محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832777195
چرا سازمان شانگهای همچنان با درخواست عضویت ایران مخالف است؟ |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: چرا سازمان شانگهای همچنان با درخواست عضویت ایران مخالف است؟
طی بیش از یک دهه که از عمر سازمان همکاری شانگهای می گذرد، جمهوری اسلامی ایران در مقاطع مختلف تلاش هایی را برای کسب عضویت کامل در این سازمان انجام داده که تاکنون نتوانسته با موفقیت همراه شود. اکنون و در آستانه برگزاری اجلاس سالانه سران این سازمان، اخبار حاکی از آن است که سازمان شانگهای همچنان بر موضع سابق خود در قبال ایران پافشاری می کند.
کد خبر: ۴۳۳۴۶۹
تاریخ انتشار: ۱۹ شهريور ۱۳۹۳ - ۱۶:۵۷ - 10 September 2014
طی بیش از یک دهه که از عمر سازمان همکاری شانگهای می گذرد، جمهوری اسلامی ایران در مقاطع مختلف تلاش هایی را برای کسب عضویت کامل در این سازمان انجام داده که تاکنون نتوانسته با موفقیت همراه شود. اکنون و در آستانه برگزاری اجلاس سالانه سران این سازمان، اخبار حاکی از آن است که سازمان شانگهای همچنان بر موضع سابق خود در قبال ایران پافشاری می کند.
به گزارش «تابناک»، چهاردهمین اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای در حالی در شهر دوشنبه، پایتخت تاجیکستان برگزار می شود که باز هم ماجرای همیشگی درخواست ایران برای عضویت کامل در این سازمان و مخالفت سازمان، در حال تکرار است. بر اساس گفته های دبیر کل این سازمان، طرح عضویت کامل ایران حتی به طور رسمی مطرح نیز نخواهد شد.
در همین زمینه، دیمیتری مزنتسف، دبیرکل سازمان همکاری شانگهای امروز در گفت و گویی با یکی از رسانه های منطقه ای آسیای مرکزی گفت این بار نیز در اجلاس سران سازمان، موضوع تبدیل عضویت ایران از عضو ناظر به عضو کامل مورد بررسی قرار نخواهد گرفت. وی دلیل اصلی این امر را وجود تحریم های بین المللی علیه ایران عنوان کرد.
خودداری مجدد سازمان شانگهای از طرح درخواست عضویت کامل ایران در حالی است که به گفته خود مزنتسف، در اجلاس جاری قرار است موضوع توسعه سازمان همکاری شانگهای و پذیرش اعضای جدید در دستور کار قرار بگیرد. با این حال، به نظر می رسد این توسعه دامنه اعضا، شامل پاکستان و هند بوده ایران را در بر نخواهد گرفت.
جدی بودن موضوع افزایش اعضا از آنجا مشخص می شود که به گفته دبیرکل سازمان، اسناد لازم در این زمینه تهیه شده و طی فردا و پس فردا در اجلاس ارائه خواهد شد. بر این اساس، این احتمال وجود دارد که اجلاس سال 2015 در اوفا (روسیه) با شرکت اعضای جدید برگزار شود.
این در حالی است که برخی دیپلمات های ایرانی، این بار نیز از جدی بودن ایران در درخواست عضویت کامل خود در سازمان شانگهای سخن گفته بودند. در این زمینه، خبرگزاری «ریانووستی» اظهارات علی مردانی فرد، سفیر ایران در ازبکستان را بازتاب داده که گفته در پی تصویب رویه های جدید مربوط به عضویت در سازمان، ایران تلاش دارد برنامه های جدیدی را برای کسب عضویت کامل آن به اجرا درآورد.
اما اهمیت این کش و قوس، زمانی بیشتر روشن می شود که به سابقه سازمان شانگهای و پیشینه درخواست ایران برای عضویت کامل در آن توجه کنیم. سازمان همکاری شانگهای در سال 2001 با مشارکت کشورهای روسیه، چین، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان تأسیس شد و هدف خود را مبارزه با «سه نیروی اهریمنی» تجزیه طلبی، افراط گرایی و تروربسم اعلام کرد. کم کم و طی سال های بعد از آن، موضوعات اقتصادی نیز اهمیت ویژه ای در سازمان پیدا کرده و عملاً در صدر دستور کار آن قرار گرفتند.
