اینکه اینگونه موارد بیشتر در بین فوتبالیستهایی دیده می شود که برای بازی در باشگاه های طرف قرار داد مجبور می شوند شهر خود را ترک کنند و در شهری دیگر به صورت مجردی زندگی کنند. به عنوان مثال در مشهد طی چند سال گذشته شایعات زیادی در مورد بازیکنان غیر بومی تیم های لیگ برتری این شهر شنیده شد که در یکی دو مورد باشگاهها مجبور به اخراج این بازیکنان البته با ذکر عنوان دلایل دیگر شدند.
آنچه مسلم است، اینکه نمی توان وجود چنین اپیدمی را انکار کرد، اما با توجه به اثبات سخت این گونه موارد، ورود به حیطه آن برای مراجع ذی صلاح تا جمع نشدن مدارک کافی مقدور نیست. به نظر، همین دلیل هم می تواند یکی از دلایل مهم استفاده فوتبالیستها از این گونه مواد باشد. به هر حال آزمایشی هم مخصوص مشخص شدن این نوع اعتیاد فعلاً در باشگاه ها و فدراسیونها انجام نمی شود و تنها راه اثبات گیر افتادن ورزشکاران در هنگام استعمال است که آن هم با توجه به روابط پشت پرده موجود در این گونه پرونده ها خیلی مؤثر نیست. در دنیای ورزش بارها و بارها در مورد اعتیاد ستاره های بزرگ به مواد مخدر شنیده بودیم. از جرج بست و مارادونا بگیرید تا مایکل فلپس وتایسون همه و همه در دام اعتیاد گرفتار شده بودند اما برای تفریح . هیچ گاه نشنیدیم که آنان برای وزن کم کردن یا رسیدن به شرایط ایده آل بدنی به مواد مخدر روی آورده باشند. آنها در دوران حرفه ای خود با تمرین به هر آنچه می خواستند رسیدند نه با استفاده از مواد مخدر. ظاهرا استفاده از مواد مخدر برای وزن کم کردن برای اولین بار است که در دنیا توسط فوتبالیست های ایرانی ابداع می شود. ابداعی که احتمالا معضل بدتری از دوپینگ در ورزش ایران خواهد بود. در سیستم اعصاب مرکزی، رشته‌های عصبی مستقیم به هم وصل نیستند. بین انتهای سلول قبلی با ابتدای سلول بعدی فضای بسیار کوچکی وجود دارد که به این فضا در اصطلاح پزشکی سیناپس می‌گویند. برای این که یک سلول عصبی بتواند پیامی را به سلول دیگر انتقال بدهد، باید از انتهای خود ماده‌ای به داخل این فضای کوچک ترشح کند. این ماده روی گیرنده هایی که ابتدای سلول بعدی قرار دارند می‌نشیند و به این ترتیب پیام منتقل می‌شود. در سیستم عصبی انواع زیادی از این ماده وجود دارد که ترشح هر کدام منجر به علائم خاصی می‌شود. دوپامین و سروتونین دو نوع از این ماده هستند که مصرف شیشه یا مواد محرک باعث افزایش ترشح آنها در مغز می‌شود و اگر در نسبت ترشح آنها اختلال ایجاد شود، بیماری‌هایی مثل افسردگی یا دوقطبی ایجاد می‌شوند. آنهایی که رو به مصرف شیشه می‌آورند دنبال احساسی هستند که از ترشح این مواد ایجاد می‌شود یعنی خوشی و لذت زیاد. همین طور هم می‌شود، چون کسی که به مصرف شیشه رو می‌آورد، اولش علائم خیلی خوبی را تجربه می‌کند. تجربه‌های لذت بخش با شدت بیشتری احساس می‌شوند. قدرت تمرکز و اعتماد به نفس بشدت بالا می‌رود و مصرفکننده خطر را از خود دور می‌داند. حس می‌کند هیچ چیز نمی‌تواند آزارش بدهد. همین موقع است که به دیگران هم علاقه پیدا می‌کند. مهربان و صمیمی و خلاقیتش زیاد می‌شود. اگر تا دیروز نمی‌توانست یک خط شعر حفظ کند، شاعر می‌شود. دست و دلباز می‌شود. وقتی حس می‌کند دیگر خوشی از این بیشتر نمی‌شود، تصمیم می‌گیرد خوشی‌اش را زود به زود تمدید کند. بعد هم که دیگر این همه خوشی برایش کم است. می‌خواهد همیشه خوش باشد. این است که مصرفش را زیاد می‌کند.
پرواز شیشه‌ایشیشه‌ای که در حال حاضر در بازار قاچاق مواد محرک ایران وجود دارد، بیشتر به شکل کریستال‌های ریز و شبیه شکر است که در تکه‌های کوچک یک لوله پلاستیکی جاسازی شده و سر و ته آن بسته می‌شود. این ماده به شکل‌های دیگر بلورهای شفاف و تیز و... هم عرضه می‌شود. نام اصلی این ماده آیس به معنای یخ است. این ماده وقتی در مجاورت حرارت قرار می‌گیرد، مثل یخ بخار می‌شود. شیشه از رده آمفتامین‌هاست و خاصیت محرکی دارد. مت آمفتامین که از مشتقات کلاسیک آمفتامین است، در آزمایشگاه‌های غیرقانونی از داروهای ساده و ارزان ساخته می‌شود. شیشه به شکل‌های مختلف خوراکی، تزریقی یا استنشاقی و تدخینی مثل سیگار استفاده می‌شود.پرحرفی شیشه‌ایشاید شنیده باشید که عده‌ای این ادعا را مطرح می‌کنند که شیشه تنها محرک است و اعتیاد جسمانی ایجاد نمی‌کند. در واقع، قاچاقچیان مواد با این شعار که شیشه مرفین ندارد پس اعتیادآور نیست، مصرف آن را تبلیغ می‌کنند، اما واقعیت این است که شیشه یک ماده محرک بسیار اعتیادآور است و حتی در بسیاری از مقالات پزشکی، قدرت اعتیاد زایی آن را بیشتر از مواد محرکی مانند کوکائین می‌دانند. کریستال پودری سفیدرنگ، بدون بو و تلخ است که براحتی در نوشابه‌های الکلی و غیرالکلی حل می‌شود، اما نباید این واقعیت را انکار کرد که اثرات اولیه شیشه به شکلی است که فرد را بسرعت به خود جذب می‌کند. در مراحل اول، شیشه تنها یک محرک بسیار قوی است که باعث رفع خستگی، احساس شادابی و سرخوشی می‌شود و در مراحل بعدی تبدیل به یک توهم‌زای بسیار شدید می‌شود و این توهم چنان شدید است که حتی خود مصرف کنندگان هم از توصیف آن عاجزند. در ماه‌های اول مصرف غالب آنها از لذت بردن بسیار زیاد، داشتن سطح بالایی از انرژی، خلاقیت فراوان ذهنی و... می‌گویند که تا مدت محدودی برایشان قابل کنترل است. ولی پس از گذشت مدت زمانی از مصرف، تمام این مسائل از کنترل مصرفکننده خارج می‌شود تا جایی که نه‌تنها کنترل این مسائل بلکه کنترل کوچک‌ترین مسائل حیاتی هم از اختیار او خارج می‌شوند و فرد مصرفکننده احساس می‌کند دیگر بدون مصرف شیشه قادر به انجام هیچ فعالیتی نیست یا انجام هیچ فعالیتی بدون مصرف شیشه برای او لذت بخش نیست. حالاتی مثل هیجان‌زدگی، بی‌تابی، تکلم صحیح و تند، کاهش خواب و اشتها و افزایش فعالیت‌های فیزیکی همچنان وجود دارد اما همه اینها مقدمه ورود به مراحل بعدی است.لاغری شیشه‌ای«بی‌خوابی‌هایم تمام شد. دیگر آنقدرها انرژی نداشتم، اما حس‌های عجیبی پیدا کرده بودم. فکر می‌کردم بوی رنگ‌ها را حس می‌کنم یا می‌توانم با سرعت 170 کیلومتر در خیابان‌ها رانندگی کنم. دیگر سر کار نمی‌رفتم. منتظر بودم تا پول زمینم برسد. هر روز برای خرج کردن پول‌ها نقشه می‌کشیدم. خیال می‌کردم همه برایم نقشه می‌کشند و هر روز به یکی از دوستانم زنگ می‌زدم تا بگویم که نقشه‌هایش را می‌دانم و دستش برایم رو شده. حوصله‌ام از توی خانه ماندن سر می‌رفت، اما دلم آنقدر تنگ بود که روزی چندبار می‌زدم زیر گریه. مصرفم رسیده بود به روزی یک گرم.»