جمهوری اسلامی ایران در سال 2005 به عنوان عضو ناظر به سازمان همکاری شانگهای پیوست و یک سال پس از آن، برای عضویت کامل در این سازمان درخواست داد. با این حال، با وجود مشارکت فعال ایران در اجلاس ها و دیگر فعالیت های مربوط به سازمان، طرح عضویت کامل ایران هیچ گاه اجازه مطرح شدن به صورت رسمی را پیدا نکرد.
مهمترین دلیل – یا شاید بتوان گفت «بهانه» – که از همان ابتدا تاکنون از سوی اعضای سازمان شانگهای برای مخالفت با عضویت کامل ایران بیان شده، موضوع تحت تحریم بودن ایران از سوی شورای امنیت و اینکه عضویت ایران می تواند ضمن تحریک غرب، زمینه را برای تبدیل سازمان شانگهای به یک بلوک بالفعل ضد غربی تبدیل کرده و به تقابلی واقعی در عرصه بین الملل منجر شود.
با این حال، انتظار می رفت در اوضاع کنونی بین المللی و در شرایطی که از یک سو خطر گروه های تروریست تکفیری به طور جدی نه تنها خاورمیانه، بلکه کلیت گسترده جامعه بین المللی را تهدید می کند و از سوی دیگر، خود روسیه در روند تقابلی بی سابقه با غرب قرار گرفته، رد کردن دوباره درخواست ایران برای عضویت غیرمنطقی به نظر می رسد.
به عبارت دیگر، در شرایطی کنونی ایران در خط مقدم مبارزه با دو مورد از «نیروهای اهریمنی» قرار دارد که مقابله با آن، فلسفه وجودی سازمان شانگهای را تشکیل می دهد (تروریسم و افراط گرایی) و در نتیجه، حضور ایران برای موفقیت هرگونه ائتلاف بین المللی ضدتروریستی ضروری است. از سوی دیگر، در شرایط کنونی که خود روسیه به واسطه رویکرد خود در قبال بحران اوکراین در معرض تحریم های فزاینده غرب قرار گرفته، اقامه بهانه ای چون تحت تحریم بودن ایران برای مخالفت با عضویت کامل، دیگر موجه نیست.
اما ماجرا زمانی جالب تر می شود که به یاد بیاوریم نقش اصلی و تعیین کننده را در سازمان شانگهای (نقشی که مشخصاً با پذیرش اعضای جدید مرتبط است) دو کشور چین و روسیه تشکیل می دهند که طی سال های اخیر به شرکای اصلی ایران در حوزه های مختلف اقتصادی، تجاری، سیاسی و... تبدیل شده اند. بر این اساس، می توان گفت در ماجرای عدم کسب جایگاه عضویت کامل، ایران در حال ضربه خوردن از دو شریک اصلی خود است که به دلایل مختلف، حاضر نیستند زمینه نقش آفرینی بیشتر ایران در عرصه بین الملل و منطقه را از طری حضورش در یک سازمان بین المللی فعال منطقه ای را شاهد باشند.
با این حال، این بدان معنا نیست که سیاستی که ایران در قبال سیاست های شرقی خود و به ویژه موضوع عضویت در سازمان شانگهای تاکنون به مرحله اجرا درآورده خالی از ایراد بوده است. در بیانی کلی، باید گفت که موضوع درخواست عضویت ایران در سازمان شانگهای طی سال های اخیر، در اصل از موضعی انفعالی صورت گرفته که بیشتر القاگر نیاز ایران به عضویت در این سازمان بوده است.
این در حالی است که مواردی همچون برخورداری ایران از منابع غنی نفت و گاز – که می تواند سازمان شانگهای را به بزرگترین قطب انرژی جهان تبدیل کند – و همچنین موقعیت ویژه ژئوپلیتیکی ایران که توانایی ویژه ای در مبارزه با نیروهای اهریمنی مورد نظر سازمان شانگهای به آن می بخشد، مواردی بوده که تأکید بر آن ها می توانسته اهمیت ایران را برای سازمان مورد تأکید قرار داده و زمینه بهتری را برای عضویت ایران فراهم کند. بی تردید، در پیش گرفتن یک دیپلماسی فعال در قبال سازمان شانگهای، عاملی کلیدی است که می توان موفقیت ایران را در قبال این سازمان در شرایط کنونی بین المللی تضمین نماید.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]
-
گوناگون
پربازدیدترینها