تقویت عضلات، آمادهسازی بدن برای پذیرش انواع ورزشهای مناسب برای بدنسازی، ایجاد انرژی فوق‌العاده و مقابله با چین و چروک پوست! اینها شعارهای جذابی هستند که ممکن است فروشندگان شیشه برای تبلیغ بیشتر کالایشان آن را در گوش مراجعه‌کنندگان به سالن‌های زیبایی و ورزشی بخوانند. اینجا جایی است که زنها و جوانان پایشان میلرزد و به بهانه زیبایی و داشتن انرژی بیشتر فریب میخورند. با وجود این که فریب خوردن با چنین شعارهایی بعید به نظر می‌رسد، اما کارشناسی‌ها نشان داده‌اند مصرف شیشه برای لاغری در میان زنان با توجه به تبلیغات فروشندگان مواد، باعث افزایش استفاده از این ماده در میان آنان شده است. این در حالی است که مواد مخدری مانند شیشه باعث تضعیف بافت عضلانی، اختلال در سیستم عصبی و مغزی و از بین رفتن قدرت تمیز و تشخیص افراد می‌شود و در نهایت جز وابستگی و تخریب سیستم دفاعی بدن چیزی به همراه ندارد. کم‌کم همه چیز عوض می‌شود. به علت ترشح زیاد نوروترنسمیترها یعنی همان مواد بین سلول‌ها، بعداز مدتی انتهای اعصاب مغز تحلیل می‌رود و مغز دیگر نمی‌تواند روند طبیعی خود را داشته باشد. علائم بد مصرف شیشه آشکار می‌شوند و بیمار با این که علائم خوبی را تجربه نمی‌کند، به خاطر ترس از عوارض ترک شیشه، مصرفش را ادامه میدهد. دیگر از حالت‌های قبلی خبری نیست. افت حافظه، پرخاشگری و تهاجم، رفتارهای جنون‌آمیز و آسیب‌های قلبی و مغزی شروع می‌شود. ضربان قلب نامنظم می‌شود. کسی که شیشه می‌کشد، بشدت تحریک‌پذیر و پرخاشگر می‌شود و ممکن است دست به هر خشونتی بزند. اضطراب، گیجی، لرزش اندام‌ها و تشنج از عوارض دیگر مصرف شیشه است. بدبینی شدید، کاهش شدید حافظه، توهم‌های شنوایی و بینایی، جنون آنی و بسیاری اختلالات عصبی دیگر هم از عوارض شیشه است. آخر قضیه هم معلوم است؛ ایست قلبی و مرگ! درمان شیشه‌ایبستری می‌شوند. جلسات درمانی هر هفته 2 بار است و 3 ماه طول می‌کشد. اما حقیقت این است که با توجه به دشواری‌های ترک شیشه وجود مراکز تخصصی ترک و درمان مصرف‌کنندگان ضروری است و وجود تنها یک مرکز در یک نقطه از تهران کافی نیست و انگیزه‌های معتادان به شیشه را برای درمان کم می‌کند. این در حالی است که به گفته مسوولان نیروی انتظامی و درمانی، گرایش به این ماده بیشتر شده است و لازم است اقدامات پیشگیرانه و درمانی همزمان انجام شود. از یاد نبریم که تاکنون پروتکل درمانی یا دارویی مشخصی برای بهبود این بیماران پیدا نشده و این ضرورت وجود مراکز معتبر را برای درمان این بیماران ضروری‌تر می‌کند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 3427]
-
گوناگون
پربازدیدترینها